سمیه ساداتی فیروزآبادی
چکیده
هدف این پژوهش طراحی و اثربخشی برنامه حرکت درمانی بر مشکلات خواندن در دانشآموزان با ناتوانی یادگیری میباشد. هدف این پژوهش طراحی و اثربخشی برنامه حرکت درمانی بر مشکلات خواندن در دانشآموزان با ناتوانی یادگیری میباشد. این پژوهش یک تحقیق آزمایشی با طرح پیش آزمون -پس آزمون با گروه کنترل است. جامعه آماری مطالعه حاضر شامل کلیه دانشآموزان ...
بیشتر
هدف این پژوهش طراحی و اثربخشی برنامه حرکت درمانی بر مشکلات خواندن در دانشآموزان با ناتوانی یادگیری میباشد. هدف این پژوهش طراحی و اثربخشی برنامه حرکت درمانی بر مشکلات خواندن در دانشآموزان با ناتوانی یادگیری میباشد. این پژوهش یک تحقیق آزمایشی با طرح پیش آزمون -پس آزمون با گروه کنترل است. جامعه آماری مطالعه حاضر شامل کلیه دانشآموزان دارای اختلال یادگیری مراجعه کننده به مراکز مشکلات یادگیری شهر شیراز در سال تحصیلی 93-94 میباشند. بدین منظور تعداد 30 نفر از این دانشآموزان با روش نمونهگیری در دسترس انتخاب شدند. همه آزمودنیها قبل و پس از مداخله درمانی با آزمون خواندن شفیعی و همکاران مورد ارزیابی قرار گرفتند دانشآموزان در طی طی 14جلسه و هر جلسه 45 دقیقه برنامه حرکت درمانی را دریافت کردند. نتایج با استفاده از تحلیل واریانس با اندازهگیری مکرر مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافتههای پژوهش حاکی از آن بود که برنامه حرکت درمانی منجر به بهبود مشکلات خواندن در دانشآموزان با ناتوانی یادگیری شده است.
بنیامین قلیچ پور؛ مهدی شهبازی؛ فضل اله باقرزاده
چکیده
هماهنگی، طرحیابی بدن و اندامها در ارتباط با اشیا و رخدادهای محیطی است. هدف از این پژوهش، بررسی لزوم اجرای طرح طناورز در مدارس کشور بود و از آنجا که یکی از مشکلات عمده در یادگیری نوشتن، هماهنگی چشم و دست است، تأثیر یک دوره تمرینات طنابزنی بر هماهنگی چشم – دست در دانشآموزان پایة چهارم ابتدایی بررسی شد. پژوهش حاضر با گروه ...
بیشتر
هماهنگی، طرحیابی بدن و اندامها در ارتباط با اشیا و رخدادهای محیطی است. هدف از این پژوهش، بررسی لزوم اجرای طرح طناورز در مدارس کشور بود و از آنجا که یکی از مشکلات عمده در یادگیری نوشتن، هماهنگی چشم و دست است، تأثیر یک دوره تمرینات طنابزنی بر هماهنگی چشم – دست در دانشآموزان پایة چهارم ابتدایی بررسی شد. پژوهش حاضر با گروه آزمایش و گروه کنترل همراه با طرح پیشآزمون – پسآزمون روی دانشآموزان پایة چهارم ابتدایی در سال 91 – 1390 در شهرستان بهارستان تهران انجام گرفت. آزمودنیها 60 دانشآموز پسر پایة چهارم ابتدایی بودند که بهطور نمونهگیری مرحلهای انتخاب و به تعداد برابر به دو گروه تقسیم شدند. دانشآموزان گروه آزمایش به مدت 10 هفته و هفتهای 3 جلسه به مدت 50 دقیقه برنامة منتخب طنابزنی را اجرا کردند. برای ارزیابی مهارت هماهنگی چشم – دست، از مجموعه آزمون وی – ینا در دو نوبت پیشآزمون – پسآزمون استفاده شد. دادههای حاصل پس از سنجش نرمال بودن بهوسیلة آزمون K-S با استفاده از آزمون آماری t مستقل و وابسته در سطح معناداری 05/0 تجزیهوتحلیل شد. نتایج نشاندهندة پیشرفت معنادار در گروه آزمایش (44/0 = P برای دست راست و 009/0 = P برای دست چپ) بود. همچنین بین میانگین نمرة پسآزمون هماهنگی چشم – دست در گروههای آزمایش و کنترل تفاوت معناداری مشاهده شد (0009/0 = P). نتایج نشان داد که برنامةتمرینی طرح طناورز موجب پیشرفت در هماهنگی چشم – دست شده است. ازاینرو این تحقیق اجرای طرح طناورز را در مدارس کشور مفید و ضروری میداند.