پروین قدرت نالوس؛ احسان زارعیان؛ محمدرضا قاسمیان مقدم
چکیده
با توجه به تأثیری که تمرینات هوازی میتواند بر عملکرد شناختی و حافظه داشته باشد، چالشی که همچنان در تحقیقات وجود دارد این است که زمانبندی اجرای تمرینات هوازی نسبت به جلسۀ آموزشی تکلیفی که میبایست به خاطر سپرده شود، چگونه باشد. پژوهش حاضر در پی پاسخگویی به این پرسش است که تمرینات هوازی در زمانهای قبل، حین و بعد از اکتساب، چه تأثیری ...
بیشتر
با توجه به تأثیری که تمرینات هوازی میتواند بر عملکرد شناختی و حافظه داشته باشد، چالشی که همچنان در تحقیقات وجود دارد این است که زمانبندی اجرای تمرینات هوازی نسبت به جلسۀ آموزشی تکلیفی که میبایست به خاطر سپرده شود، چگونه باشد. پژوهش حاضر در پی پاسخگویی به این پرسش است که تمرینات هوازی در زمانهای قبل، حین و بعد از اکتساب، چه تأثیری بر فرایند تحکیم حافظۀ کلامی دارد. در این تحقیق نیمهتجربی 48 دختر غیرورزشکار 20 تا 30 سال در چهار گروه کنترل، تمرین قبل، بعد و حین اکتساب با زمانبندی متفاوت، ترکیبی از تکلیف یادگیری کلامی شنوایی ری و 15 دقیقه فعالیت هوازی با شدت متوسط را انجام دادند. سپس تمامی گروهها یک و 24 ساعت بعد در آزمون یادداری تکلیف حافظه شرکت کردند. یافتهها نشان داد که بین گروهها در روند تغییرات در مرحلۀ اکتساب تفاوت معناداری وجود نداشت. علاوهبر این گروهها در آزمونهای یادداری عملکرد یکسانی داشتند. تنها تفاوت مشاهدهشده در میزان افت عملکرد در آزمون یادداری اول نسبت به جلسۀ انتهای اکتساب بود که براساس آن بهغیر از گروه بعد و حین تمرین سایر گروهها افت عملکرد معناداری داشتند. بر این اساس بهنظر میرسد تمرینات هوازی در حین اکتساب و همچنین بعد از آن میتواند دارای تأثیرات مثبت کوتاهمدتی بر حافظۀ کلامی باشد، هرچند این اثر در زمانبندی قبل از اکتساب مشاهده نشد.
محمدرضا قاسمیان مقدم؛ حمیدرضا طاهری
چکیده
تحقیق حاضر با هدف بررسی تأثیر موقعیت تحت فشار و دستورالعمل توجه بر عملکرد بازیکنان تنیس روی میز انجام گرفت. بدین منظور شانزده نفر از بازیکنان تنیس روی میز در چهار حالت با انواع متفاوت دستورالعمل توجه و موقعیت تحت فشار بررسی شدند. آزمون شامل یک تکلیف تنیس روی میز بود که در آن محل فرود ضربه براساس رنگ توپ از قبل مشخص بود و افراد میبایست ...
بیشتر
تحقیق حاضر با هدف بررسی تأثیر موقعیت تحت فشار و دستورالعمل توجه بر عملکرد بازیکنان تنیس روی میز انجام گرفت. بدین منظور شانزده نفر از بازیکنان تنیس روی میز در چهار حالت با انواع متفاوت دستورالعمل توجه و موقعیت تحت فشار بررسی شدند. آزمون شامل یک تکلیف تنیس روی میز بود که در آن محل فرود ضربه براساس رنگ توپ از قبل مشخص بود و افراد میبایست ضربۀ تاپ اسپین را روی توپهایی که با پیچ زیر و بهوسیلۀ دستگاه ارسال میشد اجرا میکردند. دستورالعمل توجه افراد برحسب استفاده از نشانههای مرتبط و نامرتبط با تکلیف متفاوت بود و شرایط تحت فشار از طریق رتبهبندی و جایزۀ نقدی تغییر میکرد. عملکرد افراد از طریق سنجش دقت ضربات در اصابت به اهداف معین و زمان واکنش کلامی در پاسخ به دستورالعمل توجه مورد نظر، ارزیابی شد. بهمنظور تحلیل دادهها از تحلیل واریانس دوعاملی با اندازههای تکراری برای هر کدام از متغیرها استفاده شد. نتایج حاکی از نبود تفاوت معنادار در عملکرد افراد در مراحل مختلف آزمون بود (5/0< P ). تنها تفاوت معنادار مشاهدهشده در مراحل آزمون مربوط به اثر اصلی موقعیت تحت فشار بر زمان واکنش کلامی بود که با افزایش موقعیت تحت فشار، زمان واکنش کلامی افزایش مییافت (5/0> P ). بهطور کلی یافتههای تحقیق نشان داد که در موقعیت تحت فشار صرفنظر از نوع دستورالعمل توجه، کارایی عملکرد کاهش یافت.