نوع مقاله : مقاله پژوهشی Released under CC BY-NC 4.0 license I Open Access I

نویسندگان

1 دانشجوی دکتری دانشگاه خوارزمی تهران

2 دانشیار دانشگاه ارومیه

3 کارشناس ارشد دانشگاه ارومیه

4 دانشجوی کارشناسی دانشگاه شهید بهشتی

چکیده

هدف این تحقیق بررسی تأثیر خودگویی انگیزشی آشکار و نهان بر میزان درک فشار و عملکرد در فعالیت فزاینده تا حد واماندگی در کشتی‌گیران بود. جامعۀ آماری تحقیق کشتی‌گیران ارومیه بودند که پانزده کشتی‌گیر داوطلب انتخاب شدند. تحقیق در سه جلسه و در فاصلۀ یک هفته انجام گرفت. در جلسۀ اول بدون خودگویی و در جلسات دوم و سوم خودگویی نهان و آشکار ارائه شد. همچنین از تست توان هوازی بروس استفاده شد. زمان خستگی به‌عنوان عملکرد در نظر گرفته شد. شاخص بورگ هر سه دقیقه برای سنجش واماندگی آزمودنی‌ها تعیین شد. به‌منظور تجزیه‌وتحلیل داده‌ها از آنالیز واریانس با اندازه‌گیری‌های مکرر و آزمون تعقیبی توکی استفاده شد. نتایج نشان داد که تنها خودگویی نهان بر عملکرد آزمودنی‌ها تأثیر معناداری دارد (002/0=P). همچنین خودگویی انگیزشی آشکار (001/0=P) به‌طور معناداری میزان درک فشار را در آزمودنی‌ها نسبت به خودگویی نهان کاهش داد. تفاوت معناداری بین خودگویی نهان و بدون خودگویی مشاهده نشد (121/0=P). در نهایت، خودگویی انگیزشی آشکار موجب کاهش میزان درک فشار کشتی‌گیران در فعالیت فزاینده تا حد واماندگی شد، درحالی‌که خودگویی انگیزشی پنهان موجب افزایش استقامت آزمودنی‌ها شد.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

Effects of Overt and Covert Motivational Self-talk on Performance and Perceived Exertion Rate of Wrestlers in Progressive Exhaustion Exercise

نویسندگان [English]

  • Mohammad Sadegh Afroozeh 1
  • Hasan Mohammadzadeh Jahatloo 2
  • Mostafa Edrisi Kolur 3
  • Ali Afroozeh 4

1 Ph.D.Student Kharazmi University

2 Ph.D. Urmia University

3 M.Sc.Urmia University.

4 B.A.Student Shahid Beheshti University

چکیده [English]

The aim of this study was to examine the effect of overt and covert motivational
self-talk on perceived exertion and performance in a progressive exercise until
exhaustion in wrestlers. The population consisted of wrestlers in Urmia and 15
volunteer subjects were selected. This study was performed in three sessions with a
one-week interval. The first session was held without self–talk while the second and
third sessions were held covertly and overtly respectively. Bruce aerobic exercise
test was used in this study as well. The time to exhaustion was considered as
performance. Burg scale was used every 3 minutes in order to measure subjects'
exhaustion. To analyze the data, ANOVA with repeated measures and TUKEY post
hoc test was used. The results showed that only covert self-talk had a significant
effect on subjects’ performance (P=0.002). Also, overt motivational self-talk
(P=0.001) significantly decreased the subjects' perceived exertion rather than
covert self–talk. There was no significant difference between covert self-talk and
without self–talk (P=0.121). In conclusion, overt motivational self-talk decreased
the perceived exertion of the subjects in the progressive exercise until exhaustion
while covert motivational self-talk improved subjects’ endurance.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Covert Self-Talk
  • motivational self-talk
  • Overt Self-Talk
  • progressive exercise
  • wrestlers