مقاله پژوهشی Released under CC BY-NC 4.0 license I Open Access I
حامد فهیمی؛ حسن غرایاق زندی؛ فضل الله باقرزاده؛ علی مقدم زاده؛ داود حومنیان شریف ابادی
چکیده
مقدمه: هدف تحقیق حاضر بررسی تأثیر خودگفتاری راهبردی بر عملکرد و توجه دیداری والیبالیست‌هاست.روش پژوهش: پژوهش حاضر از نوع نیمه‌تجربی با طرح پیش‌آزمون و پس‌آزمون با گروه کنترل بود. شرکت‌کنندگان، 54 والیبالیست مبتدی پسر بودند که به‌صورت در دسترس انتخاب شدند. شرکت‌کنندگان به‌صورت تصادفی در پنج گروه خودگفتاری راهبردی از نوع آموزشی ...
بیشتر
مقدمه: هدف تحقیق حاضر بررسی تأثیر خودگفتاری راهبردی بر عملکرد و توجه دیداری والیبالیست‌هاست.روش پژوهش: پژوهش حاضر از نوع نیمه‌تجربی با طرح پیش‌آزمون و پس‌آزمون با گروه کنترل بود. شرکت‌کنندگان، 54 والیبالیست مبتدی پسر بودند که به‌صورت در دسترس انتخاب شدند. شرکت‌کنندگان به‌صورت تصادفی در پنج گروه خودگفتاری راهبردی از نوع آموزشی (10 نفر)، خودگفتاری انگیزشی (11 نفر)، خودگفتاری آموزشی- انگیزشی (10 نفر)، خودگفتاری انگیزشی- آموزشی (11 نفر) و کنترل (12 نفر) قرار گرفتند. مداخلة خودگفتاری به مدت 12 هفته و هر هفته سه جلسه انجام گرفت. در دو مرحلة پیش‌آزمون و پس‌آزمون در حین اجرای تکلیف سرویس ساده، امتیازات سرویس توسط محقق ثبت شد و رفتار خیرگی شرکت‌کنندگان توسط دستگاه ردیاب چشم اندازه‌گیری شد. داده‌های جمع‌آوری‌شده با استفاده از آزمون تحلیل کوواریانس و آزمون تعقیبی بنفرونی تحلیل شد.یافته‌ها: نتایج نشان داد که خودگفتاری راهبردی بر عملکرد سرویس ساده (0/0001=P) و طول دورة چشم آرام تأثیر معناداری دارد (0/0001=P). نتایج آزمون بنفرونی نشان داد که خودگفتاری آموزشی سبب افزایش عملکرد حرکتی و افزایش طول دورة چشم آرام شده است. گروه‌های ترکیبی نیز که از این دستورالعمل استفاده کرده‌اند سبب افزایش عملکرد حرکتی و دورة طولانی‌تر چشم آرام شده‌اند. اما خودگفتاری انگیزشی بر عملکرد حرکتی و طول دورة چشم آرام تأثیری ندارد.نتیجه‌گیری: نتایج پژوهش حاضر بر اهمیت خودگفتاری آموزشی بر عملکرد و توجه دیداری والیبالیست‌های مبتدی تأکید دارد و از سازوکار توجهی خودگفتاری پشتیبانی می‌کند.
مقاله پژوهشی Released under CC BY-NC 4.0 license I Open Access I
نرگس عبدلی؛ علیرضا صابری کاخکی؛ حمیدرضا طاهری تربتی؛ مجید قشونی
چکیده
مقدمه: در خصوص تغییرات امواج مغز طی فرایند یادگیری، در پژوهش‌های پیشین تناقض وجود دارد، از آنجا که سازوکارهای زیربنایی شناختی حرکتی و عصبی حرکتی اجرای اعمال نیازمند بررسی بیشتر هستند، بنابراین هدف از پژوهش حاضر مقایسۀ توان ریتم میو گلف‌بازان ماهر و مبتدی بود.روش پژوهش: در پژوهش حاضر 15 دانشجوی مبتدی بدون تجربه در مهارت گلف، به‌عنوان ...
بیشتر
مقدمه: در خصوص تغییرات امواج مغز طی فرایند یادگیری، در پژوهش‌های پیشین تناقض وجود دارد، از آنجا که سازوکارهای زیربنایی شناختی حرکتی و عصبی حرکتی اجرای اعمال نیازمند بررسی بیشتر هستند، بنابراین هدف از پژوهش حاضر مقایسۀ توان ریتم میو گلف‌بازان ماهر و مبتدی بود.روش پژوهش: در پژوهش حاضر 15 دانشجوی مبتدی بدون تجربه در مهارت گلف، به‌عنوان گروه مبتدی و 15 بازیکن باتجربه در مهارت گلف به‌عنوان گروه ماهر شرکت کردند. امواج مغزی شرکت‌کنندگان طی 20 کوشش تمرینی مهارت پات گلف ثبت شد. داده‌ها با استفاده از روش ICA پردازش شدند. برای تحلیل داده‌ها، از روش تحلیل واریانس چندمتغیرۀ یکطرفه با طرح 2 × 3 (گروه × ناحیه) استفاده شد.یافته‌ها: نتایج تحلیل واریانس چندمتغیره نشان داد که توان ریتم میو (8 - 13 هرتز) در سه ناحیۀ مرکزیِ (C3, Cz, C4) مغزِ بازیکنان گلف مبتدی و ماهر تفاوت معنادار دارد (0/05 ≥P )، به‌طوری‌که میانگین توان ریتم میو گروه ماهر بیشتر از گروه مبتدی بود.نتیجه‌گیری: یافته‌ها نشان می‌دهد کارکرد مغز گلف‌بازان ماهر و مبتدی در نواحی قشر حسی و حرکتی مغز متفاوت است. به‌نظر می‌رسد طی فرایند یادگیری مهارت پات گلف، مغز دستخوش تغییرات کارکردی می‌شود که این تغییرات در سیستم عصبی، احتمالاً یکی از دلایل کنترل و اجرای بهتر مهارت در افراد ماهر است. یافته‌ها ضرورت توجه به فرایند یادگیری در بهبود کنترل و اجرای بهتر اعمال روزانه و مهارت‌های تخصصی را مطرح می‌کند. تحقیق حاضر به درک سازوکارهای زیربنایی عصب‌شناختی و عصبی حرکتی اجرای مهارت‌ها به متخصصان آموزش و بازتوانی اعمال و مهارت‌های حرکتی کمک می‌کند.
مقاله پژوهشی Released under CC BY-NC 4.0 license I Open Access I
مریم موسوی سردشتی؛ صدیقه رضایی دهنوی
چکیده
مقدمه: افراد با عملکرد هوشی مرزی شامل کسانی می‌شود که ضریب هوشی آنها در دامنة 70 تا 85 پایین‌تر از افراد عادی و بالاتر از افراد با تشخیص کم‌توانی ذهنی قرار دارند. ضعف در کنش‌های اجرایی افراد با عملکرد هوشی مرزی در پژوهش‌های متعددی نشان داده شده است. کنش‌های اجرایی، عملکرد شناختی و فراشناختی سطح بالای مغز است که زیربنای رشد اجتماعی، ...
بیشتر
مقدمه: افراد با عملکرد هوشی مرزی شامل کسانی می‌شود که ضریب هوشی آنها در دامنة 70 تا 85 پایین‌تر از افراد عادی و بالاتر از افراد با تشخیص کم‌توانی ذهنی قرار دارند. ضعف در کنش‌های اجرایی افراد با عملکرد هوشی مرزی در پژوهش‌های متعددی نشان داده شده است. کنش‌های اجرایی، عملکرد شناختی و فراشناختی سطح بالای مغز است که زیربنای رشد اجتماعی، تحصیلی و شناختی کودکان را تشکیل می‌دهد. هدف از این پژوهش بررسی تأثیر تمرین‌های ادراکی- حرکتی بر بهبود کنش‌های اجرایی کودکان با هوش مرزی بود.روش پژوهش: پژوهش به روش نیمه‌آزمایشی و طرح آن از نوع پیش‌آزمون و پس‌آزمون با گروه کنترل بود. 30 نفر از دانش‌آموزان دارای هوش مرزی به روش نمونه‌گیری هدفمند انتخاب و در دو گروه آزمایش (15 نفر) و کنترل (15 نفر) جایابی شدند. گروه آزمایش به مدت ده هفته، هفته‌ای دو جلسة 45 دقیقه تمرین‌های ادراکی حرکتی را آموزش دیدند و اجرا کردند. ابزار جمع‌آوری اطلاعات پرسشنامة درجه‌بندی رفتاری کارکردهای اجرایی (2000) بود. داده‌ها با آزمون تحلیل کوواریانس تک‌متغیری در نرم‌افزار اس پی اس اس 26 تحلیل شد.یافته‌ها: یافته‌ها نشان داد تمرین‌های ادراکی- حرکتی به بهبود کارکردهای اجرایی شامل بازداری، توجه، کنترل هیجانی، آغازگری، حافظة کاری، برنامه‌ریزی، سازماندهی و کنترل (0/01>P) کودکان با عملکرد هوش مرزی منجر می‌شود.نتیجه‌گیری: برای بهبود کارکردهای اجرایی کودکان با هوش مرزی، اجرای برنامه‌های آموزشی حاوی تمرین‌های ادراکی- حرکتی توصیه می‌شود.
مقاله پژوهشی Released under CC BY-NC 4.0 license I Open Access I
وحید حسنپور؛ علیرضا فارسی؛ مهین عقدایی
چکیده
مقدمه: طی سالیان متمادی، محققان در جست‌وجوی راه‌های مختلفی برای بهبود فعالیت ورزشی سالمندان بوده‌اند. بنابراین هدف پژوهش حاضر بررسی تأثیر محرک‌های موسیقی و ویدئوی انگیزشی بر پاسخ‌های قلبی-تنفسی در سالمندان هنگام راه رفتن بود.
روش پژوهش: پژوهش حاضر از نوع کاربردی و از نظر روش نیمه‌تجربی با طرح درون‌گروهی بود. شرکت‌کنندگان این ...
بیشتر
مقدمه: طی سالیان متمادی، محققان در جست‌وجوی راه‌های مختلفی برای بهبود فعالیت ورزشی سالمندان بوده‌اند. بنابراین هدف پژوهش حاضر بررسی تأثیر محرک‌های موسیقی و ویدئوی انگیزشی بر پاسخ‌های قلبی-تنفسی در سالمندان هنگام راه رفتن بود.
روش پژوهش: پژوهش حاضر از نوع کاربردی و از نظر روش نیمه‌تجربی با طرح درون‌گروهی بود. شرکت‌کنندگان این پژوهش 24 سالمند 65 تا 75 ساله بودند. سپس شرکت‌کنندگان با سرعت 3 تا 5 کیلومتر بر ساعت به مدت 5 تا 8 دقیقه شروع به راه رفتن روی تردمیل کردند. افراد در سه شرایط مختلف (موسیقی انگیزشی، ویدئوی انگیزشی و بدون مداخله) از طریق دستگاه تحلیل گازهای تنفسی (مصرف کالری به حالت استراحت، سرعت مصرف انرژی بر سطح کل بدن، نسبت تهویه بر اکسیژن دریافتی، نسبت تهویه بر دی‌اکسید کربن) و مقیاس درک فشار بورگ برای ثبت میزان ادراک هر فرد از تلاش و فعالیت خود، ارزیابی شدند.
یافته‌ها: نتایج آزمون تحلیل واریانس با اندازه‌گیری تکراری و آزمون تعقیبی بنفرونی نشان داد در شرکت‌کنندگان در وضعیت موسیقی انگیزشی، تفاوت معناداری در متغیرهای مصرف کالری به حالت استراحت، فشار درک‌شده، سرعت مصرف انرژی بر سطح کل بدن، نسبت تهویه بر اکسیژن دریافتی، نسبت به شرایط ویدئوی انگیزشی و شرایط بدون مداخله وجود داشت، ولی در متغیر نسبت تهویه بر دی‌اکسید کربن تفاوت معناداری وجود نداشت.
نتیجه‌گیری: به‌نظر می‌رسد راه رفتن همراه با موسیقی انگیزشی سبب بهبود پاسخ‌های قلبی-تنفسی در سالمندان می‌شود.
مقاله پژوهشی Released under CC BY-NC 4.0 license I Open Access I
مرتضی پورآذر؛ مرتضی همایون نیا فیروزجاه
چکیده
مقدمه: منظور از فلج مغزی طبقه‌ای از اختلالات عصبی غیرپیشرونده است که دارای تأثیرات دائمی بر توانایی‌های حسی – حرکتی افراد می‌شود و در نوزادی یا اوایل کودکی ظاهر می‌شود. هدف تحقیق حاضر بررسی تأثیر آموزش خطی و غیرخطی بر قابلیت تعادل ایستای کودکان فلج مغزی همی‌پلاژی بود.
روش پژوهش: 20 پسر فلج مغزی همی‌پلاژی در دامنۀ سنی 7-12 سال به‌صورت ...
بیشتر
مقدمه: منظور از فلج مغزی طبقه‌ای از اختلالات عصبی غیرپیشرونده است که دارای تأثیرات دائمی بر توانایی‌های حسی – حرکتی افراد می‌شود و در نوزادی یا اوایل کودکی ظاهر می‌شود. هدف تحقیق حاضر بررسی تأثیر آموزش خطی و غیرخطی بر قابلیت تعادل ایستای کودکان فلج مغزی همی‌پلاژی بود.
روش پژوهش: 20 پسر فلج مغزی همی‌پلاژی در دامنۀ سنی 7-12 سال به‌صورت در دسترس انتخاب شدند و در دو گروه تجربی و کنترل قرار گرفتند. آزمون شارپند رومبرگ برای اندازه‌گیری نمرات تعادل ایستا به‌کار گرفته شد. گروه‌های خطی و غیرخطی به مدت چهار هفته، سه روز در هفته و هر روز یک ساعت به انجام تمرینات مخصوص به هر گروه پرداختند. آزمون‌های تحلیل کوواریانس چندمتغیری (MANCOVA) و تحلیل کوواریانس تک‌متغیری (ANCOVA) در سطح 0/05> p اجرا شدند.
یافته‌ها: بر اساس یافته‌های تحقیق، بین دو گروه روش آموزشی خطی و غیرخطی حداقل در یکی از متغیرهای تعادل ایستا تفاوت معناداری وجود داشت (0/001=p). همچنین با توجه به نمرات بالاتر گروه غیرخطی، این روش آموزشی در مقایسه با روش خطی سبب نمرات بهتر تعادل ایستا (با چشم باز و بسته) در کودکان فلج مغزی همی‌پلاژی شد.
نتیجه‌گیری: به‌طور کلی نتایج تحقیق حاضر بر اهمیت آموزش غیرخطی در بهبود تعادل ایستای کودکان فلج مغزی همی پلاژی تأکید دارد و نتایج تأییدی بر رویکرد قیودمحور است.
مقاله پژوهشی Released under CC BY-NC 4.0 license I Open Access I
کوثر عباس‌پور؛ محمدتقی اقدسی؛ زهرا فتحی رضائی؛ سید حجت زمانی ثانی؛ استفان اشنایدر
چکیده
مقدمه: اگرچه بینایی سیستم حسی غالب در ورزش است، اما بسیاری از موقعیت‌ها به یکپارچگی چندحسی نیاز دارند. شایان توجه است که تأثیر محرک‌های شنوایی با محرک‌های بینایی در ورزشکاران به‌طور جامع بررسی نشده است. بنابراین هدف پژوهش حاضر، بررسی پردازش اطلاعات تک‌حسی و چندحسی بر تصمیم‌گیری تحت فشار است.روش پژوهش: تحقیق به‌صورت نیمه‌تجربی ...
بیشتر
مقدمه: اگرچه بینایی سیستم حسی غالب در ورزش است، اما بسیاری از موقعیت‌ها به یکپارچگی چندحسی نیاز دارند. شایان توجه است که تأثیر محرک‌های شنوایی با محرک‌های بینایی در ورزشکاران به‌طور جامع بررسی نشده است. بنابراین هدف پژوهش حاضر، بررسی پردازش اطلاعات تک‌حسی و چندحسی بر تصمیم‌گیری تحت فشار است.روش پژوهش: تحقیق به‌صورت نیمه‌تجربی با جامعة آماری بازیکنان پسر نخبة بدمینتون انجام گرفت. از بین آنها 13 نفر به روش نمونه‌گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. بازیکنان باید در مورد تکلیف تصمیم‌گیری فضایی بدمینتون، در چهار حالت (محرک بینایی، محرک شنوایی، محرک بینایی-شنوایی همسو و محرک بینایی-شنوایی ناهمسو) در دو شرایط عادی و تحت فشار، پاسخ صحیح می‌دادند. برای طراحی تکلیف و ارزیابی دقت تصمیم‌گیری از نرم‌افزار سایکوپای و برای تحلیل آماری، از واریانس اندازه‌گیری‌های مکرر (4×2) در سطح معناداری 0/05 استفاده شد.یافته‌ها: نتایج نشان داد دقت تصمیم‌گیری بازیکنان نخبة بدمینتون در حالت بینایی-شنوایی همسو (چندحسی) به‌طور معناداری بهتر از حالت‌های تک‌حسی بینایی و شنوایی به‌صورت مجزا، به‌ویژه در شرایط تحت فشار بود. همچنین دقت تصمیم‌گیری در حالت بینایی-شنوایی ناهمسو، نسبت به سه حالت دیگر، به‌طور معناداری کمتر بود.نتیجه‌گیری: می‌توان گفت یکپارچگی چندحسی (بینایی-شنوایی) نسبت به پردازش تک‌حسی (بینایی یا شنوایی) سبب بهبود عملکرد بیشتری در دقت تصمیم‌گیری بازیکنان نخبة بدمینتون می‌شود که بر اساس نظریة پردازش اطلاعات، قابل تبیین است. همچنین نتایج نشان داد تصمیم‌گیری در هر چهار حالت حسی در شرایط تحت فشار، بهتر از شرایط عادی بود، که می‌توان دلیل آن را به سطح بالای تجربه و مهارت ورزشکاران در شرایط تحت فشار نسبت داد.
مقاله پژوهشی Released under CC BY-NC 4.0 license I Open Access I
صالح نصیری؛ جلال دهقانی زاده
چکیده
مقدمه: چاقی بر سلامت روانی-جسمی کودکان و نوجوانان تأثیر منفی دارد و کودکان چاق نسبت به کودکان با وزن طبیعی کمتر در فعالیت‌های اجتماعی و ورزشی شرکت می‌کنند که منجر به کاهش آمادگی جسمانی و سطح عملکرد ورزشی آنها می‌شود. هدف پژوهش حاضر مقایسه اثر مدل آموزش بازی برای فهمیدن و آموزش سنتی بر عملکرد بازی فوتسال، برخی فاکتورهای آمادگی جسمانی ...
بیشتر
مقدمه: چاقی بر سلامت روانی-جسمی کودکان و نوجوانان تأثیر منفی دارد و کودکان چاق نسبت به کودکان با وزن طبیعی کمتر در فعالیت‌های اجتماعی و ورزشی شرکت می‌کنند که منجر به کاهش آمادگی جسمانی و سطح عملکرد ورزشی آنها می‌شود. هدف پژوهش حاضر مقایسه اثر مدل آموزش بازی برای فهمیدن و آموزش سنتی بر عملکرد بازی فوتسال، برخی فاکتورهای آمادگی جسمانی و سطح فعالیت‌بدنی دانش‌آموزان چاق بود.
روش پژوهش: روش تحقیق حاضر از نوع نیمه‌تجربی با طرح پیش‌آزمون- پس‌آزمون بود. به طور هدفمندِ در دسترس 24 دانش‌آموز چاق به عنوان نمونه انتخاب شدند و به طور تصادفی به دو گروه 12 نفری، شامل گروه آموزش سنتی و گروه آموزش TGFU تقسیم شدند. برای جمع‌آوری داده‌ها از آزمون مهارت فوتسال، آزمون 4 × 9، آزمون 20 متر استقامت شاتل ران، آزمون شاتل ران 10 در 5 متر و پرسشنامه فعالیت‌بدنی استفاده شد. برای تحلیل داده‌ها از آزمون کوواریانس، در سطح خطای 5 صدم استفاده شد.
یافته‌ها: نتایج آزمون کوواریانس نشان داد که بین عملکرد بازی فوتسال، استقامت قلبی عروقی، چابکی، سرعت و سطح فعالیت‌بدنی گروه سنتی و TGFU تفاوت معنی‌داری وجود دارد (0/05≥P) همچنین نتایج در گروه TGFU به طور معنی‌داری نسبت به گروه سنتی بهتر بود (0/05≥P).
نتیجه‌گیری: آموزش TGFU از طریق افزایش رفتارهای انطباقی شرکت‌کنندگان در مسابقات و تسهیل ظرفیت آنها برای حل چالش‌های مختلف محیط عملکرد باعث پیشرفت شرکت‌کنندگان می‌شود، بنابراین در فعالیت‌های مربوط به تربیت‌بدنی مدارس می‌توان برای بهبود فاکتورهای آمادگی جسمانی و بهبود عملکرد ورزشی دانش‌آموزان چاق از آموزش TGFU به جای روش‌های سنتی استفاده کرد.
