نوع مقاله : مقاله پژوهشی Released under CC BY-NC 4.0 license I Open Access I

نویسندگان

• حامد فهیمی ¹
• حسن غرایاق زندی ²
• فضل الله باقرزاده ³
• علی مقدم زاده ⁴
• داود حومنیان شریف ابادی ⁵

¹ گروه رفتار حرکتی و روانشناسی ورزشی ، دانشکده علوم ورزشی و تندرستی، دانشگاه تهران، تهران، ایران .

² گروه رفتار حرکتی و روانشناسی ورزشی، دانشکده علوم ورزشی و تندرستی ، دانشگاه تهران، تهران، ایران.

³ گروه رفتار حرکتی و روانشناسی ورزشی، دانشکده علوم ورزشی و تندرستی، دانشگاه تهران، تهران، ایران .

⁴ گروه روش‌ها و برنامه‌های آموزشی و درسی، دانشکده روانشناسی، دانشگاه تهران، تهران، ایران

⁵ گروه رفتار حرکتی و روانشناسی ورزشی، دانشکده علوم ورزشی و تندرستی، دانشگاه تهران ، تهران، ایران.

چکیده

مقدمه: هدف مطالعه حاضر بررسی تاثیر خودگفتاری راهبردی بر عملکرد و توجه دیداری والیبالیست‌ها می‌باشد.
روش پژوهش: پژوهش حاضر از نوع نیمه تجربی با طرح پیش‌آزمون و پس‌آزمون با گروه کنترل بود. شرکت-کنندگان مطالعه حاضر، 54 والیبالیست مبتدی پسر بودند که به صورت در دسترس انتخاب شدند. شرکت‌کنندگان به صورت تصادفی در پنج گروه خودگفتاری راهبردی از نوع آموزشی (10 نفر)، خودگفتاری انگیزشی (11 نفر)، خودگفتاری آموزشی- انگیزشی (10 نفر)، خود‏گفتاری انگیزشی- اموزشی (11 نفر) و کنترل (12 نفر) قرار گرفتند. مداخله خودگفتاری به مدت 12 هفته و هر هفته سه جلسه انجام شد. در دو مرحله پیش آزمون و پس آزمون در حین اجرای تکلیف سرویس ساده، امتیازات سرویس توسط محقق ثبت گردید و رفتار خیرگی شرکت‌کنندگان توسط دستگاه ردیاب چشم اندازه‌گیری شد. داده‌های جمع‌آوری شده با استفاده از آزمون تحلیل کواریانس و آزمون تعقیبی بونفرونی تحلیل شد.
یافته‌ها: نتایج مطالعه نشان داد که خودگفتاری استراتژیک بر عملکرد سرویس ساده (0/0001=P) و طول دوره چشم آرام تاثیر معناداری دارد (0/0001=P). نتایج آزمون بونفرونی نشان داد که خودگفتاری آموزشی باعث افزایش عملکرد حرکتی و افزایش طول دوره چشم آرام شده است. همچنین گروه‌های ترکیبی نیز که از این دستورالعمل استفاده کرده‌اند باعث افزایش عملکرد حرکتی و دوره طولانی‌تر چشم آرام شده‌اند. اما خودگفتاری انگیزشی بر عملکرد حرکتی و طول دوره چشم آرام تاثیری ندارد.
نتیجه‌گیری: نتایج به دست آمده در پژوهش حاضر بر اهمیت خودگفتاری آموزشی بر عملکرد و توجه دیداری والیبالیست‌های مبتدی تاکید دارد و از مکانیسم توجهی خودگفتاری پشتیبانی می‌کند.

کلیدواژه‌ها

• توجه دیداری
• چشم آرام
• خودگفتاری آموزشی
• خودگفتاری انگیزشی

عنوان مقاله [English]

The Effect of Strategic Self-Talk on Visual Attention and Volleyball Serve Performance

نویسندگان [English]

• Hamed Fahimi ¹
• Hassan Gharayagh zandi ²
• Fazlallah Bagherzadeh ³
• Ali Moghadamzadeh ⁴
• Davood Homanian SharifAbadi ⁵

¹ Department of Motor behavior and sports psychology, Faculty of Sport Sciences and Health, University of Tehran, Tehran, Iran.

² Department of Motor behavior and sports psychology , Faculty of Sport Sciences and Health, University of Tehran, Tehran, Iran.

³ Department of Motor behavior and sports psychology, Faculty of Sport Sciences and Health , University of Tehran, Tehran, Iran.

⁴ Department of Educational and Curriculum Methods and Programs, University of Tehran, Tehran, Iran

⁵ Department of Motor behavior and sports psychology, Faculty of Sport Sciences and Health, University of Tehran, Tehran , Iran.

چکیده [English]

Introduction: The purpose of the present study was to investigate the effect of strategic self-talk on the performance and visual attention of volleyball players.
Methods: The current research was semi-experimental with a pre-test and post-test design with a control group. The participants of the present study were 54 boy volleyball players, who selected as available. The participants randomly divided into five groups: Strategic self-tlk as instructional self-talk (N=10), motivational self-talk (N=11), instructional-motivational self-talk (N=10), motivational-instructional self-talk (N=11) and control (N=12). The self-talk intervention conducted for 12 weeks and three sessions per week. In pre-test and post-test, while performing the serve task, the serve score were recorded by the researcher and the gaze behavior of the participants was measured by the eye tracker. The collected data were analyzed using analysis of covariance and Bonferroni's post hoc test.
Results: The results of the study showed that strategic self-talk has a significant effect on serve performance (P=0.0001) and the quiet eye duration (P=0.0001). The results of the Bonferroni test showed that instructional self-talk increased motor performance and increased the duration of the quiet eye. In addition, the combined groups that have used this instruction have increased motor performance and a longer duration of quiet eye. However, motivational self-talk has no effect on motor performance and the duration of quiet eye.
Conclusion: The results obtained in the current research emphasize the importance of instructional self-talk on the performance and visual attention of novice volleyball players and supports the attention mechanism of self-talk.

کلیدواژه‌ها [English]

• Visual Attention
• Quiet Eye
• Instructional Self-Talk
• Motivational Self-Talk