رشد و یادگیری حرکتی
هانیه قاسمیان مقدم؛ حسن محمدزاده
چکیده
مقدمه: پژوهش حاضر با هدف بررسی اثر یک دوره تمرینات بدنی هدفمدار تکواندو بر کارکردهای شناختی کودکان با اختلال یادگیری اجرا شد.
روش پژوهش: در این پژوهش نیمهتجربی که با طرح پیشآزمون ـ پسآزمون با گروه کنترل انجام گرفت، 20 نفر از کودکان پسر با اختلال یادگیری با مراجعه به آموزش و پرورش استثنایی شهر مشهد از مراکز اختلال یادگیری انتخاب ...
بیشتر
مقدمه: پژوهش حاضر با هدف بررسی اثر یک دوره تمرینات بدنی هدفمدار تکواندو بر کارکردهای شناختی کودکان با اختلال یادگیری اجرا شد.
روش پژوهش: در این پژوهش نیمهتجربی که با طرح پیشآزمون ـ پسآزمون با گروه کنترل انجام گرفت، 20 نفر از کودکان پسر با اختلال یادگیری با مراجعه به آموزش و پرورش استثنایی شهر مشهد از مراکز اختلال یادگیری انتخاب شدند. در مرحلة پیشآزمون، حافظة کاری و بازداری آزمودنیها بهترتیب توسط آزمونهای ان ـ بک و استروپ سنجیده شدند. پس آن، گروه تمرین در برنامة تمرینی منتخب تکواندو بهصورت سه جلسة 50 دقیقهای در هفته، در بازة زمانی چهار هفته شرکت کردند. در هر جلسه پیش از اجرای پروتکل تمرینی از مجموعه بازیهای شناختی مغز من استفاده شد. 10 دقیقة اول جلسه، اجرای بازیهای شناختی، سپس 10 دقیقه گرم کردن، 30 دقیقه آموزش و تمرین تکنیکهای تکواندو و در آخر 10 دقیقه سرد کردن انجام گرفت. طی این مدت، گروه کنترل فعالیتهای عادی خود را انجام دادند. در انتها، متغیرهای وابسته مجدداً در مرحلة پسآزمون اندازهگیری شدند. بهمنظور تحلیل آماری از آزمون تحلیل واریانس با اندازههای تکراری استفاده شد.
یافتهها: تمرینات بدنی هدفمدار تکواندو موجب بهبود کارکردهای شناختی در گروه تمرین شد؛ تمامی این تغییرات در مقایسه با گروه کنترل معنادار بود (0/05>P).
نتیجهگیری: تمرینات بدنی هدفمدار تکواندو میتواند بهعنوان یک مداخله بر بهبود کارکردهای شناختی این گروه کودکان تأثیرگذار باشد.
اکبر بهلول؛ مهدی شهبازی؛ شهزاد طهماسبی
چکیده
هماهنگی جزء مهم اجرای موفقیتآمیز حرکات در زندگی روزمره و فعالیتهای ورزشی است. هدف از تحقیق حاضر بررسی تأثیر سطوح مختلف فعالیت شناختی بر هماهنگی حرکتی درونفردی و بینفردی تکواندوکاران (پومسه) بود. جامعۀ آماری تحقیق حاضر پومسهروهای مرد شهر تهران بودند که از این بین 30 پومسهرو انفرادی و30 پومسهرو تیمی با دامنۀ سنی 17تا 30 سال ...
بیشتر
هماهنگی جزء مهم اجرای موفقیتآمیز حرکات در زندگی روزمره و فعالیتهای ورزشی است. هدف از تحقیق حاضر بررسی تأثیر سطوح مختلف فعالیت شناختی بر هماهنگی حرکتی درونفردی و بینفردی تکواندوکاران (پومسه) بود. جامعۀ آماری تحقیق حاضر پومسهروهای مرد شهر تهران بودند که از این بین 30 پومسهرو انفرادی و30 پومسهرو تیمی با دامنۀ سنی 17تا 30 سال انتخاب شدند و بهصورت نمونۀ در دسترس در سه گروه کنترل، فعالیت شناختی ساده و فعالیت شناختی دشوار قرار گرفتند.گروه کنترل فقط تکلیف هماهنگی حرکتی و گروه شناختی تکلیف دوگانه را انجام دادند. نتایج آزمون تحلیل واریانس یکراهه برای هماهنگی حرکتی دودستی (003/0P=) و دوپایی (04/0P=) در فاکتور زمان کل حرکت (سرعت) و برای هماهنگی حرکتی بینفردی (02/0P=) در فاکتور درصد خطا (دقت) تفاوت معناداری را بین گروهها نشان داد که با بررسی دوبهدوی گروهها مشخص شد، گروه فعالیت شناختی ساده (003/0P=) و دشوار (001/0P=) در هماهنگی حرکتی دودستی و گروه فعالیت شناختی دشوار در هماهنگی حرکتی دوپایی (02/0P=) و بینفردی (01/0P=) عملکرد بهتری نسبت به گروه کنترل داشتند. پیشنهاد میشود در کنار فعالیتهای بدنی استفاده از فعالیتهایی با سطح دشواری بالا نیز مدنظر قرار گیرد.