نوع مقاله : مقاله پژوهشی Released under CC BY-NC 4.0 license I Open Access I

نویسندگان

• محمدرضا دوستان ¹
• عذرا نریمیسایی ²
• معصومه حسین زاده ³

¹ استادیار گروه رفتار حرکتی و روانشناسی ورزشی، دانشکده علوم ورزشی، دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایران

² کارشناس ارشد رفتار حرکتی، گروه رفتار حرکتی و روانشناسی ورزشی، دانشکده علوم ورزشی، دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایران

³ مربی گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشکده علوم ورزشی، دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایران

چکیده

مقدمه: هدف از انجام این پژوهش بررسی تأثیر تمرین همراه با ریتم‌های مختلف موسیقی بر جفت‌شدگی حرکت دودستی بود.

روش پژوهش: شرکت‌کنندگان در پژوهش 48 دانش‌آموز ( ۱۵تا17 ساله) بودند که به سه گروه 16 نفره تقسیم شدند. آنها در پیش‌آزمون چهار حرکت دودستی با دشواری متفاوت، که شامل ترسیم دایره- خط بود، انجام دادند. در تمرین تنها تکلیفِ ترسیم دست راست دایره و دست چپ خط افقی انجام شد. سه جلسه تمرین (هرجلسه 4 بلوک 10 کوششی 30 ثانیه‌ای) انجام شد. حین تمرین، گروه اول به موسیقی با ضرب‌آهنگ ۱۲۰ ضربه در دقیقه و گروه دوم 90 ضربه در دقیقه گوش می‌دادند. گروه سوم بدون موسیقی تمرین انجام کردند. آنها بلافاصله پس‌آزمون و ۴۸ ساعت بعد آزمون یادداری و انتقال را انجام دادند. برای تحلیل آماری، آزمون‌های آنووای مرکب و تحلیل واریانس مکرر با استفاده از نرم‌افزار SPSS نسخة 22 در سطح معنی‌داری 05/0 به‌عمل آمد.

یافته‌ها: نتایج نشان داد که تمرین همراه با موسیقی در آزمون یادداری و انتقالِ ساده و متوسط باعث پیشرفت در الگوی فضایی تکلیف دودستی ترسیم دایره- خط شد، ولی در آزمون انتقالِ دشوار، تمرینات به‌ویژه در گروه اول (موسیقی با تمپوی بالا) باعث افت عملکرد شد. به‌طوری‌که در الگوی زمانی یا تعداد دایره-خط در آزمون انتقالِ دشوار، افت عملکرد مشاهده شد و انتقال منفی رخ داد.

نتیجه‌گیری: روی‌هم رفته، پس از تمرین، شاید به‌دلیل سادگی حرکت، جفت‌شدگی دودستی قوی رخ نداد. همچنین جفت‌شدگیِ زمانی از جفت‌شدگی فضایی قوی‌تر بود و هرچه تمپوی موسیقی بالاتر بود، میزان جفت‌شدگی دودستی بیشتر بود.

کلیدواژه‌ها

• هماهنگی حرکتی
• ریتم موسیقی
• تداخل دودستی
• جفت‌شدگی زمانی
• جفت‌شدگی فضایی

موضوعات

• رشد و یادگیری حرکتی

عنوان مقاله [English]

The effect of training with different rhythms of music on the coupling of asymmetric bimanual coordination movement

نویسندگان [English]

• Mohammadreza Doustan ¹
• Ozra Narimisaei ²
• Masoumeh Hosseinzadeh ³

¹ Assistant professor of Department of Motor Behavior and sport psychology, Faculty of Sport Sciences, Shahid Chamran University of Ahvaz, Ahvaz, Iran

² M.Sc. in Motor Behavior, Department of motor behavior and sport psychology Faculty of Sport Sciences, Shahid Chamran University of Ahvaz, Ahvaz, Iran

³ Instructor of Department of Sports physiology, Faculty of Sport Sciences, Shahid Chamran University of Ahvaz, Ahvaz, Iran

چکیده [English]

Introduction: The purpose of this research was to investigate the effect of training with different rhythms of music on the coupling of bimanual movement.

methodology: The participants were 48students (15-17 years old) who were divided into three groups of 16 people. In the pretest, they performed four bimanual movements of varying difficulty, which included circle-line drawing. In the exercise, only the task of drawing circle- right hand and horizontal line- left hand was done. Three training sessions (4blocks of 10trials) were performed. During the training, the first group listened to music with 120 beats per minute and the second group listened to 90 beats per minute. The third group practiced without music. They did the immediate post-test and 48 hours later the retention and transfer test. For statistical analysis, mixed-ANOVA test were performed using SPSS software.

Findings: The results showed that training with music in simple transfer and retention tests led to improvement in the spatial pattern of the bimanual circle-line drawing task, but in the difficult transfer test, the exercises, especially in the first group caused a drop in performance. So that in the time pattern or the number of circle-line in the difficult transfer test, a performance drop was observed and a negative transfer occurred.

Conclusion: Overall, after the training, perhaps due to the simplicity of the task, strong bimanual coupling did not occur. Also, temporal coupling was stronger than spatial coupling, and the higher the tempo of the music, the higher the amount of bimanual coupling.

کلیدواژه‌ها [English]

• motor coordination
• musical rhythm
• bilateral interference
• temporal coupling
• spatial coupling