حسین صمدی؛ جلیل مرادی؛ سعید آهار
چکیده
مقدمه: با وجود اهمیت قضاوت‌های داوری و حساسیت نقش داوران در برگزاری رقابت‌های ورزشی و تأثیر تصمیمات داوران بر نتیجۀ بازی، پژوهش‌های اندکی دربارۀ جنبه‌های مختلف حرفه‌ای و شغلی داوران انجام گرفته است. هدف از پژوهش حاضر، تعیین روایی و پایایی نسخة فارسی مقیاس خودکارامدی در داوران بود.روش پژوهش: پژوهش حاضر از نوع توصیفی-همبستگی بود. ...
بیشتر
مقدمه: با وجود اهمیت قضاوت‌های داوری و حساسیت نقش داوران در برگزاری رقابت‌های ورزشی و تأثیر تصمیمات داوران بر نتیجۀ بازی، پژوهش‌های اندکی دربارۀ جنبه‌های مختلف حرفه‌ای و شغلی داوران انجام گرفته است. هدف از پژوهش حاضر، تعیین روایی و پایایی نسخة فارسی مقیاس خودکارامدی در داوران بود.روش پژوهش: پژوهش حاضر از نوع توصیفی-همبستگی بود. بدین‌منظور 228 داور در رشته‌های تیمی و انفرادی نسخة فارسی مقیاس خودکارامدی در داوران را تکمیل کردند. ابتدا با استفاده از روش بازترجمه، صحت ترجمة نسخة فارسی پرسشنامه تأیید شد و در ادامه برای تعیین روایی سازة پرسشنامه از تحلیل عامل تأییدی مبتنی بر مدل‌یابی معادلات ساختاری و برای تعیین همسانی درونی از ضریب آلفای کرونباخ استفاده شد. همچنین برای پایایی زمانی سؤالات، از همبستگی درون‌طبقه‌ای با روش آزمون- آزمون مجدد استفاده شد.یافته‌ها: نتایج نشان داد که شاخص نیکویی برازش و شاخص برازش تطبیقی بالاتر از (0/90) است. پایایی زمانی (0/76) و ضریب آلفای کرونباخ برای خودکارامدی و ابعاد آن بالای 0/7 (مقدار شاخص قابل قبول بودن) به‌دست آمد.نتیجه‌گیری: براساس نتایج، نسخة فارسی مقیاس خودکارامدی در داوران از روایی سازه و پایایی درونی و زمانی مطلوب و قابل قبولی در بین داوران رشته‌های تیمی و انفرادی برخوردار است و می‌توان از آن به‌عنوان ابزاری روا و پایا برای ارزیابی خودکارامدی داوران ایرانی استفاده کرد.
