داریوش خواجوی؛ راضیه خانمحمدی
چکیده
فعالیت بدنی آثار فیزیولوژیک، روان‌شناختی و اجتماعی مثبتی دارد. با وجود این، رابطة فعالیت بدنی با افسردگی سالمندان در کشور ناشناخته است. این تحقیق به‌منظور بررسی ارتباط فعالیت بدنی با افسردگی طراحی شد. جامعة آماری، سالمندان شهر اراک در سال 1392 بودند که 263 نفر در تحقیق شرکت کردند. داده‌ها با پرسشنامة "ویژگی‌های جمعیت‌شناختی"، "مقیاس ...
بیشتر
فعالیت بدنی آثار فیزیولوژیک، روان‌شناختی و اجتماعی مثبتی دارد. با وجود این، رابطة فعالیت بدنی با افسردگی سالمندان در کشور ناشناخته است. این تحقیق به‌منظور بررسی ارتباط فعالیت بدنی با افسردگی طراحی شد. جامعة آماری، سالمندان شهر اراک در سال 1392 بودند که 263 نفر در تحقیق شرکت کردند. داده‌ها با پرسشنامة "ویژگی‌های جمعیت‌شناختی"، "مقیاس افسردگی سالمندان-فرم 15سؤالی" و "سنجش سریع فعالیت بدنی" (RAPA) جمع‌آوری و با ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون خطی، آزمون تی، آنالیز کوواریانس و با نرم‌افزار SPSS-16 تحلیل شد.
یافته‌ها نشان داد افسردگی با سن، اشتغال، سابقة افتادن، وضعیت اقتصادی، فعالیت بدنی، تحصیلات و سلامتی ادراک‌شده رابطة معنا‌داری دارد ( 05/0P≤). متغیرهای فعالیت بدنی، سابقة افتادن در یک‌سال گذشته، وضعیت اقتصادی و سلامتی ادراک‌شده افسردگی را پیش‌بینی کردند (R2= 0.358; P≤0.05). میانگین نمرة فعالیت بدنی مردان سالمند از زنان سالمند به‌طور معنا‌داری بالاتر بود. میانگین نمرة فعالیت بدنی سالمندان 60 تا 69 سال نسبت به همتایان 70 تا 79 سال و 80 سال و بالاتر نیز به‌طور معنا‌داری بالاتر بود ( 05/0P≤). در میانگین نمرة افسردگی، تفاوت مرتبط با سن و جنس یافت نشد. این یافته‌ها بر تأثیر فعالیت بدنی بر افسردگی در سالمندی تأکید دارد.
