احمد قطبی ورزنه؛ حامد فهیمی؛ داریوش خواجوی
چکیده
مقدمه: کودکان مبتلا به اختلال هماهنگی رشدی در اجرا و ردیابی تکالیف هدفگیری-دریافت دارای ضعف میباشند. پژوهش حاضر با هدف تاثیر انسداد بینایی بر مهارت هدفگیری-دریافت و چشم آرام در کودکان با اختلال هماهنگی رشدی انجام گرفت. روش پژوهش: در این پژوهش نیمه تجربی که با طرح اندازهگیری تکراری انجام گرفت، از بین دختران و پسران ...
بیشتر
مقدمه: کودکان مبتلا به اختلال هماهنگی رشدی در اجرا و ردیابی تکالیف هدفگیری-دریافت دارای ضعف میباشند. پژوهش حاضر با هدف تاثیر انسداد بینایی بر مهارت هدفگیری-دریافت و چشم آرام در کودکان با اختلال هماهنگی رشدی انجام گرفت. روش پژوهش: در این پژوهش نیمه تجربی که با طرح اندازهگیری تکراری انجام گرفت، از بین دختران و پسران مبتلا به اختلال هماهنگی رشدی در مرکز بهزیستی و توابخشی خوراسگان اصفهان، 26 کودک مبتلا به اختلال هماهنگی رشدی با دامنه سنی 7 تا 9 سال به صورت هدفمند انتخاب شدند. شرکتکنندگان به پرتاب 10 توپ به سمت دیوار و همزمان دریافت توپ برگشتی تحت سه شرایط بینایی کامل، انسداد ابتدایی و انسداد انتهایی پرداختند. همزمان با پرتاب و دریافت توپ، حرکات چشم شرکتکنندگان توسط دستگاه ردیابی بینایی و همچنین نمره عملکرد آنها ثبت گردید. دادهها به روش تحلیل واریانس درون گروهی با اندازهگیری تکراری و آزمون تعقیبی بنفرونی تحلیل شد.یافته‌ها: نتایج نشان داد که اجرای مهارت هدفگیری- دریافت و طول دوره چشم آرام در شرایط انسداد ابتدایی و انسداد انتهایی در مقایسه با شرایط بدون انسداد به طور معناداری تضعیف گردید (0/05>p). همچنین، نتایج نشان داد که انسداد ابتدایی باعث تضعیف بیشتر اجرای مهارت پرتاب و دریافت و هم طول دوره کوتاهتر چشم آرام در مقایسه با انسداد انتهایی گردید (0/05>P).نتیجه‌گیری: به طور کلی نتایج تحقیق حاضر از نقش سیستم پیشبرنامهریزی در اجرای مهارت پرتاب و دریافت در کودکان با اختلال هماهنگی رشدی حمایت میکند.
حامد فهیمی؛ حسن غرایاق زندی؛ فضل الله باقرزاده؛ علی مقدم زاده؛ داود حومنیان شریف ابادی
چکیده
مقدمه: هدف تحقیق حاضر بررسی تأثیر خودگفتاری راهبردی بر عملکرد و توجه دیداری والیبالیست‌هاست.روش پژوهش: پژوهش حاضر از نوع نیمه‌تجربی با طرح پیش‌آزمون و پس‌آزمون با گروه کنترل بود. شرکتکنندگان، 54 والیبالیست مبتدی پسر بودند که به‌صورت در دسترس انتخاب شدند. شرکتکنندگان به‌صورت تصادفی در پنج گروه خودگفتاری راهبردی از نوع آموزشی ...
بیشتر
مقدمه: هدف تحقیق حاضر بررسی تأثیر خودگفتاری راهبردی بر عملکرد و توجه دیداری والیبالیست‌هاست.روش پژوهش: پژوهش حاضر از نوع نیمه‌تجربی با طرح پیش‌آزمون و پس‌آزمون با گروه کنترل بود. شرکتکنندگان، 54 والیبالیست مبتدی پسر بودند که به‌صورت در دسترس انتخاب شدند. شرکتکنندگان به‌صورت تصادفی در پنج گروه خودگفتاری راهبردی از نوع آموزشی (10 نفر)، خودگفتاری انگیزشی (11 نفر)، خودگفتاری آموزشی- انگیزشی (10 نفر)، خودگفتاری انگیزشی- آموزشی (11 نفر) و کنترل (12 نفر) قرار گرفتند. مداخلة خودگفتاری به مدت 12 هفته و هر هفته سه جلسه انجام گرفت. در دو مرحلة پیش‌آزمون و پس‌آزمون در حین اجرای تکلیف سرویس ساده، امتیازات سرویس توسط محقق ثبت شد و رفتار خیرگی شرکتکنندگان توسط دستگاه ردیاب چشم اندازهگیری شد. داده‌های جمع‌آوری‌شده با استفاده از آزمون تحلیل کوواریانس و آزمون تعقیبی بنفرونی تحلیل شد.یافته‌ها: نتایج نشان داد که خودگفتاری راهبردی بر عملکرد سرویس ساده (0/0001=P) و طول دورة چشم آرام تأثیر معناداری دارد (0/0001=P). نتایج آزمون بنفرونی نشان داد که خودگفتاری آموزشی سبب افزایش عملکرد حرکتی و افزایش طول دورة چشم آرام شده است. گروه‌های ترکیبی نیز که از این دستورالعمل استفاده کرده‌اند سبب افزایش عملکرد حرکتی و دورة طولانی‌تر چشم آرام شده‌اند. اما خودگفتاری انگیزشی بر عملکرد حرکتی و طول دورة چشم آرام تأثیری ندارد.نتیجه‌گیری: نتایج پژوهش حاضر بر اهمیت خودگفتاری آموزشی بر عملکرد و توجه دیداری والیبالیست‌های مبتدی تأکید دارد و از سازوکار توجهی خودگفتاری پشتیبانی میکند.
حامد فهیمی؛ الهه عرب عامری؛ رسول حمایت طلب
چکیده
هدف مطالعۀ حاضر مقایسۀ چشم ساکن کودکان با تبحر حرکتی بالا و پایین بود. در این مطالعۀ علی ـ مقایسه‌ای، 40 کودک 7 تا 14 ساۀ شهر اصفهان به‌صورت نمونه‌گیری خوشه‌ای چندمرحله‌ای انتخاب شدند. شرکتکنندگان در مطالعۀ حاضر تکلیف پرتاب کردن و دریافت کردن را 10 مرتبه انجام دادند. هنگام اجرای تکلیف موردنظر، داده‌های چشم ساکن به‌وسیلۀ دستگاه ردیابی ...
بیشتر
هدف مطالعۀ حاضر مقایسۀ چشم ساکن کودکان با تبحر حرکتی بالا و پایین بود. در این مطالعۀ علی ـ مقایسه‌ای، 40 کودک 7 تا 14 ساۀ شهر اصفهان به‌صورت نمونه‌گیری خوشه‌ای چندمرحله‌ای انتخاب شدند. شرکتکنندگان در مطالعۀ حاضر تکلیف پرتاب کردن و دریافت کردن را 10 مرتبه انجام دادند. هنگام اجرای تکلیف موردنظر، داده‌های چشم ساکن به‌وسیلۀ دستگاه ردیابی چشم مدل ارگونیر (Ergoneers) ثبت و توسط نرمافزار Dikablis 3.1، تحلیل شد. پس از بررسی نرمال بودن دادهها، دادهها به روش آماری تی مستقل و ضریب همبستگی پیرسون در سطح معناداری 05/0تحلیل شد. نتایج آزمون تی مستقل نشان داد که کودکان با تبحر حرکتی بالا در شروع چشم ساکن (0001/0 P=)، پایان چشم ساکن (023/0 P=)، دوره چشم ساکن (0001/0 P=) و عملکرد گرفتن (0001/0 P=) در مقایسه با کودکان با تبحر حرکتی پایین بهتر عمل کردند. همچنین نتایج نشان داد که در هر دو گروه کودکان با تبحر حرکتی بالا و پایین، بین عملکرد گرفتن با شروع چشم ساکن ارتباط منفی معنادار و با پایان چشم ساکن و دورۀ چشم ساکن ارتباط مثبت معناداری وجود دارد. بهطور کلی نتایج تحقیق حاضر نشان داد که متغیر چشم ساکن از متغیرهای مؤثر و مرتبط با عملکرد حرکتی و همچنین متناسب با سطح خبرگی است.
