علی کاشی؛ صالح رفیعی؛ میثاق زرشکیان
چکیده
هدف از پژوهش حاضر مقایسۀ میزان اثربخشی تمرینات ادراکی حرکتی و بازی‌های شناختی بر رشد شناختی کودکان کم‌توان ذهنی بود.در این تحقیق تجربی 45 کودک کم‌توان ذهنی در استان کرمانشاه در ردۀ سنی 8 تا 12سال به‌صورت تصادفی به سه گروه تمرینات ادراکی حرکتی، تمرینات شناختی و کنترل تقسیم شدند. برنامۀ ادراکی حرکتی شامل پروتکل سالاری و همکاران (1393) ...
بیشتر
هدف از پژوهش حاضر مقایسۀ میزان اثربخشی تمرینات ادراکی حرکتی و بازی‌های شناختی بر رشد شناختی کودکان کم‌توان ذهنی بود.در این تحقیق تجربی 45 کودک کم‌توان ذهنی در استان کرمانشاه در ردۀ سنی 8 تا 12سال به‌صورت تصادفی به سه گروه تمرینات ادراکی حرکتی، تمرینات شناختی و کنترل تقسیم شدند. برنامۀ ادراکی حرکتی شامل پروتکل سالاری و همکاران (1393) و کاشی و همکاران (1395) و بازی‌های شناختی شامل مجموعه بازی‌های شناختی مغز من بود که به‌صورت نرم‌افزار اجرا شد. گروه‌ها هشت هفته، هر هفته دو جلسه و هر جلسه به مدت 45 دقیقه در برنامۀ تمرینی خود شرکت کردند و قبل و بعد از تمرینات با استفاده از آزمون کامپیوتری برج لندن و آزمون رنگ ـ واژه استروپ پیش و پس‌آزمون از آنها گرفته شد و توسط آزمون‌های مانکوا و آنکوا اطلاعات به‌دست‌آمده تحلیل شد. یافته‌های پژوهش نشان داد بین گروه‌های تمرین ادراکی حرکتی، بازی‌های شناختی و کنترل در آزمون‌های کامپیوتری برج لندن و آزمون رنگ ـ واژه استروپ تفاوت معناداری وجود دارد و تمرینات ادراکی حرکتی نسبت به بازی‌های شناختی تأثیر بیشتری بر بهبود عملکرد شناختی کودکان کم‌توان ذهنی دارد. ازاین‌رو می‌توان نتیجه گرفت اگرچه هر دو نوع بازی در بهبود رشد شناختی مؤثرند و می‌توان برای رشد بهتر کودکان از آنها استفاده کرد، اما تمرینات ادراکی حرکتی نسبت به تمرینات شناختی ابزار بهتری برای ایجاد تأثیرات رشدی بیشتر است.
مژگان معمارمقدم؛ حمیدرضا طاهری تربتی؛ علی کاشی
چکیده
هدف از این مطالعه بررسی اثر یک دوره تمرین بدنی بر عملکرد شناختی و فاکتور نروتروفیک مشتق از مغز (BDNF) در کودکان مبتلابه اختلال نارسایی توجه / فزون کنشی (ADHD) بود. این تحقیق به روش نیمه تجربی با طرح پیش‌آزمون و پس‌آزمون اجرا شد. شرکت‌کنندگان شامل 25 دانش‌آموز پسر 10 تا 7 سال مراجعه‌کننده به کلینیک ویژه بیمارستان روان‌پزشکی ابن‌سینا مشهد ...
بیشتر
هدف از این مطالعه بررسی اثر یک دوره تمرین بدنی بر عملکرد شناختی و فاکتور نروتروفیک مشتق از مغز (BDNF) در کودکان مبتلابه اختلال نارسایی توجه / فزون کنشی (ADHD) بود. این تحقیق به روش نیمه تجربی با طرح پیش‌آزمون و پس‌آزمون اجرا شد. شرکت‌کنندگان شامل 25 دانش‌آموز پسر 10 تا 7 سال مراجعه‌کننده به کلینیک ویژه بیمارستان روان‌پزشکی ابن‌سینا مشهد بودند که بهطور تصادفی به دو گروه (کنترل و تجربی) تقسیم شدند. گروه تجربی در یک برنامه ورزشی به مدت 24 جلسه و هر جلسه به مدت 75 دقیقه، شرکت کردند. تمامی شرکت‌کنندگان آزمون استروپ و آزمون برو نه برو را قبل و بعد از تمرین ورزشی اجرا کردند. همچنین نمونههای خونی شرکت‌کنندگان برای اندازهگیری BDNF سرم قبل و بعد از دوره مداخله فعالیت بدنی گرفته شد. تجزیهوتحلیل دادهها با استفاده از آزمون ANCOVA انجام شد. نتایج نشان داد که عملکرد شناختی کودکان در گروه تجربی در آزمون‌های استروپ و برو نه برو در مقایسه با گروه کنترل تفاوت معنیداری داشته است. همچنین سطوح BDNF سرم نیز افزایش معناداری را نشان داد (05/0>p). این یافتهها نشان داد که یک برنامه ورزشی سازمانیافته به بهبود عملکرد شناختی و درمان کودکان مبتلابه ADHD کمک می‌کند.
شیما عبدالرحمن چاپاری؛ سید محمد کاظم واعظ موسوی؛ علی کاشی
چکیده
هدف پژوهش حاضر، مقایسۀ مداخله‌های مربیمحور و والدینمحور بر رشد مهارتهای حرکتی کودکان هفت تا 10 سال با اختلال هماهنگی رشدی بود. تعداد 84 کودک دختر و پسر از هشت مدرسه ابتدایی مناطق چهار، هشت و 13 تهران که توسط پرسشنامۀ اختلال هماهنگی رشدی دارای اختلال تشخیص داده شده بودند، به صورت تصادفی در سه گروه مداخلۀ مربیمحور، مداخلۀ والدینمحور ...
بیشتر
هدف پژوهش حاضر، مقایسۀ مداخله‌های مربیمحور و والدینمحور بر رشد مهارتهای حرکتی کودکان هفت تا 10 سال با اختلال هماهنگی رشدی بود. تعداد 84 کودک دختر و پسر از هشت مدرسه ابتدایی مناطق چهار، هشت و 13 تهران که توسط پرسشنامۀ اختلال هماهنگی رشدی دارای اختلال تشخیص داده شده بودند، به صورت تصادفی در سه گروه مداخلۀ مربیمحور، مداخلۀ والدینمحور و کنترل قرار گرفته و دو گروه تجربی به مدت 12 هفته، 36 جلسه، هر جلسه 45 دقیقه، مهارتهای مربوطه را تمرین کردند. تمامی شرکت‌کنندگان قبل و بعد از مداخله توسط مجموعه ارزیابی حرکتی کودکان- نسخۀ دوم مورد آزمون قرار گرفتند. تحلیل نتایج با آزمون‌های مانکوا و آنکوا مشخص ساخت هر دو گروه تجربی به شکل معناداری در نمرۀ کل رشد حرکتی (05/0p≤) و مؤلفه‌های آن (چالاکی دستان، تعادل، هدف‌گیری و دریافت) نسبت به گروه کنترل نمرۀ بهتری داشتند (017/0p≤) و البته گروه مربیمحور در مؤلفۀ هدف‌گیری و دریافت نسبت به گروه والدینمحور عملکرد بهتری داشت (05/0p≤) که به تأثیر مثبت محیط گروهی اشاره می‌کند. به طور خلاصه، هرچند هر دو مداخله به بهبود رشد حرکتی کودکان با اختلال هماهنگی رشدی کمک می-کنند، اما مداخلۀ مربیمحور در برخی عوامل رشد مهارتهای حرکتی فواید بیشتری دارد.
علی کاشی؛ محمود شیخ؛ اصغر دادخواه؛ رسول حمایت طلب؛ الهه عرب عامری
چکیده
هدف از اجرای این تحقیق، بررسی یک دوره برنامۀ تمرینی منتخب در کاهش عوارض هایپوتونی عضلانی و تغییر در ترکیب بدنی مردان سندروم داون بود. در این تحقیق نیمه‌تجربی که در مرکز توانبخشی معلولان نمونۀ تهران انجام گرفت، 24 مرد سندروم داون به‌صورت تصادفی به دو گروه تجربی (سیزده نفر) و کنترل (یازده نفر) تقسیم شدند. کلیۀ اعضای گروه تجربی به مدت دوازده ...
بیشتر
هدف از اجرای این تحقیق، بررسی یک دوره برنامۀ تمرینی منتخب در کاهش عوارض هایپوتونی عضلانی و تغییر در ترکیب بدنی مردان سندروم داون بود. در این تحقیق نیمه‌تجربی که در مرکز توانبخشی معلولان نمونۀ تهران انجام گرفت، 24 مرد سندروم داون به‌صورت تصادفی به دو گروه تجربی (سیزده نفر) و کنترل (یازده نفر) تقسیم شدند. کلیۀ اعضای گروه تجربی به مدت دوازده هفته و هر هفته سه جلسه یک دوره برنامۀ تمرینی منتخب را دنبال کردند. نتایج نشان داد که متعاقب دوازده هفته برنامۀ تمرینی منتخب متغیرهای درصد چربی بدن کاهش معنادار ( 05/0P<) و تودۀ بدون چربی بدن و عملکرد عضلانی (در پنج آزمون از شش آزمون برای سنجش قدرت، استقامت و توان عضلانی) افزایش معناداری داشتند (05/0P<) و کلیۀ این متغیرها در گروه کنترل تفاوت معناداری نشان ندادند (05/0P>). همچنین مشخص شد که یک برنامۀ تمرینی چندبعدی به شکل انجامگرفته در این تحقیق میتواند موجب بهبود سلامت جسمانی از طریق کاهش درصد چربی بدن و افزایش بافت و عملکرد عضلانی بزرگسالان سندروم داون شود و عوارض جسمانی ناشی از اختلال سندروم داون را به نفع بهبود سلامت جسمانی کاهش دهد.
