صالح معظم؛ رسول حمایت طلب؛ حسن غرایاق زندی؛ محمد خزائی
چکیده
پژوهش حاضر با هدف مقایسۀ میزان اثربخشی روشهای آموزش ارتقای عملکرد ورزشی مبتنی بر مایندفولنس و تصویرسازیذهنی بر بهبود مهارت پرتاب آزاد بسکتبال در بسکتبالیستهای جوان انجام گرفت. تحقیق حاضر از نوع نیمهتجربی است و به لحاظ نحوۀ گردآوری اطلاعات از نوع آزمایشی با طرح پیشآزمون، پسآزمون و پیگیری با گروه لیست انتظار است. جامعۀ آماری ...
بیشتر
پژوهش حاضر با هدف مقایسۀ میزان اثربخشی روشهای آموزش ارتقای عملکرد ورزشی مبتنی بر مایندفولنس و تصویرسازیذهنی بر بهبود مهارت پرتاب آزاد بسکتبال در بسکتبالیستهای جوان انجام گرفت. تحقیق حاضر از نوع نیمهتجربی است و به لحاظ نحوۀ گردآوری اطلاعات از نوع آزمایشی با طرح پیشآزمون، پسآزمون و پیگیری با گروه لیست انتظار است. جامعۀ آماری پژوهش را بسکتبالیستهای جوان شهر تهران تشکیل دادند. تعداد ۶۰ نفر بهعنوان نمونۀ آماری و به شیوۀ در دسترس، در سه گروه مایندفولنس، تصویرسازی ذهنی و گروه لیست انتظار جایگزین شدند. تحلیلهای آماری در دو بخش آمار توصیفی شامل مشخصات آزمودنیها، توزیع دادهها و مقادیر میانگین و انحراف معیار متغیرهای مورد مطالعه ارائه شدهاند و از آزمون شاپیرو-ویلک برای تشخیص طبیعی بودن دادهها و در ادامه با استفاده از آمار استنباطی از آزمونهای تی همبسته، آنوا، لون (برابر واریانسها)، جیمز هاول و بنفرونی (تعقیبی) بهمنظور تجزیهوتحلیل و آزمون فرضیهها استفاده شده است. همچنین سطح آماری در این پژوهش 05/0 در نظر گرفته شده است. نتایج این پژوهش نشان داد، عملکرد پرتاب شوت آزمودنیها در پیش و پسآزمون در گروه مداخلۀ مایندفولنس با اختلاف میانگین (۱۵/۴) و تصویرسازی ذهنی با اختلاف میانگین (۵۵/۲-)، معنادار شد. همچنین یافتههای نهایی پژوهش نشان داد که آموزش مایندفولنس در مقایسه با آموزش تصویرسازی ذهنی در ارتقای مهارت پرتاب آزاد تأثیر بیشتری داشت (۲/۰=P).