نوع مقاله : مقاله پژوهشی Released under CC BY-NC 4.0 license I Open Access I

نویسندگان

1 کارشناس ارشد دانشگاه ارومیه

2 دانشیار دانشگاه ارومیه

3 استادیار دانشگاه ارومیه

چکیده

تداخل زمینه ای به عنوان تداخل در عملکرد و یادگیری تعریف می شود که از تمرین کردن یک تکلیف در یک زمینه از دیگر تکالیف بوجود می آید. تمرین انتقالی نوعی از آرایش تمرین است که با بسته های تمرینی بزرگ مسدود شروع شده و کم کم با کوچکتر شدن بسته های تمرینی به تمرین تصادفی تبدیل شده و با تمرین کاملا تصادفی پایان می یابد. هدف تحقیق حاضر  بررسی تاثیر " آرایش تمرین انتقالی" بر تداخل زمینه ای در یادگیری مهارت های  سه گانه بدمینتون بود.  روش پژوهش حاضر  بصورت  نیمه تجربی و از یک طرح شامل سه گروه تجربی استفاده شد. آزمودنی ها 30  دانشجوی دختر رشته تربیت بدنی دانشگاه ارومیه (سن3/1 ±19) که بصورت داوطلبانه در طرح شرکت کردند. آزمودنی ها سه مهارت بدمینتون: سرویس بلند(فورهند)، ضربه فورهند بالای سر (تاس دفاعی) و ضربه بک هند بالای سر ( بک هند تاس) را طی ده جلسه تمرین کردند. هر فرد، در هر جلسه 15 تلاش از هر مهارت و جمعا 45 کوشش را تمرین کرد. گروه مسدود تمام کوشش ها را به صورت مسدود تمرین کردند. گروه تصادفی به صورت تصادفی از هر سه مهارت به شکلی که در یک ردیف دو مهارت مشابه، پشت سر هم تکرار نشود ، تمرین کردند. گروه آرایش تمرین انتقالی در سه جلسه اول بصورت مسدود، سه جلسه دوم بسته های 5 تایی تصادفی و سه جلسه سوم بسته های 3 تایی تصادفی و یک جلسه آخر را به صورت کاملا تصادفی تمرین کردند. عملکرد گروهها در هر جلسه ثبت شد. در پایان،
آزمون های ملاک شامل یادداری آنی و به فاصله 48 ساعت بی تمرینی یادداری تاخیری انجام شد. داده ها با استفاده از آزمون تحلیل واریانس با اندازه گیری های مکرر، تحلیل شدند. نتایج نشان داد در دوره اکتساب تفاوت بین گروه ها معنی دار نبود
(48/0 = P)، اما کنش متقابل (جلسات تمرینی × گروه ها) معنی دار بود (001/0 = P). در آزمون یادداری آنی، فقط تفاوت بین گروه های مسدود و تصادفی با برتری مسدود، معنی دار بود (005/0 = P). در آزمون یادداری تاخیری هر دو گروه تصادفی و انتقالی به طور معنی داری عملکرد بهتری نسبت به گروه مسدود داشتند (001/0 = P). گروه انتقالی عملکرد بهتری نسبت به گروه تصادفی داشت و این تفاوت از نظر آماری  معنی دار بود (043/0 = P).

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

Effect of Transitional Practice Schedule on Contextual Interference in Badminton Skills Learning (Long Service, Forehand Toss and Backhand Toss)

نویسندگان [English]

  • Shiler Ghasem Karimi 1
  • Hasan Mohammadzadeh Jahatlo 2
  • Fateme Hosseni 3

1 M.Sc Urmia University

2 Ph.D Urmia University

3 Ph.D Urmia University

چکیده [English]

Contextual Interference is defined as interference in performance and learning that arise from practicing one task in the context of other tasks. Transitional practice is a kind of practice sequence that starts out with trials of large blocks; then moves to smaller random blocks, and eventually finishes with complete randomization. The aim of this study was to investigate the effect of ‘transitional practice schedule’ on contextual interference in learning three badminton skills. The research was quasi-experimental with three experimental groups. The subjects were 30 female students of physical education (age: 19±1.3) from Urmia University who voluntarily participated in the study. They practiced three badminton skills (long service, forehand toss and backhand toss strokes) for ten sessions. In each session, each subject practiced 15 trials for each skill and totally 45 trials. The blocked group practiced in a blocked format. The random group practiced all three skills randomly in a way that no two similar skills would be repeated one after the other in each sequence. The transitional practice group practiced the first three sessions in a blocked format, the next three sessions with five random trials, the next three sessions with three random trials and the last session in an entirely random format. The groups' performances were recorded in each session. After the ten sessions, the immediate retention test and after 48 hours with no practice, the delayed retention test was conducted. The data were analyzed by one-way analysis of variance with repeated measures (ANOVA). The results showed that in the acquisition stage, group differences were not significant (p=0.48), but the mutual reaction (practice sessions x groups) was significant (p=0.001). In immediate retention test, only the difference between the block and random groups was significant (p=0.005) and the blocked group performed better than the random group. In delayed retention test, both random and transitional groups performed significantly better than the block group (p=0.001). Transitional group performed better than the random group and this difference was significant (p=0.043).

کلیدواژه‌ها [English]

  • Contextual interference
  • Transitional Practice Schedule
  • block practice
  • random practice
  • Long Service
  • Forehand Toss
  • Backhand Toss