نویسندگان

• امیر وزینی طاهر ¹
• مهدی شهبازی ²
• فضل اله باقرزاده ³

¹ دانشگاه تهران.کارشناس ارشد

² دانشگاه تهران.استادیار

³ دانشگاه تهران.دانشیار

چکیده

استعدادیابی، فرایندی است که از طریق آن افرادی که بیشترین امید برای موفقیت آنها در آینده وجود دارد، شناسایی می شوند. هدف از تحقیق حاضر بررسی کاربرد یک رویکرد چندمتغیره در استعدادیابی بازیکنان نوجوان رشتة ورزشی فوتبال بود. جامعة تحقیق عبارت بود از کلیة فوتبالیست های 12 تا 16 سالة استان تهران. یک مجموعه آزمون با هدف اندازه گیری عوامل روانی، تکنیکی، فیزیولوژیکی و آنتروپومتریکی روی فوتبالیست های نوجوان در دو سطح نخبه (26 نفر) و زیرنخبه (35 نفر) به کار گرفته شد. آزمودنی ها در چهار گروه سنی زیر 16، 15، 14 و زیر 13 سال قرار گرفتند. برای ارزیابی مهارت های روانی از پرسشنامة اتاوا – 3 استفاده شد. همچنین مهارت های تکنیکی با آزمون های شش گانة پیشنهادی فدراسیون فوتبال انگلیس اندازه گیری شدند. آزمون های فیزیولوژیکی عبارت بودند از پرش ارتفاع، دراز و نشست، دو سرعت 10 متر، دو سرعت 40 متر و دو رفت و برگشت 280 متر، برای سنجش ویژگی های آنتروپومتریکی نیز از اندازه گیری های قد، وزن، شاخص تودة بدنی، طول ساق، طول ران، ضخامت زیر جلدی چهار ناحیة بدن و درصد چربی بدن استفاده شد. روش آماری مورد استفاده برای تحلیل یافته ها، تحلیل واریانس چندمتغیره بود. یافته ها نشان داد که از بین چهار دسته مقیاس های مورد ارزیابی، مقیاس های فیزیولوژیکی از لحاظ آماری توانایی بیشتری در تفکیک سطوح داشتند. نتایج پژوهش حاضر تفاوت معناداری بین بازیکنان نخبه و زیرنخبه در سه دسته ویژگی های فیزیولوژیکی، تکنیکی و روانی نشان داد. اما در ویژگی های آنتروپومتریکی تفاوت معناداری دیده نشد. ورزشکاران نخبه در آزمون های دراز و نشست، دو رفت و برگشت، دو سرعت 10متر و دو سرعت 40 متر (از آزمون های فیزیولوژیکی)، دویدن با توپ، چرخیدن، سرعت، دریبل و شوت زدن (از آزمون های تکنیکی)، هدف گذاری، آرمیدگی، مقابله با استرس، فعال سازی، تمرکز، بازیابی تمرکز و طرح مسابقه (از مهارت های روانی) تفاوت معناداری با بازیکنان زیرنخبه داشتند (05/0 P<). این یافته ها نشان می دهد که در مدلهای استعدادیابی باید بیشتر بر مهارت های روانی تأکید شود. نتیجه اینکه، یک رویکرد چندمتغیره با در نظر گرفتن تفاوت های سنی می تواند به طور موفقیت آمیزی فوتبالیست های نخبه را از همنوعان زیرنخبة خود در سنین نوجوانی متمایز کند. پیشنهاد می شود در فرایند استعدادیابی در سنین زیر 13 و 14 سال، کمتر از ارزیابی های فیزیولوژیکی استفاده شده و تأکید بیشتری بر ویژگی های تکنیکی شود

کلیدواژه‌ها

• استعدادیابی
• بازیکنان نخبه و زیرنخبه
• تکنیکی
• فوتبال
• فیزیولوژیکی و آنتروپومتریکی.
• ویژگی های روانی

عنوان مقاله [English]

Application of Multivariate Approach in Talent Identification of Soccer Players Under 16 Years Old

نویسندگان [English]

• Amir Vazinitaher ¹
• Mehdi Shahbazi ²
• Fazlolah Bagherzadeh ³

¹

²

³

چکیده [English]

Talent identification is a process through which those with the highest chance to succeed in the future will be determined. The purpose of the present study was to investigate the application of a multivariate approach in talent identification of adolescent soccer players. The research population consisted of all soccer players in Tehran province aged between 12 and 16 years old. A battery of tests was applied to measure the psychological, technical, physiological and anthropometric factors in adolescent soccer players in two levels of elite (N=26) and sub-elite (N=35). Participants were divided into four age groups: U16, U15, U14, and U13. The OMSAT – 3 was used to evaluate the mental skills. Furthermore, technical skills were measured by six soccer skills tests of Football Association of England. Physiological measurements consisted of vertical jump, sit up, 10m sprint, 40m sprint and 280m shuttle run. Anthropometric characteristics were height, weight, body mass index, length of lower and upper leg, skin folds in four regions and body fat percentage. Statistical method to analyze the findings was MANOVA. The results showed that among four groups of factors, the physiological measures were statistically more capable of distinguishing the levels. The results of the present study showed a significant difference between elite and sub-elite soccer players in physiological, technical and psychological characteristics, but there was no significant difference in anthropometric attributes. There was a significant difference between elite and sub-elite soccer players in sit up, shuttle run, 10m sprint, 40m sprint, running with ball, turning, speed, dribbling, shooting, goal setting, relaxation, coping with stress, activation, focus, refocus and competition plan (P<0.05). These findings demonstrated that there is more need to emphasize the importance of mental skills in talent identification models. In conclusion, a multivariate approach with regard to the age differences can successfully discriminate elite players from their sub-elite counterparts in adolescence period. It can be suggested that in talent identification process in ages under 13 and 14, physiological measurements are less used and technical characteristics are more emphasized.

کلیدواژه‌ها [English]

• Elite and Sub-Elite Players
• Physiological and Anthropometric Characteristics
• Psychological
• talent identification
• Technical