خدیجه ایراندوست؛ مرتضی طاهری؛ عباس صادقی
چکیده
اخیرا، تأثیرات تمرین بر سیستم عصبی، حافظۀ فضایی و عملکرد حرکتی در دوران پیری بهطور جدی مورد توجه محققان قرار گرفته است. با افزایش سن برخی عملکردهای سیستم عصبی از جمله حافظۀ فضایی تضعیف میشود. بنابراین، تأثیر تمرین هوازی شنا و دویدن بر یادگیری، حافظۀ فضایی و عملکرد حرکتی در رتهای پیر بررسی شد. روش تحقیق این مطالعه از نوع تجربی ...
بیشتر
اخیرا، تأثیرات تمرین بر سیستم عصبی، حافظۀ فضایی و عملکرد حرکتی در دوران پیری بهطور جدی مورد توجه محققان قرار گرفته است. با افزایش سن برخی عملکردهای سیستم عصبی از جمله حافظۀ فضایی تضعیف میشود. بنابراین، تأثیر تمرین هوازی شنا و دویدن بر یادگیری، حافظۀ فضایی و عملکرد حرکتی در رتهای پیر بررسی شد. روش تحقیق این مطالعه از نوع تجربی (آزمایشگاهی) است. 30 رت (18 ماهه) بهطور تصادفی به سه گروه آزمایشی 1 (دویدن روی نوارگردان)، آزمایشی 2 (شنا در ماز آبی) و کنترل تقسیم شدند. دستگاه رت تردمیل برای تمرین آزمودنیها، دستگاه ماز آبی موریس بهمنظور استفادۀ پروتکل تمرینی و بررسی حافظه و یادگیری و دستگاه جعبه باز برای بررسی عملکرد حرکتی آزمودنیها بهکار گرفته شد. از آزمون تحلیل واریانس یکطرفه برای تجزیهوتحلیل دادهها استفاده شد. مقادیر بر حسب میانگین ± خطای استاندارد (M .Mean ± S.E) گزارش شده است. نتایج نشان داد در آزمون حافظۀ فضایی (زمان رسیدن به هدف و مسافت طیشده برای رسیدن به هدف) گروه آزمایشی اول (شنا) بهطور معناداری نسبت به گروه کنترل و گروه آزمایشی 2 (دویدن) بهتر عمل کردند (001/0 P=) و گروه تردمیل در آزمون حافظۀ فضایی (زمان رسیدن به هدف) نسبت به گروه کنترل عملکرد بهتری داشتند (04/0 P=). در مورد آزمون عملکرد حرکتی (آزمون جعبه باز) در پارامتر کل مسافت طیشده، گروه آزمایشی 1 و گروه آزمایشی 2 به نسبت گروه کنترل برتری معناداری داشتند (بهترتیب )001/0) , (P=002/0 .( P=در پارامتر میانگین سرعت طیشده در آزمون جعبه باز، گروه آزمایشی 1 و گروه آزمایشی 2 به نسبت گروه کنترل برتری معناداری داشتند (بهترتیب )001/0), (P= 003/0 (P=. نتایج تحقیق حاکی از آن است که تمرین هوازی بهویژه شنا، اثر مثبت بر تثبیت حافظه، یادداری و عملکرد حرکتی دارد، بدین نحو که تمرین احتمالاً مسیرهای پاداش را در سیستم عصبی حیوان تقویت میکند که این عامل میتواند دلیلی بر تقویت حافظه و یادگیری در سیستم عصبی باشد.
ایرج آرمندپور؛ جواد عظیمی راد؛ حمیدرضا نگارستانی
چکیده
هدف تحقیق حاضر، بررسی اولویتهای انگیزشی شرکت در رشتة ورزشی کشتی در میان کشتیگیران شهر کرمانشاه بود. جامعة آماری تحقیق حاضر شامل 4612 کشتیگیر بیمه شدة شهر کرمانشاه ( در دو رشتة آزاد و فرنگی)بود و نمونة آماری در سه ردة سنی نوجوانان (99 نفر)، جوانان ( 56 نفر) و بزرگسالان (87نفر) بهصورت نمونهگیری تصادفی انتخاب شدند. بهمنظور گردآوری ...
بیشتر
هدف تحقیق حاضر، بررسی اولویتهای انگیزشی شرکت در رشتة ورزشی کشتی در میان کشتیگیران شهر کرمانشاه بود. جامعة آماری تحقیق حاضر شامل 4612 کشتیگیر بیمه شدة شهر کرمانشاه ( در دو رشتة آزاد و فرنگی)بود و نمونة آماری در سه ردة سنی نوجوانان (99 نفر)، جوانان ( 56 نفر) و بزرگسالان (87نفر) بهصورت نمونهگیری تصادفی انتخاب شدند. بهمنظور گردآوری اطلاعات از دو پرسشنامة مشخصات فردی و پرسشنامة انگیزة مشارکت گیل استفاده شد. در پایان جلسة تمرینی، پرسشنامه توسط شرکتکنندگان تکمیل شد. برای تجزیهوتحلیل دادهها از روش آماری فریدمن و تحلیل واریانس یکطرفه و نسخة 13 نرمافزار SPSS در سطح معنی داری 05/0 استفاده شد. کسب موفقیت و پیروزی با رتبهبندی44/7، تخلیة انرژی با رتبه بندی 15/6 و بودن با دوستان با رتبهبندی 57/4 اولویتهای انگیزشی برتر در شرکتکنندگان بودند. مقایسة انگیزة شرکتکنندگان براساس ردة سنی تفاوت معناداری را بین گروههای سنی مختلف نشان نداد(05/0p>). نتایج تحقیق حاضر نشان داد که عامل اصلی گرایش شرکتکنندگان در تمرینات کشتی در شهر کرمانشاه، کسب موفقیت و پیروزی است و تفاوت معناداری بین گروههای سنی مختلف در زمینة عوامل انگیزشی مشاهده نشد، و نیز گروههای با سوابق مشارکت مختلف در رشتة کشتی در زمینه عوامل انگیزشی تفاوت معناداری را نشان ندادند.