نویسندگان

1 کارشناس ارشد دانشگاه تهران

2 استادیار دانشگاه تهران

چکیده

هدف از پژوهش حاضر، تعیین تأثیر تعاملی شیوه های مختلف نمایش ویدیوئی و نوع بازخورد بر اجرا و یادگیری مهارت پرتاب دارت بود. 90 آزمودنی به صورت تصادفی در 6 گروه بازخورد خودکنترل، آزمونگر کنترل و جفت شده قرار گرفتند که یکی از دو الگوی ماهر یا الگوی از خود را دریافت می کردند. سه گروهی که الگوی ماهر را مشاهده کردند، ابتدا و در فاصله های استراحت، اجرای پرتاب یکی از اعضای تیم ملی پرتاب دارت را ملاحظه کردند، درحالی که گروه های مشاهدة الگوی از خود، اجرای خود را مشاهده کردند. گروه های خودکنترل، در حین اجرا از آزمونگر درخواست بازخورد می کردند، گروه های جفت شده، در کوشش هایی که گروه خودکنترل در خواست بازخورد کرده بودند، بازخورد دریافت می کردند و گروه های آزمونگر کنترل به صلاحدید آزمونگر بازخورد می گرفتند. تمرین طی 6 روز انجام گرفت و آزمون یادداری و انتقال، 48 ساعت پس از آخرین جلسة تمرین برگزار شد. روش تحقیق نیمه تجربی بود و برای تحلیل داده ها از تحلیل واریانس با اندازه گیری های مکرر، تحلیل واریانس دوطرفه و آزمون های تعقیبی توکی و بونفرونی استفاده شد. نتایج نشان داد پیشرفت از مرحلة پیش آزمون به مراحل اکتساب، یادداری و انتقال در هر شش گروه رخ داده است. فارغ از نقش بازخورد، تفاوتی بین الگوی ماهر و الگوی از خود در هیچ یک از مراحل وجود نداشت. از طرفی بازخورد آزمونگر کنترل در اکتساب سودمندی بیشتر از دو نوع بازخورد دیگر داشت، ولی در یادداری و انتقال بازخورد خود کنترل بهتر بود. تحلیل بیشتر نتایج نشان داد افرادی که بازخوردی خودکنترل دریافت کردند، زمانی که الگوی از خود را مشاهده کرده بودند، یادگیری بیشتری در آنها نسبت به گروه های دیگر رخ داد. برتری گروه الگوی از خود – بازخورد خودکنترل را می توان به تأثیر فرایندهای انگیزشی حاصل از این تعامل و نیز همخوانی بیشتر این نوع بازخورد با نیاز آزمودنی ها نسبت داد.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

The Interactional Effect of Modeling (Skilled and Self-Model) and Feedback on Performance and Learning of Dart Throwing Skill

نویسندگان [English]

  • Abolfazl Shayan 1
  • Davood Homeniyan 2
  • Hossein AbediniParizi 1
  • Jamal Fazel Kalkhoran 2

چکیده [English]

The aim of this study was to determine the interactional effects of various video
shows (skilled and self-model) and feedback type on performance and learning of
dart throwing skill. 90 volunteers were randomly divided into 6 groups including
self-control, experimenter control and yoked feedback that received either skilled
model or self-model. Three groups who watched the skilled model observed dart
throwing by a member of dart national team at first and at rest intervals whereas
self-model groups watched their own performance as a recorded movie. Selfcontrol
groups requested feedback from the examiner during their performance.
Yoked groups received feedback in those attempts on which self-control groups
requested feedback and experimenter-control groups received feedback by
examiner. Subjects trained for six days and then participated in the retention (after
48 hours) and transfer (immediately after retention) tests. The method of the study
was semi-experimental and data were analyzed using analysis of variance with
repeated measures, two-way analysis of variance and Bonferroni and Tukey post
hoc tests. Results showed that all six groups improved from pretest to acquisition,
retention and transfer. Regardless of the role of feedback, there was no difference
between skilled and self-model in any stages. Experimenter control feedback had
more efficiency than other feedbacks in the acquisition while self-control feedback
was better in retention and transfer. Furthermore, results showed that those
subjects who received self-control feedback had more learning when they observed
self-model. The main reason why self-model-self-control feedback group was better
than other groups could be the effect of motivational processes resulted from this
interaction and more coordination of this feedback with subjects’ demands.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Experimenter Control Feedback.
  • self-control feedback
  • Self-Model
  • Skilled Model
  • Yoked Feedback