نوع مقاله : مقاله پژوهشی Released under CC BY-NC 4.0 license I Open Access I

نویسندگان

• راضیه پرنو ¹
• ایوب صباغی ²
• بهروز ابراهیمی ³

¹ رازی کرمانشاه

² دانشگاه رازی کرمانشاه

³ دانشگاه رازی

چکیده

مقدمه: این پژوهش با هدف مقایسه دو روش آموزش خطی و غیرخطی بازی‌های توپی بالشوله هایدلبرگ بر میزان فعالیت‌بدنی، خودکارآمدی و لذت از فعالیت در دختران 7 تا 9 ساله انجام شد.

روش پژوهش: این تحقیق نیمه‌تجربی با ۳۰ دختر ۷ تا ۹ ساله در دو گروه ۱۵ نفره (آموزش خطی و غیرخطی) انجام شد. مداخله شامل ۸ هفته تمرین (۳ جلسه در هفته) بود و فعالیت بدنی شرکت‌کنندگان با پرسش‌نامه فعالیت بدنی نونهالان (ضامنی و همکاران، ۱۳۹۸) در طول دوره و دو ماه پس از آن اندازه‌گیری شد.. همچنین، از پرسش‌نامه‌های خودکارآمدی و لذت از فعالیت بدنی مورانو و همکاران (2019) قبل و بعد از مداخله استقاده گردید.

یافته ها: نتایج حاصل از تحلیل واریانس مرکب نشان داد که روش آموزش غیرخطی تأثیر معناداری بر افزایش سطح فعالیت بدنی، خودکارآمدی و لذت از فعالیت بدنی داشته است (P<0.05). اثر اصلی گروه در تمامی متغیرهای وابسته معنادار بود، که بیانگر تفاوت‌های قابل‌توجه بین دو گروه خطی و غیرخطی است. با این حال، اثر اصلی زمان و همچنین اثر تعاملی زمان × گروه در هیچ‌یک از متغیرهای وابسته به سطح معناداری نرسید (P>0.05).

نتیجه گیری: آموزش غیرخطی بازی‌های توپ‌های هایدلبرگ با افزایش خودکارآمدی و لذت از فعالیت بدنی، نسبت به آموزش خطی، تأثیر بیشتری در بهبود و پایداری سطح فعالیت بدنی دختران ۷ تا ۹ ساله دارد. این یافته‌ها می‌توانند مبنای علمی برای طراحی برنامه‌های آموزشی مؤثرتر جهت ارتقای مشارکت کودکان در فعالیت بدنی باشند.

کلیدواژه‌ها

• بازی‌های توپی
• خودکارآمدی
• روش آموزش
• فعالیت بدنی
• لذت از فعالیت

موضوعات

• رشد و یادگیری حرکتی

عنوان مقاله [English]

Comparison of the Linear and Nonlinear Teaching Methods of Heidelberg Ball School Games on Physical Activity Levels: Emphasizing Self-Efficacy and Enjoyment in 7 to 9-Year-Old Girls

نویسندگان [English]

• Razie parnow ¹
• Ayoob Sabaghi ²
• Behrooz Ebrahimi ³

¹ Razi University

² Razi University

³ Razi University

چکیده [English]

Introduction:This study aimed to compare the effects of linear and nonlinear teaching methods of Heidelberg Ball School games on physical activity levels, self-efficacy, and enjoyment of activity in 7- to 9-year-old girls.

Methods: This quasi-experimental study was conducted with 30 girls aged 7 to 9, divided into two groups of 15 (linear and nonlinear teaching). The intervention consisted of 8 weeks of training (3 sessions per week), and participants' physical activity levels were measured during the intervention and two months post-intervention using the Youth Physical Activity Questionnaire (Zamani et al., 2019).Additionally, the Self-Efficacy and Enjoyment of Physical Activity Questionnaires by Murano et al. (2019) were administered before and after the intervention.

Results: The results of the mixed ANOVA analysis revealed that the nonlinear teaching approach had a significant effect on increasing physical activity levels, self-efficacy, and enjoyment of physical activity (P<0.05). The main effect of the group was significant across all dependent variables, indicating notable differences between the linear and nonlinear groups. However, the main effect of time and the interaction effect of time × group did not reach statistical significance for any of the dependent variables (P>0.05).

Conclusion: The nonlinear teaching of Heidelberg ball games, by enhancing self-efficacy and enjoyment of physical activity, has a greater impact on improving and sustaining physical activity levels among 7- to 9-year-old girls compared to linear teaching. These findings can serve as a scientific basis for designing more effective educational programs to promote children's participation in physical activities.

کلیدواژه‌ها [English]

• Ball Games
• Enjoyment
• Pedagogy
• Physical Activity
• Self-Efficacy