رشد و یادگیری حرکتی ورزشی

مجله علمی

شماره جاری

بر اساس شماره‌های نشریه

بر اساس نویسندگان

بر اساس موضوعات

نمایه نویسندگان

نمایه کلیدواژه ها

درباره نشریه

اهداف و چشم انداز

اعضای هیات تحریریه

فرایند پذیرش مقالات

بانک ها و نمایه نامه ها

پرسش‌های متداول

اخبار و اعلانات

اطلاعات آماری نشریه

پیوندهای مفید

سیاست های دسترسی آزاد

سیاست کپی رایت

سیاست های مربوط به سرقت ادبی

سیاست های مربوط به آرشیو مقالات

سیاست های مربوط به محرمانه بودن

سیاستهای مالی

داوران

راهنمای عضویت و ثبت داوری در Publons

تأثیر خودگفتاری راهبردی بر توجه دیداری و عملکرد سرویس والیبال

مقالات آماده انتشار

نوع مقاله : مقاله پژوهشی Released under CC BY-NC 4.0 license I Open Access I

نویسندگان

1 گروه رفتار حرکتی و روانشناسی ورزشی ، دانشکده علوم ورزشی و تندرستی، دانشگاه تهران، تهران، ایران .

2 گروه رفتار حرکتی و روانشناسی ورزشی، دانشکده علوم ورزشی و تندرستی ، دانشگاه تهران، تهران، ایران.

3 گروه رفتار حرکتی و روانشناسی ورزشی، دانشکده علوم ورزشی و تندرستی، دانشگاه تهران، تهران، ایران .

4 گروه روش‌ها و برنامه‌های آموزشی و درسی، دانشکده روانشناسی، دانشگاه تهران، تهران، ایران

5 گروه رفتار حرکتی و روانشناسی ورزشی، دانشکده علوم ورزشی و تندرستی، دانشگاه تهران ، تهران، ایران.

چکیده

مقدمه: هدف تحقیق حاضر بررسی تأثیر خودگفتاری راهبردی بر عملکرد و توجه دیداری والیبالیست‌هاست.
روش پژوهش: پژوهش حاضر از نوع نیمه‌تجربی با طرح پیش‌آزمون و پس‌آزمون با گروه کنترل بود. شرکت‌کنندگان، 54 والیبالیست مبتدی پسر بودند که به‌صورت در دسترس انتخاب شدند. شرکت‌کنندگان به‌صورت تصادفی در پنج گروه خودگفتاری راهبردی از نوع  آموزشی (10 نفر)، خودگفتاری انگیزشی (11 نفر)، خودگفتاری آموزشی- انگیزشی (10 نفر)، خودگفتاری انگیزشی- آموزشی (11 نفر) و کنترل (12 نفر) قرار گرفتند. مداخلة خودگفتاری به مدت 12 هفته و هر هفته سه جلسه انجام گرفت. در دو مرحلة پیش‌آزمون و پس‌آزمون در حین اجرای تکلیف سرویس ساده، امتیازات سرویس توسط محقق ثبت شد و رفتار خیرگی شرکت‌کنندگان توسط دستگاه ردیاب چشم اندازه‌گیری شد. داده‌های جمع‌آوری‌شده با استفاده از آزمون تحلیل کوواریانس و آزمون تعقیبی بنفرونی تحلیل شد.
یافته‌ها: نتایج نشان داد که خودگفتاری راهبردی بر عملکرد سرویس ساده (0/0001=P) و طول دورة چشم آرام تأثیر معناداری دارد (0/0001=P). نتایج آزمون بنفرونی نشان داد که خودگفتاری آموزشی سبب افزایش عملکرد حرکتی و افزایش طول دورة چشم آرام شده است. گروه‌های ترکیبی نیز که از این دستورالعمل استفاده کرده‌اند سبب افزایش عملکرد حرکتی و دورة طولانی‌تر چشم آرام شده‌اند. اما خودگفتاری انگیزشی بر عملکرد حرکتی و طول دورة چشم آرام تأثیری ندارد.
نتیجه‌گیری: نتایج پژوهش حاضر بر اهمیت خودگفتاری آموزشی بر عملکرد و توجه دیداری والیبالیست‌های مبتدی تأکید دارد و از سازوکار توجهی خودگفتاری پشتیبانی می‌کند.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

The Effect of Strategic Self-talk on Visual Attention and Volleyball Serve Performance

نویسندگان [English]

  • Hamed Fahimi 1
  • Hassan Gharayagh zandi 2
  • Fazlallah Bagherzadeh 3
  • Ali Moghadamzadeh 4
  • Davood Homanian SharifAbadi 5

1 Department of Motor behavior and sports psychology, Faculty of Sport Sciences and Health, University of Tehran, Tehran, Iran.

2 Department of Motor behavior and sports psychology , Faculty of Sport Sciences and Health, University of Tehran, Tehran, Iran.

3 Department of Motor behavior and sports psychology, Faculty of Sport Sciences and Health , University of Tehran, Tehran, Iran.

4 Department of Educational and Curriculum Methods and Programs, University of Tehran, Tehran, Iran

5 Department of Motor behavior and sports psychology, Faculty of Sport Sciences and Health, University of Tehran, Tehran , Iran.

چکیده [English]

.
Introduction: The present study aimed to investigate the effect of strategic self-talk on volleyball players' performance and visual attention.
Methods: This quasi-experimental research employed a pre-test/post-test design with a control group. Participants included 54 novice male volleyball players selected via convenience sampling. They were randomly assigned into five groups: instructional self-talk (n=10), motivational self-talk (n=11), instructional-motivational self-talk (n=10), motivational-instructional self-talk (n=11), and control (n=12). The self-talk intervention was conducted over 12 weeks, with three sessions per week. In both the pre-test and post-test phases, serving scores were recorded by the researcher, and participants' gaze behavior was measured using an eye tracker while performing a simple volleyball serve task. Data were analyzed using the Analysis of Covariance (ANCOVA) and Bonferroni post-hoc tests.
Results: The findings revealed that strategic self-talk had a significant effect on simple serve performance (P=0.0001) and quiet eye duration (P=0.0001). Bonferroni post-hoc tests indicated that instructional self-talk improved motor performance and increased quiet eye duration. Combined self-talk groups (instructional-motivational and motivational-instructional) also exhibited enhanced motor performance and prolonged quiet eye duration. However, motivational self-talk alone had no significant effect on motor performance and quiet eye duration.
Conclusion: The results underscore the importance of instructional self-talk in enhancing performance and visual attention in novice volleyball players, supporting the attentional mechanisms underlying self-talk.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Instructional self-talk
  • Motivational self-talk
  • Quiet eye
  • Visual Attention
مراجع
 Abdoli, B., Hardy, J., Riyahi, J. F., & Farsi, A. (2018). A closer look at how self-talk influences skilled basketball performance. The Sport Psychologist, 32(1), 9-15. https://doi.org/ 10.1123/tsp.2016-0162
Bellomo, E., Cooke, A., Gallicchio, G., Ring, C., & Hardy, J. (2020). Mind and body: Psychophysiological profiles of instructional and motivational self‐talk. Psychophysiology, 57(9), e13586. https://doi.org/10.1111/psyp.13586
Broodryk, R., Moore, L. J., & Kruger, A. (2022). Quiet eye training during the rugby union goal-kick: Practice and transfer effects in low-and high-pressure conditions. International Journal of Sports Science & Coaching, 18(2), 414-426. https://doi.org/10.1177/17479541221082631
Corbetta, M., Patel, G., & Shulman, G. L. (2008). The reorienting system of the human brain: from environment to theory of mind. Neuron, 58(3), 306-324. https://doi.org/10.1016/j.neuron.2008.04.017
Cutton, D. M., & Landin, D. (2007). The effects of self-talk and augmented feedback on learning the tennis forehand. Journal of applied sport psychology, 19(3), 288-303. https://doi.org/10.1080/10413200701328664
de Matos, L. F., Bertollo, M., Stefanello, J. M. F., Pires, F. O., da Silva, C. K., Nakamura, F. Y., & Pereira, G. (2021). Motivational self-talk improves time-trial swimming endurance performance in amateur triathletes. International Journal of Sport and Exercise Psychology, 19(3), 446-459. https://doi.org/10.1080/1612197X.2020.1717576
Franks, B. D., & Moore, G. C. (1969). Effects of calisthenics and volleyball on the AAHPER fitness test and volleyball skill. Research Quarterly. American Association for Health, Physical Education and Recreation, 40(2), 288-292. https://doi.org/10.1080/10671188.1969.10614825
Galanis, E., Hatzigeorgiadis, A., Comoutos, N., Papaioannou, A., Morres, I. D., & Theodorakis, Y. (2022). Effects of a strategic self-talk intervention on attention functions. International Journal of Sport and Exercise Psychology, 20(5), 1368-1382. https://doi.org/10.1080/1612197X.2021.1963304
Galanis, E., Hatzigeorgiadis, A., Sarampalis, A., & Sanchez, X. (2016). An effortless-attention interpretation of self-talk effectiveness: a look through the eye-tracker. Manuscript in preparation. https://doi.org/10.1016/B978-0-12-803634-1.00008-X
Hagger, M. S., Wood, C., Stiff, C., & Chatzisarantis, N. L. (2010). Ego depletion and the strength model of self-control: a meta-analysis. Psychological bulletin, 136(4), 495. https://doi.org/10.1037/a0019486
Hardy, J., Begley, K., & Blanchfield, A. W. (2015). It's good but it's not right: instructional self-talk and skilled performance. Journal of Applied Sport Psychology, 27(2), 132-139. https://doi.org/10.1080/10413200.2014.959624
Hase, A., Hood, J., Moore, L. J., & Freeman, P. (2019). The influence of self-talk on challenge and threat states and performance. Psychology of Sport and Exercise, 45, 101550. https:// doi.org/10.1016/j.psychsport.2019.101550
Hatzigeorgiadis, A., & Galanis, E. (2017). Self-talk effectiveness and attention. Current opinion in psychology, 16, 138-142. https://doi.org/10.1016/j.copsyc.2017.05.014
Hatzigeorgiadis, A., Galanis, E., & Theodorakis, Y. (2020). Strategic self-talk interventions. In Self-talk in Sport (pp. 123-135). Routledge.
Hatzigeorgiadis, A., Zourbanos, N., Galanis, E., & Theodorakis, Y. (2011). The effects of self-talk on performance in sport: A meta-analysis. Perspectives οn Psychological Science, 6(4), 348-356. https://doi.org/10.13140/2.1.3089.4724
Hatzigeorgiadis, A., Zourbanos, N., Mpoumpaki, S., & Theodorakis, Y. (2009). Mechanisms underlying the self-talk–performance relationship: The effects of motivational self-talk on self-confidence and anxiety. Psychology of Sport and exercise, 10(1), 186-192. https://doi.org/10.1016/j.psychsport.2008.07.009
Johnson, J. J., Hrycaiko, D. W., Johnson, G. V., & Halas, J. M. (2004). Self-talk and female youth soccer performance. The sport psychologist, 18(1), 44-59. https://doi.org/10.1123/tsp.18.1.44
Land, M. F. (2009). Vision, eye movements, and natural behavior. Visual neuroscience, 26(1), 51-62. https://doi.org/10.1017/S0952523808080899
Latinjak, A. T., & Hatzigeorgiadis, A. (Eds.). (2020). Self-talk in Sport. Routledge.
Latinjak, A. T., Hatzigeorgiadis, A., Comoutos, N., & Hardy, J. (2019). Speaking clearly... 10 years on: The case for an integrative perspective of self-talk in sport. Sport, Exercise, and Performance Psychology, 8(4), 353. https://doi.org/10.1037/spy0000160
Latinjak, A. T., Morin, A., Brinthaupt, T. M., Hardy, J., Hatzigeorgiadis, A., Kendall, P. C.,... & Winsler, A. (2023). Self-talk: An interdisciplinary review and transdisciplinary model. Review of General Psychology, 27(4), 355-386. https://doi.org/10.1177/10892680231170263
Mann, D. T., Williams, A. M., Ward, P., & Janelle, C. M. (2007). Perceptual-cognitive expertise in sport: A meta-analysis. Journal of sport and exercise psychology, 29(4), 457-478. https://doi.org/10.1123/jsep.29.4.457
Nurkse, L. (2018). The effects of self-talk in a golf putting task under the condition of ego depletion (Master's thesis).
Sarig, Y. (2017). The effects of instructional self-talk on quiet eye duration and golf putting performance (Master's thesis).
Theodorakis, Y., Weinberg, R., Natsis, P., Douma, I., & Kazakas, P. (2000). The effects of motivational versus instructional self-talk on improving motor performance. The sport psychologist, 14(3), 253-271. https://doi.org/10.1123/tsp.14.3.253
Vickers, J. N. (2007). Perception, cognition, and decision training: The quiet eye in action. Human Kinetics.
Vickers, J. N. (2009). Advances in coupling perception and action: the quiet eye as a bidirectional link between gaze, attention, and action. Progress in brain research, 174, 279-288. https://doi.org/10.1016/S0079-6123(09)01322-3
Vincze, A., Jurchis, R., & Iliescu, D. (2022). Quiet eye facilitates processing complex information in elite table tennis players. Visual Cognition, 30(7), 506-516. https://doi.org/10.1080/13506285.2022.2119319
Vine, S. J., & Wilson, M. R. (2011). The influence of quiet eye training and pressure on attention and visuo-motor control. Acta psychologica, 136(3), 340-346. https://doi.org/10.1016/j.actpsy.2010.12.008
Vine, S. J., Moore, L. J., & Wilson, M. R. (2014). Quiet eye training: The acquisition, refinement and resilient performance of targeting skills. European journal of sport science, 14(sup1), S235-S242. https://doi.org/10.1080/17461391.2012.683815
Weinberg, R. S., & Gould, D. (2023). Foundations of sport and exercise psychology. Human kinetics.
Wilson, M. R., Miles, C. A., Vine, S. J., & Vickers, J. N. (2013). Quiet eye distinguishes children of high and low motor coordination abilities. Medicine & Science in Sports & Exercise, 45(6), 1144-1151. https://doi.org/10.1249/MSS.0b013e31828288f1
Zourbanos, N., Hatzigeorgiadis, A., Bardas, D., & Theodorakis, Y. (2013). The effects of self-talk on dominant and nondominant arm performance on a handball task in primary physical education students. The Sport Psychologist, 27(2), 171-176. https://doi.org/10.1123/tsp.27.2.171
رشد و یادگیری حرکتی ورزشی

مقالات آماده انتشار، پذیرفته شده
انتشار آنلاین از تاریخ 01 فروردین 1404
فایل ها
سابقه مقاله
  • تاریخ دریافت: 10 خرداد 1402
  • تاریخ بازنگری: 05 شهریور 1402
  • تاریخ پذیرش: 16 مهر 1402
هم رسانی
ارجاع به این مقاله
آمار