نسترن نادری راد؛ علی اکبر جابری مقدم؛ شهزاد طهماسبی بروجنی
چکیده
کنترل قامت از قابلیتهای مهم در زندگی عادی و فعالیتهای ورزشی انسان است، که همواره، اهمیت کانون توجه در آن مورد بحث است. ازاینرو هدف از پژوهش حاضر بررسی تأثیر دستورالعملهای کانون توجه تکلیف فراقامتی بر عملکرد و یادگیری کنترل قامت در دختران 9 تا 12 ساله بود. در این پژوهش 45 نفر از دانشآموزان دختر یکی از دبستانهای شهرستان ...
بیشتر
کنترل قامت از قابلیتهای مهم در زندگی عادی و فعالیتهای ورزشی انسان است، که همواره، اهمیت کانون توجه در آن مورد بحث است. ازاینرو هدف از پژوهش حاضر بررسی تأثیر دستورالعملهای کانون توجه تکلیف فراقامتی بر عملکرد و یادگیری کنترل قامت در دختران 9 تا 12 ساله بود. در این پژوهش 45 نفر از دانشآموزان دختر یکی از دبستانهای شهرستان ملایر شرکت داشتهاند که از طریق قرعهکشی بهصورت تصادفی، به سه گروه، توجه بیرونی، درونی و کنترل تقسیم شدند. از آزمودنیها خواسته شد که با استفاده از دستورالعملهای ارائهشده روی تکلیف فراقامتی، کنترل قامت خود را حفظ کنند. دستورالعملها در ارتباط با توجه به میلهای که بهصورت افقی در دست داشتند (توجه بیرونی)، توجه به دستهای خود (توجه درونی)، و بدون دستورالعمل (کنترل)، بود.نتایج تحلیل واریانس با اندازههای تکراری، نشان داد که روند یادگیری در گروه توجه بیرونی نسبت به گروه توجه درونی (049/0=P)، و کنترل (005/0=P)، معنادار بود، اما تفاوت معناداری بین یادگیری گروه توجه درونی و کنترل یافت نشد (345/0=P). نتیجه اینکه دستورالعمل کانون توجه بیرونی در مقایسه با دستورالعمل کانون توجه درونی روی تکلیف فرا قامتی به کنترل قامتی بهتر منجر شد.