نوع مقاله : مقاله پژوهشی Released under CC BY-NC 4.0 license I Open Access I

نویسندگان

• احمد قطبی ورزنه ¹
• حامد فهیمی ²
• داریوش خواجوی ^{3، 4}

¹ گروه علوم رفتاری و شناختی، دانشکده علوم ورزشی و تندرستی، دانشگاه تهران، تهران، ایران.

² گروه رفتار حرکتی، واحد اصفهان (خوراسگان)، دانشگاه آزاد اسلامی، اصفهان، ایران.

³ گروه علوم رفتاری و شناختی ورزشی ، دانشکده علوم ورزشی و تندرستی، دانشگاه تهران، تهران، ایران.

⁴ گروه رفتار حرکتی،دانشکدةعلوم ورزشی، دانشگاه اراک، اراک،ایران.

چکیده

مقدمه: کودکان مبتلا به اختلال هماهنگی رشدی در اجرا و ردیابی تکالیف هدف­گیری-دریافت دارای ضعف می­باشند.‏ ‏پژوهش حاضر با هدف تاثیر انسداد بینایی بر مهارت هدف­گیری-دریافت و چشم آرام در کودکان با اختلال هماهنگی رشدی انجام گرفت. ‏ ‏
روش پژوهش: در این پژوهش نیمه تجربی که با طرح اندازه­گیری تکراری انجام گرفت، از بین دختران و پسران مبتلا به اختلال هماهنگی رشدی در مرکز بهزیستی و توابخشی خوراسگان اصفهان، 26 کودک مبتلا به اختلال هماهنگی رشدی با دامنه سنی 7 تا 9 سال به صورت هدفمند ‏انتخاب شدند. شرکت­کنندگان به پرتاب 10 توپ به سمت دیوار و همزمان دریافت توپ برگشتی تحت سه شرایط بینایی کامل، انسداد ابتدایی و انسداد انتهایی پرداختند. همزمان با پرتاب و دریافت توپ، حرکات چشم شرکت­کنندگان توسط دستگاه ردیابی بینایی و همچنین نمره عملکرد آن­ها ثبت گردید. داده­ها به روش ‏تحلیل واریانس درون گروهی با اندازه­گیری تکراری و آزمون تعقیبی بنفرونی تحلیل شد.‏
یافته‌ها: نتایج نشان داد که اجرای مهارت هدف­گیری- دریافت و طول دوره چشم آرام در شرایط انسداد ابتدایی و انسداد انتهایی در مقایسه با شرایط بدون انسداد به طور معناداری تضعیف گردید (0/05>p). همچنین، نتایج نشان داد که انسداد ابتدایی باعث تضعیف بیشتر اجرای مهارت پرتاب و دریافت و هم طول دوره کوتاه­تر چشم آرام در مقایسه با انسداد انتهایی گردید (0/05>P).
نتیجه‌گیری: به طور کلی نتایج تحقیق حاضر از نقش سیستم پیش­برنامه­ریزی در اجرای مهارت پرتاب و دریافت در کودکان با اختلال هماهنگی رشدی حمایت می­کند.

کلیدواژه‌ها

• انسداد بینایی
• مکانیسم پیش‌برنامه‌ریزی
• چشم آرام
• اختلال هماهنگی رشدی
• مهارت هدف‌گیری-دریافت

عنوان مقاله [English]

Effect of Visual Occlusion‏ ‏on the of Aiming and Catching Skills and ‎Quiet Eye in Children with Developmental Coordination Disorder

نویسندگان [English]

• ahmad Ghotbi Varzaneh ¹
• hamed fahimi ²
• Khajavi Daryoush ^{3 4}

¹ Department of Behavioral and Cognitive Sciences in Sport, Faculty of Sport and Health Sciences , University of Tehran, Tehran, Iran.

² Department of Motor Behaviour, Isfahan (Khorasgan) Branch, Islamic Azad University, Isfahan, Iran.

³ Department of Behavioral and Cognitive Sciences in Sport, Faculty of Sport and Health Sciences, University of Tehran,Tehran , Iran.

⁴ Department of Motor Behavior, Faculty of Sport Sciences, University of Arak, Arak, Iran.

چکیده [English]

Introduction:Children with developmental coordination disorder exhibit weaknesses in performing and tracking aiming-catching tasks. The present study aimed to investigate the effect of visual occlusion on aiming-catching skills and quiet eye duration in children with developmental coordination disorder.
 Methods: In this semi-experimental study, which was conducted with a repeated measurement design, 26 children with developmental coordination disorder with an age range of 7 to 9 years were selected from among the girls and boys with developmental coordination disorder in Khorasgan Welfare and Rehabilitation Center of Isfahan. The participants threw 10 balls towards the wall and simultaneously catching the return ball under three conditions of full vision, initial occlusion, and late occlusion. At the same time as throwing and receiving the ball, the eye movements of the participants were recorded by a eye tracking device, as well as their performance score. The data were analyzed by within group analysis of variance with repeated measurements and Bonferroni post hoc test.
Results: The results showed that the performance of aiming-catching skills and the length of the quiet eye period in the conditions of initial occlusion and late occlusion were significantly weakened compared to the conditions without occlusion (p<0.05). Also, the results showed that initial occlusion caused further weakening of aiming and catching skills as well as a shorter period of quiet eye compared to late occlusion (P<0.05).
Conclusion: In general, the results of the present research support the role of the pre-programming system in the implementation of aiming and catching skills in children with developmental coordination disorders.

کلیدواژه‌ها [English]

• Visual occlusion
• Pre-programming mechanism
• Quiet eye
• Developmental coordination disorder
• Aiming-catching task