رشد و یادگیری حرکتی ورزشی

مقاله پژوهشی Released under CC BY-NC 4.0 license I Open Access I

مقایسة اثربخشی آموزش سنتی و TGFU بر شایستگی ادراک‌شده، مشارکت ورزشی و یادگیری مهارت‌های بسکتبال دانش‌آموزان 10 تا 12 ساله

احسان زارعی محمودآبادی؛ حمیدرضا طاهری تربتی؛ مهدی سهرابی

دوره 16، شماره 4 ، دی 1403، صفحه 5-24

https://doi.org/10.22059/jsmdl.2024.369182.1756

چکیده

مقدمه: دستکاری و کنترل محیط، به بهبود مهارت‌های حرکتی، افزایش مشارکت ورزشی و مشارکت اجتماعی فعال‌تر منجر می‌شود. این عوامل به نوبة خود شایستگی جسمانی و حرکتی را افزایش می‌دهند. هدف پژوهش حاضر مقایسة اثربخشی آموزش سنتی و TGFU بر شایستگی ادراک‌شده، مشارکت ورزشی و یادگیری مهارت‌های بسکتبال دانش‌آموزان 10 تا 12 ساله بود.روش پژوهش: پژوهش ... بیشتر مقدمه: دستکاری و کنترل محیط، به بهبود مهارت‌های حرکتی، افزایش مشارکت ورزشی و مشارکت اجتماعی فعال‌تر منجر می‌شود. این عوامل به نوبة خود شایستگی جسمانی و حرکتی را افزایش می‌دهند. هدف پژوهش حاضر مقایسة اثربخشی آموزش سنتی و TGFU بر شایستگی ادراک‌شده، مشارکت ورزشی و یادگیری مهارت‌های بسکتبال دانش‌آموزان 10 تا 12 ساله بود.روش پژوهش: پژوهش حاضر از نوع نیمه‌تجربی بود. جامعة آماری پژوهش شامل دانش‌آموزان پسر 10 تا 12 ساله شهر میبد بود که 45 نفر به روش نمونه‌گیری هدفمند در دسترس انتخاب شدند و به‌صورت تصادفی به سه گروه 15 نفری، شامل گروه‌های تمرین سنتی، تمرین TGFU و کنترل تقسیم شدند. برای گردآوری داده‌ها از پرسشنامة انگیزة مشارکت ورزشی، پرسشنامة ادراک شایستگی، آزمون‌های دریبل کنترلی و پاس بسکتبال ایفرد استفاده شد. برای تجزیه‌وتحلیل داده‌ها از آزمون تحلیل کوواریانس (آنکوا) و آزمون تعقیبی بنفرونی، در سطح معناداری 0/05≥P استفاده شد.یافته‌ها: نتایج نشان داد که شایستگی ادراک‌شده (جسمانی، شناختی و اجتماعی)، مشارکت ورزشی و یادگیری مهارت‌های بسکتبال (پاس و دریبل) در گروه سنتی و TGFU نسبت به گروه کنترل بهتر بود (0/05≥P). همچنین این نتایج در گروه TGFU به‌طور معنا‌داری نسبت به گروه سنتی بیشتر بود (0/05≥P).نتیجه‌گیری: معلمان و مربیان می‌توانند برای افزایش مشارکت در ورزش و بهبود شایستگی‌های دانش‌آموزان و همچنین فراهم کردن تجربة یادگیری جذاب و انگیزشی برای دانش‌آموزان از شیوة آموزش TGFU استفاده کنند.

مقاله پژوهشی Released under CC BY-NC 4.0 license I Open Access I

اثر زمان‌بندی استفاده از خودگویی راهبردی بر عملکرد و یادگیری شوت بسکتبال در افراد نوآموز

امیر دانا؛ منصور خلیل زاده کوچمشکی

دوره 16، شماره 4 ، دی 1403، صفحه 25-37

https://doi.org/10.22059/jsmdl.2024.371217.1763

چکیده

مقدمه: هدف تحقیق حاضر بررسی اثر زمان‌بندی استفاده از خودگویی راهبردی بر عملکرد و یادگیری افراد نوآموز بود. روش پژوهش: 36 دانشجوی نوآموز در مهارت‌های بسکتبال انتخاب و به‌صورت تصادفی به سه گروه خودگویی راهبردی قبل از ارائة بازخورد، بعد از ارائة بازخورد و کنترل تقسیم شدند. در هر جلسه، 60 کوشش تمرینی از چهار نقطه از قوس بسکتبال داده شد. ... بیشتر مقدمه: هدف تحقیق حاضر بررسی اثر زمان‌بندی استفاده از خودگویی راهبردی بر عملکرد و یادگیری افراد نوآموز بود. روش پژوهش: 36 دانشجوی نوآموز در مهارت‌های بسکتبال انتخاب و به‌صورت تصادفی به سه گروه خودگویی راهبردی قبل از ارائة بازخورد، بعد از ارائة بازخورد و کنترل تقسیم شدند. در هر جلسه، 60 کوشش تمرینی از چهار نقطه از قوس بسکتبال داده شد. مربی پس از هر سه کوشش یک بازخورد دربارة شیوة اجرای مهارت به نوآموزان می‌داد. در گروه تجربی اول، به نوآموزان آموزش داده شد تا از خودگویی راهبردی پس از اتمام سه کوشش تمرینی و پیش از ارائة بازخورد برای شناسایی خطا استفاده کنند؛ به گروه تجربی دوم، از نوآموزان خواسته شد که از خودگویی راهبردی پس از ارائة بازخورد برای اصلاح خطاها استفاده کنند و در گروه کنترل، تمرینات و بازخورد داده شد، اما خودگویی ارائه نشد. در نهایت، دو هفته پس از پایان مداخله آزمون یادداری برگزار شد.یافته‌ها: نتایج تحلیل واریانس دوعاملی در مرحلة اکتساب نشان داد که اثر اصلی جلسات (0/000=P) و گروه (0/024=P) بر عملکرد شوت بسکتبال معنی‌دار بود. همچنین، اثر تعاملی جلسات و گروه بر عملکرد شوت بسکتبال معنا‌دار بود (0/001=P). در نهایت، خودگویی پیش از ارائة بازخورد نسبت به بعد از بازخورد به بهبود یادگیری مهارت شوت بسکتبال منجر شد (0/007=P). نتیجه‌گیری: به‌نظر می‌رسد خودگویی راهبردی در قبل از ارائة بازخورد به‌دلیل توجه بر شناسایی خطا و استفاده از بازخورد مربی دربارة نحوة اصلاح خطاها برای یادگیری پرتاب بسکتبال مفید است.

مقاله پژوهشی Released under CC BY-NC 4.0 license I Open Access I

اثر پیچیدگی تکلیف بر انتقال دوسویه در افراد سالمند

فرشته همتی زاد؛ مهدی رافعی بروجنی؛ حمید صالحی

دوره 16، شماره 4 ، دی 1403، صفحه 39-52

https://doi.org/10.22059/jsmdl.2024.369126.1760

چکیده

مقدمه: هدف از پژوهش حاضر، تعیین اثر پیچیدگی تکلیف بر انتقال دوسویه در افراد سالمند بود.روش پژوهش: در این پژوهش 30 سالمند سالم مرد و زن با میانگین سنی 7/40± 68/5 سال به شکل در دسترس، شرکت کردند. مشارکت‌کنندگان در مرحلة پیش‌آزمون سه نوع تکلیف مهارت انگشتی متفاوت از نظر پیچیدگی شامل تخته‌میخ پردو، چابکی اکانر و تخته‌میخ پردو در آینه را ... بیشتر مقدمه: هدف از پژوهش حاضر، تعیین اثر پیچیدگی تکلیف بر انتقال دوسویه در افراد سالمند بود.روش پژوهش: در این پژوهش 30 سالمند سالم مرد و زن با میانگین سنی 7/40± 68/5 سال به شکل در دسترس، شرکت کردند. مشارکت‌کنندگان در مرحلة پیش‌آزمون سه نوع تکلیف مهارت انگشتی متفاوت از نظر پیچیدگی شامل تخته‌میخ پردو، چابکی اکانر و تخته‌میخ پردو در آینه را با دست برتر و غیربرتر خود انجام دادند. سپس یکی از تکالیف را شش بار با دست برتر تمرین و در نهایت در مرحلۀ پس‌آزمون و یادداری نیز تکلیف را با دست برتر و غیربرتر خود انجام دادند. بین پس‌آزمون و یادداری تکلیف اول تا شروع تمرین تکلیف دوم یک هفته فاصله بود. زمان انجام هر تکلیف نسبت به زمان انجام تکلیف در پیش‌آزمون نرمال‌سازی و درصد پیشرفت نسبت به این وضعیت در تکرارهای مختلف محاسبه شد. به‌منظور تحلیل نتایج از آزمون تحلیل واریانس یکراهه و ضریب همبستگی پیرسون استفاده شد (0/05≥P).یافته‌ها: یافته‌های پژوهش نشان‌ داد طی مرحلة پس‌آزمون و یادداری تفاوت معناداری در میزان پیشرفت دست غیربرتر در اجرای مهارت انگشتی با پیچیدگی مختلف بین آزمون پردو و پردو در آینه و همچنین بین آزمون پردو و اکانر، وجود داشت. همچنین بین کل زمان تمرین و میزان پیشرفت دست غیربرتر در تکلیف پردو و بین میزان پیشرفت دست برتر و غیربرتر در آزمون پردو و پردو در آینه همبستگی معناداری وجود داشت.نتیجه‌گیری: به‌نظر می‌رسد در افراد مسن سازوکار‌های جبرانی عامل ایجاد انتقال دوسویه در تکالیف پیچیده‌اند.

مقاله پژوهشی Released under CC BY-NC 4.0 license I Open Access I

تأثیر تمرین پرتاب دارت با دست غیربرتر بر درصد انتقال دقت پرتاب، تغییرپذیری، و هماهنگی حرکتی دست برتر

مهسا قلی زاده ورنیاب؛ منصور اسلامی؛ مژگان معمارمقدم؛ معصومه قربانی مرزونی

دوره 16، شماره 4 ، دی 1403، صفحه 53-68

https://doi.org/10.22059/jsmdl.2024.371964.1764

چکیده

مقدمه: هدف از این پژوهش بررسی اثر تمرین پرتاب دارت با دست غیربرتر بر درصد انتقال دقت پرتاب دارت، تغییرپذیری و هماهنگی حرکتی دست برتر بود.روش پژوهش: در یک طرح نیمه‌تجربی، 24 دانشجوی واجد شرایط به‌صورت تصادفی در گروه تجربی و کنترل قرار گرفتند. گروه تجربی طی 12 جلسه در پنج دست کوشش 10 تایی، پرتاب دارت با دست غیربرتر را انجام دادند و گروه ... بیشتر مقدمه: هدف از این پژوهش بررسی اثر تمرین پرتاب دارت با دست غیربرتر بر درصد انتقال دقت پرتاب دارت، تغییرپذیری و هماهنگی حرکتی دست برتر بود.روش پژوهش: در یک طرح نیمه‌تجربی، 24 دانشجوی واجد شرایط به‌صورت تصادفی در گروه تجربی و کنترل قرار گرفتند. گروه تجربی طی 12 جلسه در پنج دست کوشش 10 تایی، پرتاب دارت با دست غیربرتر را انجام دادند و گروه کنترل تمرینی نداشتند. برای بررسی هماهنگی و تغییرپذیری اندام در پیش و پس‌آزمون از دستگاه IMU Noraxon و برای اندازه‌گیری دقت از معیار خطای شعاعی استفاده شد. داده‌های تغییرپذیری و هماهنگی با مدل برنامه‌نویسی SPM در محیط متلب و از آنالیز واریانس با اندازه‌های تکراری دوعاملی برای بررسی داده‌های رفتار در سطح معنا‌داری 0/05 استفاده شد. یافته‌ها: خطای شعاعی کاهش معنا‌دار 27 درصدی داشت (0/002=P) و تغییرپذیری حرکتی دست برتر در بازة 20 تا 50 درصدی حرکت پس از تمرین کاهش معنا‌داری را نشان داد (0/05>P)؛ اما هماهنگی حرکتی در گروه تجربی پس از جلسات تمرین تفاوت معنا‌داری نداشت (0/05 <P). در نتیجه درصد انتقال دقت پرتاب دارت در گروه تجربی افزایش یافت.نتیجه‌گیری: نتایج این تحقیق، انتقال از اندام غیربرتر به اندام برتر را نشان داد. دقت پرتاب دارت در دست برتر افزایش یافت که با کاهش در میزان تغییرپذیری حرکتی دست برتر آزمودنی‌ها همراه بود. بنابراین به مربیان و تراپیست‌ها توصیه می‌شود در صورت آسیب اندام برتر با تمرین اندام غیربرتر از افت عملکرد افراد جلوگیری کنند.

مقاله پژوهشی Released under CC BY-NC 4.0 license I Open Access I

روایی و پایایی نسخة فارسی پرسشنامة عملکرد ادراک‌شده در ورزش‌های تیمی (PPTSQ)

سعید آهار؛ حسین صمدی؛ سکینه جعفری

دوره 16، شماره 4 ، دی 1403، صفحه 69-86

https://doi.org/10.22059/jsmdl.2024.374162.1769

چکیده

مقدمه: معیارهای عینی به‌منظور سنجش عملکرد به‌رغم محدودیت‌های ذاتی در رشد، یادگیری حرکتی و روانشناسی ورزش به‌طور گسترده استفاده می‌شوند. با توجه به محدودیت ابزارهای ارزیابی عملکرد در ورزش‌های تیمی، هدف پژوهش تعیین روایی و پایایی نسخة فارسی پرسشنامة عملکرد ادراک‌شده در ورزش‌های تیمی (PPTSQ) بود.روش پژوهش: تحقیق حاضر از نوع مطالعات ... بیشتر مقدمه: معیارهای عینی به‌منظور سنجش عملکرد به‌رغم محدودیت‌های ذاتی در رشد، یادگیری حرکتی و روانشناسی ورزش به‌طور گسترده استفاده می‌شوند. با توجه به محدودیت ابزارهای ارزیابی عملکرد در ورزش‌های تیمی، هدف پژوهش تعیین روایی و پایایی نسخة فارسی پرسشنامة عملکرد ادراک‌شده در ورزش‌های تیمی (PPTSQ) بود.روش پژوهش: تحقیق حاضر از نوع مطالعات زمینه‌یابی بود. نمونة آماری 100 نفر از ورزشکاران حرفه‌ای (52 زن و 48 مرد) رشته‌های ورزشی تیمی 18 تا 32 ساله بودند که به روش نمونه‌گیری در دسترس و هدفمند در پژوهش حاضر شرکت کردند. ابتدا با استفاده از روش بازترجمه، صحت ترجمة نسخة فارسی پرسشنامه تأیید شد و در ادامه برای تعیین روایی سازة پرسشنامه از تحلیل عامل تأییدی مبتنی بر مدل‌یابی معادلات ساختاری و برای تعیین همسانی درونی از ضریب آلفای کرونباخ استفاده شد. تحلیل‌های آماری با استفاده از نرم‌افزار لیزرل نسخة 8/8 انجام گرفت.یافته‌ها: نتایج نشان داد که مدل مرتبة اول از نظر شاخص‌های آماری (0/079=RMSEA) برازش دارد که گواه روایی سازة این پرسشنامه به فارسی است. مدل مرتبة دوم نیز روایی مؤلفه‌های سازندة این پرسشنامه را تأیید کرد (0/073=RMSEA). ضریب آلفای کرونباخ (0/92=α) و همبستگی درونی آزمون مجدد (0/92=α) گواه پایایی پرسشنامه بود.نتیجه‌گیری: بر اساس نتایج، مقیاس فارسی پرسشنامة عملکرد ادراک‌شده در ورزش‌های تیمی از روایی سازه و پایایی درونی مطلوب و قابل قبولی برخوردار است و می‌توان از آن به‌عنوان ابزاری روا و پایا استفاده کرد.

مقاله پژوهشی Released under CC BY-NC 4.0 license I Open Access I

مقایسة اثر تمرینات بینایی ورزشی و تمرینات چشم ساکن در تصمیم‌گیری، رفتار خیرگی و یادگیری سرویس تنیس‌بازان مبتدی

نیلوفر زمانی فرد؛ داریوش خواجوی؛ احمد قطبی ورزنه

دوره 16، شماره 4 ، دی 1403، صفحه 87-106

https://doi.org/10.22059/jsmdl.2024.369362.1758

چکیده

مقدمه: با آغاز تحقیقات در مورد ارتباط بین مهارت‌های بینایی با عملکرد ورزشی، ایدة تمرینات بینایی برای ارائة مزیت به ورزشکاران در گام بعدی منطقی بود. بنابراین تحقیق حاضر با هدف مقایسة اثر تمرینات بینایی ورزشی و تمرینات چشم ساکن در تصمیم‌گیری، رفتار خیرگی و یادگیری سرویس تنیس‌بازان مبتدی انجام گرفت.روش پژوهش: در این پژوهش نیمه‌تجربی ... بیشتر مقدمه: با آغاز تحقیقات در مورد ارتباط بین مهارت‌های بینایی با عملکرد ورزشی، ایدة تمرینات بینایی برای ارائة مزیت به ورزشکاران در گام بعدی منطقی بود. بنابراین تحقیق حاضر با هدف مقایسة اثر تمرینات بینایی ورزشی و تمرینات چشم ساکن در تصمیم‌گیری، رفتار خیرگی و یادگیری سرویس تنیس‌بازان مبتدی انجام گرفت.روش پژوهش: در این پژوهش نیمه‌تجربی که با طرح ترکیبی (درون‌گروهی-بین‌گروهی) انجام گرفت، 30 تنیس‌باز مرد مبتدی مجموعة خانة اصفهان شهر اصفهان با دامنة سنی 20 تا 30 سال به‌صورت در دسترس انتخاب شدند و در 2 گروه 15 نفری تمرین چشم ساکن و تمرین بینایی ورزشی قرار گرفتند. در مراحل پیش‌آزمون شرکت‌کنندگان اقدام به اجرای 12 سرویس تنیس کردند که رفتار خیرگی (چشم ساکن) شرکت‌کنندگان در حین عمل نیز اندازه‌گیری شد. همچنین توسط دوربین گوپرو عملکرد سرویس شرکت‌کنندگان ضبط شد. سپس گروه‌های تجربی به مدت 8 هفته و هر هفته 3 جلسه و هر جلسه 30 دقیقه به اجرای تمرینات موردنظر پرداختند. پس از پایان 24 جلسة تمرین مرحلة پس‌آزمون، و دو هفته پس از آخرین جلسه مرحلة یادداری اجرا شد. داده‌های به‌دست‌آمده از طریق آزمون تحلیل واریانس مرکب تحلیل شد.‌یافته‌ها: نتایج نشان داد که تمرینات چشم ساکن در مقایسه با تمرینات بینایی ورزشی سبب بهبود بهتر اجرا و یادگیری سرویس تنیس، افزایش بیشتر طول دورة چشم ساکن و تصمیم‌گیری بهتری شد (0/05>P).نتیجه‌گیری: نتایج این تحقیق بر اثربخشی تمرینات چشم ساکن در مقایسه با تمرینات بینایی ورزشی در مهارت‌های حرکتی و ادراکی- شناختی تأکید دارد.

تاثیر ذهن آگاهی و تصویرسازی پتلپ بر اضطراب حالتی رقابتی و عملکرد ورزشکاران سوارکاری رشته پرش

دوره 16، شماره 2 ، خرداد 1403، ، صفحه 83-99

https://doi.org/10.22059/jsmdl.2023.364125.1745

چکیده

مقدمه: مداخلات ذهن آگاهی و تصویر سازی به عنوان شکلی از اموزش های ذهنی اثر فزاینده ای بر عملکرد روانی و ورزشی ورزشکاران دارد. بنابراین مطالعه حاضر با هدف تاثیر تمرینات ذهن آگاهی و تصویرسازی پتلپ بر اضطراب حالتی رقابتی و عملکرد ورزشکاران سوارکاری رشته پرش انجام گرفت. روش پژوهش: در این پژوهش نیمه‌تجربی که با طرح پیش آزمون- پس آزمون با ... بیشتر مقدمه: مداخلات ذهن آگاهی و تصویر سازی به عنوان شکلی از اموزش های ذهنی اثر فزاینده ای بر عملکرد روانی و ورزشی ورزشکاران دارد. بنابراین مطالعه حاضر با هدف تاثیر تمرینات ذهن آگاهی و تصویرسازی پتلپ بر اضطراب حالتی رقابتی و عملکرد ورزشکاران سوارکاری رشته پرش انجام گرفت. روش پژوهش: در این پژوهش نیمه‌تجربی که با طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل انجام گرفت، از بین کلیه ورزشکاران سوارکاری در رشته پرش در استان‌های همدان و زنجان، به صورت در دسترس ‏30 سوارکار بزرگسال حرفه‌ای (دامنه سنی 22 تا 40 سال) ‏برای شرکت در مطالعه انتخاب شدند و به صورت تصادفی در سه گروه تصویرسازی ذهنی، تمرین ذهن‌آگاهی و کنترل قرار گرفتند. در مراحل پیش‌آزمون و پس‌آزمون شرکت‌کنندگان در ابتدا به تکمیل نسخه فارسی سیاهه اضطراب حالتی رقابتی-2 پرداختند، سپس عملکرد پرش شرکت‌کنندگان در مسابقه‌ای شبیه‌سازی شده توسط هیات داوران اندازه‌‏گیری شد. مرحله مداخله در 6 هفته انجام گرفت که گروه‌های تمرینی به مداخلات مورد نظر پرداختند. داده‌ها با استفاده از آزمون‌های تی وابسته، تحلیل کوواریانس تک متغیره (آنکوا) و چند متغیره (مانکوا) تحلیل شد.نتایج تحقیق نشان داد که آموزش ذهن‌آگاهی بر عملکرد ورزشی (P=0.025)، اضطراب جسمانی (P=0.030)، اضطراب شناختی(P=0.015) و اعتماد به نفس (P=0.0001) تاثیر معناداری دارد. هم چنین اموزش تصویر سازی بر عملکرد ورزشی(P=0.039)، اضطراب جسمانی(P=0.016)، اضطراب شناختی(P=0.033) و اعتماد به نفس(P=0.033) تاثیر معناداری دارد. دیگر نتایج حاکی از عدم وجود تفاوت معنادار بین اثر اموزش ذهن‌اگاهی و تصویرسازی ذهنی در اضطراب، اعتماد به نفس و عملکرد ورزشکاران سوارکاری در رشته پرش بود (P<0.05).

درمان شناختی- رفتاری گروهی و اثربخشی آن بر اضطراب، افسردگی و خشم ناشی از ضربۀ روانی آسیب‌دیدگی در ورزشکاران آسیب‌دیده

دوره 16، شماره 1 ، فروردین 1403، ، صفحه 5-19

https://doi.org/10.22059/jmlm.2022.333519.1621

چکیده

مقدمه: آسیب‌های ورزشی اغلب با چالش‌های احساسی و روان‌شناختی همراهند. روان‌شناسان و پزشکان تیم باید واکنش‌های احساسی را علاوه بر ارزیابی عوامل فیزیکی، بررسی کنند. هدف از پژوهش حاضر بررسی اثر بخشی درمان شناختی – رفتاری گروهی بر اضطراب، افسردگی و خشم ناشی از ضربۀ روانی آسیب‌دیدگی در ورزشکاران آسیب‌دیده است.روش پژوهش: نمونۀ آماری ... بیشتر مقدمه: آسیب‌های ورزشی اغلب با چالش‌های احساسی و روان‌شناختی همراهند. روان‌شناسان و پزشکان تیم باید واکنش‌های احساسی را علاوه بر ارزیابی عوامل فیزیکی، بررسی کنند. هدف از پژوهش حاضر بررسی اثر بخشی درمان شناختی – رفتاری گروهی بر اضطراب، افسردگی و خشم ناشی از ضربۀ روانی آسیب‌دیدگی در ورزشکاران آسیب‌دیده است.روش پژوهش: نمونۀ آماری پژوهش 32 ورزشکار حرفه‌ای آسیب‌دیدۀ ناشی از ضربۀ روانی هستند که به روش در دسترس و هدفمند و با تأیید متخصصان فدراسیون پزشکی ورزشی انتخاب شدند. ورزشکاران به‌صورت تصادفی در دو گروه 16 نفره متشکل از یک گروه درمان و یک گروه کنترل قرار گرفتند. پس از اعمال درمان، پس‌آزمون و دو ماه بعد پیگیری اجرا شد. ابزارهای سنجش در این پژوهش پرسشنامه‌های خشم اسپیلبرگر (STAXI-2)، اضطراب بک (BAI) و افسردگی بک- ویرایش دوم (BDI-II) بود .داده‌ها با استفاده از روش آماری تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر بررسی شد(0/05< P).یافته‌ها: نتایج نشان داد که تفاوت میان گروه‌های آزمایش و کنترل در کاهش مشکلات رفتاری در مرحلۀ پس‌آزمون و پیگیری معنادار بود. نتایج پیگیری پس از دو ماه نیز نشان داد که بین گروه آزمایش و کنترل در میزان واکنش‌های روان‌شناختی تفاوت وجود دارد و اثربخشی درمان بعد از دو ماه باقی مانده بود.نتیجه‌گیری: نتایج حاکی از آن بود که درمان رفتاری- شناختی متمرکز بر ضربۀ روانی، مشکلات روان‌شناختی ورزشکاران نظیر اضطراب و افسردگی را کاهش می‌دهد، ولی بر کنترل خشم تأثیری ندارد.

مقایسۀ مهارت‌های حرکتی کودکان سندروم داون، کم‌توان ذهنی و اختلال طیف اوتیسم

دوره 15، شماره 3 ، مهر 1402، ، صفحه 77-89

https://doi.org/10.22059/jsmdl.2023.358449.1716

چکیده

مقدمه: پژوهش حاضر با هدف مقایسة مهارت‌های حرکتی در چهار گروه کودکان کم‌توان ذهنی، سندروم داون، طیف اوتیسم و گروه کودکان عادی اجرا شد.روش پژوهش: راهبرد پژوهش توصیفی از نوع علی-مقایسه‌ای بود. جامعۀ آماری پژوهش کودکان 7 تا 12 سالة مراکز استثنایی شهر رشت در سال 1401 بودند. 100 نفر (برای هر گروه 25 نفر) به‌عنوان نمونه در نظر گرفته شدند. خرده‌آزمون‌های ... بیشتر مقدمه: پژوهش حاضر با هدف مقایسة مهارت‌های حرکتی در چهار گروه کودکان کم‌توان ذهنی، سندروم داون، طیف اوتیسم و گروه کودکان عادی اجرا شد.روش پژوهش: راهبرد پژوهش توصیفی از نوع علی-مقایسه‌ای بود. جامعۀ آماری پژوهش کودکان 7 تا 12 سالة مراکز استثنایی شهر رشت در سال 1401 بودند. 100 نفر (برای هر گروه 25 نفر) به‌عنوان نمونه در نظر گرفته شدند. خرده‌آزمون‌های عملکرد حرکتی درشت و ظریف از فرم کوتاه‌شدة ابزار اندازه‌گیری تبحر حرکتی برونینکس اوزرتسکی-نسخة دوم جهت جمع‌آوری داده‌ها استفاده شد. برای تحلیل داده‌های پژوهش از آزمون تحلیل واریانس در سطح معناداری0/05 استفاده شد.یافته‌ها: نتایج نشان داد در خرده‌آزمون‌های سرعت حرکت و چابکی، تعادل، قدرت، زمان واکنش، چالاکی اندام فوقانی و نمرۀ کل تبحر حرکتی، عملکرد کودکان دارای اوتیسم و نشانگان داون، ضعیف‌تر از دو گروه دیگر بود (0/001=P). در خرده‌آزمون‌های تعادل و قدرت تفاوت معناداری بین دو گروه کودکان عادی و کم‌توان ذهنی وجود نداشت. همچنین، در خرده‌آزمون‌های هماهنگی دوسویه و کنترل بینایی-حرکتی، کودکان اوتیسم عملکرد ضعیف‌تری نسبت به هر سه گروه دیگر داشتند (0/001=P) و بین سه گروه دیگر تفاوت معنا‌داری مشاهده نشد.نتیجه‌گیری: با توجه به مهارت‌های حرکتی ضعیف کودکان اوتیسم و نشانگان داون و تأثیر مهارت‌های حرکتی با مهارت‌های اجتماعی، تحصیلی و یادگیری به‌نظر می‌رسد گنجاندن آموزش و تمرینات مهارت‌های حرکتی در کودکان با نیازهای ویژه در سنین پایین‌تر در روتین برنامه‌های آموزشی در مدارس و مراکز کاردرمانی ضروری است.

مقایسۀ سواد جسمانی و عملکرد اندام فوقانی در دختران با و بدون سندروم متقاطع فوقانی

دوره 15، شماره 3 ، مهر 1402، ، صفحه 33-47

https://doi.org/10.22059/jsmdl.2023.356750.1710

چکیده

مقدمه: سندروم متقاطع فوقانی سبب ایجاد محدودیت حرکتی و ضعف در عملکردهای حرکتی افراد می‌شود. هدف از پژوهش حاضر، مقایسة سواد جسمانی و عملکرد اندام فوقانی در دختران با و بدون سندروم متقاطع فوقانی بود.روش پژوهش: پژوهش حاضر توصیفی و از نوع علی- مقایسه‌ای است و داده‌های آن به‌صورت میدانی جمع‌آوری شدند. جامعة آماری پژوهش، شامل دو گروه دانش‌آموزان ... بیشتر مقدمه: سندروم متقاطع فوقانی سبب ایجاد محدودیت حرکتی و ضعف در عملکردهای حرکتی افراد می‌شود. هدف از پژوهش حاضر، مقایسة سواد جسمانی و عملکرد اندام فوقانی در دختران با و بدون سندروم متقاطع فوقانی بود.روش پژوهش: پژوهش حاضر توصیفی و از نوع علی- مقایسه‌ای است و داده‌های آن به‌صورت میدانی جمع‌آوری شدند. جامعة آماری پژوهش، شامل دو گروه دانش‌آموزان دختر 10-12 سالة سالم و دانش‌آموزان مبتلا به سندروم متقاطع فوقانی شهر خلخال در سال تحصیلی 1401-1402 بودند. با استفاده از نرم‌افزار جی‌پاور، تعداد نمونة آماری، 60 نفر تعیین شد. این تعداد با استفاده از صفحة شطرنجی غربالگری شدند و پس از ارزیابی‌های کمی قامتی در دو گروه سالم (30 نفر) و گروه مبتلا به سندروم متقاطع فوقانی (30 نفر) قرار گرفتند. زاویة سر به ‌جلو و شانه به جلو با استفاده از فتوگرافی، زاویة کایفوز با استفاده از Goniometer-pro app، سواد جسمانی با استفاده از آزمون سواد بدنی کانادا (2-CAPL) و عملکرد اندام فوقانی نیز با استفاده از آزمون Y اندام فوقانی ارزیابی شدند. داده‌ها از طریق آزمون t مستقل در محیط نرم‌افزار اس. پی. اس. اس نسخة 26 در سطح 0/05 تحلیل شدند.یافته‌ها: نتایج نشان داد که دختران سالم در همة متغیرهای سواد جسمانی و عملکرد اندام فوقانی نسبت به دختران مبتلا به سندروم متقاطع فوقانی به‌طور معناداری در وضعیت مطلوب‌تری قرار داشتند.نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج این تحقیق پیشنهاد می‌شود مربیان و متخصصان ورزشی و تندرستی از نتایج این تحقیق برای توسعۀ سواد حرکتی و عملکرد دانش آموزان دارای سندروم متقاطع فوقانی استفاده کنند.

تاًثیر هدف‌گزینی عملکرد به صورت خودکنترل و مربی‌کنترل بر یادگیری مهارت پاس فوتبال؛ کاربرد نظریه انتخاب

دوره 15، شماره 1 ، اردیبهشت 1402، ، صفحه 19-30

https://doi.org/10.22059/jsmdl.2023.352569.1691

چکیده

مقدمه: هدف گزینی به عنوان یک مداخلۀ شناختی موجب تقویت عملکرد می شود. با وجود این هدفگزینی به صورت خودکنترل در طول مراحل یادگیری بررسی نشده است. بنابراین هدف از تحقیق حاضر، بررسی تأثیر هدف گزینی عملکرد به صورت خودکنترل و مربی کنترل بر یادگیری پاس فوتبال با تمرکز بر تئوری انتخاب بود.روش پژوهش: شرکتکنندگان 30 پسر 18 تا 28 ساله بودند که به ... بیشتر مقدمه: هدف گزینی به عنوان یک مداخلۀ شناختی موجب تقویت عملکرد می شود. با وجود این هدفگزینی به صورت خودکنترل در طول مراحل یادگیری بررسی نشده است. بنابراین هدف از تحقیق حاضر، بررسی تأثیر هدف گزینی عملکرد به صورت خودکنترل و مربی کنترل بر یادگیری پاس فوتبال با تمرکز بر تئوری انتخاب بود.روش پژوهش: شرکتکنندگان 30 پسر 18 تا 28 ساله بودند که به صورت سازمان یافته در تمرینات فوتبال شرکت نداشتند. ابتدا پیش آزمون از شرکتکنندگان گرفته شد و سپس آنها در یک طرح نیمه تجربی و به صورت سیستماتیک در یکی از سه گروه هدف گزینی عملکرد خودکنترل، هدف گزینی عملکرد مربی کنترل و کنترل شرکت کردند. پس از 15جلسه تمرین بلافاصله آزمون اکتساب و پس از 72 ساعت آزمونهای یادداری و انتقال گرفته شد.یافته ها: نتایج تحلیل واریانس2*3) مرحله * گروه) نشان داد که در آزمون اکتساب عملکرد گروهها بهبود یافت، اماتفاوت معناداری بین آنها مشاهده نشد. همچنین تحلیل واریانس یک سویه نشان داد که در هر دو مرحلۀ یادداری و انتقال بین گروهها تفاوت وجود دارد و آزمون تعقیبی توکی نشان داد که هر دو گروه مداخلۀ هدف گزینی خودکنترل و مربی کنترل نسبت به گروه کنترل عملکرد بهتری دارند و تفاوتشان معنادار است.نتیجه گیری: یافته های تحقیق حاکی از آن بود که عملکرد گروههای هدف گزینی به صورت خودکنترل و مربی کنترل نسبت به گروه کنترل بهتر بود و هدفگزینی خودکنترل مزیت بیشتری نسبت به سایر گروهها دارد. پیشنهاد می شود از راهبرد هدف گزینی به صورت خود کنترل در پروتکل های تمرینی استفاده شود.

مقاله پژوهشی Released under CC BY-NC 4.0 license I Open Access I

تاثیر خودگفتاری راهبردی بر توجه دیداری و عملکرد سرویس والیبال

حامد فهیمی؛ حسن غرایاق زندی؛ فضل الله باقرزاده؛ علی مقدم زاده؛ داود حومنیان شریف ابادی

مقالات آماده انتشار، پذیرفته شده، انتشار آنلاین از تاریخ 16 مهر 1402

https://doi.org/10.22059/jsmdl.2023.360148.1731

چکیده

مقدمه: هدف مطالعه حاضر بررسی تاثیر خودگفتاری راهبردی بر عملکرد و توجه دیداری والیبالیست‌ها می‌باشد. روش پژوهش: پژوهش حاضر از نوع نیمه تجربی با طرح پیش‌آزمون و پس‌آزمون با گروه کنترل بود. شرکت-کنندگان مطالعه حاضر، 54 والیبالیست مبتدی پسر بودند که به صورت در دسترس انتخاب شدند. شرکت‌کنندگان به صورت تصادفی در پنج گروه خودگفتاری راهبردی ... بیشتر مقدمه: هدف مطالعه حاضر بررسی تاثیر خودگفتاری راهبردی بر عملکرد و توجه دیداری والیبالیست‌ها می‌باشد. روش پژوهش: پژوهش حاضر از نوع نیمه تجربی با طرح پیش‌آزمون و پس‌آزمون با گروه کنترل بود. شرکت-کنندگان مطالعه حاضر، 54 والیبالیست مبتدی پسر بودند که به صورت در دسترس انتخاب شدند. شرکت‌کنندگان به صورت تصادفی در پنج گروه خودگفتاری راهبردی از نوع آموزشی (10 نفر)، خودگفتاری انگیزشی (11 نفر)، خودگفتاری آموزشی- انگیزشی (10 نفر)، خود‏گفتاری انگیزشی- اموزشی (11 نفر) و کنترل (12 نفر) قرار گرفتند. مداخله خودگفتاری به مدت 12 هفته و هر هفته سه جلسه انجام شد. در دو مرحله پیش آزمون و پس آزمون در حین اجرای تکلیف سرویس ساده، امتیازات سرویس توسط محقق ثبت گردید و رفتار خیرگی شرکت‌کنندگان توسط دستگاه ردیاب چشم اندازه‌گیری شد. داده‌های جمع‌آوری شده با استفاده از آزمون تحلیل کواریانس و آزمون تعقیبی بونفرونی تحلیل شد. یافته‌ها: نتایج مطالعه نشان داد که خودگفتاری استراتژیک بر عملکرد سرویس ساده (0/0001=P) و طول دوره چشم آرام تاثیر معناداری دارد (0/0001=P). نتایج آزمون بونفرونی نشان داد که خودگفتاری آموزشی باعث افزایش عملکرد حرکتی و افزایش طول دوره چشم آرام شده است. همچنین گروه‌های ترکیبی نیز که از این دستورالعمل استفاده کرده‌اند باعث افزایش عملکرد حرکتی و دوره طولانی‌تر چشم آرام شده‌اند. اما خودگفتاری انگیزشی بر عملکرد حرکتی و طول دوره چشم آرام تاثیری ندارد. نتیجه‌گیری: نتایج به دست آمده در پژوهش حاضر بر اهمیت خودگفتاری آموزشی بر عملکرد و توجه دیداری والیبالیست‌های مبتدی تاکید دارد و از مکانیسم توجهی خودگفتاری پشتیبانی می‌کند.

مقاله پژوهشی Released under CC BY-NC 4.0 license I Open Access I

مقایسه توان ریتم میو افراد ماهر و مبتدی طی اجرای مهارت پات گلف

نرگس عبدلی؛ علیرضا صابری کاخکی؛ حمیدرضا طاهری تربتی؛ مجید قشونی

مقالات آماده انتشار، پذیرفته شده، انتشار آنلاین از تاریخ 19 فروردین 1403

https://doi.org/10.22059/jsmdl.2024.371049.1762

چکیده

مقدمه: در مطالعات پیشین در خصوص تغییرات امواج مغز در نتیجۀ یادگیری تناقض وجود دارد. تحقیق حاضر باهدف مقایسۀ توان ریتم میو در بازیکنان گلف ماهر و مبتدی اجرا شد. روش پژوهش: پانزده دانشجوی مبتدی فاقد تجربه قبلی در انجام مهارت گلف، به‌عنوان گروه مبتدی و پانزده بازیکن باتجربه در مهارت گلف به‌عنوان گروه ماهر در پژوهش حاضر شرکت کردند. امواج ... بیشتر مقدمه: در مطالعات پیشین در خصوص تغییرات امواج مغز در نتیجۀ یادگیری تناقض وجود دارد. تحقیق حاضر باهدف مقایسۀ توان ریتم میو در بازیکنان گلف ماهر و مبتدی اجرا شد. روش پژوهش: پانزده دانشجوی مبتدی فاقد تجربه قبلی در انجام مهارت گلف، به‌عنوان گروه مبتدی و پانزده بازیکن باتجربه در مهارت گلف به‌عنوان گروه ماهر در پژوهش حاضر شرکت کردند. امواج مغزی شرکت‌کنندگان طی 20 کوشش تمرینی ضربه پات گلف ثبت گردید. داده‌ها با استفاده از روش ICA پردازش شدند. برای تحلیل داده‌ها، از روش تحلیل واریانس چند متغیره یکطرفه با طرح 2 × 3 (گروه × ناحیه) استفاده شد. یافته‌ها: نتایج تحلیل واریانس چند متغیره نشان داد که توان ریتم میو در سه ناحیۀ مرکزیِ (C3, Cz, C4) مغزِ بازیکنان گلف مبتدی و ماهر تفاوت معنا‌داری دارد (05/0 ≥P )، به‌طوری‌که میانگین توان ریتم میو گروه‌ ماهر بیشتر از گروه مبتدی بود. نتیجه‌گیری: یافته‌ها نشان داد کارکرد مغز گلفبازان ماهر و مبتدی در نواحی قشر حسی و حرکتی مغز متفاوت است. به نظر می‌رسد طی فرایند یادگیری یک مهارت حرکتی خاص (ضربه گلف)، مغز دستخوش تغییرات کارکردی می‌شود که این تغییرات در سیستم عصبی، احتمالا یکی از دلایل کنترل و اجرای بهتر مهارتها در افراد ماهر است. یافته‌ها ضرورت توجه به فرایند یادگیری در بهبود کنترل و اجرای بهتر اعمال روزانه و مهارتهای تخصصی را مطرح می‌کند. مطالعه حاضر به درک فرآیندهای شناختی، عصبی ـ حرکتی زیربنایی اجرای مهارت‌ها به متخصصین آموزش و بازتوانی اعمال و مهارت های حرکتی کمک می‌کند.

مشاهده مقاله

مقاله پژوهشی Released under CC BY-NC 4.0 license I Open Access I

تاثیر آموزش تمرین های ادراکی حرکتی بر کارکردهای اجرایی کودکان با عملکرد هوشی مرزی

مریم موسوی سردشتی؛ صدیقه رضایی دهنوی

مقالات آماده انتشار، پذیرفته شده، انتشار آنلاین از تاریخ 30 خرداد 1403

https://doi.org/10.22059/jsmdl.2024.372273.1765

چکیده

مقدمه: افراد با عملکرد هوشی مرزی شامل کسانی می شود که ضریب هوشی آنها در طیف 70 تا 85 پایین تر از افراد عادی و بالاتر از افراد با تشخیص کم توانی ذهنی قرار دارند. ضعف در کنش های اجرایی افراد با عملکرد هوشی مرزی در پژوهشهای متعددی نشان داده شده است. کنش های اجرایی، عملکرد شناختی و فراشناختی سطح بالای مغز است که زیربنای رشد اجتماعی، تحصیلی ... بیشتر مقدمه: افراد با عملکرد هوشی مرزی شامل کسانی می شود که ضریب هوشی آنها در طیف 70 تا 85 پایین تر از افراد عادی و بالاتر از افراد با تشخیص کم توانی ذهنی قرار دارند. ضعف در کنش های اجرایی افراد با عملکرد هوشی مرزی در پژوهشهای متعددی نشان داده شده است. کنش های اجرایی، عملکرد شناختی و فراشناختی سطح بالای مغز است که زیربنای رشد اجتماعی، تحصیلی و شناختی کودکان را تشکیل می دهد. هدف از این پژوهش بررسی تاثیر تمرینهای ادراکی- حرکتی بر بهبود کنش های اجرایی کودکان با هوش مرزی انجام شد. روش پژوهش: پژوهش به روش نیمه آزمایشی و طرح آن از نوع پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل بود. تعداد 30 نفر از دانش آموزان دارای هوش مرزی به روش نمونه گیری هدفمند انتخاب و در دو گروه آزمایش(15 نفر) و کنترل(15 نفر) جایابی شدند. گروه آزمایش به مدت ده هفته، هفته ای دو جلسه 45 دقیقه تمرینهای ادراکی حرکتی را آموزش دیده و اجرا کردند. ابزار جمع آوری اطلاعات پرسشنامه درجه بندی رفتاری کارکردهای اجرایی (2000) بود. داده ها با آزمون تحلیل کواریانس تک متغیری در نرم افزار SPSS -26 تحلیل شد. یافته ها: یافته ها نشان داد تمرینهای ادراکی- حرکتی منجر به بهبود کارکردهای اجراییشامل بازداری،توجه، کنترل هیجانی، آغازگری، حافظه کاری،برنامه ریزی، سازماندهی و کنترل(p<0.01) کودکان با عملکرد هوش مرزی می شود نتیجه گیری: برای بهبود کارکردهای اجرایی کودکان با هوش مرزی، اجرای برنامه های آموزشی حاوی تمرین های ادراکی- حرکتی توصیه می شود.

مشاهده مقاله

مقاله پژوهشی Released under CC BY-NC 4.0 license I Open Access I

تاثیر محرک‌های انگیزشی بر پاسخ‌های قلبی-تنفسی سالمندان هنگام راه رفتن

وحید حسنپور؛ علیرضا فارسی؛ مهین عقدایی

مقالات آماده انتشار، پذیرفته شده، انتشار آنلاین از تاریخ 20 تیر 1403

https://doi.org/10.22059/jsmdl.2024.374016.1767

چکیده

مقدمه: طی سالیان متمادی، محققان در جست‌وجوی راه‎‌های مختلفی برای بهبود فعالیت ورزشی سالمندان بوده‌اند. بنابراین هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر محرک‌های موسیقی و ویدیوی انگیزشی بر پاسخ‌های قلبی-تنفسی در سالمندان هنگام راه‌رفتن بود. روش‌پژوهش: پژوهش حاضر از نوع کاربردی و از نظر روش نیمه‌تجربی با طرح درون‌گروهی بود. شرکت‌کنندگان ... بیشتر مقدمه: طی سالیان متمادی، محققان در جست‌وجوی راه‎‌های مختلفی برای بهبود فعالیت ورزشی سالمندان بوده‌اند. بنابراین هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر محرک‌های موسیقی و ویدیوی انگیزشی بر پاسخ‌های قلبی-تنفسی در سالمندان هنگام راه‌رفتن بود. روش‌پژوهش: پژوهش حاضر از نوع کاربردی و از نظر روش نیمه‌تجربی با طرح درون‌گروهی بود. شرکت‌کنندگان این پژوهش 24 نفر سالمند 65 تا 75 سال بود. سپس شرکتکنندگان با سرعت 3 الی 5 کیلومتر بر ساعت به مدت 5 تا 8 دقیقه شروع به راه رفتن روی تردمیل کردند. افراد در سه شرایط مختلف (موسیقی انگیزشی، ویدیوی انگیزشی و بدون مداخله) از طریق دستگاه تحلیل گازهای تنفسی (مصرف کالری به حالت استراحت، سرعت مصرف انرژی بر سطح کل بدن، نسبت تهویه بر اکسیژن دریافتی، نسبت تهویه بر دی‌اکسید کربن) و مقیاس درک فشار بورگ برای ثبت میزان ادراک هر فرد از تلاش و فعالیت خود، ارزیابی شدند. یافته‌ها: نتایج آزمون تحلیل واریانس با اندازهگیری تکراری و آزمون تعقیبی بونفرونی نشان داد در شرکت‌کنندگان در وضعیت موسیقی انگیزشی، تفاوت معناداری در متغیرهای مصرف کالری به حالت استراحت، فشار درک شده، سرعت مصرف انرژی بر سطح کل بدن، نسبت تهویه بر اکسیژن دریافتی، نسبت به شرایط ویدیوی انگیزشی و شرایط بدون مداخله وجود داشت ولی در متغیر نسبت تهویه بر دی اکسید کربن تفاوت معنی‌داری وجود نداشت. نتیجه‌گیری: : به نظر می‌رسد راه رفتن همراه با موسیقی انگیزشی باعث بهبود پاسخ‌های قلبی-تنفسی در سالمندان می‌شود.

مشاهده مقاله

مقاله پژوهشی Released under CC BY-NC 4.0 license I Open Access I

تاثیر انسداد بینایی بر مهارت هدف‌گیری- دریافت و چشم آرام در کودکان مبتلا به اختلال هماهنگی رشدی

حامد فهیمی؛ احمد قطبی ورزنه؛ داریوش خواجوی

مقالات آماده انتشار، پذیرفته شده، انتشار آنلاین از تاریخ 24 تیر 1403

https://doi.org/10.22059/jsmdl.2024.374048.1768

چکیده

مقدمه: ‏ پژوهش حاضر با هدف تاثیر انسداد بینایی بر مهارت هدف-گیری-دریافت و چشم آرام در کودکان با اختلال هماهنگی رشدی انجام گرفت. ‏ ‏ روش پژوهش: در این پژوهش نیمه تجربی که با طرح اندازه‌گیری تکراری انجام گرفت، از بین دختران و پسران مبتلا به اختلال هماهنگی رشدی در مرکز بهزیستی و توابخشی خوراسگان اصفهان، 26 دختر و پسر مبتلا به اختلال هماهنگی ... بیشتر مقدمه: ‏ پژوهش حاضر با هدف تاثیر انسداد بینایی بر مهارت هدف-گیری-دریافت و چشم آرام در کودکان با اختلال هماهنگی رشدی انجام گرفت. ‏ ‏ روش پژوهش: در این پژوهش نیمه تجربی که با طرح اندازه‌گیری تکراری انجام گرفت، از بین دختران و پسران مبتلا به اختلال هماهنگی رشدی در مرکز بهزیستی و توابخشی خوراسگان اصفهان، 26 دختر و پسر مبتلا به اختلال هماهنگی رشدی با دامنه سنی 7 تا 9 سال به صورت هدفمند ‏انتخاب شدند. شرکت‌کنندگان به پرتاب 10 توپ به سمت دیوار و همزمان دریافت توپ برگشتی تحت سه شرایط بینایی کامل، انسداد ابتدایی و انسداد انتهایی پرداختند. همزمان با پرتاب و دریافت توپ، حرکات چشم شرکت‌کنندگان توسط دستگاه ردیابی بینایی ثبت گردید. داده‌ها به روش ‏تحلیل واریانس درون گروهی با اندازه‌گیری تکراری و آزمون تعقیبی بنفرونی تحلیل شد.‏ یافته‌ها: نتایج نشان داد که اجرای مهارت هدف‌گیری- دریافت و طول دوره چشم آرام در شرایط انسداد ابتدایی و انسداد انتهایی در مقایسه با شرایط بدون انسداد به طور معناداری تضعیف گردید (05/0>p). همچنین، نتایج نشان داد که انسداد ابتدایی باعث تضعیف بیشتر اجرای مهارت پرتاب و دریافت و هم طول دوره کوتاه‌تر چشم آرام در مقایسه با انسداد انتهایی گردید (05/0>P). نتیجه‌گیری: به طور کلی نتایج تحقیق حاضر از نقش سیستم پیش‌برنامه‌ریزی در اجرای مهارت پرتاب و دریافت در کودکان با اختلال هماهنگی رشدی حمایت می‌کند.

مشاهده مقاله

مقاله پژوهشی Released under CC BY-NC 4.0 license I Open Access I

تأثیر روش آموزش خطی و غیرخطی بر قابلیت تعادل ایستای کودکان فلج مغزی همی‌پلاژی

مرتضی پورآذر؛ مرتضی همایون نیا فیروزجاه

مقالات آماده انتشار، پذیرفته شده، انتشار آنلاین از تاریخ 31 تیر 1403

https://doi.org/10.22059/jsmdl.2024.376022.1777

چکیده

مقدمه:منظور از فلج مغزی طبقه ای از اختلالات عصبی غیر پیشرونده است که دارای اثرات دائمی بر توانایی های حسی – حرکتی افراد می شود و در نوزادی یا اوایل کودکی ظاهر می شود. هدف تحقیق حاضر بررسی تأثیر آموزش خطی و غیرخطی بر قابلیت تعادل ایستای کودکان فلج مغزی همی پلاژی بود. روش: تعداد 20 پسر فلج مغزی همی پلاژی در دامنۀ سنی 7-12 سال به صورت در ... بیشتر مقدمه:منظور از فلج مغزی طبقه ای از اختلالات عصبی غیر پیشرونده است که دارای اثرات دائمی بر توانایی های حسی – حرکتی افراد می شود و در نوزادی یا اوایل کودکی ظاهر می شود. هدف تحقیق حاضر بررسی تأثیر آموزش خطی و غیرخطی بر قابلیت تعادل ایستای کودکان فلج مغزی همی پلاژی بود. روش: تعداد 20 پسر فلج مغزی همی پلاژی در دامنۀ سنی 7-12 سال به صورت در دسترس انتخاب شدند و در دو گروه تجربی و کنترل قرار گرفتند. آزمون شارپند رومبرگ برای اندازه‌گیری نمرات تعادل ایستا بکار گرفته شد. گروه‌های خطی و غیرخطی به مدت 4 هفته، سه روز در هفته و هر روز یک ساعت به انجام تمرینات مخصوص به هر گروه پرداختند. آزمون‌های تحلیل کوواریانس چندمتغیری (MANCOVA) و تحلیل کوواریانس تک متغیری (ANCOVA) در سطح 05/0 < p اجرا شدند. یافته‌ها: بر اساس یافته‌های تحقیق، بین دو گروه روش آموزشی خطی و غیرخطی حدأقل در یکی از متغیرهای تعادل ایستا تفاوت معناداری وجود داشت (001/0=p). همچنین، با توجه به نمرات بالاتر گروه غیرخطی، این روش آموزشی در مقایسه با روش خطی سبب نمرات بهتر تعادل ایستا (با چشم باز و بسته) در کودکان فلج مغزی همی پلاژی شد. بحث و نتیجه گیری: به طور کلی نتایج تحقیق حاضر بر اهمیت آموزش غیرخطی در بهبود تعادل ایستای کودکان فلج مغزی همی پلاژی تاکید دارد و نتایج تاییدی بر رویکرد قیود محور می باشد.

مشاهده مقاله

مقاله پژوهشی Released under CC BY-NC 4.0 license I Open Access I

تاثیر خودگویی انگیزشی بر عملکرد استقامتی با تاکید بر نقش خودتعیین‌گری: آزمون تجربی فرضیه ناهماهنگی خودگویی

امیر دانا؛ منصور خلیل زاده کوچمشکی

مقالات آماده انتشار، پذیرفته شده، انتشار آنلاین از تاریخ 01 مرداد 1403

https://doi.org/10.22059/jsmdl.2024.374993.1772

چکیده

مقدمه: هدف تحقیق حاضر مطالعه تاثیر خودگویی انگیزشی بر عملکرد استقامتی با تاکید بر نقش خودتعیین‌گری بود. روش تحقیق: شرکت‌کنندگان شامل 18 دانشجوی رشته تربیت بدنی با سابقه انجام تمرین منظم با میانگین سنی 5/2±08/21 سال بودند که به صورت داوطلبانه بعد از آشنایی با اهداف تحقیق و کاربرد نتایج آن در تحقیق حاضر شرکت کردند. طرح تحقیق به صورت درون‌گروهی ... بیشتر مقدمه: هدف تحقیق حاضر مطالعه تاثیر خودگویی انگیزشی بر عملکرد استقامتی با تاکید بر نقش خودتعیین‌گری بود. روش تحقیق: شرکت‌کنندگان شامل 18 دانشجوی رشته تربیت بدنی با سابقه انجام تمرین منظم با میانگین سنی 5/2±08/21 سال بودند که به صورت داوطلبانه بعد از آشنایی با اهداف تحقیق و کاربرد نتایج آن در تحقیق حاضر شرکت کردند. طرح تحقیق به صورت درون‌گروهی اجرا شد و برای کنترل اثر تازگی و ترتیب ارائه سطوح مختلف متغیر مستقل از همترازسازی متقابل استفاد شد. در سه شرایط پایه، خودگویی انگیزشی خودمختار (خود تعیین‌کننده)، خودگویی انگیزشی کنترل‌شده (مربی تعیین‌کننده) به صورت درون‌گروهی عملکرد استقامتی آنها در آزمون بروس بر اساس زمان رسیدن به وامانده‌سازی سنجیده شد و ادراک از فشار با آزمون بورگ سنجیده شد. یافته‌ها: نتایج تحلیل واریانس اندازه گیری مکرر نشان داد که خودگویی در شرایط خود تعیین‌کننده نسبت به مربی تعیین‌کننده منجر به کاهش ادراک از فشار و بهبود عملکرد استقامتی شد. نتایج آزمون تعقیبی بونفرونی نشان داد که خودگویی در شرایط مربیتعیین‌کننده و خود تعیین‌کننده نسبت به شرایط بدون خودگویی منجر به بهبود عملکرد استقامتی شد. نتیجه‌گیری: به نظر می‌رسد جوّ انگیزشی خودمختار در شرایطی که ورزشکار در انتخاب و استفاده از نوع عبارت‌های خودگویی نقش اصلی را ایفا می‌کرد، با برآورده کردن نیازهای روان‌شناختی خودمختاری، ارتباط و شایستگی زمینه بهبود عملکرد استقامتی و کاهش ادراک از فشار ورزشکاران را فراهم کرد.

مشاهده مقاله

مقاله پژوهشی Released under CC BY-NC 4.0 license I Open Access I

پردازش اطلاعات تک حسی و چند حسی (بینایی و شنوایی) و انسداد تحت فشار بر تصمیم‌گیری در بدمینتون

کوثر عباس‌پور؛ محمدتقی اقدسی؛ زهرا فتحی رضائی؛ سید حجت زمانی ثانی؛ استفان اشنایدر

مقالات آماده انتشار، پذیرفته شده، انتشار آنلاین از تاریخ 30 مرداد 1403

https://doi.org/10.22059/jsmdl.2024.376720.1780

چکیده

اگرچه بینایی سیستم حسی غالب در ورزش است، اما بسیاری از موقعیت‌ها نیاز به یکپارچگی چندحسی دارند. قابل توجه است که تأثیر محرک‌های شنوایی با محرک‌های بینایی در ورزشکاران مورد بررسی جامع قرار نگرفته است. بنابراین هدف پژوهش حاضر، بررسی پردازش اطلاعات تک‌حسی و چندحسی بر تصمیم‌گیری تحت فشار می‌باشد. مطالعه بصورت نیمه‌تجربی با جامعه ... بیشتر اگرچه بینایی سیستم حسی غالب در ورزش است، اما بسیاری از موقعیت‌ها نیاز به یکپارچگی چندحسی دارند. قابل توجه است که تأثیر محرک‌های شنوایی با محرک‌های بینایی در ورزشکاران مورد بررسی جامع قرار نگرفته است. بنابراین هدف پژوهش حاضر، بررسی پردازش اطلاعات تک‌حسی و چندحسی بر تصمیم‌گیری تحت فشار می‌باشد. مطالعه بصورت نیمه‌تجربی با جامعه آماری بازیکنان پسر نخبه بدمینتون انجام شد. از بین آن‌ها 13 نفر به روش نمونه‌گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. بازیکنان باید در مورد تکلیف تصمیم‌گیری فضایی بدمینتون، در چهار حالت (محرک بینایی، محرک شنوایی، محرک بینایی-شنوایی همسو و محرک بینایی-شنوایی ناهمسو) تحت دو شرایط عادی و تحت فشار، پاسخ صحیح می‌دادند. برای طراحی تکلیف و ارزیابی دقت تصمیم‌گیری از نرم‌افزار سایکوپای و جهت تحلیل آماری، واریانس اندازه‌گیر‌های مکرر در سطح معنی‌داری 05/0 استفاده شد. نتایج نشان داد دقت تصمیم‌گیری بازیکنان نخبه بدمینتون در حالت بینایی-شنوایی همسو (چندحسی) به طور معناداری بهتر از حالت‌های تک حسی بینایی و شنوایی به صورت مجزا، به ویژه در شرایط تحت فشار بود. همچنین دقت تصمیم‌گیری در حالت بینایی-شنوایی ناهمسو، نسبت به سه حالت دیگر، به طور معناداری کمتر بود. می‌توان گفت یکپارچگی چندحسی (بینایی-شنوایی) نسبت به پردازش تک حسی (بینایی یا شتوایی) باعث بهبود عملکرد بیشتری در دقت تصمیم‌گیری بازیکنان نخبه بدمینتون می‌شود که براساس نظریه پردازش اطلاعات، قابل تبیین است. همچنین نتایج نشان داد تصمیم‌گیری در هر چهار حالت حسی در شرایط تحت فشار، بهتر از شرایط عادی بود، که می‌توان دلیل آن را به سطح بالای تجربه و مهارت ورزشکاران در شرایط تحت فشار نسبت داد.

مشاهده مقاله

مقاله پژوهشی Released under CC BY-NC 4.0 license I Open Access I

مقایسه اثر مدل آموزش TGFU و آموزش سنتی بر عملکرد بازی فوتسال و فاکتورهای آمادگی جسمانی دانش‌آموزان چاق

صالح نصیری؛ جلال دهقانی زاده

مقالات آماده انتشار، پذیرفته شده، انتشار آنلاین از تاریخ 19 شهریور 1403

https://doi.org/10.22059/jsmdl.2024.378462.1787

چکیده

چاقی بر سلامت روانی و جسمی کودکان و نوجوانان تأثیر منفی دارد و کودکان چاق نسبت به کودکان با وزن طبیعی کمتر در فعالیت‌های اجتماعی و ورزشی شرکت می‌کنند که منجر به کاهش آمادگی جسمانی و سطح عملکرد ورزشی آنها می‌شود. هدف پژوهش حاضر مقایسه اثر مدل آموزش بازی برای فهمیدن و آموزش سنتی بر عملکرد بازی فوتسال، برخی فاکتورهای آمادگی جسمانی و ... بیشتر چاقی بر سلامت روانی و جسمی کودکان و نوجوانان تأثیر منفی دارد و کودکان چاق نسبت به کودکان با وزن طبیعی کمتر در فعالیت‌های اجتماعی و ورزشی شرکت می‌کنند که منجر به کاهش آمادگی جسمانی و سطح عملکرد ورزشی آنها می‌شود. هدف پژوهش حاضر مقایسه اثر مدل آموزش بازی برای فهمیدن و آموزش سنتی بر عملکرد بازی فوتسال، برخی فاکتورهای آمادگی جسمانی و سطح فعالیت بدنی دانش‌آموزان چاق بود. روش تحقیق حاضر از نوع نیمه تجربی با طرح پیش‌آزمون- پس‌آزمون بود. به طور هدفمند و در دسترس 24 دانش‌آموز چاق به عنوان نمونه انتخاب شدند و به طور تصادفی به دو گروه 12 نفری، شامل گروه آموزش سنتی و گروه آموزش TGFU تقسیم شدند. برای جمع‌آوری داده‌ها از آزمون مهارت فوتسال، آزمون 4 × 9، آزمون 20 متر استقامت شاتل ران، آزمون شاتل ران 10 در 5 متر و پرسشنامه فعالیت بدنی استفاده شد. برای تحلیل داده‌ها از آزمون‌ کوواریانس، در سطح خطای 5 صدم استفاده شد. نتایج نشان داد که بین عملکرد بازی فوتسال، استقامت قلبی عروقی، چابکی، سرعت و سطح فعالیت‌بدنی گروه سنتی و TGFU تفاوت معنی‌داری وجود دارد (05/0≥P) همچنین نتایج در گروه TGFU به طور معنی‌داری نسبت به گروه سنتی بهتر بود (05/0≥P). آموزش TGFU از طریق افزایش رفتارهای انطباقی شرکت‌کنندگان در مسابقات و تسهیل ظرفیت آنها برای حل چالش‌های مختلف محیط عملکرد باعث پیشرفت شرکت‌کنندگان می‌شود، بنابراین در فعالیت‌های مربوط به تربیت‌بدنی مدارس می‌توان برای بهبود فاکتورهای آمادگی جسمانی و بهبود عملکرد ورزشی دانش‌آموزان چاق از آموزش TGFU به جای روش‌های سنتی استفاده کرد.

مشاهده مقاله

مقاله پژوهشی Released under CC BY-NC 4.0 license I Open Access I

بررسی مکانیزم‌های اجرای جسمانی، مشاهده عمل و تمرین ذهنی با استفاده از دستکاری بازخورد: مطالعه کینماتیکی

داود فاضلی؛ حسین تقی زاده؛ سیده فاطمه جباری؛ لیلا قوهستانی

مقالات آماده انتشار، پذیرفته شده، انتشار آنلاین از تاریخ 14 مهر 1403

https://doi.org/10.22059/jsmdl.2024.379355.1791

چکیده

مقدمه هدف پژوهش حاضر آن بود که با دستکاری مستقیم بازخورد در حالت اجرای جسمانی و مشاهده عمل به این موضوع بپردازد که آیا بازخورد به عنوان یک متغیر توجیه کننده برای تاثیرات متفاوت تمرین جسمانی، مشاهده‌ای و تصویرسازی عمل می‌کند و یا خیر؟ روش پژوهش: در این پژوهش 60 نفر دانشجوی راست دست شرکت داشتند که به صورت تصادفی به شش گروه به صورت زیر ... بیشتر مقدمه هدف پژوهش حاضر آن بود که با دستکاری مستقیم بازخورد در حالت اجرای جسمانی و مشاهده عمل به این موضوع بپردازد که آیا بازخورد به عنوان یک متغیر توجیه کننده برای تاثیرات متفاوت تمرین جسمانی، مشاهده‌ای و تصویرسازی عمل می‌کند و یا خیر؟ روش پژوهش: در این پژوهش 60 نفر دانشجوی راست دست شرکت داشتند که به صورت تصادفی به شش گروه به صورت زیر تقسیم‌بندی شدند: جسمانی، مشاهده‌ای، ذهنی، جسمانی بدون بازخورد، مشاهده‌ای بدون بازخورد و کنترل. افراد به مدت یک روز (9 بلوک 18 کوششی) به تمرین ضربه گلف پرداختند. گروه‌های تمرینی بر اساس گروه‌بندی ذکر شده به صورت جسمانی، مشاهده‌ای و یا تصویرسازی تکلیف را تمرین کردند. گروه‌های جسمانی بدون بازخورد و مشاهده‌ای بدون بازخورد از مشاهده نقطه توقف توپ منع شدند. دقت ضربه افراد و تعداد درجات آزادی دینامیک به عنوان متغیر اجرا مورد سنجش قرار گرفتند. در متغیر دقت حرکت نشان داده شد که حذف بازخورد در تمرین جسمانی و تمرین مشاهده‌ای سطح عملکرد را در حد تمرین ذهنی کاهش میدهد. با این حال در تعداد درجات آزادی دینامیک نشان داده شد که تصویرسازی حرکتی با گروه‌های بدون بازخورد تفاوت معنی‌داری دارد و حذف بازخورد در این دو حالت موجب مشابهت با تمرین ذهنی نشد. این نتایج بر اساس مکانیزم‌های زیربنایی متفاوت توجیه شدند. استدلال شد که تمرین جسمی یک تمرین ادراک محور است و تمرین ذهنی یک تمرین مبتنی بر شناخت است که بر بازنمایی حافظه‌ای برای تولید حرکت تکیه دارد. در مقابل تمرین مشاهده‌ای یک فرایند دو سویه ادراکی شناختی است.

مشاهده مقاله

مقاله پژوهشی Released under CC BY-NC 4.0 license I Open Access I

اثر مداخله فعالیت بدنی مدرسه محور مایل روزانه بر سواد بدنی و کیفیت زندگی دانش آموزان پسر دبستانی

مجید محمدی؛ روح اله محمدی میرزائی

مقالات آماده انتشار، پذیرفته شده، انتشار آنلاین از تاریخ 14 مهر 1403

https://doi.org/10.22059/jsmdl.2024.377628.1781

چکیده

مقدمه: کاهش سطح فعالیت بدنی در بین دانش‌آموزان مدارس ابتدایی به یک نگرانی قابل‌توجه برای سلامت عمومی تبدیل‌شده است. مایل روزانه یک مداخله مبتکرانه مبتنی بر مدرسه است که به‌طور مثبت بر نشانگرهای سلامت کودکان تأثیر می‌گذارد. هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثر مداخله فعالیت بدنی مدرسه محور مایل روزانه بر سواد بدنی و کیفیت زندگی دانش آموزان ... بیشتر مقدمه: کاهش سطح فعالیت بدنی در بین دانش‌آموزان مدارس ابتدایی به یک نگرانی قابل‌توجه برای سلامت عمومی تبدیل‌شده است. مایل روزانه یک مداخله مبتکرانه مبتنی بر مدرسه است که به‌طور مثبت بر نشانگرهای سلامت کودکان تأثیر می‌گذارد. هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثر مداخله فعالیت بدنی مدرسه محور مایل روزانه بر سواد بدنی و کیفیت زندگی دانش آموزان پسر دبستانی بود. روش پژوهش: جامعه آماری شامل دانش آموزان پسر شهر نورآباد با دامنه سنی 8 تا 10 سال بود که تعداد 200 نفر (100 نفر گروه تجربی، 100 نفر گروه کنترل) با استفاده از روش نمونه‌گیری خوشه‌ای و انجام آزمون‌های سواد بدنی (CAPL-2) و تکمیل پرسشنامه کیفیت زندگی (Peds QL) به‌صورت پیش‌آزمون و پس‌آزمون در این پژوهش شرکت کردند. گروه تجربی به مدت دو ماه به‌صورت سه جلسه در هفته در برنامه مایل روزانه شرکت کردند و گروه کنترل فعالیت‌های معمول خود را انجام دادند. جهت تحلیل داده‌ها از آزمون تی زوجی، تحلیل کوواریانس تک متغیره و چندمتغیره با استفاده از نرم‌افزار SPSS نسخه 24 استفاده گردید. یافته‌ها: نتایج نشان داد مداخله مایل روزانه اثر معنا‌داری بر سواد بدنی (001/0=P) ، فعالیت بدنی روزانه (001/0=P)، شایستگی جسمانی (001/0=P)، انگیزش و اعتمادبه‌نفس (001/0=P)، دانش و درک (001/0=P) و همچنین کیفیت زندگی (001/0=P)، عملکرد جسمانی (001/0=P)، عملکرد عاطفی (001/0=P)، عملکرد اجتماعی (001/0=P) و عملکرد تحصیلی (001/0=P)شرکت‌کنندگان دارد. نتیجه گیری: با توجه به نتایج پیشنهاد می‌شود برای جلوگیری از ترک فعالیت بدنی و تکامل مناسب سطح سواد بدنی و کیفیت زندگی کودکان از مداخله مایل روزانه در سطح مدارس کشور استفاده گردد.

مشاهده مقاله

مقاله پژوهشی Released under CC BY-NC 4.0 license I Open Access I

ارتباط بین رفتارهای خود حامی‌گری با نیازهای اساسی روان‌شناختی، کیفیت خواب و ذهن‌آگاهی در ورزشکاران

زهره خلیل پور شیراز؛ بهزاد بهزادنیا؛ محمدتقی اقدسی

مقالات آماده انتشار، پذیرفته شده، انتشار آنلاین از تاریخ 17 مهر 1403

https://doi.org/10.22059/jsmdl.2024.381111.1795

چکیده

مقدمه: هدف پژوهش حاضر، بررسی ارتباط بین رفتارهای خود حامی‌گری با نیازهای اساسی روان‌شناختی، کیفیت خواب و ذهن‌آگاهی در ورزشکاران است. روش پژوهش: روش پژوهش حاضر توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش حاضر، ورزشکاران (دختر و پسر) با محدوده سنی 30-20 سال بودند که با سابقه حداقل سه سال در یکی از رشته‌های ورزشی رقابتی (تیمی و انفرادی) ... بیشتر مقدمه: هدف پژوهش حاضر، بررسی ارتباط بین رفتارهای خود حامی‌گری با نیازهای اساسی روان‌شناختی، کیفیت خواب و ذهن‌آگاهی در ورزشکاران است. روش پژوهش: روش پژوهش حاضر توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش حاضر، ورزشکاران (دختر و پسر) با محدوده سنی 30-20 سال بودند که با سابقه حداقل سه سال در یکی از رشته‌های ورزشی رقابتی (تیمی و انفرادی) فعالیت منظم داشتند و عضو یکی از تیم‌های ورزشی در شهر تبریز بودند. تعداد 134 ورزشکار و به صورت نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شدند و پرسشنامه اطلاعات دموگرافیک، پرسشنامه سنجش رفتارهای خود حامی‌گری و خود تخریبی، پرسشنامه رضایت‌مندی و تخریب نیازهای اساسی روان‌شناختی، پرسشنامه شاخص کیفیت خواب پیتزبورگ و پرسشنامه مقیاس ذهن‌آگاهی، توجه و هوشیاری را تکمیل کردند. یافته‌ها: نتایج تحلیل آماری نشان داد که بین رفتارهای خود حامی‌گری با رضایت‌مندی نیازهای اساسی روان‌شناختی و بین رفتارهای خود تخریبی با تخریب نیازهای اساسی روان‌شناختی رابطه مثبت و معناداری وجود دارد. نتیجه‌گیری: نتایج پژوهش حاضر نشان داد ورزشکارانی که رفتارهای خود حامی‌گری بیشتری را در خود توسعه می‌دهند، رضایت‌مندی از نیازهای بیشتری را تجربه کرده و از این رو ذهن‌آگاه‌تر بوده و می‌توانند کیفیت خواب بهتری داشته باشند که این می‌تواند در عملکرد بهتر ورزشی آنان مؤثر باشد. از این‌رو، به مربیان ورزشی پیشنهاد می‌شود با بهره‌گیری از رفتارهای خود حامی‌گری مداخلاتی با هدف کمک به ورزشکاران برای بازیابی خود و ارتقای رضایت‌مندی از نیازهای اساسی روان‌شناختی را در جهت ارتقای سطح عملکرد و همچنین سلامت روان ورزشکاران قدم بردارند.

مشاهده مقاله

مقاله پژوهشی Released under CC BY-NC 4.0 license I Open Access I

تأثیرذهن آگاهی مبتنی بر ارتقای عملکرد ورزشی؛ براستحکام ذهنی،اجرای روان وعملکرد بازیکنان جوان والیبال

ابراهیم متشرعی؛ مهین عقدایی؛ ظیما عبدالهی

مقالات آماده انتشار، پذیرفته شده، انتشار آنلاین از تاریخ 25 مهر 1403

https://doi.org/10.22059/jsmdl.2024.381080.1796

چکیده

این پژوهش بررسی تأثیر ذهن آگاهی مبتنی بر ارتقای عملکرد ورزشی بر استحکام ذهنی، اجرای روان وعملکرد بازیکنان جوان والیبال بود تحقیق حاضر، از نوع نیمه تجربی با استفاده از طرح پیش آزمون – پس آزمون با گروه کنترل مداخله نما می‌باشد. برای این منظور 24 نفر از والیبالیست‌های فعال به شکل تصادفی در دو گروه آزمایش (12 نفر) و کنترل (12 نفر) قرار گرفتند. ... بیشتر این پژوهش بررسی تأثیر ذهن آگاهی مبتنی بر ارتقای عملکرد ورزشی بر استحکام ذهنی، اجرای روان وعملکرد بازیکنان جوان والیبال بود تحقیق حاضر، از نوع نیمه تجربی با استفاده از طرح پیش آزمون – پس آزمون با گروه کنترل مداخله نما می‌باشد. برای این منظور 24 نفر از والیبالیست‌های فعال به شکل تصادفی در دو گروه آزمایش (12 نفر) و کنترل (12 نفر) قرار گرفتند. در گروه آزمایش آزمودنی‌ها به مدت شش هفته و هر هفته یک جلسه‌ی یک ساعته از برنامه ذهن‌آگاهی مبتنی بر ارتقای عملکرد ورزشی را دریافت کردند. . در پیش‌آزمون و پس‌آزمون اندازه‌گیری از تمام افراد حاضر در دو گروه آزمایش و کنترل شامل پرسشنامه اجرای روان و استحکام ذهنی و نیز آزمون عملکرد ورزشی در والیبال انجام شد. برای تجزیه و تحلیل داده‌ها از آزمون آماری تحلیل واریانس مختلط و تحلیل واریانس ساده و آزمون تعقیبی بونفرونی با بوسیله نرم افزار SPSS استفاده شدنتایج تحلیل واریانس مختلط د نشان داد که اثر اصلی آزمون و هم چنین اثر تعامل گروه با آزمون معنادار شده است (p<0.05). در مرحله پس ازمون بین دو گروه تفاوت معنی داری در متغیرهای تحقیق مشاهده شد (p<0.05).نتایج حاکی از اثربخشی استفاده از آموزش ذهن‌آگاهی در بهبود و افزایش استحکام ذهنی، اجرای روان و عملکرد والیبالیست‌های جوان بود. بر اساس این یافته‌ها پیشنهاد می‌گردد که از مداخله ذهن آگاهی به عنوان راهکاری ساده، ارزان، در دسترس، قابلیت اجرایی بالا بدون بروز عوارض فیزیکی و روانی خاص در جهت بهبود عملکرد ورزشی، استحکام ذهنی و اجرای روان والیبالیست‌های جوان استفاده کرد.

مشاهده مقاله

مقاله پژوهشی Released under CC BY-NC 4.0 license I Open Access I

فعالیت الکتریکی مناطق مختلف مغز در یادگیری آشکار و پنهان یک مهارت حرکتی در دختران نوجوان با کارکردهای اجرایی سرد (مطالعه الکترونسفالوگرافی)

نازلی ایلچی زاده؛ محمدتقی اقدسی؛ زهرا فتحی رضائی

مقالات آماده انتشار، پذیرفته شده، انتشار آنلاین از تاریخ 25 مهر 1403

https://doi.org/10.22059/jsmdl.2024.379083.1789

چکیده

مقدمه: کارکردهای اجرایی فرایندهای شناختی را کنترل، هدایت و هماهنگ می‌کنند. هدف تحقیق حاضر مقایسه فعالیت الکتریکی مناطق مختلف مغز در یادگیری آشکار و پنهان یک مهارت حرکتی در دختران نوجوان با کارکردهای اجرایی سرد است. روش پژوهش: روش تحقیق حاضر از نوع نیمه تجربی، با طرح پیش‌آزمون و پس‌آزمون بود که 20 دختر 12 تا 14 ساله بصورت هدفمند بر اساس ... بیشتر مقدمه: کارکردهای اجرایی فرایندهای شناختی را کنترل، هدایت و هماهنگ می‌کنند. هدف تحقیق حاضر مقایسه فعالیت الکتریکی مناطق مختلف مغز در یادگیری آشکار و پنهان یک مهارت حرکتی در دختران نوجوان با کارکردهای اجرایی سرد است. روش پژوهش: روش تحقیق حاضر از نوع نیمه تجربی، با طرح پیش‌آزمون و پس‌آزمون بود که 20 دختر 12 تا 14 ساله بصورت هدفمند بر اساس نمره آزمون‌های کاگلب انتخاب و در دو گروه یادگیری آشکار و پنهان قرار گرفتند. در مرحله پیش‌آزمون افراد 15 پرتاب دارت داشتند و همزمان امواج مغزی با دستگاه الکترونسفالوگرافی ثبت شد. سپس هر دو گروه به مدت پنج روز متوالی با آموزش‌های متفاوت جلسات تمرینی 60 دقیقه‌ای را پشت سر گذاشتند. بعد از اتمام تمرینات، روز ششم آزمون یادداری و انتقال انجام شد. نتایج با استفاده از نرم‌افزار متلب، اس‌پی‌اس‌اس و اکسل در سطح معناداری 05/0 تحلیل شد. یافته ها: نتایج نشان داد پاسخ بخش‌های مختلف سیستم عصبی در قالب انواع امواج مغزی در پنج منطقه مغز DLPFC، OFC، CF، Frontal، All Frontal به روش یادگیری آشکار معنادار بوده است و به روش یادگیری پنهان معنادار نبوده است. نتیجه گیری: براساس نتایج حاضر می‌توان گفت روش یادگیری آشکار باعث ایجاد تغییرات مثبتی در سطح قشر مغزی می‌شود ولی یادگیری پنهان نیاز به تقویت بلندمدت دارد. بنابراین، یادگیری آشکار می‌تواند یک مداخله مؤثر برای بهبود امواج مغزی و ارتقای یادگیری مهارت حرکتی در افراد با کارکرد اجرایی سرد در کوتاه‌مدت باشد.

مشاهده مقاله

مقاله پژوهشی Released under CC BY-NC 4.0 license I Open Access I

واکاوی تجارب روانی– اجتماعی داوران ورزشی: مطالعه پدیدارشناسی

محمد رضا شهابی کاسب؛ شیما محمد پور؛ رسول زیدآبادی؛ انسیه سادات عسکری تبار

مقالات آماده انتشار، پذیرفته شده، انتشار آنلاین از تاریخ 13 آبان 1403

https://doi.org/10.22059/jsmdl.2024.381899.1797

چکیده

مقدمه: داوران ورزشی در طی دوران شغلی خودشان تحت تاثیر عوامل مختلف درونی و بیرونی قرار می‌گیرند و تجارب زیسته متفاوت و متنوعی دارند که می‌تواند بر عملکرد آن‌ها تاثیرگذار باشد. از این رو هدف از پژوهش حاضر، بررسی تجارب روانی – اجتماعی داوران ورزشی بود. روش‌پژوهش: به لحاظ روش‎‌‎‌شناختی، این ‏پژوهش در دامنۀ مطالعات کیفی از نوع پدیدارشناسی ... بیشتر مقدمه: داوران ورزشی در طی دوران شغلی خودشان تحت تاثیر عوامل مختلف درونی و بیرونی قرار می‌گیرند و تجارب زیسته متفاوت و متنوعی دارند که می‌تواند بر عملکرد آن‌ها تاثیرگذار باشد. از این رو هدف از پژوهش حاضر، بررسی تجارب روانی – اجتماعی داوران ورزشی بود. روش‌پژوهش: به لحاظ روش‎‌‎‌شناختی، این ‏پژوهش در دامنۀ مطالعات کیفی از نوع پدیدارشناسی قرار می‎‌‌‎گیرد. شرکت‌کنندگان در پژوهش شامل داوران زن و ‏مرد ‏در رشته‎‌‎های تیمی ورزشی مختلف در سال 1400- 1401 بود که سابقه حداقل سه سال قضاوت در لیگ‌های استانی تا لیگ‌ها ‏حرفه‌ای ‏کشور را ‏داشتند. شرکت‎‌‎کنندگان‎ ‎در‎ ‎پژوهش‎ ‎به‎ ‎صورت‎ ‎نمونه‌گیری هدفمند انتخاب‎ ‎شدند. نمونه گیری تا مرحله رسیدن‎ ‎به‎ ‎اشباع‎ ‎ادامه‎ ‎‎یافت‎ ‎و‎ ‎در‎ ‎نهایت 20 داور از رشته‌های مختلف در پژوهش شرکت داشتند. ابزار پژوهش، مصاحبه نیمه ساختاریافته بود. جهت تجزیه و تحلیل داده‎‌‎های ‏کیفی از روش هفت مرحله‌ای کُلایزی استفاده شد. همچنین برای عدم سوگیری و همگرایی از چند سویه‌سازی (داده‌ها، محقق) استفاده شد. یافته‌ها: بر اساس تحلیل یافته‌های پژوهش حاضر سه مضمون ‏اصلی مربوط به تجارب خوشایند شامل راهبردهای ‏مقابله‌ای مساله‌مدار، بکارگیری مهارت‌های روانی و ‏تاب آوری /سرسختی ذهنی، و سه مضمون اصلی مربوط به تجارب ناخوشایند شامل استرس شغلی، ‏اضطراب شناختی و افسردگی به دست آمد. نتیجه‌گیری: نتایج نشان داده که شغل داوری آثار خوشایند ‏و ناخوشایندی روانی و اجتماعی بر روی داوران ایرانی داشته است. ‏لذا آگاهی و درک متقابل از این ‏تجارب می‎‌‎تواند زمینه‌ساز تصمیم‌‌‎گیری‎‌‎های لازم توسط مدیران و مسئولین ورزشی کشور باشد.

مشاهده مقاله

مقاله پژوهشی Released under CC BY-NC 4.0 license I Open Access I

تاثیر تمرین افتراقی و تداخل زمینه‌ای بر یادگیری و بازنمایی ذهنی ضربه گلف

حانیه اکبرآبادی؛ داود فاضلی؛ پروانه شمسی پور دهکردی

مقالات آماده انتشار، پذیرفته شده، انتشار آنلاین از تاریخ 07 آذر 1403

https://doi.org/10.22059/jsmdl.2024.379928.1793

چکیده

مقدمه: هدف تحقیق حاضر بررسی تمرین افتراقی و تداخل زمینه‌ای بر یادگیری و بازنمایی ذهنی ضربه گلف بود. روش پژوهش: 50دانشجوی دختر با دامنه سنی 20-35 به صورت هدفمند انتخاب شدند. شرکت کنندگان به طور تصادفی در پنج گروه یادگیری افتراقی تصادفی، یادگیری افتراقی مسدود، تداخل زمینه‌ای تصادفی، تداخل زمینه‌ای مسدود و کنترل تقسیم شدند. به منظور اجرای ... بیشتر مقدمه: هدف تحقیق حاضر بررسی تمرین افتراقی و تداخل زمینه‌ای بر یادگیری و بازنمایی ذهنی ضربه گلف بود. روش پژوهش: 50دانشجوی دختر با دامنه سنی 20-35 به صورت هدفمند انتخاب شدند. شرکت کنندگان به طور تصادفی در پنج گروه یادگیری افتراقی تصادفی، یادگیری افتراقی مسدود، تداخل زمینه‌ای تصادفی، تداخل زمینه‌ای مسدود و کنترل تقسیم شدند. به منظور اجرای تکلیف، از توپ و چوب استاندارد گلف، اهداف دایره شکل با قطر 11 سانتیمتر بر روی زمین چمن با ابعاد 4× 9 متر و نرم افزار سنجش بازنمایی ذهنی استفاده شد. آزمودنی ها در پیش آزمون تکلیف سنجش بازنمایی ذهنی و 15 ضربه گلف از فاصله3 متری را اجرا کردند. در مرحله اکتساب 12 بلوک 15 کوششی مطابق با دستورالعمل های آموزشی مربوط با گروه های خود انجام دادند. 24 ساعت بعد از جلسه اکتساب در آزمون یادداری مشابه با شرایط پیش‌آزمون شرکت کردند و در آزمون انتقال 15 ضربه از فاصله 5 متری اجرا کردند یافته ها: در اکتساب عملکرد گروه افتراقی تصادفی به طور معنی‌داری با سایر گروها تفاوت داشت و ضعیف‌تر از گروه های دیگر عمل کرد (001/0=P). در آزمون یادداری گروه افتراقی تصادفی و تداخل زمینه‌ای تصادفی نسبت به افتراقی مسدود و تداخل زمینه‌ای مسدود دقت بالاتری داشتند (001/0=P) اما در آزمون انتقال گروه‌های یادگیری افتراقی نسبت به همه گروه ها دقیق‌تر عمل کردند. نتیجه گیری: بنابراین تغییرات مداومی که در یادگیری افتراقی ایجاد شده احتمالا به دلایلی مانند ظهور‌ جاذب‌های وابسته به خود و وابسته به زمینه و همچنین پدیده نوسانات تصادفی ناشی می‌شود .

مشاهده مقاله

مقاله پژوهشی Released under CC BY-NC 4.0 license I Open Access I

تاثیر تمرینات دریافت دو دستی هندبال بر عملکرد حرکتی اندام فوقانی کودکان فلج مغزی همی‌پلژی

شعله فرهمند؛ الهه عرب عامری؛ شهزاد طهماسبی بروجنی؛ سید محمد مهدی میرباقری؛ مرتضی حیدری

مقالات آماده انتشار، پذیرفته شده، انتشار آنلاین از تاریخ 12 آذر 1403

https://doi.org/10.22059/jsmdl.2024.383488.1799

چکیده

مقدمه: پژوهش‌هایی که به بررسی عملکرد اندام فوقانی کودکان فلج مغزی همی‌پلژی پرداخته اند در ابتدا از تکالیف تک دستی شامل تکنیک محدود کردن دست سالم و سپس رویکرد تکالیف دو دستی مانند درمان دو دستی فشرده استفاده کردند اما پژوهشی که تأثیر دریافت دو دستی توپ را بررسی کند، مشاهده نشد. هدف این پژوهش بررسی عملکرد دست بعد از تمرین دریافت دو ... بیشتر مقدمه: پژوهش‌هایی که به بررسی عملکرد اندام فوقانی کودکان فلج مغزی همی‌پلژی پرداخته اند در ابتدا از تکالیف تک دستی شامل تکنیک محدود کردن دست سالم و سپس رویکرد تکالیف دو دستی مانند درمان دو دستی فشرده استفاده کردند اما پژوهشی که تأثیر دریافت دو دستی توپ را بررسی کند، مشاهده نشد. هدف این پژوهش بررسی عملکرد دست بعد از تمرین دریافت دو دستی هندبال در کودکان مبتلا به فلج مغزی همی‌پلژی بود. روش پژوهش: شرکت کنندگان پنج کودک مراجعه کننده به کلینیک فخر صادق با میانگین سنی (28/2±2/10) بودند که به صورت در دسترس انتخاب شدند. والدین کودکان فرم رضایت نامه را تکمیل کردند. هر شرکت کننده در مجموع یک بار قبل و یک بار بعد از تمرین با استفاده از آزمون پوردو پگ بورد مورد آزمایش قرار گرفت و عملکرد تک دستی، دو دستی همزمان و متوالی بررسی شد. شرکت کنندگان در مجموع شش هفته، هر هفته دو جلسه 30 دقیقه ای تمرینات دو دستی را انجام دادند. یافته‌ها: تمرینات عملکرد دست کمتر آسیب‌ دیده و هماهنگی دو دستی متوالی بطور معناداری افزایش یافت اما هماهنگی دو دستی همزمان پیشرفت معناداری نداشت. همچنین پیشرفت معناداری در دست بیشتر آسیب ‌دیده مشاهده نشد. نتیجه گیری: با توجه به اینکه تمرکز آزمون پوردو پگ بورد بر بعد شناختی نیز می‌باشد، نتایج آزمون می تواند بیشتر بیانگر بهبود عملکرد شناختی ناشی از تمرین درمانی دریافت دودستی توپ درکودکان فلج مغزی باشد.

مشاهده مقاله

مقاله پژوهشی Released under CC BY-NC 4.0 license I Open Access I

اثر حاد فعالیت بدنی هوازی بر پتانسیل‌های فراخوانده شد ه از تکلیف توجهی فلانکردر پسران نوجوان

محسن شیرمحمدلو؛ سمیه نامدار طجری

مقالات آماده انتشار، پذیرفته شده، انتشار آنلاین از تاریخ 18 آذر 1403

https://doi.org/10.22059/jsmdl.2024.379551.1792

چکیده

مقدمه: مکانیزم‌های اثر حاد فعالیت‌بدنی بر شناخت و وابسته‌های نوروالکتریک آن مورد توافق نیست. هدف پژوهش حاضر بررسی اثر حاد فعالیت‌بدنی هوازی بر پتانسیل‌های فراخوانده شده از تکلیف توجهی فلانکر ازطریق تحلیل پتانسیل‌های وابسته به رخداد (ERP) است. روش پژوهش: 15 پسر نوجوان با میانگین سنی 12/1 ± 07/14 در این پژوهش شرکت‌کردند. شرکت‌کنندگان ... بیشتر مقدمه: مکانیزم‌های اثر حاد فعالیت‌بدنی بر شناخت و وابسته‌های نوروالکتریک آن مورد توافق نیست. هدف پژوهش حاضر بررسی اثر حاد فعالیت‌بدنی هوازی بر پتانسیل‌های فراخوانده شده از تکلیف توجهی فلانکر ازطریق تحلیل پتانسیل‌های وابسته به رخداد (ERP) است. روش پژوهش: 15 پسر نوجوان با میانگین سنی 12/1 ± 07/14 در این پژوهش شرکت‌کردند. شرکت‌کنندگان در دو روز متفاوت به آزمایشگاه مراجعه کردند. در یک روز بدون دویدن و در روز دیگر بعد از 20 دقیقه دویدن هوازی آزمون فلانکر را اجرا کردند. همزمان فعالیت الکتریکی قشر نیز ثبت شد. از نرم افزار EEGLAB برای استخراج ERPهای حاصل از فعالیت‌الکتریکی قشری حین اجرای تکلیف فلانکر استفاده‌شد و مؤلفه‌‌های P2، N2 و P3 در کانال‌های Fz، Pz استخراج‌شدند. از آزمون ناپارامتری ویلکاکسون و نرم افزار SPSS برای پاسخ به فرضیه‌های تحقیق استفاده‌شد. یافته‌ها: نتایج تحقیق نشان‌داد که یک جلسه تمرین‌بدنی هوازی، دامنه مؤلفه‌‌های درونزا P3 و N2 در کانال Fz را افزایش معنادار داده‌است و زمان تأخیر ظهور آن‌ها را نیز کاهش‌داده‌است (0.05>P). این تغییرات در کانال Pz تایید نشد. دامنه مؤلفه P2 در اثر دویدن‌هوازی تغییر معناداری نداشت (0.05<P) اما این مؤلفه در کانال Pz به‌شکل معناداری زودتر پدیدارشد (0.05>P). نتیجه گیری: نتایج نشان‌دادند که مؤلفه‌‌های درونزا ERP در تکلیف توجهی فلانکر پس‌از فعالیت‌بدنی هوازی به‌شکل معناداری تسهیل شده‌است. ممکن‌است وقوع سریعتر P2 حاصل یکپارچگی حسی‌ادراکی موثرتر در ناحیه آهیانه‌ای باشد. بنابراین فعالیت‌بدنی هوازی به‌عنوان یک راهکار برای تسهیل شناختی قبل از فعالیت‌هایی با نیاز پردازشی سطح بالا توصیه می‌شود.

مشاهده مقاله

مقاله پژوهشی Released under CC BY-NC 4.0 license I Open Access I

تأثیر خطای ادراک بینایی بر یادگیری مهارت پرتاب دارت در افراد مبتدی

مهدی راهزانی؛ جلیل مرادی

مقالات آماده انتشار، پذیرفته شده، انتشار آنلاین از تاریخ 18 آذر 1403

https://doi.org/10.22059/jsmdl.2024.385118.1810

چکیده

مقدمه: بینایی یکی از حواس بسیار مهم در یادگیری مهارت‌های حرکتی است و در این رابطه نقش خطای ادراک بینایی از اهمیت بالایی برخوردار است، لذا این پژوهش با هدف بررسی تأثیر خطای ادراک بینای در یادگیری مهارت پرتاب دارت در افراد مبتدی انجام شد. روش پژوهش: شرکت‌کنندگان شامل 20 نفر از نوجوانان با میانگین سنی 17 سال بودند که به‌صورت نمونه‌گیری ... بیشتر مقدمه: بینایی یکی از حواس بسیار مهم در یادگیری مهارت‌های حرکتی است و در این رابطه نقش خطای ادراک بینایی از اهمیت بالایی برخوردار است، لذا این پژوهش با هدف بررسی تأثیر خطای ادراک بینای در یادگیری مهارت پرتاب دارت در افراد مبتدی انجام شد. روش پژوهش: شرکت‌کنندگان شامل 20 نفر از نوجوانان با میانگین سنی 17 سال بودند که به‌صورت نمونه‌گیری در دسترس از جامعه دانش آموزان دوره متوسطه دوم انتخاب شدند. شرکت‌کنندگان پس از اجرای پیش‌آزمون به دو گروه تجربی (دارت تغییریافته با خطای ادراک بینایی) و کنترل (دارت معمولی) تقسیم شدند. هر دو گروه 10 جلسه تمرین انجام دادند. بلافاصله پس از جلسات تمرینی، پس‌آزمون و 2 ساعت بعد از پس‌آزمون، آزمون یادداری و انتقال فوری و یک هفته بعد، آزمون یادداری و انتقال تأخیری برگزار شد. برای تحلیل داده‌ها از آزمون تحلیل واریانس مرکب و آزمون تعقیبی بونفرونی استفاده شد. یافته‌ها: نتایج نشان داد که در هر دو گروه تجربی و کنترل پیشرفت معناداری در اجرای مهارت دارت از پیش‌آزمون تا پس‌آزمون مشاهده شد (05/0 >p). اما مقایسه گروه تجربی و کنترل نشان داد که در تمام مراحل اکتساب، یادداری و انتقال بین دو گروه تفاوت معناداری وجود ندارد. نتیجه‌گیری: به‌طورکلی نتایج نشان داد که ادراک بزرگ‌تر هدف تأثیری بر اجرا و یادگیری مهارت دارت ندارد و احتمالاً دستگاه کنترل حرکتی را تحت تأثیر قرار نمی‌دهد. پیشنهاد می‌شود در پژوهش‌های بعدی تأثیر خطای ادراک بینایی در شرایط جدیدی تحت بررسی قرار گیرد.

مشاهده مقاله

مقاله پژوهشی Released under CC BY-NC 4.0 license I Open Access I

تاثیر تمرینات مدیتیشن حرکتی کوادراتو بر سه هسته اصلی کارکرد اجرایی ورزشکاران نیمه‌ماهر

منیرالسادات آروین؛ زهره مشکاتی؛ رخساره بادامی

مقالات آماده انتشار، پذیرفته شده، انتشار آنلاین از تاریخ 08 دی 1403

https://doi.org/10.22059/jsmdl.2024.383822.1804

چکیده

هدف و زمینه: کارکردهای اجرایی مغز یک شاخص حیاتی برای موفقیت ورزشی هستند و یکی از مداخلاتی که می‌تواند بر آن تأثیرگذار باشد تمرینات کوادراتو است. هدف تحقیق حاضر بررسی تاثیر این تمرینات در سطح رفتاری بر روی کارکرد اجرایی ورزشکاران نیمه ماهر است. روش پژوهش: تعداد 100 ورزشکار نیمه‌ماهر دختر شرکت‌کننده در سطوح باشگاهی در ورزش‌ تیراندازی ... بیشتر هدف و زمینه: کارکردهای اجرایی مغز یک شاخص حیاتی برای موفقیت ورزشی هستند و یکی از مداخلاتی که می‌تواند بر آن تأثیرگذار باشد تمرینات کوادراتو است. هدف تحقیق حاضر بررسی تاثیر این تمرینات در سطح رفتاری بر روی کارکرد اجرایی ورزشکاران نیمه ماهر است. روش پژوهش: تعداد 100 ورزشکار نیمه‌ماهر دختر شرکت‌کننده در سطوح باشگاهی در ورزش‌ تیراندازی در دامنه سنی 15 تا 18 سال به روش در دسترس از بین تیراندازان استان یزد انتخاب شدند و به صورت تصادفی به دو گروه آزمایش و کنترل تقسیم شدند. در جلسات جداگانه‌ای هر کدام از آزمون‌های کارت‌های ویسکانسین، ان- بک و فلنکر جهت سنجش کارکرد اجرایی گرفته شد. مداخله تمرینات کوادراتو به مدت 28 روز هر روز 6 دقیقه انجام شد. سپس پس آزمون مطابق با پیش آزمون گرفته شد. داده‌ها با استفاده از آزمون‌های کوواریانس چند متغیره و تک متغیره در نرم افزار SPSS نسخه 26 تحلیل شدند و سطح معناداری (05/0>p) در نظر گرفته شد. یافته‌ها: یافته ها نشان داد تمرینات کوادراتو باعث بهبود 6/12 درصد در بازداری پاسخ ، 6/21 درصد در حافظه کاری و 18 درصد در انعطاف پذیری شناختی شده است. نتیجه گیری: نتایج این تحقیق همراستا با تحقیقات ساختاری و عملکردی مغز بود. تمرینات کوادراتو در سطح رفتاری بر روی سه هسته کارکرد اجرایی (انعطاف‌پذیری شناختی،حافظه‌کاری، بازداری پاسخ) اثر مثبت داشت و می‌تواند یک مداخله مناسب برای افزایش کار‌کرد اجرایی ورزشکاران باشد.

مشاهده مقاله

مقاله پژوهشی Released under CC BY-NC 4.0 license I Open Access I

مقایسه اثر تحریک جریان مستقیم فراجمجمه‌ای مخچه و قشر پری‌فورنتال خلفی جانبی بر ‏تعادل ایستای ‏سالمندان مرد

مثنی کاظم جاسم الکریعی؛ فرزانه دا.وری؛ مازن هادی کزار آلتایی؛ زهره مشکاتی

مقالات آماده انتشار، پذیرفته شده، انتشار آنلاین از تاریخ 08 دی 1403

https://doi.org/10.22059/jsmdl.2024.380894.1794

چکیده

مقدمه: اگرچه به نظر می‌رسد که تحریک جریان مستقیم فراجمجمه‌ای (tDCS) مخچه در مقایسه با سایر نواحی مغز، ناحیه موثری در بهبود تعادل افراد مسن می‌باشد؛ اما تاکنون مقایسه اثر tDCS مخچه و قشر پری‌فورنتال خلفی جانبی (dlPFC) بر تعادل ایستای سالمندان مرد انجام نشده است. مطالعه حاضر با هدف مقایسه اثر tDCS مخچه و dlPFC بر تعادل ایستای سالمندان مرد انجام ... بیشتر مقدمه: اگرچه به نظر می‌رسد که تحریک جریان مستقیم فراجمجمه‌ای (tDCS) مخچه در مقایسه با سایر نواحی مغز، ناحیه موثری در بهبود تعادل افراد مسن می‌باشد؛ اما تاکنون مقایسه اثر tDCS مخچه و قشر پری‌فورنتال خلفی جانبی (dlPFC) بر تعادل ایستای سالمندان مرد انجام نشده است. مطالعه حاضر با هدف مقایسه اثر tDCS مخچه و dlPFC بر تعادل ایستای سالمندان مرد انجام گرفت.‏ ‏ روش پژوهش: این مطالعه نیمه تجربی با طرح پیش آزمون-پس آزمون، بین سالمندان مرد با دامنه سنی 60 تا 80 سال، 60 سالمند سالم به صورت داوطلبانه به صورت تصادفی در چهار گروه 15 نفری مداخله tDCS مخچه، tDCS قشر جلوی مغزی پشتی جانبی چپ (dlPFC)، tDCS ساختگی مخچه و tDCS ساختگی DlPFC قرار گرفتند و در مرحله پیش آزمون و پس آزمون در 3 کوشش 30 ثانیه‌ای اقدام به ایستادن روی صفحه نیرو نمودند. در مرحله مداخله که مدت دو هفته و هر هفته 5 جلسه متوالی و هر جلسه 20 دقیقه به طول انجامید، تحریک مربوط به هر گروه انجام گرفت. داده‌ها به روش تحلیل کوواریانس تک متغیری تحلیل شد.‏‏ یافته‌ها: نتایج نشان داد که تحریک tDCS مخچه و dlPFC بر تعادل ایستای (جابجایی قدامی- خلفی و مرکزی- جانبی مرکز فشار) مردان سالمند تاثیر معنی‌داری دارد (05/0>P). اما بین tDCS مخچه و dlPFC در تعادل ایستای سالمندان مرد تفاوت معنی‌داری وجود ندارد (05/0<P). نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج پژوهش به مربیان و متخصصان سالمندی پیشنهاد می‌شود که از مزیت‌های tDCS مخچه و dLPFC در بهبود تعادل ایستای سالمندان مرد بهره گیرند.

مشاهده مقاله

خلاصه آمار نشریه
تعداد دوره‌ها	16
تعداد شماره‌ها	58
تعداد مقالات	478
تعداد نویسندگان	882
تعداد مشاهده مقاله	801,937
تعداد دریافت فایل اصل مقاله	757,451
نسبت مشاهده بر مقاله	1677.69
نسبت دریافت فایل بر مقاله	1584.63

تعداد مقالات ارسال شده	1,681
تعداد مقالات رد شده	771
درصد عدم پذیرش	46
تعداد مقالات پذیرفته شده	336
درصد پذیرش	20
تعداد پایگاه های نمایه شده	23
اچ ایندکس در گوگل کروم	16

دوره 16 (1403)

دوره 15 (1402)

دوره 14 (1401)

دوره 13 (1400)

دوره 12 (1399)

دوره 11 (1398)

دوره 10 (1397)

دوره 9 (1396)

دوره 8 (1395)

دوره 7 (1394)

دوره 6 (1393)

دوره 5 (1392)

دوره 4 (1391)

دوره 3 (1390)

دوره 2 (1389)

دوره 1 (1388)

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

بانک ها و نمایه نامه ها

ابر واژگان