محمود شیخ
چکیده
پژوهش حاضر بهمنظور مقایسة اثر سطوح مختلف تداخل زمینهای (مسدود، تصادفی، افزایشی) بر اکتساب، یادداری و انتقال خطای زمان حرکت و خطای نشانگر در تکلیف پیچیده ادراکی – حرکتی صورت گرفت. به این منظور، 30 دانشآموز دختر با دامنة سنی 11 تا 13 سال پس از انجام پیشآزمون (3 دستة 12 کوششی)، براساس امتیازات بهدستآمده در پیشآزمون به ...
بیشتر
پژوهش حاضر بهمنظور مقایسة اثر سطوح مختلف تداخل زمینهای (مسدود، تصادفی، افزایشی) بر اکتساب، یادداری و انتقال خطای زمان حرکت و خطای نشانگر در تکلیف پیچیده ادراکی – حرکتی صورت گرفت. به این منظور، 30 دانشآموز دختر با دامنة سنی 11 تا 13 سال پس از انجام پیشآزمون (3 دستة 12 کوششی)، براساس امتیازات بهدستآمده در پیشآزمون به 3 گروه همسان (مسدود، تصادفی و افزایشی) تقسیم شدند. هر گروه متناسب با نوع گروه تمرینی خود، تکالیف هدایت و کلیک با موس را انجام دادند. شرکتکنندگان 4 روز پس از پیشآزمون، 288 کوشش را در مرحلة اکتساب (18 دستة 12 کوششی) انجام دادند و پس از 24 ساعت در آزمونهای یادداری و انتقال (3 دستة 12 کوششی) شرکت کردند. پس از مراحل مختلف آزمایش، مقدار خطای زمان حرکت (MTE)، خطای نشانگر (CU) با تحلیل واریانس عاملی مرکب 4 × 3 بهطور مجزا برای هریک از مراحل اکتساب، یادداری و انتقال محاسبه و با آزمون تعقیبی توکی تجزیهوتحلیل شد. نتایج تفاوت معناداری را در خطای زمان حرکت بین مراحل اکتساب با ضریب اطمینان 99 درصد نشان داد (00/0 = P)، اما در خطای نشانگر تفاوت معناداری مشاهده نشد (013/0 = P). همچنین تفاوت معناداری بین سه گروه در اکتساب، یادداری و انتقال مشاهده نشد.
