نوع مقاله : مقاله پژوهشی Released under CC BY-NC 4.0 license I Open Access I

نویسندگان

1 استادیار دانشگاه پیام نور

2 کارشناس ارشد دانشگاه تهران

3 دانشجوی کارشناسی ارشد دانشگاه رازی کرمانشاه

چکیده

هدف از پژوهش حاضر، بررسی تأثیر عامل مداخله­گر بیرونی (انواع موسیقی) بر شاخص­های آمادگی جسمانی در پسران نوجوان است. به این منظور 30 پسر 9 تا 12 ساله با میانگین و انحراف استاندارد قد 40/2±8/133 سانتی­متر، وزن 97/2±6/35 کیلوگرم و شاخص تودة بدنی (BMI) 21/1±9/19 انتخاب شدند و با استفاده از روش تعادل مخالف در سه مرحلة اجرا در شرایط موسیقی ریتم تند، کند و کنترل (بدون موسیقی) به اجرای آزمون­ها پرداختند. از آزمون­های استقامت عضلانی، آزمون­های هماهنگی، چابکی و توان انفجاری استفاده شد. همچنین از موسیقی با ضرباهنگ تند ( bpm140- 135) و ضرباهنگ کند
( bpm120-115) استفاده شد. براساس تحلیل واریانس یکطرفه و آزمون تعقیبی بانفرنی تغییرات نتایج آزمون­های استقامت عضلانی شامل شنای سوئدی، دراز و نشست و پرس سینه در هر سه مرحله معنی­دار است (05/0P<). نتایج شنای سوئدی در مرحلة موسیقی تند و کند نسبت به مرحلة کنترل بهبود معنی­داری را نشان داد (74/237=26و1F). در مورد نتایج آزمون دراز و نشست (12/528=26و1F) و استقامت قدرتی (60/81=26و1F) در هر دو گروه مداخله نسبت به گروه کنترل تفاوت معنی­داری مشاهده شد (05/0P<). تغییرات نتایج آزمون هماهنگی در مراحل آزمون معنی­دار است (01/0=P). آزمودنی­ها در مرحلة کنترل و شرایط بدون موسیقی نسبت به دو مرحلة تجربی عملکرد بهتری را نشان دادند (05/0P<). در آزمون چابکی تفاوت معنی­داری بین سه مرحلة موسیقی کند، تند و کنترل مشاهده نشد (05/0P>). آزمون توان انفجاری در مرحلة موسیقی تند نسبت به مرحلة کنترل و موسیقی کند تغییرات معنی­داری را نشان داد (38/553=26و1F و 05/0P<). در نهایت گوش دادن به موسیقی هنگام اجراهای استقامتی و قدرتی موجب افزایش کارایی اجرا می­شود. احتمالاً موسیقی ریتم تند نیز در جلوگیری از بروز خستگی مرکزی مؤثر است. از سوی دیگر با توجه به نتایج تحقیق حاضر، موسیقی از هر نوع بر اجرای آزمون هماهنگی اثر منفی می­گذارد و بر چابکی تأثیری ندارد.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

The Survey of the Effect of Music on Performance of Physical Fitness Factors in Adolescent Boys

نویسندگان [English]

  • Farnaz Torabi 1
  • Kia Ranjbar 2
  • Zahra Soori 3

1 Ph.D Payam Noor University

2 M.Sc. University of Tehran

3 M.Sc. Student) Kermanshah Razi University

چکیده [English]

 
The aim of this study was to investigate the effect of external intervention factor (types of music) on physical fitness factors in adolescent boys. 30 adolescent boys (9-12 years old, MSD height, weight and BMI: 133.82.40 cm, 35.62.97 kg, and 19.91.21 kg/cm2), were selected and performed the tests in three stages (fast music, slow music, control) with Counter Balance method. In each stage, the muscular endurance, coordination, agility and muscular power tests were used. Also, fast rhythm (135-140 bpm) and slow rhythm (115-120 bpm) were used. Data were analyzed one-way analysis of variance (ANOVA) and Bonferroni post hoc test. The results showed that the changes in the results of muscular endurance tests including push up, sit-up and pull up were significant in all three stages (P<0.05).  The results of push up significantly outperformed those of control group in fast and slow music stages. There was a significant difference in sit-up and endurance strength between both intervention groups and control group (P<0.05). In each stage, the changes in the results of coordination tests were significant (P=0.01). The subjects outperformed in the control stage (no music) compared with the other stages (P<0.05). The agility results showed no significant difference among the three stages (P>0.05). The explosive power results showed significant differences in the fast music stage than control and slow music stages (P<0.05). Finally listening to the music during strength and endurance performances increases the efficiency of performance. Fast music maybe more effective in preventing central fatigue. On the other hand, every kind of music has negative effects on performance of coordination test and has no effect on performance of the agility test.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Slow and Fast Music
  • Healthy Young Boys
  • Physical Fitness Factors