محمد رحیمی؛ غلامعلی افروز؛ محمدکاظم واعظ موسوی؛ مسعود غلامعلی لواسانی
چکیده
مقدمه: در دهه‌های اخیر، نوجوانان و جوانان کشور به ورزش فوتبال روی آورده‌اند و لزوم توجه به آموزش پایه‌ای آنان ضروری به‌نظر می‌رسد. ازاین‌رو پژوهش حاضر با هدف طراحی و اثربخشی یک مداخلۀ تربیتی- حرکتی بر انگیزۀ پیشرفت نوجوانان فوتبالیست انجام گرفت. روش پژوهش: روش مطالعه نیمه‌آزمایشی از نوع پیش‌آزمون- پس‌آزمون-پیگیری با گروه ...
بیشتر
مقدمه: در دهه‌های اخیر، نوجوانان و جوانان کشور به ورزش فوتبال روی آورده‌اند و لزوم توجه به آموزش پایه‌ای آنان ضروری به‌نظر می‌رسد. ازاین‌رو پژوهش حاضر با هدف طراحی و اثربخشی یک مداخلۀ تربیتی- حرکتی بر انگیزۀ پیشرفت نوجوانان فوتبالیست انجام گرفت. روش پژوهش: روش مطالعه نیمه‌آزمایشی از نوع پیش‌آزمون- پس‌آزمون-پیگیری با گروه کنترل بود. جامعۀ آماری را تمامی کودکان و نوجوانان 12 تا 16 سالة عضو مدارس فوتبال باشگاه سایپا شهر تهران در سال 1401 تشکیل دادند. از بین آنان 60 نفر (30 نفر گروه آزمایش و 30 نفر گروه کنترل) بر اساس ملاک‌های ورود و به‌طور هدفمند انتخاب شدند و سپس در دو گروه آزمایش و گروه کنترل جایگزین شدند. ابزار پژوهش شامل پرسشنامۀ انگیزۀ پیشرفت (هرمنس، 1970) بود. گروه آزمایشی، تحت آموزش مداخلۀ تربیتی- حرکتی در 16 جلسة 60 دقیقه‌ای قرار گرفتند و گروه کنترل در فهرست انتظار بودند. داده‌ها با استفاده از روش تحلیل کوواریانس با اندازه‌گیری مکرر تجزیه‌وتحلیل شدند. یافته‌ها: نتایج نشان داد بین گروه آزمایش و گروه کنترل در مراحل پس‌آزمون و پیگیری تفاوت معنا‌دار وجود دارد و مداخلۀ تربیتی- حرکتی موجب بهبود انگیزۀ پیشرفت نوجوانان عضو مدارس فوتبال باشگاه فرهنگی ورزشی سایپا شد (P<0.05). نتیجه‌گیری: بر اساس نتایج پژوهش حاضر مداخلۀ تربیتی- حرکتی می‌تواند برای بهبود انگیزۀ پیشرفت نوجوانان عضو مدارس فوتبال باشگاه فرهنگی ورزشی سایپا کارامد باشد و توصیه می‌شود که طراحان برنامه در وزارت ورزش و جوانان در راستای بهبود انگیزۀ پیشرفت نوجوانان مدارس فوتبال از این روش استفاده کنند.
