مهرزاد خارستانی؛ مجتبی اسماعیلی آبدر؛ احمد قطبی ورزنه
چکیده
هدف تحقیق حاضر، بررسی تأثیر روشهای گوناگون تصویرسازی بر اجرای مهارتهای فوتبالیستهای 7 تا 10 ساله بود. 45 کودک با میانگین سنی 13/1 ± 44/8 سال و توانایی تصویرسازی یکسان انتخاب شدند و تصادفی در سه گروه 15 نفری قرار گرفتند. پروتکل تمرینی، سه جلسه در هفته به مدت شش هفته صورت گرفت. تجزیهوتحلیل دادهها نشان داد بین گروههای مختلف ...
بیشتر
هدف تحقیق حاضر، بررسی تأثیر روشهای گوناگون تصویرسازی بر اجرای مهارتهای فوتبالیستهای 7 تا 10 ساله بود. 45 کودک با میانگین سنی 13/1 ± 44/8 سال و توانایی تصویرسازی یکسان انتخاب شدند و تصادفی در سه گروه 15 نفری قرار گرفتند. پروتکل تمرینی، سه جلسه در هفته به مدت شش هفته صورت گرفت. تجزیهوتحلیل دادهها نشان داد بین گروههای مختلف تصویرسازی در مرحلۀ اکتساب (001/0=P) و یادداری (002/0=P) تفاوت معناداری وجود دارد. نتایج آزمون پیگردی توکی در مرحلۀ اکتساب نشان داد که بین گروه تصویرسازی خاص شناختی و گروه تصویرسازی عمومی شناختی تفاوت معناداری (53/0=P) وجود ندارد، ولی بین گروه تصویرسازی خاص شناختی و تصویرسازی سنتی (006/0=P) و گروه تصویرسازی عمومی شناختی و تصویرسازی سنتی (03/0=P) تفاوت معناداری مشاهده شد. در مرحلۀ یادداری نتایج آزمون پیگردی توکی تفاوت معناداری را بین گروههای تصویرسازی ذهنی خاص شناختی و تصویرسازی ذهنی سنتی (002/0 P=)، گروه تصویرسازی ذهنی خاص شناختی و تصویرسازی ذهنی عمومی شناختی (037/0 P=) و گروه تصویرسازی عمومی شناختی و تصویرسازی سنتی (001/0 P=) نشان داد. با توجه به یافتههای این پژوهش، نقش تصویرسازی خاص شناختی بیش از پیش مورد توجه قرار گرفته است و استفاده از آن به آموزشگران و مربیان فوتبال توصیه میشود.