نشریه رشد و یادگیری حرکتی ورزشی

مقاله پژوهشی Released under CC BY-NC 4.0 license I Open Access I

شناسایی راهکارها و پیامدهای جلوگیری از تنفر و ترک ورزش دانش‌آموزان

سحر پیرجمادی؛ رضا امین زاده؛ احمد محمودی؛ زهرا همت یار

دوره 15، شماره 3 ، مهر 1402، صفحه 5-17

https://doi.org/10.22059/jsmdl.2023.352600.1693

چکیده

مقدمه: پژوهش حاضر با هدف شناسایی راهکارها و پیامدهای جلوگیری از تنفر و ترک ورزش دانش آموزان انجام گرفت. روش پژوهش: هدف پژوهش کاربردی و روش پژوهش کیفی بود. بدین‌منظور با 21 نفر از صاحب‌نظران به‌صورت قضاوتی هدفمند و با استفاده از مصاحبه‌های عمیق و نیمه‌ساختارمند اشباع نظری حاصل شد. داده‌ها با استفاده از رویکرد اکتشافی از طریق فرایند ... بیشتر مقدمه: پژوهش حاضر با هدف شناسایی راهکارها و پیامدهای جلوگیری از تنفر و ترک ورزش دانش آموزان انجام گرفت. روش پژوهش: هدف پژوهش کاربردی و روش پژوهش کیفی بود. بدین‌منظور با 21 نفر از صاحب‌نظران به‌صورت قضاوتی هدفمند و با استفاده از مصاحبه‌های عمیق و نیمه‌ساختارمند اشباع نظری حاصل شد. داده‌ها با استفاده از رویکرد اکتشافی از طریق فرایند شناسه‌گذاری و تحلیل آن با استفاده از نرم‌افزار کیفی مکس کیودی‌ای انجام شد. همچنین از پایایی بازآزمون استفاده شد.یافته‌ها: در پژوهش حاضر 104 شاخص در قالب 14 مفهوم (استفاده از دانش و علم تمرین، توجه به ویژگی‌های شخصیتی-روانی، توسعۀ ورزش همگانی، حذف عادات نامناسب در محیط‌های ورزشی، تبلیغ و ترویج، اقتصادی، تسهیل دسترسی، نقش دولت و مسئولان، افزایش مشارکت، افزایش آگاهی، بهبود وضعیت جسمی-روانی جامعه، تغییر باورها، توسعۀ حرفه‌ای و توسعۀ آموزشی) شناسایی شد.نتیجه‌گیری: پژوهش حاضر بر توجه به عوامل راهبردهای انگیزشی، فرهنگ‌سازی، راهبردهای ساختاری، فرهنگ‌پذیری ورزش در جامعه، افزایش سلامت عمومی و توسعۀ زیرساخت‌های ورزشی در جلوگیری از تنفر و تمرین‌زدگی دانش‌آموزان از ورزش تأکید دارد. در این زمینه توجه به عواملی نظیر ساخت و مکان‌یابی اماکن ورزشی در محیط مدرسه، افزایش ساعت تربیت بدنی در مدارس، تهیة برنامه‌های ورزشی در رادیو و تلویزیون، برگزاری برنامه‌های صبحگاهی ورزشی، دعوت از چهره‌های مشهور ورزشی و ارائة تخفیف به کودکان و نوجوانان به‌منظور جلوگیری از تنفر و تمرین‌زدگی دانش‌آموزان از ورزش پیشنهاد می‌شود.

مقاله پژوهشی Released under CC BY-NC 4.0 license I Open Access I

اثربخشی مدل بازی تاکتیکی بر خودکارامدی، لذت بردن از فعالیت بدنی و یادگیری سرویس بدمینتون

محمد جلیلوند؛ مالک احمدی؛ عبداله حمایت طلب

دوره 15، شماره 3 ، مهر 1402، صفحه 19-32

https://doi.org/10.22059/jsmdl.2023.355318.1703

چکیده

مقدمه: هدف این پژوهش بررسی اثربخشی مدل بازی تاکتیکی بر خودکارامدی، لذت بردن از فعالیت بدنی و یادگیری سرویس بدمینتون بود.روش پژوهش: پژوهش حاضر از نوع نیمه‌تجربی است و طرح پژوهش شامل پیش‌آزمون و پس‌آزمون، در دو گروه آزمایش و کنترل انجام گرفت. 30 شرکت‌کننده دانش‌آموز دختر 9 تا 12 ساله، به‌صورت داوطلبانه در تحقیق شرکت کردند و پس از همتاسازی ... بیشتر مقدمه: هدف این پژوهش بررسی اثربخشی مدل بازی تاکتیکی بر خودکارامدی، لذت بردن از فعالیت بدنی و یادگیری سرویس بدمینتون بود.روش پژوهش: پژوهش حاضر از نوع نیمه‌تجربی است و طرح پژوهش شامل پیش‌آزمون و پس‌آزمون، در دو گروه آزمایش و کنترل انجام گرفت. 30 شرکت‌کننده دانش‌آموز دختر 9 تا 12 ساله، به‌صورت داوطلبانه در تحقیق شرکت کردند و پس از همتاسازی بر اساس ویژگی‌های پیکرسنجی به شکل تصادفی در دو گروه مدل بازی تاکتیکی (15 نفر) و گروه تمرین سنتی (15 نفر) قرار گرفتند. برنامة تمرینی شامل یک دوره برنامة آموزش بدمینتون بود که طی هشت هفته و هر هفته سه جلسۀ یک‌ساعته به دو روش سنتی و بازی تاکتیکی انجام گرفت. ابزار مورد استفاده شامل پرسشنامۀ مقیاس لذت بردن از فعالیت بدنی، آزمون خودکارامدی عمومی و آزمون سرویس بلند بدمینتون بود.یافته‌ها: نتایج تحلیل کوواریانس و آزمون تی مستقل نشان داد که گروه تمرینی مدل بازی تاکتیکی نسبت به گروه تمرین سنتی افزایش معناداری در خودکارامدی، لذت بردن از فعالیت بدنی و سرویس بلند بدمینتون داشتند.نتیجه‌گیری: در کل، یافته‌ها بیانگر آن است که تمرین با روش مدل بازی تاکتیکی نسبت به روش سنتی مزیت‌های روان‌شناختی دارد و باعث بهبود یادگیری مهارت حرکتی سرویس بلند بدمینتون می‌شود.

مقاله پژوهشی Released under CC BY-NC 4.0 license I Open Access I

مقایسۀ سواد جسمانی و عملکرد اندام فوقانی در دختران با و بدون سندروم متقاطع فوقانی

زهرا خسروی؛ ابراهیم محمد علی نسب فیروزجاه؛ مرتضی همایون نیا فیروزجاه

دوره 15، شماره 3 ، مهر 1402، صفحه 33-47

https://doi.org/10.22059/jsmdl.2023.356750.1710

چکیده

مقدمه: سندروم متقاطع فوقانی سبب ایجاد محدودیت حرکتی و ضعف در عملکردهای حرکتی افراد می‌شود. هدف از پژوهش حاضر، مقایسة سواد جسمانی و عملکرد اندام فوقانی در دختران با و بدون سندروم متقاطع فوقانی بود.روش پژوهش: پژوهش حاضر توصیفی و از نوع علی- مقایسه‌ای است و داده‌های آن به‌صورت میدانی جمع‌آوری شدند. جامعة آماری پژوهش، شامل دو گروه دانش‌آموزان ... بیشتر مقدمه: سندروم متقاطع فوقانی سبب ایجاد محدودیت حرکتی و ضعف در عملکردهای حرکتی افراد می‌شود. هدف از پژوهش حاضر، مقایسة سواد جسمانی و عملکرد اندام فوقانی در دختران با و بدون سندروم متقاطع فوقانی بود.روش پژوهش: پژوهش حاضر توصیفی و از نوع علی- مقایسه‌ای است و داده‌های آن به‌صورت میدانی جمع‌آوری شدند. جامعة آماری پژوهش، شامل دو گروه دانش‌آموزان دختر 10-12 سالة سالم و دانش‌آموزان مبتلا به سندروم متقاطع فوقانی شهر خلخال در سال تحصیلی 1401-1402 بودند. با استفاده از نرم‌افزار جی‌پاور، تعداد نمونة آماری، 60 نفر تعیین شد. این تعداد با استفاده از صفحة شطرنجی غربالگری شدند و پس از ارزیابی‌های کمی قامتی در دو گروه سالم (30 نفر) و گروه مبتلا به سندروم متقاطع فوقانی (30 نفر) قرار گرفتند. زاویة سر به ‌جلو و شانه به جلو با استفاده از فتوگرافی، زاویة کایفوز با استفاده از Goniometer-pro app، سواد جسمانی با استفاده از آزمون سواد بدنی کانادا (2-CAPL) و عملکرد اندام فوقانی نیز با استفاده از آزمون Y اندام فوقانی ارزیابی شدند. داده‌ها از طریق آزمون t مستقل در محیط نرم‌افزار اس. پی. اس. اس نسخة 26 در سطح 0/05 تحلیل شدند.یافته‌ها: نتایج نشان داد که دختران سالم در همة متغیرهای سواد جسمانی و عملکرد اندام فوقانی نسبت به دختران مبتلا به سندروم متقاطع فوقانی به‌طور معناداری در وضعیت مطلوب‌تری قرار داشتند.نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج این تحقیق پیشنهاد می‌شود مربیان و متخصصان ورزشی و تندرستی از نتایج این تحقیق برای توسعۀ سواد حرکتی و عملکرد دانش آموزان دارای سندروم متقاطع فوقانی استفاده کنند.

مقاله پژوهشی Released under CC BY-NC 4.0 license I Open Access I

تاثیر یک دوره تمرینات آرام‌سازی پیشرونده بر کارآمدی عضلانی و عملکرد ورزشکاران تیراندازی با کمان

کریم بهارلویی؛ وی اس وانگواد

دوره 15، شماره 3 ، مهر 1402، صفحه 49-59

https://doi.org/10.22059/jsmdl.2023.358017.1712

چکیده

مقدمه: هدف از پژوهش حاضر تاثیر یک دوره تمرینات آرام سازی پیشرونده بر کارآمدی عضلانی و عملکرد ورزشکاران تیراندازی با کمان ‏بود. ‏ ‏روش پژوهش: در این پژوهش نیمه تجربی که با طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل انجام گرفت، 40 ورزشکار مرد تیراندازی با کمان به صورت دردسترس ‏انتخاب و در دو گروه تمرینات آرام سازی پیشرونده و کنترل ... بیشتر مقدمه: هدف از پژوهش حاضر تاثیر یک دوره تمرینات آرام سازی پیشرونده بر کارآمدی عضلانی و عملکرد ورزشکاران تیراندازی با کمان ‏بود. ‏ ‏روش پژوهش: در این پژوهش نیمه تجربی که با طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل انجام گرفت، 40 ورزشکار مرد تیراندازی با کمان به صورت دردسترس ‏انتخاب و در دو گروه تمرینات آرام سازی پیشرونده و کنترل قرار گرفتند. در مرحله پیش آزمون، شرکت کنندگان اقدام به 9 پرتاب تیراندازی با کمان نمودند که در حین پرتاب فعالیت الکتریکی با استفاده از دستگاه الکترومیوگرافی ثبت شد. با توجه به روش مطرح شده در روش شناسی پژوهش مرحله تمرینی ارام سازی پیشرونده در شش هفته و هر هفته سه جلسه و هر جلسه 30 دقیقه ‏انجام گرفت. بعد از اتمام مرحله تمرینی، مرحله پس آزمون انجام گرفت که شرکت کنندگان همانند مرحله پیش آزمون اقدام به اجرای 9 پرتاب تیراندازی با کمان نمودند که در حین پرتاب فعالیت الکتریکی با استفاده از دستگاه الکترومیوگرافی ثبت شد. داده ها به روش ‏تحلیل کواریانس تک متغیری تحلیل شد.‏یافته ها: نتایج حاکی از این بود که مداخله آرام سازی پیشرونده بر عملکرد (P<0.05)، فعالیت الکتریکی عضله دوسربازویی (P<0.05) و فعالیت الکتریکی عضله سه سربازویی (P<0.05) تاثیر معناداری دارد.نتیجه گیری: به طور کلی نتایج پژوهش حاضر بر اهمیت برنامه آرام سازی پیشرونده بر کارامدی عضلانی و عملکرد تیراندازن با کمان تاکید دارد.‏

مقاله پژوهشی Released under CC BY-NC 4.0 license I Open Access I

اثر توجه درونی و بیرونی مهارت دریبل فوتسال بر سطح سرمی عامل رشد عصبی مشتق از سلول‌های گلیال مغز و عملکرد شناختی

الهام شیبانی؛ لیلی خاوری؛ فرحناز آیتی زاده

دوره 15، شماره 3 ، مهر 1402، صفحه 61-75

https://doi.org/10.22059/jsmdl.2023.358143.1713

چکیده

مقدمه: ورزش بر ارتقای سلامت تأثیر زیادی دارد و اخیراً تأثیر آن بر بهبود عملکرد سیستم عصبی و فرایندهای شناختی مورد توجه پژوهشگران زیادی قرار گرفته است. هدف پژوهش حاضر، بررسی اثر توجه درونی و بیرونی طی تمرین مهارت دریبل فوتسال بر سطح سرمی عامل رشد عصبی مشتق از سلول‌های گلیال (GDNF) و عملکرد شناختی است.روش پژوهش: 42 دانشجوی دختر تمرین‌نکرده ... بیشتر مقدمه: ورزش بر ارتقای سلامت تأثیر زیادی دارد و اخیراً تأثیر آن بر بهبود عملکرد سیستم عصبی و فرایندهای شناختی مورد توجه پژوهشگران زیادی قرار گرفته است. هدف پژوهش حاضر، بررسی اثر توجه درونی و بیرونی طی تمرین مهارت دریبل فوتسال بر سطح سرمی عامل رشد عصبی مشتق از سلول‌های گلیال (GDNF) و عملکرد شناختی است.روش پژوهش: 42 دانشجوی دختر تمرین‌نکرده به‌صورت نمونه‌گیری در دسترس انتخاب و به‌صورت تصادفی در چهار گروه کنترل بدون تمرین، کنترل با تمرین، توجه درونی و توجه بیرونی با تمرین قرار گرفتند. آزمودنی‌های گروه‌های تمرینی طی 15جلسه، هر جلسه با انجام پنج کوشش به فعالیت دریبل فوتسال طبق آزمون دریبل پرداختند. 48 ساعت پیش و پس از پیش‌آزمون و پس‌آزمون خون‌گیری و عملکرد شناختی به‌صورت آزمون استروپ انجام گرفت. عامل خونی GDNF به روش الایزا سنجیده شد. تحلیل آماری در سطح معناداری 0/05 ≥P انجام گرفت.یافته‌ها: توجه درونی طی تمرین دریبل بر سطح سرمی GDNF (P=0/12) و عملکرد شناختی (0/07=P) تأثیر معناداری نداشت. توجه بیرونی طی تمرین دریبل بر سطح سرمی GDNF تأثیر معناداری داشت (0/01=P)، اما بر عملکرد شناختی تأثیر معناداری نداشت (0/16=P).نتیجه‌گیری: نوع توجه درونی یا بیرونی حین دریبل فوتسال تفاوت خاصی در عملکرد شناختی و افزایش سطح سرمی پروتئین مشتق از سلول‌های گلیال ایجاد نمی‌کند. اما تأثیرات توجه بیرونی بر سطح سرمی GDNF قابل توجه بوده است.

مقاله پژوهشی Released under CC BY-NC 4.0 license I Open Access I

مقایسۀ مهارت‌های حرکتی کودکان سندروم داون، کم‌توان ذهنی و اختلال طیف اوتیسم

فهیمه ادیب صابر؛ سلیمان انصاری کلاچاهی؛ اکبر اللهیاری کرنق؛ رجبعلی احمدی؛ بابک برکادهی

دوره 15، شماره 3 ، مهر 1402، صفحه 77-89

https://doi.org/10.22059/jsmdl.2023.358449.1716

چکیده

مقدمه: پژوهش حاضر با هدف مقایسة مهارت‌های حرکتی در چهار گروه کودکان کم‌توان ذهنی، سندروم داون، طیف اوتیسم و گروه کودکان عادی اجرا شد.روش پژوهش: راهبرد پژوهش توصیفی از نوع علی-مقایسه‌ای بود. جامعۀ آماری پژوهش کودکان 7 تا 12 سالة مراکز استثنایی شهر رشت در سال 1401 بودند. 100 نفر (برای هر گروه 25 نفر) به‌عنوان نمونه در نظر گرفته شدند. خرده‌آزمون‌های ... بیشتر مقدمه: پژوهش حاضر با هدف مقایسة مهارت‌های حرکتی در چهار گروه کودکان کم‌توان ذهنی، سندروم داون، طیف اوتیسم و گروه کودکان عادی اجرا شد.روش پژوهش: راهبرد پژوهش توصیفی از نوع علی-مقایسه‌ای بود. جامعۀ آماری پژوهش کودکان 7 تا 12 سالة مراکز استثنایی شهر رشت در سال 1401 بودند. 100 نفر (برای هر گروه 25 نفر) به‌عنوان نمونه در نظر گرفته شدند. خرده‌آزمون‌های عملکرد حرکتی درشت و ظریف از فرم کوتاه‌شدة ابزار اندازه‌گیری تبحر حرکتی برونینکس اوزرتسکی-نسخة دوم جهت جمع‌آوری داده‌ها استفاده شد. برای تحلیل داده‌های پژوهش از آزمون تحلیل واریانس در سطح معناداری0/05 استفاده شد.یافته‌ها: نتایج نشان داد در خرده‌آزمون‌های سرعت حرکت و چابکی، تعادل، قدرت، زمان واکنش، چالاکی اندام فوقانی و نمرۀ کل تبحر حرکتی، عملکرد کودکان دارای اوتیسم و نشانگان داون، ضعیف‌تر از دو گروه دیگر بود (0/001=P). در خرده‌آزمون‌های تعادل و قدرت تفاوت معناداری بین دو گروه کودکان عادی و کم‌توان ذهنی وجود نداشت. همچنین، در خرده‌آزمون‌های هماهنگی دوسویه و کنترل بینایی-حرکتی، کودکان اوتیسم عملکرد ضعیف‌تری نسبت به هر سه گروه دیگر داشتند (0/001=P) و بین سه گروه دیگر تفاوت معنا‌داری مشاهده نشد.نتیجه‌گیری: با توجه به مهارت‌های حرکتی ضعیف کودکان اوتیسم و نشانگان داون و تأثیر مهارت‌های حرکتی با مهارت‌های اجتماعی، تحصیلی و یادگیری به‌نظر می‌رسد گنجاندن آموزش و تمرینات مهارت‌های حرکتی در کودکان با نیازهای ویژه در سنین پایین‌تر در روتین برنامه‌های آموزشی در مدارس و مراکز کاردرمانی ضروری است.

تاًثیر هدف‌گزینی عملکرد به صورت خودکنترل و مربی‌کنترل بر یادگیری مهارت پاس فوتبال؛ کاربرد نظریه انتخاب

سعید شکری؛ محمدتقی اقدسی؛ بهزاد بهزادنیا

دوره 15، شماره 1 ، اردیبهشت 1402، ، صفحه 19-30

https://doi.org/10.22059/jsmdl.2023.352569.1691

چکیده

مقدمه: هدف گزینی به عنوان یک مداخلۀ شناختی موجب تقویت عملکرد می شود. با وجود این هدفگزینی به صورت خودکنترل در طول مراحل یادگیری بررسی نشده است. بنابراین هدف از تحقیق حاضر، بررسی تأثیر هدف گزینی عملکرد به صورت خودکنترل و مربی کنترل بر یادگیری پاس فوتبال با تمرکز بر تئوری انتخاب بود.روش پژوهش: شرکتکنندگان 30 پسر 18 تا 28 ساله بودند که به ... بیشتر مقدمه: هدف گزینی به عنوان یک مداخلۀ شناختی موجب تقویت عملکرد می شود. با وجود این هدفگزینی به صورت خودکنترل در طول مراحل یادگیری بررسی نشده است. بنابراین هدف از تحقیق حاضر، بررسی تأثیر هدف گزینی عملکرد به صورت خودکنترل و مربی کنترل بر یادگیری پاس فوتبال با تمرکز بر تئوری انتخاب بود.روش پژوهش: شرکتکنندگان 30 پسر 18 تا 28 ساله بودند که به صورت سازمان یافته در تمرینات فوتبال شرکت نداشتند. ابتدا پیش آزمون از شرکتکنندگان گرفته شد و سپس آنها در یک طرح نیمه تجربی و به صورت سیستماتیک در یکی از سه گروه هدف گزینی عملکرد خودکنترل، هدف گزینی عملکرد مربی کنترل و کنترل شرکت کردند. پس از 15جلسه تمرین بلافاصله آزمون اکتساب و پس از 72 ساعت آزمونهای یادداری و انتقال گرفته شد.یافته ها: نتایج تحلیل واریانس2*3) مرحله * گروه) نشان داد که در آزمون اکتساب عملکرد گروهها بهبود یافت، اماتفاوت معناداری بین آنها مشاهده نشد. همچنین تحلیل واریانس یک سویه نشان داد که در هر دو مرحلۀ یادداری و انتقال بین گروهها تفاوت وجود دارد و آزمون تعقیبی توکی نشان داد که هر دو گروه مداخلۀ هدف گزینی خودکنترل و مربی کنترل نسبت به گروه کنترل عملکرد بهتری دارند و تفاوتشان معنادار است.نتیجه گیری: یافته های تحقیق حاکی از آن بود که عملکرد گروههای هدف گزینی به صورت خودکنترل و مربی کنترل نسبت به گروه کنترل بهتر بود و هدفگزینی خودکنترل مزیت بیشتری نسبت به سایر گروهها دارد. پیشنهاد می شود از راهبرد هدف گزینی به صورت خود کنترل در پروتکل های تمرینی استفاده شود.

تاثیر تمرینات ریتمیک روی ریباندر بر تبحر حرکتی و انگیزش کودکان

حسن محمدزاده؛ الهه یوسفی

دوره 15، شماره 1 ، اردیبهشت 1402، ، صفحه 5-18

https://doi.org/10.22059/jsmdl.2023.351414.1688

چکیده

مقدمه: رشد فرآیندی مستمر، دائمی و پیوسته بوده و ابعاد مختلفی دربر دارد. هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر تمرینات ریتمیک روی ریباندر بر تبحرحرکتی و انگیزش کودکان با دوره یادداری 6 ماهه بود.روش پژوهش: پژوهش حاضر نیمه تجربی با طرح پیش وپس آزمون بود. جامعه ی آماری کودکان 10-9 سال شهرتبریز بود که با روش نمونه گیری دردسترس سی نفر انتخاب و تصادفی ... بیشتر مقدمه: رشد فرآیندی مستمر، دائمی و پیوسته بوده و ابعاد مختلفی دربر دارد. هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر تمرینات ریتمیک روی ریباندر بر تبحرحرکتی و انگیزش کودکان با دوره یادداری 6 ماهه بود.روش پژوهش: پژوهش حاضر نیمه تجربی با طرح پیش وپس آزمون بود. جامعه ی آماری کودکان 10-9 سال شهرتبریز بود که با روش نمونه گیری دردسترس سی نفر انتخاب و تصادفی به دو گروه تجربی و کنترل تقسیم شدند. پیش آزمون شامل آزمون تبحرحرکتی برونینکس-اوزورتسکی و پرسشنامه انگیزش حرکتی کودکان بود. گروه تجربی تمرینات روی ریباندر را هشت هفته انجام دادند و گروه کنترل مداخله ای دریافت نکردند. سپس، پس آزمون مشابه با پیش آزمون انجام شد. بعد از شش ماه دوره یادداری از نمونه های هر دو گروه گرفته شد. تحلیل آماری با استفاده از تحلیل واریانس مرکب درسطح معناداری 0/05و نرم افزار اس پی اس اس نسخه 24 انجام شد.یافته ها: نتایج نشان داد تمرینات ریتمیک ریباندر بر تبحر حرکتی و انگیزش کودکان 9-10 سال تاثیر معناداری داشته، بطوریکه احتمالا 95درصد از تغییرات مهارت حرکتی درشت و 98درصد از تغییرات انگیزش حرکتی کودکان تحت تاثیر تمرینات ریباندر بود.نتیجه گیری: پرش فعالیتی اساسی در رشدحرکتی کودکان است و انگیزش نیروی درونی را برای حرکت فراهم می کند. طبق یافته های پژوهش، چون فعالیت های ریتمیک می توانند انگیزش حرکتی ایجاد کنند و فعالیت های ورزشی موجب رشد مهارتهای حرکتی می گردد، لازم است تجهیزات و تدابیر لازم برای استفاده کودکان ازاین تمرینات ایجاد شود.

مقایسۀ مهارت‌های حرکتی کودکان سندروم داون، کم‌توان ذهنی و اختلال طیف اوتیسم

فهیمه ادیب صابر؛ سلیمان انصاری کلاچاهی؛ اکبر اللهیاری کرنق؛ رجبعلی احمدی؛ بابک برکادهی

دوره 15، شماره 3 ، مهر 1402، ، صفحه 77-89

https://doi.org/10.22059/jsmdl.2023.358449.1716

چکیده

مقایسۀ سواد جسمانی و عملکرد اندام فوقانی در دختران با و بدون سندروم متقاطع فوقانی

زهرا خسروی؛ ابراهیم محمد علی نسب فیروزجاه؛ مرتضی همایون نیا فیروزجاه

دوره 15، شماره 3 ، مهر 1402، ، صفحه 33-47

https://doi.org/10.22059/jsmdl.2023.356750.1710

چکیده

تدوین مدل ارتباطی اضطراب صفتی با مولفه‌های سبک‌ توجه در دانشجویان ورزشکار

حدیث کاویانی پور؛ علیرضا فارسی؛ علیرضا بهرامی

دوره 14، شماره 4 ، 1401، ، صفحه 5-21

https://doi.org/10.22059/jsmdl.2023.347094.1669

چکیده

مقدمه: هدف پژوهش حاضر تدوین مدل ارتباطی اضطراب صفتی با مؤلفه های سبک توجه در دانشجویان ورزشکاربود.روش پژوهش: راهبرد پژوهش حاضر توصیفی و از نوع همبستگی و با رویکرد تدوین مدل ارتباطی بود. پرسشنامۀسبکهای توجه طی سه مرحله به زبان فارسی ترجمه و روانسنجی شد. فرایند آن شامل ترجمۀ نسخۀ فرانسوی به فارسی، بازترجمه به فرانسوی و ترجمۀ نهایی بود. ... بیشتر مقدمه: هدف پژوهش حاضر تدوین مدل ارتباطی اضطراب صفتی با مؤلفه های سبک توجه در دانشجویان ورزشکاربود.روش پژوهش: راهبرد پژوهش حاضر توصیفی و از نوع همبستگی و با رویکرد تدوین مدل ارتباطی بود. پرسشنامۀسبکهای توجه طی سه مرحله به زبان فارسی ترجمه و روانسنجی شد. فرایند آن شامل ترجمۀ نسخۀ فرانسوی به فارسی، بازترجمه به فرانسوی و ترجمۀ نهایی بود. در این تحقیق، از جامعۀ دانشجویان دانشگاه شهید بهشتی 245 ورزشکار به شیوة در دسترس انتخاب شدند. شرکت کنندگان پرسشنامه های سبکهای توجه و اضطراب صفتی را تکمیل کردند. داده ها با استفاده از تحلیل عاملی تأییدی و ضریب آلفای کرونباخ و معادلات ساختاری تجزیه وتحلیل شد.یافته ها: ضریب آلفای کرونباخ برای دو عامل توجه بالا به پایین و پایین به بالابه ترتیب70/ 0 و 0/72 بود .نتایج تحلیل عاملی تأییدی نشان داد بارهای عاملی تعداد پنج گویه (گویه های 2 و 4 عامل توجه بالا به پایین و گویه های 3و 8 و 9 عامل توجه پایین به بالا) کمتر از 0/4 بود،بنابراین حذف شدند. نتایج معادلات ساختاری نشان داد که اضطراب صفتی با توجه بالا به پایین ارتباط معکوس و معنادار و با توجه پایین به بالا ارتباط مستقیم و معنادار دارد. نتیجه گیری: یافته های پژوهش حاضر اهمیت و ضرورت توجه به ارتباط اضطراب صفتی با مؤلفه های سبکهای توجه در ورزشکاران را مطرح کرد. بنابراین در طرحریزی برنامه های تمرینی و بهبود عملکرد ورزشی، با در نظر گرفتن این ارتباط می توان گامی مؤثر در پیشگیری از پیامدهای نامطلوب در رقابتهای ورزشی داشت.

مقاله پژوهشی Released under CC BY-NC 4.0 license I Open Access I

بررسی اثربخشی رویکرد درمانی یکپارچگی حسی بر مهارتهای حرکتی ظریف کودکان مبتلا به فلج مغزی اسپاستیک

یونس الفتیان؛ رسول حمایت طلب؛ فضل الله باقرزاده

مقالات آماده انتشار، پذیرفته شده، انتشار آنلاین از تاریخ 27 دی 1399

https://doi.org/10.22059/jmlm.2021.140180.1027

چکیده

هدف از پژوهش حاضر بررسی اثربخشی رویکرد درمانی یکپارچگی حسی بر مهارتهای حرکتی ظریف کودکان 5 تا 10 ساله مبتلا به فلج مغزی اسپاستیک بود. دراین مطالعه مداخله ای و نیمه تجربی ، 18 کودک دختر و پسر فلج مغزی اسپاستیک از طریق روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند و به صورت تصادفی به دو گروه 9 نفره آزمایش و کنترل تقسیم شدند. ابتدا پیش آزمون براساس مقیاس ... بیشتر

مقاله پژوهشی Released under CC BY-NC 4.0 license I Open Access I

درمان شناختی رفتاری گروهی و اثر بخشی آن بر اضطراب، افسردگی و خشم ناشی از ضربه روانی آسیب دیدگی در ورزشکاران آسیب دیده

سیده سمیرا حسینی؛ حسن غرایاق زندی؛ فضل الله باقرزاده؛ اعظم نوفرستی

مقالات آماده انتشار، پذیرفته شده، انتشار آنلاین از تاریخ 12 دی 1400

https://doi.org/10.22059/jmlm.2022.333519.1621

چکیده

آسیب ‌های ورزشی اغلب با چالش‌های احساسی و روان‌شناختی همراه هستند. روانشناسان و پزشکان تیم بایستی واکنش‌های احساسی را علاوه بر ارزیابی عوامل فیزیکی، بررسی کنند. هدف از پژوهش حاضر بررسی اثر بخشی درمان شناختی - رفتاری گروهی بر اضطراب، افسردگی و خشم ناشی از ضربه روانی آسیب دیدگی در ورزشکاران آسیب دیده است. نمونه آماری پژوهش 33 ورزشکار ... بیشتر آسیب ‌های ورزشی اغلب با چالش‌های احساسی و روان‌شناختی همراه هستند. روانشناسان و پزشکان تیم بایستی واکنش‌های احساسی را علاوه بر ارزیابی عوامل فیزیکی، بررسی کنند. هدف از پژوهش حاضر بررسی اثر بخشی درمان شناختی - رفتاری گروهی بر اضطراب، افسردگی و خشم ناشی از ضربه روانی آسیب دیدگی در ورزشکاران آسیب دیده است. نمونه آماری پژوهش 33 ورزشکار حرفه ای آسیب دیده ناشی از ضربه روانی به روش در دسترس و هدفمند به تایید متخصصان فدراسیون پزشکی ورزشی انتخاب شدند. ورزشکاران به صورت تصادفی در دو گروه 16 نفره متشکل از یک گروه درمان و یک گروه کنترل قرار گرفتند. پس از اعمال درمان، پس آزمون و 2 ماه بعد پیگیری اجرا شد. ابزارهای سنجش در این پژوهش پرسشنامه های خشم اسپیلبرگر(STAXI-2 )، اضطراب بک (BAI) و افسردگی بک- ویرایش دوم(BDI-II) می باشند. داده ها با استفاده از روش آماری تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر بررسی شد(05/0< P) . نتایج نشان داد که تفاوت میان گروه های آزمایش و کنترل در کاهش مشکلات رفتاری در مرحله پس آزمون و پیگیری معنادار بود. نتایج حاکی از آن بود که درمان رفتاری- شناختی متمرکز بر ضربه روانی، مشکلات روانشناختی ورزشکاران نظیر اضطراب و افسردگی را کاهش می دهد ولی بر کنترل خشم تاثیری ندارد. نتایج پیگیری پس از 2 ماه نیز نشان داد که بین گروه آزمایش و کنترل در میزان واکنش های روانشناختی تفاوت وجود دارد و اثربخشی درمان بعد از 2 ماه باقی مانده بود.

مقاله پژوهشی Released under CC BY-NC 4.0 license I Open Access I

تأثیر تمرینات چشم آرام بر توجه انتخابی، رفتار خیرگی و عملکرد پرتاب آزاد بسکتبال تحت شرایط استرس‌زا

مهدی رحیم زاده؛ حسن غرایاق زندی؛ علی مقدم زاده؛ فضل الله باقرزاده؛ علیرضا بهرامی

مقالات آماده انتشار، پذیرفته شده، انتشار آنلاین از تاریخ 25 دی 1400

https://doi.org/10.22059/jmlm.2022.329329.1602

چکیده

مطالعه حاضر با هدف بررسی تأثیر تمرینات چشم آرام بر توجه انتخابی، رفتار خیرگی و عملکرد پرتاب آزاد بسکتبال تحت شرایط استرس‌زا انجام گرفت. جامعه آماری پژوهش حاضر کلیه بسکتبالیست‌های رده جوانان که در مسابقات استان تهران شرکت داشتند، بودند. با توجه به نوع و هدف تحقیق، با توجه به هدف تحقیق نمونه مورد نظر حاضر با دامنه سنی 16 تا 22 سال بودند ... بیشتر مطالعه حاضر با هدف بررسی تأثیر تمرینات چشم آرام بر توجه انتخابی، رفتار خیرگی و عملکرد پرتاب آزاد بسکتبال تحت شرایط استرس‌زا انجام گرفت. جامعه آماری پژوهش حاضر کلیه بسکتبالیست‌های رده جوانان که در مسابقات استان تهران شرکت داشتند، بودند. با توجه به نوع و هدف تحقیق، با توجه به هدف تحقیق نمونه مورد نظر حاضر با دامنه سنی 16 تا 22 سال بودند که در مجموع 24 نفر به عنوان نمونه، انتخاب و به طور تصادفی و مساوی در دو گروه 12 نفری (گروه تمرینات چشم آرام و کنترل) تقسیم شدند . مطالعه شامل مراحل پیش‌آزمون- پس‌آزمون- یادداری اول- آزمون فشار و یادداری دوم بود. در مرحله پیش آزمون شرکت-کنندگان به اجرای 10 پرتاب آزاد بسکتبال پرداختند و همزمان رفتار خیرگی و عملکرد آن‌ها ثبت شد. دوره تمرینی شامل 3 جلسه و بر اساس تمرینات چشم آرام ویکرز بود. مرحله پس‌آزمون و یادداری اول مشابه با پیش‌آزمون و با اختلاف 24 ساعت از همدیگر صورت گرفت و آزمون تحت فشار 48 ساعت پس از یادداری اول و مرحله یادداری دوم نیز 48 ساعت پس از آزمون فشار انجام گرفت. برای تجزیه و تحلیل داده‌ها از آزمون تحلیل واریانس مرکب و آزمون پیگردی بنفرونی استفاده شد و از آزمون تی مستقل برای مقایسه گروه-ها مورد استفاده قرار گرفتاستفاده شد. نتایج نشان داد که تمرینات چشم آرام تأثیر معنی‌داری معناداری بر توجه انتخابی، رفتار خیرگی و عملکرد پرتاب آزاد تحت شرایط استرس‌زا دارد.

مقاله پژوهشی Released under CC BY-NC 4.0 license I Open Access I

* تاثیر فعالیت هوازی با شدت متوسط برتعادل، رفتار حرکتی، سروتونین و آنزیم شیمیایی تیروزین هیدروکسیلاز در مدل حیوانی پارکینسونی

سارا سوری؛ فضل اله باقرزاده؛ رسول حمایت طلب

مقالات آماده انتشار، پذیرفته شده، انتشار آنلاین از تاریخ 21 اسفند 1400

https://doi.org/10.22059/jmlm.2018.258381.1375

چکیده

در مطالعات اخیر تعادل و ناپایداری وضعیتی به عنوان یک اختلال حرکتی رایج در بیماران پارکینسونی گزارش شده است که موجب افتادن های مکرر، کاهش کیفیت زندگی و مرگ و میر در این بیماران می گردد.بنابراین 24 موش صحرایی نر نژاد ویستار به‌طور تصادفی به سه گروه هشت‌تایی کنترل سالم، کنترل پارکینسونی و تمرین پارکینسونی تقسیم شدند. حیوانات گروه تمرین ... بیشتر

مقاله پژوهشی Released under CC BY-NC 4.0 license I Open Access I

تاثیریک دوره برنامه تمرینی منتخب وآموزش نوروفیدبک وروش ترکیبی برتوجه وتکانشگری کودکان مبتلا به نقص توجه / بیش فعالی.

محسن ترابی؛ محمود شیخ؛ فضل الله باقرزاده؛ ناصر نقدی

مقالات آماده انتشار، پذیرفته شده، انتشار آنلاین از تاریخ 19 دی 1401

https://doi.org/10.22059/jmlm.2020.309501.1531

چکیده

هدف از اجرای این تحقیق تأثیر یک دوره برنامۀ تمرینی منتخب و آموزش نوروفیدبک و روش ترکیبی بر توجه و تکانشگری کودکان مبتلا به اختلال نقص توجه/ بیش فعالی بود. تعداد 48 کودک با دامنه سنی 7-11 سال مبتلا به ADHD از کلینیک روان شناسی آتیه تهران انتخاب و به طور تصادفی در چهار گروه (یک گروه کنترل و سه گروه تجربی) قرار گرفتند. علائم نارسایی توجه/بیش فعالی ... بیشتر هدف از اجرای این تحقیق تأثیر یک دوره برنامۀ تمرینی منتخب و آموزش نوروفیدبک و روش ترکیبی بر توجه و تکانشگری کودکان مبتلا به اختلال نقص توجه/ بیش فعالی بود. تعداد 48 کودک با دامنه سنی 7-11 سال مبتلا به ADHD از کلینیک روان شناسی آتیه تهران انتخاب و به طور تصادفی در چهار گروه (یک گروه کنترل و سه گروه تجربی) قرار گرفتند. علائم نارسایی توجه/بیش فعالی آنها در طی یک ماه گذشته بر اساس ملاک‌هایDSM-IV توسط روان‌پزشک تشخیص داده شده بود. سه گروه تجربی به ترتیب آموزش نوروفیدبک، تمرینات منتخب و تمرینات ترکیبی (آموزش نوروفیدبک و تمرینات منتخب) را به مدت 24 جلسه(سه جلسه در هفته) و هر جلسه 60 دقیقه اجرا نمودند، اما گروه کنترل هیچگونه مداخله‎ای را دریافت نکرد. برای ارزیابی بیش فعالی/نقص توجه کودکان از پرسشنامه کانرز فرم والدین و برای تحلیل داده ها از تحلیل کوواریانس استفاده شد. نتایج آزمون بنفرونی نشان داد بین میانگین تعدیل شده توجه وتکانشگری کودکان گروه‌های آموزش نوروفیدبک و کنترل (۰۰۱/0=p) (به نفع نوروفیدبک)، گروه‌های ترکیبی و کنترل (۰۰۱/0=p) (به نفع ترکیبی)، گروه‌های آموزش نوروفیدبک و برنامه تمرینی (۰۰۱/0=p) (به نفع نوروفیدبک)، گروه‌های آموزش نوروفیدبک و ترکیبی (۰۰۱/0=p)، (به نفع ترکیبی)، و گروه‌های برنامه تمرینی و ترکیبی (۰۰۱/0=p) (به نفع ترکیبی)، تفاوت معنی‌داری در بهبود توجه و تکانشگری وجود دارد. اما بین گروه‌های برنامه تمرینی و کنترل در کاهش کم توجهی با (۲۲۴/0=p) وبین گروه‌های برنامه تمرینی و کنترل در کاهش تکانشگری با (۲32/0=p) تفاوت معنی داری وجود نداشت.

مشاهده مقاله

مقاله پژوهشی Released under CC BY-NC 4.0 license I Open Access I

بررسی تاثیر 12 هفته تمرینات مقاومتی+استقامتی بر سطوح خشم، شادکامی و اضطراب زنان میانسال مبتلا به دیابت نوع2

الینا کیانی شاهوندی؛ عادل دنیایی

مقالات آماده انتشار، پذیرفته شده، انتشار آنلاین از تاریخ 02 تیر 1402

https://doi.org/10.22059/jsmdl.2023.359897.1729

چکیده

مقدمه: اختلالات روانشناختی در بین جمعیت مبتلا به دیابت شیوع بالایی دارند. هدف این مطالعه بررسی اثر 12هفته تمرینات ترکیبی بر سطوح خشم، شادکامی و نگرانی زنان مبتلا به دیابت نوع2 بود.روش پژوهش: 37 زن مبتلا به دیابت نوع2 به شکل تصادفی در دو گروه تمرین(18نفر، سن: 3/6 ± 6/60 سال، شاخص توده بدن: 1/3± 30/2 کیلوگرم/مترمربع و قندخون ناشتا: 15/1 ± 4 ... بیشتر مقدمه: اختلالات روانشناختی در بین جمعیت مبتلا به دیابت شیوع بالایی دارند. هدف این مطالعه بررسی اثر 12هفته تمرینات ترکیبی بر سطوح خشم، شادکامی و نگرانی زنان مبتلا به دیابت نوع2 بود.روش پژوهش: 37 زن مبتلا به دیابت نوع2 به شکل تصادفی در دو گروه تمرین(18نفر، سن: 3/6 ± 6/60 سال، شاخص توده بدن: 1/3± 30/2 کیلوگرم/مترمربع و قندخون ناشتا: 15/1 ± 4 /161میلی‌گرم/دسی‌لیتر) و کنترل(19نفر، سن: 6/4 ± 60/6 سال، شاخص توده بدن: 1/2± 29/9 کیلوگرم/مترمربع و قندخون ناشتا: 16/1 ± 169/1 میلی‌گرم/دسی‌لیتر) قرارگرفتند. برنامه تمرینی شامل 20 دقیقه تمرین هوازی با 50-75% ضربان قلب ذخیره و همچنین 40 دقیقه تمرین مقاومتی با 75-50% RM1، سه جلسه در هفته به مدت 12 هفته بود. پرسشنامه های STAXI-2، PSWQ و شادکامی آکسفورد قبل و 48 ساعت بعد از مداخله تمرین تکمیل شدند. داده‌ها با استفاده از آزمون‌های آماری کولموگروف اسمیرنوف، تی زوجی و تحلیل کوواریانس واریانس در سطح معنی‌داری 0/05 > p مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته ها: نتایج نشان داد پس از مداخله تمرین سطوح خشم (0/001) و نگرانی(0/001) آزمودنی‌ها کاهش و سطوح شادکامی(0/001) آنها افزایش معناداری هم نسبت به پیش آزمون و هم در مقایسه با گروه کنترل، داشت.نتیجه گیری: به‌نظر می‌رسد 12هفته تمرین ترکیبی( مقاومتی + هوازی) برای بهبود اختلالات مربوط به خشم،شادکامی و نگرانی زنان مبتلا به دیابت نوع2 مناسب باشد و بتواند به این افراد در مدیریت این بیماری و عوارض مربوطه کمک کند.

مشاهده مقاله

مقاله پژوهشی Released under CC BY-NC 4.0 license I Open Access I

بررسی توان آلفا در پرتاب‌های آزاد موفق و ناموفق بسکتبالیست‌های نخبه و نوآموز

فاطمه کشوری؛ علیرضا فارسی؛ بهروز عبدلی

مقالات آماده انتشار، پذیرفته شده، انتشار آنلاین از تاریخ 18 تیر 1402

https://doi.org/10.22059/jsmdl.2023.358755.1718

چکیده

مقدمه: هدف از تحقیق حاضر، بررسی توان آلفا در پرتاب‌های آزاد موفق و ناموفق بسکتبالیست‌های نخبه و نوآموز بود.روش پژوهش: پژوهش حاضر نیمه‌تجربی بود و در قالب طرح سری‌های زمانی اجرا شد. دو گروه نخبه (10 آزمودنی با میانگین سنی 1/34 ± 22/25 سال) و نوآموز (10 آزمودنی با میانگین سنی 1/80 ± 22/55 سال) به‌صورت داوطلبانه مشارکت داشتند. داده‌ها با استفاده ... بیشتر مقدمه: هدف از تحقیق حاضر، بررسی توان آلفا در پرتاب‌های آزاد موفق و ناموفق بسکتبالیست‌های نخبه و نوآموز بود.روش پژوهش: پژوهش حاضر نیمه‌تجربی بود و در قالب طرح سری‌های زمانی اجرا شد. دو گروه نخبه (10 آزمودنی با میانگین سنی 1/34 ± 22/25 سال) و نوآموز (10 آزمودنی با میانگین سنی 1/80 ± 22/55 سال) به‌صورت داوطلبانه مشارکت داشتند. داده‌ها با استفاده از 28 الکترود از یک دستگاه 32 کانالة بی‌سیم اندازه‌گیری و با استفاده از آزمون تحلیل واریانس با اندازه‌گیری مکرر تحلیل شد (0/05 ≥P).یافته‌ها: توان آلفای گروه نخبه بالاتر از گروه نوآموز بود (0/001=P). پرتاب‌های موفق نسبت به پرتاب‌های ناموفق توان آلفای کمتری را نشان داد (0/006=P). در مقایسۀ دو گروه، توان آلفا در پرتاب‌های ناموفق گروه نخبه نسبت به پرتاب‌های موفق آن‌ها بیشتر بود (0/001=P)، اما بین توان آلفای پرتاب‌های موفق و ناموفق گروه نوآموز تفاوتی مشاهده نشد (0/584=P). توان آلفا در زمان اجرای تکلیف پرتاب آزاد بالاتر از زمان‌های قبل بود (0/005>P)، اما بین زمان اول و دوم تفاوتی نبود (0/001=P). نتایج نشان داد که گروه نخبه فعالیت قشری بالاتری نسبت به گروه نوآموز در همۀ الکترودها داشتند (0/001>P).نتیجه‌گیری: یافته‌ها نشان می‌دهد که گروه نخبه با مهار اطلاعات نامربوط تکلیف را با پیچیدگی قشری کمتری اجرا کردند. همچنین کاهش توان آلفا در پرتاب‌های موفق نشان‌دهندة افزایش فعال‌سازی قشر مغز و افزایش تمرکز است تا در نهایت تکلیف با منابع عصبی کمتری اجرا شود.

مقاله پژوهشی Released under CC BY-NC 4.0 license I Open Access I

مقایسه اثر شیوه های متفاوت تمرین ذهنی و بدنی بر عملکرد حرکتی دختران و پسران

حمید عباسی بافقی؛ فرحناز آیتی زاده تفتی؛ محمد رضا صادقیان شاهی؛ محسن وکیل زاده

مقالات آماده انتشار، پذیرفته شده، انتشار آنلاین از تاریخ 18 تیر 1402

https://doi.org/10.22059/jsmdl.2023.358984.1720

چکیده

مقدمه: هدف از پژوهش حاضر مقایسه اثر شیوه های متفاوت تمرین ذهنی و بدنی بر عملکرد حرکتی دختران و پسران بود.روش پژوهش: پژوهش حاضر بصورت نیمه تجربی میباشد. نمونه آماری 80 نفر از دانش آموزان دختر و پسر شهرستان بشرویه با میانگین سنی 0/9±14 بودند که به تعداد برابر (40 دختر و 40 پسر) به صورت تصادفی به چهار گروه 20 نفری (تمرین بدنی، تصویرسازی ... بیشتر مقدمه: هدف از پژوهش حاضر مقایسه اثر شیوه های متفاوت تمرین ذهنی و بدنی بر عملکرد حرکتی دختران و پسران بود.روش پژوهش: پژوهش حاضر بصورت نیمه تجربی میباشد. نمونه آماری 80 نفر از دانش آموزان دختر و پسر شهرستان بشرویه با میانگین سنی 0/9±14 بودند که به تعداد برابر (40 دختر و 40 پسر) به صورت تصادفی به چهار گروه 20 نفری (تمرین بدنی، تصویرسازی سنتی، پتلپ و کنترل) تقسیم شدند. آزمودنیها در پیش آزمون شرکت کرده و سپس به مدت 6 هفته (هر هفته 3 جلسه) تمرین کردند. پس از تمرینات، آزمودنی ها در آزمون اکتساب شرکت نمودند. نرمال بودن داده ها با آزمون کلموگروف-اسمیرونوف و همسانی واریانسها با آزمون لون بررسی شد. برای تحلیل داده ها از آزمون تحلیل واریانس یک راهه، روش تحلیل واریانس دو راهه با اندازهگیری مکرر و آزمون تعقیبیLSD استفاده شد. سطح معنی داری 0/05 در نظر گرفته شد.یافته ها: نتایج نشان داد بین دختران و پسران با توجه به شیوه های متفاوت تمرین، ‌در عملکرد حرکتی تفاوت معنی داری وجود دارد. عملکرد هر دو جنس فقط در گروه های تمرین بدنی و پتلپ افزایش معنی داری پیدا کرده است. همچنین میزان عملکرد در دختران و در پسران در گروه پتلپ نسبت به سایر گروه های تمرینی به طور معنی داری بهتر بوده است. علاوه بر این، پسران در گروه پتلپ نسبت به دختران عملکرد بهتری از خود نشان دادند.نتیجه گیری: یافته های پژوهش اهمیت و ضرورت توجه به شیوه های تمرین بدنی و پتلپ در بهبود عملکرد حرکتی دانشآموزان با توجه به جنسیت آنها را مطرح می کند. همچنین با قرار دادن تصویرسازی ذهنی پتلپ در برنامه ریزی تمرینی خصوصا پسران می توان افزایش عملکرد آنها را انتظار داشت.

مقاله پژوهشی Released under CC BY-NC 4.0 license I Open Access I

تأثیر شیوه های مختلف تداخل زمینه‌ای و خود تنظیمی بر نمرات انتقال مهارت سرویس والیبال

سپهر فردوسی؛ مهدی شهبازی؛ الهه عرب عامری

مقالات آماده انتشار، پذیرفته شده، انتشار آنلاین از تاریخ 28 تیر 1402

https://doi.org/10.22059/jsmdl.2023.358985.1719

چکیده

مقدمه: هدف از تحقیق حاضر بررسی تأثیر تداخل زمینه ای و خود تنظیمی در نمرات انتقال سرویس ساده و چکشی والیبال است.روش پژوهش: بدین منظور 39 دانشجوی پسر (20-25 سال) به‌طور تصادفی، به سه گروه تمرینات قالبی، تمرینات تصادفی و تمرینات خود تنظیمی تقسیم شدند. هر سه گروه در شش جلسه تمرینی که هر جلسه شامل 40 ضربه سرویس ساده و چکشی والیبال بود، شرکت ... بیشتر مقدمه: هدف از تحقیق حاضر بررسی تأثیر تداخل زمینه ای و خود تنظیمی در نمرات انتقال سرویس ساده و چکشی والیبال است.روش پژوهش: بدین منظور 39 دانشجوی پسر (20-25 سال) به‌طور تصادفی، به سه گروه تمرینات قالبی، تمرینات تصادفی و تمرینات خود تنظیمی تقسیم شدند. هر سه گروه در شش جلسه تمرینی که هر جلسه شامل 40 ضربه سرویس ساده و چکشی والیبال بود، شرکت کردند. گروه تمرینات قالبی به‌طور متناوب، یک جلسه به تمرین سرویس ساده و جلسه بعد به تمرین سرویس چکشی پرداختند، درحالی‌که گروه تمرینات تصادفی در هر جلسه به‌صورت تصادفی هر دو سرویس را تمرین کردند. در گروه تمرینات خود تنظیمی، در هر جلسه نوع تمرینات با مشارکت فعال آزمودنی‌ها تعیین شد. پس از پایان جلسات تمرینی، آزمون انتقال پس از یک هفته در پنج تکرار برای هر آزمودنی برگزار شد. به‌منظور تحلیل داده‌ها از تحلیل واریانس یک‌راهه و آزمون تعقیبی توکی استفاده شد.یافته‌ها: نتایج نشان داد که تفاوت معنیداری بین نمرات پیش‌آزمون و آزمون انتقال در گروه های تمرین قالبی و تصادفی وجود ندارد، اما تفاوت بین نمرات پیش‌آزمون و آزمون انتقال در گروه خود تنظیمی معنی دار بود. مقایسۀ نمرات انتقال سه گروه نشان داد که عملکرد گروه خودتنظیم نسبت به دو گروه دیگر بهتر است.نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج مطالعه، تمرینات خودتنظیم باعث درگیر شدن آزمودنی در فرایندهای یادگیری می‌شود. با این روش شاگردان به‌طرز فعال‌تری در تعیین ویژگی‌های تمرین مشارکت دارند که مجموع این عوامل منجر به ارتقای یادگیری و عملکرد بهتر شاگردان در درازمدت می‌شود.

مقاله پژوهشی Released under CC BY-NC 4.0 license I Open Access I

تعیین روایی صوری، محتوی و سازه مجموعه آزمون های استعداد یابی پرتاب گران معلول ایرانی

مقداد تیموری؛ حسن دانشمندی؛ علی شمسی ماجلان

مقالات آماده انتشار، پذیرفته شده، انتشار آنلاین از تاریخ 31 مرداد 1402

https://doi.org/10.22059/jsmdl.2023.359749.1725

چکیده

مقدمه : رشته های پرتابی مسابقات پارالمپیکی با توزیع مدال در 67 کلاس مختلف از اهمیت بالایی برخوردار است. هدف از این تحقیق اعتبار یابی روانی سنجی پرسشنامه آمادگی جسمانی و آنتروپومتریکی جهت ایجاد ابزار استعداد یابی در پرتاب گران نشسته ایرانی بود.روش پژوهش: 10 پرتابگر نشسته و 15 مربی تیم ملی و 98 پرتابگر نشسته ایرانی (52 مرد و 46 زن) در این تحقیق ... بیشتر مقدمه : رشته های پرتابی مسابقات پارالمپیکی با توزیع مدال در 67 کلاس مختلف از اهمیت بالایی برخوردار است. هدف از این تحقیق اعتبار یابی روانی سنجی پرسشنامه آمادگی جسمانی و آنتروپومتریکی جهت ایجاد ابزار استعداد یابی در پرتاب گران نشسته ایرانی بود.روش پژوهش: 10 پرتابگر نشسته و 15 مربی تیم ملی و 98 پرتابگر نشسته ایرانی (52 مرد و 46 زن) در این تحقیق شرکت نمودند. روایی کیفی و کمی صوری و محتوا و روایی سازه (روش تحلیل عاملی تائیدی) و پایایی این مجموعه آزمون ها (آلفای کرونباخ) توسط دو نرم افزار اس پی اس اس 17 و لیزرل 8.5 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته ها: نتایج نشان داد پایایی مجموعه آزمون های مورد نظرو روایی صوری (t > 1.96) آن در سطح معنی داری (p<0/05) و امتیاز تاثیر بیشتر آزمون های مورد استفاده جهت تعیین روایی صوری بیش از 1.5 و معنی دار بود. نتایج تحلیل عاملی (t > 1.96 یا t < - 1.96) و نتایج شاخص‌های برازندگی مورد تایید می باشد. همچنین نتایج آزمون های روایی محتوا نشان داد تنها دو آزمون قدرت و توان و آنتروپومتریک پایه می توانند در ابزار استعداد یابی پرتابگران نشسته قرار گیرند. نتیجه گیری: مربیان و متخصصان ورزش های پارالمپیکی با استفاده از نتایج این تحقیق می توانند ضمن استفاده از آزمون های صحیح استعداد یابی و کوتاه نمودن زمان رسیدن به قهرمانی از آسیب های متعدد این دوره جلوگیری نمایند.

مشاهده مقاله

مقاله پژوهشی Released under CC BY-NC 4.0 license I Open Access I

تأثیر تمرینات نوروفیدبک مبتنی بر الگوی الکتروانسفالوگرافی افراد ماهر بر یادگیری مهارت تیراندازی با تفنگ بادی در افراد مبتدی

فرزانه حاتمی؛ فرشید طهماسبی؛ هدیه پاسبانی

مقالات آماده انتشار، پذیرفته شده، انتشار آنلاین از تاریخ 14 شهریور 1402

https://doi.org/10.22059/jsmdl.2023.360601.1733

چکیده

مقدمه: هدف از اجرای این تحقیق بررسی اثر تمرینات نوروفیدبک مبتنی بر الگوی الکتروانسفالوگرافی افراد ماهر بر یادگیری مهارت تیراندازی با تفنگ بادی در افراد مبتدی است.روش پژوهش: پژوهش کاربردی و از نوع نیمه‌تجربی با طرح پیش‌آزمون – پس‌آزمون با گروه کنترل بود. 30 ورزشکار مبتدی (میانگین سنی: 1/509 ±20 سال) به طور داوطلبانه در این ... بیشتر مقدمه: هدف از اجرای این تحقیق بررسی اثر تمرینات نوروفیدبک مبتنی بر الگوی الکتروانسفالوگرافی افراد ماهر بر یادگیری مهارت تیراندازی با تفنگ بادی در افراد مبتدی است.روش پژوهش: پژوهش کاربردی و از نوع نیمه‌تجربی با طرح پیش‌آزمون – پس‌آزمون با گروه کنترل بود. 30 ورزشکار مبتدی (میانگین سنی: 1/509 ±20 سال) به طور داوطلبانه در این تحقیق شرکت کرده و به سه گروه همگن نوروفیدبک بتا/ تتا، نوروفیدبک مبتنی بر الگوی مغزی تیراندازان ماهر (کاهش تتا در نقاط F4 و FZ و افزایش آلفای پایین و بالا در نقاط P3 و P7) و گروه کنترل تقسیم شدند. مرحله اکتساب شامل 6 جلسه بود. گروه کنترل در طول جلسات فقط به تمرین بدنی پرداختند. 48 ساعت پس از جلسات اکتساب، آزمون یادداری و پس از آن یک آزمون انتقال با تعویض دست برای گرفتن سلاح انجام شد.یافته ها: نتایج نشان داد که گروه نوروفیدبک مبتنی بر الگوی مغزی تیراندازان ماهر در تمام جلسات به‌طور معناداری عملکرد بهتری نسبت به دو گروه دیگر داشت. گروه نوروفیدبک مبتنی بر الگوی مغزی تیراندازان ماهر در آزمون یادداری بهطور معناداری عملکرد بهتری نسبت به دو گروه دیگر و همچنین گروه نوروفیدبک بتا/تتا عملکرد بهتری نسبت به گروه کنترل داشت و دو گروه نوروفیدبک در آزمون انتقال نسبت به گروه کنترل از عملکرد بهتری برخوردار بودند، اما تفاوت معناداری بین دو گروه نوروفیدبک وجود نداشت.نتیجه گیری: مطالعات آینده میتواند با تصحیح پروتکلهای نوروفیدبک بر اساس ارتباط مغز و نخبگی، روند پیشرفت و رسیدن به اوج اجرا در تیراندازی را برای افراد مبتدی تسریع کند.

مقاله پژوهشی Released under CC BY-NC 4.0 license I Open Access I

تأثیر تمرینات پیلاتس بر سطح سرمی BDNF، تعادل و کیفیت زندگی زنان یائسه و غیریائسه

سپیده جلالی؛ حسن محمدزاده؛ جلال دهقانی زاده

مقالات آماده انتشار، پذیرفته شده، انتشار آنلاین از تاریخ 0-727 فروردین 2

https://doi.org/10.22059/jsmdl.2023.360869.1735

چکیده

مقدمه: یائسگی شروع دوران جدیدی در زندگی یک زن است. این دوران همانند تمامی مراحل دیگر زندگی دارای زوایای مثبت و منفی است. هدف پژوهش حاضر، بررسی اثربخشی تمرینات پیلاتس بر سطح سرمی BDNF، تعادل و کیفیت زندگی زنان یائسه و غیریائسه بود.روش پژوهش: پژوهش حاضر نیمه‌تجربی با طرح پیش‌آزمون- پس‌آزمون شامل دو گروه تجربی و دو گروه کنترل بود. جامعه ... بیشتر مقدمه: یائسگی شروع دوران جدیدی در زندگی یک زن است. این دوران همانند تمامی مراحل دیگر زندگی دارای زوایای مثبت و منفی است. هدف پژوهش حاضر، بررسی اثربخشی تمرینات پیلاتس بر سطح سرمی BDNF، تعادل و کیفیت زندگی زنان یائسه و غیریائسه بود.روش پژوهش: پژوهش حاضر نیمه‌تجربی با طرح پیش‌آزمون- پس‌آزمون شامل دو گروه تجربی و دو گروه کنترل بود. جامعه آماری این پژوهش تمامی زنان یائسه و غیریائسه شهر ارومیه بودند. نمونه شامل 60 نفر زن (سن 77/1± 77/45) یائسه و غیریائسه بود که به صورت داوطلبانه انتخاب و به‌طور تصادفی در چهار گروه 15 نفری قرار گرفتند. از کلیه آزمودنی‌ها 48 ساعت قبل از شروع تمرینات و پس از پایان دوره تمرینی، به‌صورت ناشتا خون‌گیری به عمل آمد. سپس هر دو گروه تجربی طی 12 هفته، هر هفته سه جلسه و هر جلسه 60 دقیقه به اجرای تمرینات پیلاتس پرداختند. همچنین، شرکت‌کنندگان آزمون تعادل پویای Y و پرسشنامه کیفیت زندگی سازمان بهداشت جهانی را در پیش‌آزمون و پس‌آزمون به طور مشابه هم انجام دادند.یافته ها: نتایج تحلیل واریانس مرکب تفاوت معناداری را بین پیش‌آزمون و پس‌آزمون گروه زنان یائسه و غیریائسه در متغیرهای مربوطه نشان داد به‌طوری که می‌توان گفت احتمالاً 91%، 76% و 94% از تغییرات در سطح سرمی BDNF، تعادل و کیفیت زندگی زنان یائسه تحت تأثیر تمرینات پیلاتس بوده است. درحالی‌که در گروه‌های کنترل در متغیرهای مربوطه تأثیر معناداری مشاهده نشد.نتیجه‌گیری: انجام تمرینات پیلاتس می‌تواند راهبردی مؤثر برای بهبود سطح سرمی BDNF، تعادل و کیفیت زندگی در زنان یائسه و غیریائسه باشد.

مقاله پژوهشی Released under CC BY-NC 4.0 license I Open Access I

ﺗﺄﺛﻴﺮ ورزش صبحگاهی بر فرایند خودتنظیمی شناختی هیجان دانش آموزان پایه دوم ابتدایی

حسن علی خانی؛ نرجس سیاری

مقالات آماده انتشار، پذیرفته شده، انتشار آنلاین از تاریخ 20 شهریور 1402

https://doi.org/10.22059/jsmdl.2023.361575.1738

چکیده

مقدمه: هدف پژوهش حاضر، بررسی ﺗﺄﺛﻴﺮ ورزش صبحگاهی بر‌اساس حرکات هماهنگ بر فرایند خودتنظیمی شناختی هیجان در دانش‌آموزان پسر پایه دوم ابتدایی است.روش پژوهش: پژوهش حاضر از نوع نیمه تجربی با طرح پیش‌آزمون- پس‌آزمون، همراه با گروه کنترل بود. بدین منظور تعداد40‌‌‌نفر از دانش‌آموزان دوم ابتدایی به روش نمونه‌گیری دردسترس، انتخاب و ... بیشتر مقدمه: هدف پژوهش حاضر، بررسی ﺗﺄﺛﻴﺮ ورزش صبحگاهی بر‌اساس حرکات هماهنگ بر فرایند خودتنظیمی شناختی هیجان در دانش‌آموزان پسر پایه دوم ابتدایی است.روش پژوهش: پژوهش حاضر از نوع نیمه تجربی با طرح پیش‌آزمون- پس‌آزمون، همراه با گروه کنترل بود. بدین منظور تعداد40‌‌‌نفر از دانش‌آموزان دوم ابتدایی به روش نمونه‌گیری دردسترس، انتخاب و سپس به صورت تصادفی به دو گروه آزمایش و کنترل تقسیم شدند. از پرسشنامه تنظیم شناختی هیجان گارنفسکی و کرایج در هر دو مرحله پیش‌آزمون و پس‌آزمون استفاده شد، با توجه به دستورالعمل‌های فدراسیون ورزش همگانی و طراحی پژوهشگر، گروه آزمایش طی 8 هفته، هر هفته 5 روز و هر روز به مدت20دقیقه به ورزش صبحگاهی براساس حرکات هماهنگ پرداختند و گروه کنترل مداخله‌ای دریافت نکرد. تجزیه و تحلیل داده‌ها از طریق تحلیل کواریانس با سطح معنی داری0/05 انجام شد.یافته ها: تمرینات ورزش صبحگاهی بربهبود خودتنظیمی هیجان دانش‌آموزان ﺗﺄﺛﻴﺮمعنی‌دار داشت و سبب افزایش آن گردید. نتایج آزمون لاندای ویکلز(0/0001=p) و آزمون تقابل درون و برون‌گروهی درگروه آزمایش (0/0001=p ) و گروه کنترل( 0/09= p) نشان دهنده پیشرفت و تفاوت معنی‌دار گروه آزمایش نسبت به گروه کنترل بود.نتیجه گیری: شرکت درتمرینات ورزش صبحگاهی براساس حرکات هماهنگ، سبب افزایش خودتنظیمی هیجان دانش آموزان می‌گردد. لذا پیشنهاد می‌شود، مربیان ورزش و مسئولین مربوطه آموزشگاه‌ها، ورزش صبحگاهی را براین اساس در برنامه روزانه مدارس در نظر بگیرند.

مقاله پژوهشی Released under CC BY-NC 4.0 license I Open Access I

تأثیر مداخلات تمرینی با رویکرد واقعیت مجازی بر عملکرد حس عمقی مفصل آرنج در کودکان فلج مغزی

مرتضی پورآذر؛ فضل الله باقرزاده؛ داود حومنیان شریف ابادی

مقالات آماده انتشار، پذیرفته شده، انتشار آنلاین از تاریخ 16 مهر 1402

https://doi.org/10.22059/jsmdl.2023.360123.1730

چکیده

مقدمه: هدف مطالعة حاضر بررسی مداخلات تمرینی با استفاده از رویکرد واقعیت مجازی بر عملکرد حس عمقی مفصل آرنج در کودکان همی‌پلاژی بود.روش پژوهش: تعداد 20 نفر پسر مبتلا به فلج‌مغزی با دامنۀ سنی7-12 سال بر اساس نمونه‌گیری در دسترس با مراجعه به مدارس استثنایی شهر تهران انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه تجربی و کنترل تقسیم شدند. دستگاه کینکت ... بیشتر مقدمه: هدف مطالعة حاضر بررسی مداخلات تمرینی با استفاده از رویکرد واقعیت مجازی بر عملکرد حس عمقی مفصل آرنج در کودکان همی‌پلاژی بود.روش پژوهش: تعداد 20 نفر پسر مبتلا به فلج‌مغزی با دامنۀ سنی7-12 سال بر اساس نمونه‌گیری در دسترس با مراجعه به مدارس استثنایی شهر تهران انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه تجربی و کنترل تقسیم شدند. دستگاه کینکت ایکس باکس 360 به عنوان ابزار درمانی جهت مداخلات واقعیت مجازی استفاده شد. برای اندازه‌گیری حس وضعیت مفصل آرنج از دستگاه ژیروسکوپ استفاده شد. شرکت‌کنندگان گروه تجربی در برنامه‌های واقعیت مجازی (VR) شرکت کردند اما شرکت کنندگان گروه کنترل برنامه‌های درمانی سنتی خود را ادامه دادند. آزمون‌های آماری t مستقل و وابسته در سطح 05/0 p<با استفاده از نرم افزار SPSS نسخة 18 استفاده شدند. یافته‌ها: نتایج آزمون t مستقل نشان داد که هر چند در مرحلة پیش آزمون تفاوت معناداری بین دو گروه تجربی و کنترل در حس وضعیت مفصل وجود نداشت.در مرحلة پس آزمون، تمرینات مجازی به نمرات بهتر گروه تجربی منجر گردید. بر اساس نتایج آزمون t وابسته تمرینات مجازی سبب بهبود معناداری در حس وضعیت مفصل آزمودنی‌ها در گروه تجربی شد.نتیجه گیری: یافته‌های مبتنی بر مداخلات واقعیت مجازی در کودکان مبتلا به فلج مغزی را می‌توان از طریق نظریات خودکارآمدی و یادگیری حرکتی توجیه کرد. این نوع درمان بهبود معناداری در حس وضعیت مفصل شرکت‌کنندگان را به دنبال داشت زیرا به آنها اجازه می‌داد تا در معرض تجاربی قرار بگیرند که در غیر این صورت برای آنها دشوار یا خطرناک بود.

مشاهده مقاله

مقاله پژوهشی Released under CC BY-NC 4.0 license I Open Access I

تاثیر خودگفتاری راهبردی بر توجه دیداری و عملکرد سرویس والیبال

حامد فهیمی؛ حسن غرایاق زندی؛ فضل الله باقرزاده؛ علی مقدم زاده؛ داود حومنیان شریف ابادی

مقالات آماده انتشار، پذیرفته شده، انتشار آنلاین از تاریخ 16 مهر 1402

https://doi.org/10.22059/jsmdl.2023.360148.1731

چکیده

مقدمه: هدف مطالعه حاضر بررسی تاثیر خودگفتاری راهبردی بر عملکرد و توجه دیداری والیبالیست‌ها می‌باشد. روش پژوهش: پژوهش حاضر از نوع نیمه تجربی با طرح پیش‌آزمون و پس‌آزمون با گروه کنترل بود. شرکت-کنندگان مطالعه حاضر، 54 والیبالیست مبتدی پسر بودند که به صورت در دسترس انتخاب شدند. شرکت‌کنندگان به صورت تصادفی در پنج گروه خودگفتاری راهبردی ... بیشتر مقدمه: هدف مطالعه حاضر بررسی تاثیر خودگفتاری راهبردی بر عملکرد و توجه دیداری والیبالیست‌ها می‌باشد. روش پژوهش: پژوهش حاضر از نوع نیمه تجربی با طرح پیش‌آزمون و پس‌آزمون با گروه کنترل بود. شرکت-کنندگان مطالعه حاضر، 54 والیبالیست مبتدی پسر بودند که به صورت در دسترس انتخاب شدند. شرکت‌کنندگان به صورت تصادفی در پنج گروه خودگفتاری راهبردی از نوع آموزشی (10 نفر)، خودگفتاری انگیزشی (11 نفر)، خودگفتاری آموزشی- انگیزشی (10 نفر)، خود‏گفتاری انگیزشی- اموزشی (11 نفر) و کنترل (12 نفر) قرار گرفتند. مداخله خودگفتاری به مدت 12 هفته و هر هفته سه جلسه انجام شد. در دو مرحله پیش آزمون و پس آزمون در حین اجرای تکلیف سرویس ساده، امتیازات سرویس توسط محقق ثبت گردید و رفتار خیرگی شرکت‌کنندگان توسط دستگاه ردیاب چشم اندازه‌گیری شد. داده‌های جمع‌آوری شده با استفاده از آزمون تحلیل کواریانس و آزمون تعقیبی بونفرونی تحلیل شد. یافته‌ها: نتایج مطالعه نشان داد که خودگفتاری استراتژیک بر عملکرد سرویس ساده (0/0001=P) و طول دوره چشم آرام تاثیر معناداری دارد (0/0001=P). نتایج آزمون بونفرونی نشان داد که خودگفتاری آموزشی باعث افزایش عملکرد حرکتی و افزایش طول دوره چشم آرام شده است. همچنین گروه‌های ترکیبی نیز که از این دستورالعمل استفاده کرده‌اند باعث افزایش عملکرد حرکتی و دوره طولانی‌تر چشم آرام شده‌اند. اما خودگفتاری انگیزشی بر عملکرد حرکتی و طول دوره چشم آرام تاثیری ندارد. نتیجه‌گیری: نتایج به دست آمده در پژوهش حاضر بر اهمیت خودگفتاری آموزشی بر عملکرد و توجه دیداری والیبالیست‌های مبتدی تاکید دارد و از مکانیسم توجهی خودگفتاری پشتیبانی می‌کند.

مشاهده مقاله

مقاله پژوهشی Released under CC BY-NC 4.0 license I Open Access I

بررسی ویژگی‌های روان‌سنجی مقیاس مسئولیت‌پذیری فردی و اجتماعی دانش‌آموزان در حوزه تربیت بدنی

معظمه بهرام نژاد؛ منصوره حاج حسینی؛ سیده خدیجه امیریان

مقالات آماده انتشار، پذیرفته شده، انتشار آنلاین از تاریخ 08 آبان 1402

https://doi.org/10.22059/jsmdl.2023.362399.1741

چکیده

مقدمه: پژوهش حاضر با هدف اعتبارسنجی پرسشنامه مسئولیت پذیری در تربیت بدنی انجام شد.روش پژوهش:ابتدا ابزار مسئولیت پذیری فردی و اجتماعی دانش‌آموزان (SIPPES) به زبان فارسی ترجمه شد تا اعتبار و پایایی آن محاسبه شود و اعتبار سازه گزارش شود. در مرحله اجرا، توزیع پرسشنامه‌ها در دو مرحله انجام شد. در مرحله اول پرسشنامه‌ به منظور تحلیل عامل اکتشافی ... بیشتر مقدمه: پژوهش حاضر با هدف اعتبارسنجی پرسشنامه مسئولیت پذیری در تربیت بدنی انجام شد.روش پژوهش:ابتدا ابزار مسئولیت پذیری فردی و اجتماعی دانش‌آموزان (SIPPES) به زبان فارسی ترجمه شد تا اعتبار و پایایی آن محاسبه شود و اعتبار سازه گزارش شود. در مرحله اجرا، توزیع پرسشنامه‌ها در دو مرحله انجام شد. در مرحله اول پرسشنامه‌ به منظور تحلیل عامل اکتشافی و در مرحله دوم پرسشنامه‌ها به منظور تحلیل عامل تأییدی و روایی همگرا در اختیار دانش‌آموزان قرار گرفت. در این پژوهش از بین 500نفر دانش‌آموز پایه پنجم و ششم دختر و پسر، 400 نفر( 250 دختر و 150پسر) با روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شدند. برای سنجش روایی همگرا پرسشنامه تنظیم رفتار ورزشی (BREQ، مارکلند و توبین، 2004 ) اجرا شد.یافته‌ها: «تلاش»، «پیروی از قوانین کلاس» و «خودراهبری(خودمدیریتی)» بیشترین اثر را بر سازه رفتار مسئولانه داشته‌اند. پایایی پژوهش نیز 0.7 ارزیابی شد که مطلوب می‌باشد.نتیجه گیری: در تحلیل عاملی اکتشافی خوشه‌ای چند مرحله‌ای خوشه‌ای چند مرحله‌ای شش عامل شناسایی شد. (گویه های ۱,7,13,9) به مؤلفه تلاش، (گویه های 2،8،14،20) به مؤلفه خودراهبری ( خودهدایتی)، (گویه های ،3،9،21،25) به پیروی از قوانین کلاس، (گویه های 4،10،16،22،15) به احترام گذاشتن به دیگران، گویه های( 5،11،17،23،26) به کمک به دیگران و گویه های ( 6،12،18،24) به همکاری (مشارکت) اشاره دارند تحلیل عاملی تاییدی نیز این ساختار شش عاملی به دست آمده را تایید کرد. همچنین، نتایج نشان داد این پرسشنامه روایی همگرا و پایایی مناسبی دارد. با استفاده از این ابزار می‌توان مسئولیت‌پذیری را در دانش‌آموزان دختر و پسر بررسی کرد.

مشاهده مقاله

مقاله پژوهشی Released under CC BY-NC 4.0 license I Open Access I

تاثیر تمرین تصمیمی بر پیش‌بینی و تصمیم‌ گیری خلاقانه در تکلیف بدمینتون

مریم خلجی؛ پروانه شمسی پور دهکردی؛ فهیمه ایادی؛ فائزه خوشدونی فراهانی

مقالات آماده انتشار، پذیرفته شده، انتشار آنلاین از تاریخ 16 آبان 1402

https://doi.org/10.22059/jsmdl.2023.361849.1739

چکیده

مقدمه: یکی از پیچیده ترین فرایندها در زمینه ورزش حرفه‌ای، تصمیم‌گیری است از این حیث هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر تمرین تصمیمی بر پیش‌بینی و تصمیم‌گیری خلاقانه در تکلیف بدمینتون بود.روش پژوهش: پژوهش حاضر از نوع نیمه‌تجربی با طرح پیش‌آزمون و پس‌آزمون است. جامعه‌ی آماری پژوهش حاضر تمام دانشجویان دختر 20 تا 30 سال بود که از این بین ... بیشتر مقدمه: یکی از پیچیده ترین فرایندها در زمینه ورزش حرفه‌ای، تصمیم‌گیری است از این حیث هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر تمرین تصمیمی بر پیش‌بینی و تصمیم‌گیری خلاقانه در تکلیف بدمینتون بود.روش پژوهش: پژوهش حاضر از نوع نیمه‌تجربی با طرح پیش‌آزمون و پس‌آزمون است. جامعه‌ی آماری پژوهش حاضر تمام دانشجویان دختر 20 تا 30 سال بود که از این بین به روش نمونه‌گیری در دسترس 40 دانشجو دختر انتخاب و به طور تصادفی به دو گروه تمرین تصمیمی و کنترل تقسیم شدند. پرسشنامه‌ی تصمیم‌گیری خلاقانه، دوربین فیلمبرداری، لپتاپ و پروژکتور ابزارهای مورد استفاده در پژوهش بودند. در پیش آزمون، هنگام مشاهده ضربه تاس بدمینتون از طریق فیلم ویدئویی که در لحظه برخورد توپ با راکت قطع شده بود، تصمیم‌گیری خلاقانه و پیش‌بینی با 20 کلیپ ویدئویی سنجیده شد. گروه تمرین 400 کوشش تمرین تصمیمی انجام دادند و گروه کنترل فقط به تشخیص جهت ضربه پرداختند. پس از 48 ساعت پس‌‌آزمون گرفته شد.یافته ها: نتایج نشان داد در پس‌آزمون، گروه تمرین خلاقیت بیشتری در تصمیم‌گیری نسبت به گروه کنترل داشتند (64/2=F) و مهارت پیش‌بینی جهت ضربه در گروه تمرین بهتر از گروه کنترل بود (17/4=F).نتیجه گیری: طبق نتایج تمرین تصمیمی منجر شد بازیکنان گروه تمرین با خلاقیت بیشتری جهت و محل فرود ضربه را تشخیص دهند و برای هر ضربه راه‌کارهای متعددی ارائه دهند. به نظر می‌رسد تمرین تصمیمی در تسهیل و ارائه‌ی راه‌حل‌های مختلف تاثیر به‌سزایی داشته است.

مشاهده مقاله

مقاله پژوهشی Released under CC BY-NC 4.0 license I Open Access I

اثر دو روش تحریک جریان مستقیم فراجمجمه‌ای مغز (tDCS) و ناهمزمانی محرک- پاسخ‌ها بر سازگاری عقب‌گرد در شرایط خستگیِ ذهنی حاد

محمدرضا دوستان؛ سمیه حافظی؛ اسماعیل صائمی؛ هابیل تیلو اشتروباخ

مقالات آماده انتشار، پذیرفته شده، انتشار آنلاین از تاریخ 16 آبان 1402

https://doi.org/10.22059/jsmdl.2023.361794.1744

چکیده

هدف پژوهش حاضر بررسی تأثیر دو روش tDCS آندی و کاتدی مغز و ناهمزمانی محرک- پاسخ‌ها بر بر سازگاری عقب‌گرد در شرایط خستگیِ ذهنی بود. شرکت‌کنندگان 39 نفر پسر (20تا 24 سال) بودند. ابزارها شامل فرم رضایت آگاهانه، پرسش‌نامۀ دست‌برتری ادینبورگ، ابزار زمان‌واکنش دوگانه، نرم‌افزار استروپ، پرسش‌نامۀ مقیاس آنالوگ دیداری (VAS-F) و دستگاه تحریک جریان ... بیشتر هدف پژوهش حاضر بررسی تأثیر دو روش tDCS آندی و کاتدی مغز و ناهمزمانی محرک- پاسخ‌ها بر بر سازگاری عقب‌گرد در شرایط خستگیِ ذهنی بود. شرکت‌کنندگان 39 نفر پسر (20تا 24 سال) بودند. ابزارها شامل فرم رضایت آگاهانه، پرسش‌نامۀ دست‌برتری ادینبورگ، ابزار زمان‌واکنش دوگانه، نرم‌افزار استروپ، پرسش‌نامۀ مقیاس آنالوگ دیداری (VAS-F) و دستگاه تحریک جریان مستقیم فراجمجمه‌ای (tDCS) بود. شرکت‌کنندگان در پیش‌آزمون در دو شرایط غیرخستگی و خستگی ذهنی با ابزار زمان واکنش دوگانه آزمون شدند. آزمون‌ها شامل دو محرک-پاسخ دیداری سه‌انتخابی (حروف و رنگ) با ده SOAs مختلف بود. سپس افراد به‌صورت تصادفی در سه گروه تحریک آندال، کاتدال و شم قرار گرفتند مداخله شامل 4 جلسۀ متوالی 20 دقیقه تحریک tDCS بر روی ناحیۀ pLPFCبود. یک‌روز و 4 روز پس از آخرین جلسۀ تحریک، آزمون‌ها تکرار شد. برای تحلیل استنباطی، از تحلیل واریانس مرکب، آنووای یک‌راهه، t مستقل و وابسته در سطح معنی‌داری 05/0 استفاده شد. نتایج نشان داد که بین SOAs مختلف در زمان پاسخ به محرک اول که نمایشی از سازگاری عقب‌گرد است تفاوت وجود دارد و در فواصل پایین، زمان پاسخ به محرک اول کمتر است. همچنین زمان پاسخ به محرک اول در فواصل بین محرکی پایین بین شرایط خستگی و غیرخستگی تفاوت وجود دارد. با این‌حال، اثرگذاری tDCS کاتدی و آندی بر RT1 بسیار اندک بود.به‌طور کلی نتایج نشان داد که حداقل برخی از جنبه‌ها‌ی مرکزی مربوط به پاسخ می‌تواند به‌صورت موازی پردازش شود. خستگی نیز بر این پردازش موازی تاثیر دارد.

مشاهده مقاله

مقاله پژوهشی Released under CC BY-NC 4.0 license I Open Access I

اثر ترکیب مشاهده عمل و تصویرسازی بر دقت مهارت هدف‌گیری- مهاری ‏در کودکان با اختلال ‏هماهنگی رشدی

خلیل علوی

مقالات آماده انتشار، پذیرفته شده، انتشار آنلاین از تاریخ 0-215 فروردین 782

https://doi.org/10.22059/jsmdl.2023.361922.1740

چکیده

مقدمه: کودکان با اختلال هماهنگی رشدی به دلیل اختلالات قابل توجه در پردازش بینایی و ردیابی، اجرای مهارت پرتاب کردن و همزمان دریافت کردن توپ را دشوار می‌دانند. بنابراین هدف از پژوهش حاضر تاثیر ترکیب مشاهده عمل و تصویرسازی بر دقت مهارت هدف‌گیری-مهاری در کوداکن با اختلال هماهنگی رشدی بود. ‏ ‏روش پژوهش: در این پژوهش نیمه تجربی که با ... بیشتر مقدمه: کودکان با اختلال هماهنگی رشدی به دلیل اختلالات قابل توجه در پردازش بینایی و ردیابی، اجرای مهارت پرتاب کردن و همزمان دریافت کردن توپ را دشوار می‌دانند. بنابراین هدف از پژوهش حاضر تاثیر ترکیب مشاهده عمل و تصویرسازی بر دقت مهارت هدف‌گیری-مهاری در کوداکن با اختلال هماهنگی رشدی بود. ‏ ‏روش پژوهش: در این پژوهش نیمه تجربی که با طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل انجام گرفت، از بین دختران و پسران مبتلا به اختلال هماهنگی رشدی در شهر قم، 44 دختر و پسر مبتلا به اختلال هماهنگی رشدی با دامنه سنی 7 تا 9 سال به روش به صورت هدفمند ‏انتخاب و در چهار گروه مشاهده عمل، تصویرسازی، مشاهده عمل + تصویرسازی (ترکیبی) و کنترل قرار گرفتند. مطالعه شامل مراحل پیش آزمون- مداخله و پس آزمون بود. در مرحله پیش آزمون، شرکت‌کنندگان اقدام به پرتاب 10 توپ ه سمت دیوار و همزمان دریافت توپ برگشتی نمودندیافته ها: نتایج نشان داد که هم مداخله تصویرسازی، هم مداخله مشاهده عمل و هم ترکیب این دو مداخله بر بهبوداجرای مهارت هدف‌گیری- مهاری کودکان دارای اختلال هماهنگی رشدی تاثیر معناداری دارد (05/0>P). همچنین دیگر نتایج نشان داد که ترکیب مداخله‌های مشاهده عمل و تصویرسازی در مقایسه با اجرای به تنهایی این مداخله‌ها از لحاظ آماری باعث اجرای بهتر مهارت هدف‌گیری- مهاری درکودکان دارای اختلال هماهنگی رشدی شد(05/0>P). نتیجه گیری: براساس نتایج مطالعه حاضر احتمالا می‌توان با استفاده از ترکیب مداخله‌های مشاهده عمل و تصویرسازی بر اجرای بهتر مهارت هدف‌گیری- مهاری در کودکان دارای اختلال هماهنگی رشدی گام برداشت.

مشاهده مقاله

مقاله پژوهشی Released under CC BY-NC 4.0 license I Open Access I

مقایسه برخی شاخص های پاسچرال و فانکشنال در سالمندان با و بدون سابقه افتادن

کوثر اسماعیلی؛ ابراهیم محمدعلی نسب فیروزجاه؛ مرتضی همایون نیا فیروزجاه؛ هیدر هاور

مقالات آماده انتشار، پذیرفته شده، انتشار آنلاین از تاریخ 08 آذر 1402

https://doi.org/10.22059/jsmdl.2023.365262.1747

چکیده

مقدمه: افتادن یکی از مسائل جدی دوران سالمندی است که در نتیجه عوامل بسیاری رخ می‌دهد. توجه به شاخص‌های پاسچرال و عملکردی در بررسی و بهبود کیفیت زندگی سالمندان و پیشگیری از سقوط آنان از اهمیت زیادی برخوردار است. هدف از تحقیق حاضر، مقایسه تعادل ایستا و پویا، سرعت راه رفتن، انحنای ستون فقرات و ثبات مرکزی سالمندان با و بدون سابقه افتادن ... بیشتر مقدمه: افتادن یکی از مسائل جدی دوران سالمندی است که در نتیجه عوامل بسیاری رخ می‌دهد. توجه به شاخص‌های پاسچرال و عملکردی در بررسی و بهبود کیفیت زندگی سالمندان و پیشگیری از سقوط آنان از اهمیت زیادی برخوردار است. هدف از تحقیق حاضر، مقایسه تعادل ایستا و پویا، سرعت راه رفتن، انحنای ستون فقرات و ثبات مرکزی سالمندان با و بدون سابقه افتادن بود. روش پژوهش: مطالعه حاضر از نوع علی _ مقایسه ای بود. 60 نفر از زنان سالمند با دامنه سنی 60 تا 70 سال تبریز به صورت داوطلبانه در تحقیق شرکت کردند. آزمودنی‌ها به دو گروه با و بدون سابقه افتادن تقسیم شدند. سابقه زمین خوردن داوطلبان توسط پرسشنامه سابقه افتادن سنجیده شد. تعادل ایستا و پویا به ترتیب با آزمون‌های شارپند رومبرگ و زمان برخاستن و راه رفتن زماندار ارزیابی شد. سرعت راه رفتن با آزمون 10 متر راه رفتن، ثبات مرکزی با آزمون مک گیل و انحنای ستون فقرات با خط کش منعطف ارزیابی شدند. برای تجزیه و تحلیل داده‌ها از نرم افزار آماری SPSS استفاده شد.یافته‌ها: نتایج نشان داد که بین شاخص‌های تعادل ایستا و پویا، انحنای ستون فقرات کمری، سرعت راه رفتن و ثبات مرکزی در سالمندان با و بدون سابقه افتادن تفاوت معناداری وجود داشت. اما بین شاخص انحنای ستون فقرات پشتی در سالمندان با و بدون سابقه افتادن تفاوت معناداری وجود نداشت. نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج پژوهش، توسعه و بهبود شاخص‌های تعادل، سرعت راه رفتن و ثبات مرکزی در افراد با سابقه افتادن ضروری به نظر می‌رسد.

مشاهده مقاله

خلاصه آمار نشریه
تعداد دوره‌ها	15
تعداد شماره‌ها	53
تعداد مقالات	447
تعداد نویسندگان	846
تعداد مشاهده مقاله	712,173
تعداد دریافت فایل اصل مقاله	673,491
نسبت مشاهده بر مقاله	1593.23
نسبت دریافت فایل بر مقاله	1506.69

تعداد مقالات ارسال شده	1,620
تعداد مقالات رد شده	749
درصد عدم پذیرش	46
تعداد مقالات پذیرفته شده	298
درصد پذیرش	18
تعداد پایگاه های نمایه شده	12
اچ ایندکس در گوگل کروم	16

دوره 15 (1402)

دوره 14 (1401)

دوره 13 (1400)

دوره 12 (1399)

دوره 11 (1398)

دوره 10 (1397)

دوره 9 (1396)

دوره 8 (1395)

دوره 7 (1394)

دوره 6 (1393)

دوره 5 (1392)

دوره 4 (1391)

دوره 3 (1390)

دوره 2 (1389)

دوره 1 (1388)

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

بانک ها و نمایه نامه ها

ابر واژگان