محمدعلی بشارت؛ امیرحسین افشاری؛ میثم شاه حسینی
چکیده
هدف از پژوهش حاضر مقایسۀ اضطراب رقابتی و بیش‌تمرینی ادراک‌شده در ورزشکاران با و بدون مصرف استروییدهای آنابولیک بود. جامعۀ آماری پژوهش شامل تمامی ورزشکاران رشته‌های تیمی و انفرادی شهر تهران در سال 1396 بود که بهصورت نمونه‌گیری خوشه‌ای چندمرحله‌ای 251 مرد ورزشکار با و بدون مصرف استروییدهای آنابولیک انتخاب شدند. ورزشکاران دارای ...
بیشتر
هدف از پژوهش حاضر مقایسۀ اضطراب رقابتی و بیش‌تمرینی ادراک‌شده در ورزشکاران با و بدون مصرف استروییدهای آنابولیک بود. جامعۀ آماری پژوهش شامل تمامی ورزشکاران رشته‌های تیمی و انفرادی شهر تهران در سال 1396 بود که بهصورت نمونه‌گیری خوشه‌ای چندمرحله‌ای 251 مرد ورزشکار با و بدون مصرف استروییدهای آنابولیک انتخاب شدند. ورزشکاران دارای میانگین سنی 6 ± 24 سال و سابقۀ ورزشی 1 ± 3 سال بودند. دادهها از طریق پرسشنامههای اضطراب رقابتی و بیش‌تمرینی ادراک‌شده جمعآوری شد. یافتههای پژوهش حاضر، بهوسیلۀ تحلیل واریانس چندمتغیره و آزمون تی مستقل، نشان داد که ورزشکاران بدون مصرف استروییدهای آنابولیک از اضطراب شناختی و اضطراب بدنی بالاتری نسبت به ورزشکاران مصرفکنندۀ این مواد برخوردارند، اما در اعتمادبهنفس میان دو گروه تفاوت معناداری وجود ندارد. همچنین در متغیر بیش‌تمرینی ادراک‌شده گروه بدون مصرف از بیش‌تمرینی بالاتری برخوردار بودند. نتایج حاکی از آن است که یکی از دلایلی اصلی مصرف استروییدهای آنابولیک در ورزشکاران، مزایای آن در کاهش حالات منفی و ارتقای عملکرد روانی و جسمانی است که شیوع آن را روزبهروز افزایش میدهد.
محمد حسین قهرمانی؛ مهدی سهرابی؛ علیرضا صابری کاخکی؛ محمدعلی بشارت
چکیده
ویژگیهای تکانشگری افراد، الگوهای حرکتی آنها را در یادگیری مهارتهای ورزشی تحت تأثیر قرار میدهد. ازاین‌رو در این تحقیق تأثیر سطوح مختلف تکانشگری حرکتی بر یادگیری مهارتهای پایۀ بسکتبال بررسی شد. به این منظور سه گروه 12 نفری از پسران 10 تا 12 ساله که با توجه به سطوح تکانشگری حرکتی تعیین شده بودند، همراه گروه کنترل ...
بیشتر
ویژگیهای تکانشگری افراد، الگوهای حرکتی آنها را در یادگیری مهارتهای ورزشی تحت تأثیر قرار میدهد. ازاین‌رو در این تحقیق تأثیر سطوح مختلف تکانشگری حرکتی بر یادگیری مهارتهای پایۀ بسکتبال بررسی شد. به این منظور سه گروه 12 نفری از پسران 10 تا 12 ساله که با توجه به سطوح تکانشگری حرکتی تعیین شده بودند، همراه گروه کنترل که بهصورت تصادفی انتخاب شده بود، در یک دورۀ آموزشی مهارتهای پایۀ بسکتبال شرکت کردند. برای ارزیابی نتایج عملکرد افراد از آزمونهای پاس بسکتبال ایفرد (AAHPERD) و آزمون پاس هان (Hann) در مراحل پیشآزمون، پسآزمون، یادداری و انتقال استفاده شد. نتایج آزمون تحلیل کوواریانس و تحلیل واریانس به‌ترتیب در مراحل پسآزمون (0001/0=P) و یادداری (011/0=P) در مورد تکلیف پاس ایفرد نشان داد که همراستا با افزایش سطوح تکانشگری حرکتی افراد، برتری شایان توجهی در اجرای این آزمون مشاهده میشود، درحالی‌که در تکلیف پاس هان، عملکرد بهتر همراستا با کاهش سطوح تکانشگری مشاهده شد. تفاوتهای مشاهده‌شده بین گروهها در مرحلۀ انتقال از نظر آماری معنادار نبود (P=0/112). با استناد به این یافته‌ها میتوان گفت که سطوح مختلف تکانشگری حرکتی یکی از عوامل اصلی اثرگذار در یادگیری مهارتهای ورزشی با در نظر گرفتن مهارتهای سرعتمحور و دقت‌محور است.
