نوع مقاله : مقاله پژوهشی Released under CC BY-NC 4.0 license I Open Access I

نویسندگان

• حامد فهیمی ¹
• احمد قطبی ورزنه ²
• داریوش خواجوی ³

¹ دانشجو

² دانشگاه تهران

³ دانشگاه اراک. دکتری

چکیده

مقدمه: ‏ پژوهش حاضر با هدف تاثیر انسداد بینایی بر مهارت هدف-گیری-دریافت و چشم آرام در کودکان با اختلال هماهنگی رشدی انجام گرفت. ‏ ‏

روش پژوهش: در این پژوهش نیمه تجربی که با طرح اندازه‌گیری تکراری انجام گرفت، از بین دختران و پسران مبتلا به اختلال هماهنگی رشدی در مرکز بهزیستی و توابخشی خوراسگان اصفهان، 26 دختر و پسر مبتلا به اختلال هماهنگی رشدی با دامنه سنی 7 تا 9 سال به صورت هدفمند ‏انتخاب شدند. شرکت‌کنندگان به پرتاب 10 توپ به سمت دیوار و همزمان دریافت توپ برگشتی تحت سه شرایط بینایی کامل، انسداد ابتدایی و انسداد انتهایی پرداختند. همزمان با پرتاب و دریافت توپ، حرکات چشم شرکت‌کنندگان توسط دستگاه ردیابی بینایی ثبت گردید. داده‌ها به روش ‏تحلیل واریانس درون گروهی با اندازه‌گیری تکراری و آزمون تعقیبی بنفرونی تحلیل شد.‏

یافته‌ها: نتایج نشان داد که اجرای مهارت هدف‌گیری- دریافت و طول دوره چشم آرام در شرایط انسداد ابتدایی و انسداد انتهایی در مقایسه با شرایط بدون انسداد به طور معناداری تضعیف گردید (05/0>p). همچنین، نتایج نشان داد که انسداد ابتدایی باعث تضعیف بیشتر اجرای مهارت پرتاب و دریافت و هم طول دوره کوتاه‌تر چشم آرام در مقایسه با انسداد انتهایی گردید (05/0>P).

نتیجه‌گیری: به طور کلی نتایج تحقیق حاضر از نقش سیستم پیش‌برنامه‌ریزی در اجرای مهارت پرتاب و دریافت در کودکان با اختلال هماهنگی رشدی حمایت می‌کند.

کلیدواژه‌ها

• انسداد بینایی
• مکانیسم پیش‌برنامه‌ریزی
• چشم آرام
• اختلال هماهنگی رشدی
• مهارت هدف‌گیری-دریافت

موضوعات

• رشد و یادگیری حرکتی

عنوان مقاله [English]

Effect of Visual Occlusion‏ ‏on the of Aiming and Catching Skills and ‎Quiet Eye in Children with Developmental Coordination Disorder

نویسندگان [English]

• hamed fahimi ¹
• ahmad ghotbi varzaneh ²
• Khajavi Daryoush ³

¹ دانشگاه تهران

² tehran university

³ Motor Behavior Dep, Sport Sciences Faculty, Arak University, Arak, Iran

چکیده [English]

Introduction:the aim of the effect of visual occlusion on the skill of aiming-catching and quiet eye in children with developmental coordination disorder

Methods: In this semi-experimental study, which was conducted with a repeated measurement design, 26 girls and boys with developmental coordination disorder with an age range of 7 to 9 years were selected from among the girls and boys with developmental coordination disorder in Khorasgan Welfare and Rehabilitation Center of Isfahan. The participants threw 10 balls towards the wall and simultaneously catching the return ball under three conditions of full vision, initial occlusion, and late occlusion. At the same time as throwing and receiving the ball, the eye movements of the participants were recorded by a eye tracking device. The data were analyzed by within group analysis of variance with repeated measurements and Bonferroni post hoc test.

Results: The results showed that the performance of aiming-catching skills and the length of the quiet eye period in the conditions of initial occlusion and late occlusion were significantly weakened compared to the conditions without occlusion (p<0.05). Also, the results showed that initial occlusion caused further weakening of aiming and catching skills as well as a shorter period of quiet eye compared to late occlusion (P<0.05).

Conclusion: In general, the results of the present research support the role of the pre-programming system in the implementation of aiming and catching skills in children with developmental coordination disorders.

کلیدواژه‌ها [English]

• Visual occlusion
• Pre-programming mechanism
• Quiet eye
• Developmental coordination disorder
• Aiming-catching task