نوع مقاله : مقاله پژوهشی Released under CC BY-NC 4.0 license I Open Access I

نویسندگان

• مثنی کاظم جاسم الکریعی ¹
• فرزانه دا.وری ²
• مازن هادی کزار آلتایی ³
• زهره مشکاتی ⁴

¹ گروه رفتارحرکتی، دانشکده علوم ورزشی،واحد اصفهان (خوراسگان) ،دانشگاه آزاد اسلامی،اصفهان، ایران.

² گروه رفتارحرکتی ، دانشکده علوم ورزشی ،واحد اصفهان (خوراسگان) ،دانشگاه آزاد اسلامی،اصفهان، ایران.

³ گروه رفتارحرکتی ، دانشکده علوم ورزشی،واحد اصفهان (خوراسگان) ، دانشگاه آزاد اسلامی،اصفهان، ایران .

⁴ گروه رفتارحرکتی ، دانشکده علوم ورزشی،واحد اصفهان (خوراسگان) ،دانشگاه آزاد اسلامی،اصفهان، ایران.

چکیده

مقدمه: اگرچه به نظر می‌رسد که تحریک جریان مستقیم فراجمجمه‌ای (tDCS) مخچه در مقایسه با سایر نواحی مغز، ناحیه موثری در بهبود تعادل افراد مسن می‌باشد؛ اما تاکنون مقایسه اثر tDCS مخچه و قشر پری‌فورنتال خلفی جانبی (dlPFC) بر تعادل ایستای سالمندان مرد انجام نشده است. مطالعه حاضر با هدف مقایسه اثر tDCS مخچه و dlPFC بر تعادل ایستای سالمندان مرد انجام گرفت.‏ ‏

روش پژوهش: این مطالعه نیمه تجربی با طرح پیش آزمون-پس آزمون، بین سالمندان مرد با دامنه سنی 60 تا 80 سال، 60 سالمند سالم به صورت داوطلبانه به صورت تصادفی در چهار گروه 15 نفری مداخله tDCS مخچه، tDCS قشر جلوی مغزی پشتی جانبی چپ (dlPFC)، tDCS ساختگی مخچه و tDCS ساختگی DlPFC قرار گرفتند و در مرحله پیش آزمون و پس آزمون در 3 کوشش 30 ثانیه‌ای اقدام به ایستادن روی صفحه نیرو نمودند. در مرحله مداخله که مدت دو هفته و هر هفته 5 جلسه متوالی و هر جلسه 20 دقیقه به طول انجامید، تحریک مربوط به هر گروه انجام گرفت. داده‌ها به روش تحلیل کوواریانس تک متغیری تحلیل شد.‏‏

یافته‌ها: نتایج نشان داد که تحریک tDCS مخچه و dlPFC بر تعادل ایستای (جابجایی قدامی- خلفی و مرکزی- جانبی مرکز فشار) مردان سالمند تاثیر معنی‌داری دارد (05/0>P). اما بین tDCS مخچه و dlPFC در تعادل ایستای سالمندان مرد تفاوت معنی‌داری وجود ندارد (05/0<P).

نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج پژوهش به مربیان و متخصصان سالمندی پیشنهاد می‌شود که از مزیت‌های tDCS مخچه و dLPFC در بهبود تعادل ایستای سالمندان مرد بهره گیرند.

کلیدواژه‌ها

• تحریک غیرتهاجمی مغز
• tDCS
• مخچه
• dlPFC
• تعادل
• سالمند

موضوعات

• رشد و یادگیری حرکتی

عنوان مقاله [English]

Comparison of the Effect of Transcranial Direct Current Stimulation of Cerebellum and Dorsolateral Prefrontal Cortex on Static Balance of Elderly Men

نویسندگان [English]

• Muthanna Kadhim Jasim Al-Graee ¹
• Farzaneh Davari ²
• Mazin hadi kzar Altaie ³
• Zohreh Meshkati ⁴

¹ Department of Motor Behavior, Faculty of Sport Sciences, Isfahan (Khorasgan) Branch, Islamic Azad University, Isfahan, Iran.

² Department of Motor Behavior, Faculty of Sport Sciences , Isfahan (Khorasgan) Branch, Islamic Azad University, Isfahan, Iran.

³ Department of Motor Behavior, Faculty of Sport Sciences , Isfahan (Khorasgan) Branch, Islamic Azad University, Isfahan , Iran.

⁴ Department of Motor Behavior , Faculty of Sport Sciences , Isfahan (Khorasgan) Branch, Islamic Azad University, Isfahan, Iran.

چکیده [English]

Introduction: Although transcranial direct current stimulation (tDCS) of the cerebellum appears to be an effective method for improving balance in elderly individuals compared to other brain regions, no comparative studies have been conducted on the effects of tDCS on the cerebellum versus the dorsolateral prefrontal cortex (dlPFC) on static balance in elderly men. The present study aimed to compare the effects of tDCS on the cerebellum and dlPFC on static balance in elderly men.

Methods: This semi-experimental study employed a pre-test-post-test design with 60 healthy elderly men aged 60 to 80 who volunteered to participate. Participants were randomly assigned to four groups of 15 individuals each: tDCS of the cerebellum, tDCS of the left dlPFC, sham tDCS of the cerebellum, and sham tDCS of the dlPFC. Static balance was assessed pre- and post-intervention using a force plate over three 30-second attempts. The intervention lasted two weeks, consisting of five consecutive sessions per week, each session lasting 20 minutes. Data were analyzed using univariate covariance analysis.

Results: The findings indicated that both tDCS of the cerebellum and dlPFC significantly improved static balance (anterior-posterior and central-lateral displacement of the center of pressure) in elderly men (P<0.05). However, there was no significant difference between the effects of tDCS on the cerebellum and dlPFC regarding static balance in elderly men (P>0.05).

Conclusion: Based on the results of the study, it is recommended that trainers and geriatric specialists utilize the benefits of tDCS on the cerebellum and dlPFC to improve static balance in elderly men.

کلیدواژه‌ها [English]

• Noninvasive brain stimulation
• tDCS
• cerebellum
• dlPFC
• balance
• elderly