مسعود ظهیری؛ مهدی شهبازی؛ یدالله بیننده
چکیده
توانایی تشخیص مسیر اشیای در حال حرکت و سازماندهی پاسخ حرکتی به‌گونه‌ای که هدف با جسم متحرک در یک نقطه به‌طور همزمان به هم برسند، زمان‌بندی پیش‌بینی انطباقی نامیده می‌شود. هدف از پژوهش حاضر بررسی اثر عامل رنگ و جنسیت بر تکلیف زمان‌بندی پیش‌بینی انطباقی است. به این منظور 60 آزمودنی در دامنۀ سنی 8 تا 10 سال با نمونه‌گیری تصادفی ساده ...
بیشتر
توانایی تشخیص مسیر اشیای در حال حرکت و سازماندهی پاسخ حرکتی به‌گونه‌ای که هدف با جسم متحرک در یک نقطه به‌طور همزمان به هم برسند، زمان‌بندی پیش‌بینی انطباقی نامیده می‌شود. هدف از پژوهش حاضر بررسی اثر عامل رنگ و جنسیت بر تکلیف زمان‌بندی پیش‌بینی انطباقی است. به این منظور 60 آزمودنی در دامنۀ سنی 8 تا 10 سال با نمونه‌گیری تصادفی ساده در دو گروه ( 30 دختر و 30 پسر) شرکت کردند و خطای زمانی آزمودنیها بهوسیلۀ دستگاه زمانبندیپیشبینیانطباقی ثبت شد. برای تجزیهوتحلیل داده‌ها از آزمونهای آماری تی مستقل و تحلیل واریانس یکطرفه و آزمون تعقیبی توکی در سطح معنا‌داری 05/0 استفاده شد. براساس نتایج پژوهش تفاوت معنا‌داری بین دختران و پسران در تکلیف زمان‌بندی پیش‌بینی انطباقی وجود نداشت (289/0P=) و کمترین خطای زمانی مربوط به پس‌زمینه آبیرنگ بود. همچنین بین خطای زمانی با پسزمینۀ آبی، با دیگر رنگها تفاوت معنا‌داری مشاهده شد (001/0P= و 22/17= (59و2)F). به‌طور کلی نتایج نشان داد که جنسیت بر عملکرد زمان‌بندی پیش‌بینی انطباقی تأثیری ندارد و رنگ پسزمینۀ آبی میتواند در تسهیل عملکرد و کاهش خطای زمانی در پیش‌بینی فضایی و زمانی محرکها اثرگذار باشد.
مسعود ظهیری؛ شهزاد طهماسبی بروجنی؛ مهدی آقاپور؛ نسترن مجدی نسب
چکیده
چارچوب نقطۀ چالش دیدگاهی نظری برای فهم تأثیرات متغیرهای تمرینی در یادگیری حرکتی است. با توجه به این چارچوب، متغیرهای تداخل ضمنی و بازخورد آگاهی از نتیجه رابطۀ تنگاتنگی با سطح مهارت و دشواری تکلیف مورد یادگیری دارند. ازاین‌رو هدف از تحقیق حاضر، بررسی تأثیر تمرینات مبتنی بر چارچوب نقطۀ چالش بر کنترل قامت افراد مبتلا به مولتیپل ...
بیشتر
چارچوب نقطۀ چالش دیدگاهی نظری برای فهم تأثیرات متغیرهای تمرینی در یادگیری حرکتی است. با توجه به این چارچوب، متغیرهای تداخل ضمنی و بازخورد آگاهی از نتیجه رابطۀ تنگاتنگی با سطح مهارت و دشواری تکلیف مورد یادگیری دارند. ازاین‌رو هدف از تحقیق حاضر، بررسی تأثیر تمرینات مبتنی بر چارچوب نقطۀ چالش بر کنترل قامت افراد مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس بود. به این منظور کنترل قامت 22 فرد 20 تا 65 سالۀ مبتلا به ام‌اس از میان بیماران انجمن ام‌اس شهر اهواز که به‌صورت تصادفی در دو گروه کنترل و تجربی انتخاب شده بودند، با استفاده از دستگاه فورس پلیت اندازهگیری شد. آزمودنیهای گروه تجربی به مدت 12 جلسه، هر هفته سه جلسۀ 45 دقیقه‌ای به انجام تمرینات پرداختند و گروه کنترل تحت مداخله قرار نگرفتند. داده‌ها با روش تحلیل واریانس مرکب و تحلیل واریانس با اندازهگیری تکراری تحلیل شد (05/0≥P). نتایج نشان داد کنترل قامت گروه تجربی نسبت به گروه کنترل در نتیجۀ پروتکل تمرینی چهارهفته‌ای بهبود معنا‌داری یافت. همچنین کنترل قامت گروه تجربی در پس‌آزمون نسبت به پیش‌آزمون پیشرفت معنا‌داری داشت؛ بنابراین تحقیق حاضر از چارچوب نقطۀ چالش حمایت کرد و مربیان و کاردرمانان می‌توانند برای انجام مداخلات بالینی مؤثر برای بهبود تعادل و نوسانات قامتی در بیماران ام‌اس پروتکل تمرینی مربوط را به‌کار برند.
