نوع مقاله : مقاله پژوهشی Released under CC BY-NC 4.0 license I Open Access I

نویسندگان

• امیر دانا ¹
• منصور خلیل زاده کوچمشکی ²

¹ دانشیار، گروه تربیت بدنی، واحد تبریز، دانشگاه آزاد اسلامی، تبریز، ایران.

² استادیار، گروه تربیت بدنی، واحد سلماس، دانشگاه آزاد اسلامی، سلماس، ایران

چکیده

مقدمه: هدف تحقیق حاضر مطالعه تاثیر خودگویی انگیزشی بر عملکرد استقامتی با تاکید بر نقش خودتعیین‌گری بود. روش تحقیق: شرکت‌کنندگان شامل 18 دانشجوی رشته تربیت بدنی با سابقه انجام تمرین منظم با میانگین سنی 5/2±08/21 سال بودند که به صورت داوطلبانه بعد از آشنایی با اهداف تحقیق و کاربرد نتایج آن در تحقیق حاضر شرکت کردند. طرح تحقیق به صورت درون‌گروهی اجرا شد و برای کنترل اثر تازگی و ترتیب ارائه سطوح مختلف متغیر مستقل از همترازسازی متقابل استفاد شد. در سه شرایط پایه، خودگویی انگیزشی خودمختار (خود تعیین‌کننده)، خودگویی انگیزشی کنترل‌شده (مربی تعیین‌کننده) به صورت درون‌گروهی عملکرد استقامتی آنها در آزمون بروس بر اساس زمان رسیدن به وامانده‌سازی سنجیده شد و ادراک از فشار با آزمون بورگ سنجیده شد. یافته‌ها: نتایج تحلیل واریانس اندازه گیری مکرر نشان داد که خودگویی در شرایط خود تعیین‌کننده نسبت به مربی تعیین‌کننده منجر به کاهش ادراک از فشار و بهبود عملکرد استقامتی شد. نتایج آزمون تعقیبی بونفرونی نشان داد که خودگویی در شرایط مربیتعیین‌کننده و خود تعیین‌کننده نسبت به شرایط بدون خودگویی منجر به بهبود عملکرد استقامتی شد. نتیجه‌گیری: به نظر می‌رسد جوّ انگیزشی خودمختار در شرایطی که ورزشکار در انتخاب و استفاده از نوع عبارت‌های خودگویی نقش اصلی را ایفا می‌کرد، با برآورده کردن نیازهای روان‌شناختی خودمختاری، ارتباط و شایستگی زمینه بهبود عملکرد استقامتی و کاهش ادراک از فشار ورزشکاران را فراهم کرد.

کلیدواژه‌ها

• جوّ انگیزشی
• خودگویی انگیزشی
• عملکرد
• نظریه خودتعیین‌گری
• ناهماهنگی خودگویی

عنوان مقاله [English]

The Effect of Motivational Self-Talk on Endurance Performance with an Emphasis on the Role of Self-Determination: An Empirical Test of the Self-Talk Dissonance Hypothesis

نویسندگان [English]

• amir dana ¹
• Mansour khalilzadeh Kouchameshki ²

¹ Associate Professor, Department of Physical Education, Tabriz Branch, Islamic Azad University, Tabriz, Iran

² Assistant Prof, Department of Physical Education and Sport Science, Salmas Branch, Islamic Azad University, Salmas, Iran

چکیده [English]

Introduction: The aim of the present research was to study the effect of motivational self-talk on endurance performance with an emphasis on the role of self-determination. Methods: The participants included 18 physical education students with a history of regular exercise with an average age of 21.08 ± 2.5 years, who volunteered after getting acquainted with the objectives of the research and the application of its results in the current research. Participated. In three basic conditions, autonomous motivational self-talk (self-determining), controlled motivational self-talk (coach-determining) within the group, their endurance performance was measured in Bruce's test based on the time to complete exhaustion, and the perception of pressure was measured by Borg's test. Results: The results of the analysis of variance of repeated measures showed that self-talk in the self-determining condition compared to the coach-determining condition led to a decrease in the perception of pressure and improved endurance performance. The results of Benferroni's post hoc test showed that self-talk in coach-determining and self-determining conditions compared to conditions without self-talk led to improved endurance performance. Conclusion: In general, it seems that the autonomous motivational climate in the situation where the athlete played the main role in choosing and using the type of self-talk phrases; compared to the controlled motivational climate where the trainer determined the type and use of self-talk statements; By fulfilling the psychological needs of independence, connection and competence, it provided the basis for improving endurance performance and reducing the perception of pressure in athletes.

کلیدواژه‌ها [English]

• Motivational Climate
• Motivational Self-Talk
• Performance
• Self-Determination Theory
• Self-Talk Dissonance