شیما شهیدی؛ علی شفیع زاده؛ بهنام قاسمی
چکیده
هدف پژوهش حاضر بررسی تأثیر 8 هفته تمرین با آینه بر تعادل بیماران سکتة مغزی تحت حاد بود. جامعة آماری پژوهش تمامی بیماران سکتة مغزی تحت حاد مراجعه‌کننده به کلینیک تخصصی سکتة مغزی تبسم تهران بود. نمونه شامل30 بیمار تحت حاد دارای شرایط ورود به پژوهش بودند که با رضایت و داوطلبانه در پژوهش شرکت کردند. آزمودنی‌ها به‌طور تصادفی ساده ...
بیشتر
هدف پژوهش حاضر بررسی تأثیر 8 هفته تمرین با آینه بر تعادل بیماران سکتة مغزی تحت حاد بود. جامعة آماری پژوهش تمامی بیماران سکتة مغزی تحت حاد مراجعه‌کننده به کلینیک تخصصی سکتة مغزی تبسم تهران بود. نمونه شامل30 بیمار تحت حاد دارای شرایط ورود به پژوهش بودند که با رضایت و داوطلبانه در پژوهش شرکت کردند. آزمودنی‌ها به‌طور تصادفی ساده به دو گروه تقسیم شدند. گروه تجربی تحت حاد شامل 10 آزمودنی با میانگین سن 4 ±40/55 سال و وزن 5/11 ± 39/68 کیلوگرم و گروه کنترل تحت حاد دارای 12 آزمودنی با میانگین سن 4/7 ± 92/54 سال و وزن 8/9 ± 50/70 کیلوگرم بود. هر دو گروه در پیش‌آزمون، میان‌آزمون که پس از 4 هفته و پس‌آزمون مقیاس تعادل برگ که پس از 8 هفته برگزار شد، شرکت کردند. برنامة تمرین دو گروه مشابه و شامل 8هفته هر هفته 2 جلسه و هر جلسه 90 دقیقه شامل60 دقیقه تمرین معمول توانبخشی و 30 دقیقه تمرین با آینه در گروه تجربی و بدون استفاده از آینه در گروه کنترل بود. داده‌ها با استفاده از آزمون تحلیل واریانس مختلط و با نرم‌افزار spss23 تحلیل شد. نتایج نشان داد هر سه عامل تعادل (001/0=P)، گروه (001/0=P) و اثر تعاملی تعادل و گروه (008/0=P) اثر معناداری داشت. تعادل در هر سه مرحلة پیش‌آزمون، میان‌آزمون و پس‌آزمون تفاوت معناداری داشت (001/0=P). اثر تعاملی تعادل و گروه در هر دو گروه تجربی و کنترل بین سه مرحلة آزمون تفاوت معناداری داشت (001/0=P). در مجموع تمرین با آینه، تعادل بیماران گروه تجربی تحتحاد سکتة مغزی را در مقایسه با گروه کنترل به‌طور مؤثری بهبود بخشید. بنابراین تمرین با آینه به‌عنوان راهکاری ساده، کم‌هزینه و مؤثر در عملکرد اندام پایین‌تنه و بهبود تعادل این بیماران توصیه میشود.
