مهسا قلی زاده ورنیاب؛ منصور اسلامی؛ مژگان معمارمقدم؛ معصومه قربانی مرزونی
چکیده
مقدمه: هدف از این پژوهش بررسی اثر تمرین پرتاب دارت با دست غیربرتر بر درصد انتقال دقت پرتاب دارت، تغییرپذیری و هماهنگی حرکتی دست برتر بود.روش پژوهش: در یک طرح نیمه‌تجربی، 24 دانشجوی واجد شرایط به‌صورت تصادفی در گروه تجربی و کنترل قرار گرفتند. گروه تجربی طی 12 جلسه در پنج دست کوشش 10 تایی، پرتاب دارت با دست غیربرتر را انجام دادند و گروه ...
بیشتر
مقدمه: هدف از این پژوهش بررسی اثر تمرین پرتاب دارت با دست غیربرتر بر درصد انتقال دقت پرتاب دارت، تغییرپذیری و هماهنگی حرکتی دست برتر بود.روش پژوهش: در یک طرح نیمه‌تجربی، 24 دانشجوی واجد شرایط به‌صورت تصادفی در گروه تجربی و کنترل قرار گرفتند. گروه تجربی طی 12 جلسه در پنج دست کوشش 10 تایی، پرتاب دارت با دست غیربرتر را انجام دادند و گروه کنترل تمرینی نداشتند. برای بررسی هماهنگی و تغییرپذیری اندام در پیش و پس‌آزمون از دستگاه IMU Noraxon و برای اندازه‌گیری دقت از معیار خطای شعاعی استفاده شد. داده‌های تغییرپذیری و هماهنگی با مدل برنامه‌نویسی SPM در محیط متلب و از آنالیز واریانس با اندازه‌های تکراری دوعاملی برای بررسی داده‌های رفتار در سطح معناداری 0/05 استفاده شد. یافته‌ها: خطای شعاعی کاهش معنا‌دار 27 درصدی داشت (0/002=P) و تغییرپذیری حرکتی دست برتر در بازة 20 تا 50 درصدی حرکت پس از تمرین کاهش معناداری را نشان داد (0/05>P)؛ اما هماهنگی حرکتی در گروه تجربی پس از جلسات تمرین تفاوت معناداری نداشت (0/05 <P). در نتیجه درصد انتقال دقت پرتاب دارت در گروه تجربی افزایش یافت.نتیجه‌گیری: نتایج این تحقیق، انتقال از اندام غیربرتر به اندام برتر را نشان داد. دقت پرتاب دارت در دست برتر افزایش یافت که با کاهش در میزان تغییرپذیری حرکتی دست برتر آزمودنی‌ها همراه بود. بنابراین به مربیان و تراپیست‌ها توصیه می‌شود در صورت آسیب اندام برتر با تمرین اندام غیربرتر از افت عملکرد افراد جلوگیری کنند.
معصومه علی اصغری تویه؛ مژگان معمارمقدم؛ میترا محمدی
چکیده
یکی از موضوعات مورد علاقۀ پژوهشگران رفتار حرکتی، بررسی تأثیرات متفاوت راهبردهای توجهی بر رفتار حرکتی و فعالیت مغزی است. هدف از پژوهش حاضر بررسی نقش دستورالعمل‌های توجهی بر تغییرات موج آلفا و تتا و دقت پرتاب دارت است. بدین‌منظور 20 دانشجوی پسر مبتدی در دارت (22-19 ساله) به‌طور داوطلبانه انتخاب شدند. پژوهش از نوع کاربردی است. ابتدا شرکت‌کنندگان ...
بیشتر
یکی از موضوعات مورد علاقۀ پژوهشگران رفتار حرکتی، بررسی تأثیرات متفاوت راهبردهای توجهی بر رفتار حرکتی و فعالیت مغزی است. هدف از پژوهش حاضر بررسی نقش دستورالعمل‌های توجهی بر تغییرات موج آلفا و تتا و دقت پرتاب دارت است. بدین‌منظور 20 دانشجوی پسر مبتدی در دارت (22-19 ساله) به‌طور داوطلبانه انتخاب شدند. پژوهش از نوع کاربردی است. ابتدا شرکت‌کنندگان 10 کوشش پرتاب دارت را در حالت پایه (بدون دستورالعمل توجهی) انجام دادند. سپس به‌صورت کانتربالانس در مجموع 20 کوشش تمرینی پرتاب دارت را در دو شرایط راهبردهای توجهی بیرونی و درونی اجرا کردند. در تمامی کوشش‌ها با استفاده از دستگاه بیوفیدبک موج آلفا و تتای مغزی آزمودنی‌ها ثبت شد و برای اندازه‌گیری دقت از فرمول خطای شعاعی استفاده شد. داده‌ها به‌وسیلۀ آزمون تحلیل واریانس درون‌گروهی با اندازه‌گیری تکراری و آزمون تعقیبی بونفرونی در سطح معناداری 05/0 انجام گرفت. نتایج نشان داد که راهبرد توجه بیرونی در مقایسه با راهبرد توجه درونی سبب افزایش دقت پرتاب دارت (0001/0P=، افزایش طول موج آلفا (01/0P=) و کاهش موج تتا (01/0P=) می‌شود. این یافته‌ها، ضرورت استفاده از دستورالعمل‌های توجهی به‌خصوص توجه بیرونی را در تکلیف مهارت هدف‌گیری در سطح مبتدی نشان داد؛ بنابراین پیشنهاد می‌شود که مربیان از راهبرد توجه بیرونی برای بهبود دقت و اطلاعات مغزی در افراد مبتدی استفاده کنند
مژگان معمارمقدم؛ حمیدرضا طاهری تربتی؛ علی کاشی
چکیده
هدف از این مطالعه بررسی اثر یک دوره تمرین بدنی بر عملکرد شناختی و فاکتور نروتروفیک مشتق از مغز (BDNF) در کودکان مبتلابه اختلال نارسایی توجه / فزون کنشی (ADHD) بود. این تحقیق به روش نیمه تجربی با طرح پیش‌آزمون و پس‌آزمون اجرا شد. شرکت‌کنندگان شامل 25 دانش‌آموز پسر 10 تا 7 سال مراجعه‌کننده به کلینیک ویژه بیمارستان روان‌پزشکی ابن‌سینا مشهد ...
بیشتر
هدف از این مطالعه بررسی اثر یک دوره تمرین بدنی بر عملکرد شناختی و فاکتور نروتروفیک مشتق از مغز (BDNF) در کودکان مبتلابه اختلال نارسایی توجه / فزون کنشی (ADHD) بود. این تحقیق به روش نیمه تجربی با طرح پیش‌آزمون و پس‌آزمون اجرا شد. شرکت‌کنندگان شامل 25 دانش‌آموز پسر 10 تا 7 سال مراجعه‌کننده به کلینیک ویژه بیمارستان روان‌پزشکی ابن‌سینا مشهد بودند که به‌طور تصادفی به دو گروه (کنترل و تجربی) تقسیم شدند. گروه تجربی در یک برنامه ورزشی به مدت 24 جلسه و هر جلسه به مدت 75 دقیقه، شرکت کردند. تمامی شرکت‌کنندگان آزمون استروپ و آزمون برو نه برو را قبل و بعد از تمرین ورزشی اجرا کردند. همچنین نمونههای خونی شرکت‌کنندگان برای اندازه‌گیری BDNF سرم قبل و بعد از دوره مداخله فعالیت بدنی گرفته شد. تجزیهوتحلیل داده‌ها با استفاده از آزمون ANCOVA انجام شد. نتایج نشان داد که عملکرد شناختی کودکان در گروه تجربی در آزمونهای استروپ و برو نه برو در مقایسه با گروه کنترل تفاوت معنیداری داشته است. همچنین سطوح BDNF سرم نیز افزایش معناداری را نشان داد (05/0>p). این یافته‌ها نشان داد که یک برنامه ورزشی سازمانیافته به بهبود عملکرد شناختی و درمان کودکان مبتلابه ADHD کمک میکند.
