نوع مقاله : مقاله پژوهشی Released under CC BY-NC 4.0 license I Open Access I

نویسندگان

1 گروه رفتار حرکتی، دانشکده علوم ورزشی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران.

2 گروه رفتار حرکتی، دانشکده علوم ورزشی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران .

3 گروه رفتار حرکتی، دانشکده علوم ورزشی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد ، ایران.

4 گروه مغز و اعصاب، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران.

چکیده

مقدمه: از اهداف تحقیقات ایجاد محیط یادگیری است که بتواند یادگیری را افزایش دهد. هدف تحقیق حاضر بررسی تأثیر تداخل زمینه‌ای بر دقت فضایی و برنامه‌ریزی مجدد حرکتی تکلیف حرکتی متوالی در افراد مبتلا به پارکینسون است.
روش پژوهش: پژوهش حاضر از نوع نیمه‌تجربی است و طرح پژوهش پیش‌آزمون - پس‌آزمون است. 64 نفر از افراد مبتلا به پارکینسون ( میانگین سنی= 3 ± 93/62 سال) به‌صورت نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شدند و به طور تصادفی به چهار گروه مساوی (16 نفری) شامل قالبی- تشابه زیاد/ قالبی- تشابه کم/ تصادفی-تشابه بالا/ و تصادفی- تشابه کم تقسیم شدند. شرکت‌کننده‌ها180کوشش ( 12 بلوک 15 کوششی) برای سه تکلیف حرکتی متوالی انجام دادند. خطای اجرای الگوهای حرکتی در همه مراحل محاسبه شد. در مرحلة اکتساب از آزمون تحلیل واریانس مرکب دو (تداخل زمینه‌ای) × دو (تشابه توالی) × 11 (بلوک‌های اکتساب)، مراحل یادداری از تحلیل واریانس دو (تداخل زمینه‌ای) × دو (تشابه توالی) × سه (مرحله)، آزمون انتقال و برنامه ریزی مجدد از طرح تحلیل واریانس دوطرفه دو (تداخل زمینه‌ای) × دو (تشابه توالی) در سطح 0/05 تحلیل شدند.
یافته‌ها: نتایج نشان داد در مرحلة اکتساب گروه قالبی- تشابه بالا عملکرد بهتری داشتند و اثر تعاملی گروه و تشابه توالی در مراحل یادداری و انتقال معنادار نبود، در مرحلة برنامه‌ریزی مجدد نیز گروه تصادفی - تشابه بالا بهتر بودند.
نتیجه‌گیری: طبق فرضیة بسط تمرین تصادفی قدرت بازنمایی حافظه را افزایش می‌دهد و پردازش عمیق‌تری را در حافظه شکل دهد.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

The Effect of Contextual Interference on Spatial Accuracy and Motor Reprogramming of Sequential Motor Task in People with Parkinson's Disease

نویسندگان [English]

  • Parvin Mohammadi Farsani 1
  • Hamidreza Taheri Torbati 2
  • Mehdi Sohrabi 3
  • Ali Shoeibi 4

1 Department of Motor behavior, Faculty of Sport Sciences, Ferdowsi University of Mashhad. Mashhad, Iran .

2 Department of Motor behavior, Faculty of Sport Sciences , Ferdowsi University of Mashhad, Mashhad, Iran

3 Department of Motor behavior, Faculty of Sport Sciences, Ferdowsi University of Mashhad, Mashhad , Iran.

4 Department of Neurology , Faculty of Medical University ,Mashhad University of Medical Sciences, Mashhad , Iran.

چکیده [English]

Introduction: The goal of research is to create a learning environment that can increase learning. This study aimed to investigate the effect of contextual interference on spatial accuracy and motor reprogramming of the sequential motor task in people with Parkinson's disease.
Methods: The research method is a quasi-experimental type with a pre-test and post-test research design. 64 people with Parkinson's disease (mean age = 62.93 ± 3) were selected by convenience sampling method and randomly assigned into four equal groups (16 people) including blocked - high similarity, blocked - low similarity, random - high similarity, and random - low similarity. The participants performed 180 trials (12 blocks of 15 trials) for three sequential movement tasks. The error of movement patterns performance was calculated in all stages. In the acquisition stage, the 2 (contextual interference) × 2 (sequence similarity) × 11 (acquisition blocks) ANOVA with repeated measures of the last factor, and for the retention stage, the 2 (contextual interference) × 2 (similarity of sequence) × 3 (stages) ANOVA with repeated measures of last factor, and for the transfer and reprogramming stages, the 2 (contextual interference) × 2 (sequence similarity) ANOVA were used at P=0.05 level of significance.
Results: The results showed that in the acquisition phase, the blocked-high similarity group performed better, and the interactive effect of the group and sequence similarity was not significant in the retention and transfer stages. In the reprogramming phase, the random-high similarity group was better.
Conclusion: According to the elaboration hypothesis, random practice increases the strength of memory representation and forms deeper processing in memory.

کلیدواژه‌ها [English]

  • practice order
  • people with Parkinson' s disease
  • reprogramming
  • spatial accuracy
Fiorelli, C. M., Ciolac, E. G., Simieli, L., Silva, F. A., Fernandes, B., Christofoletti, G., & Barbieri, F. A. (2019). Differential acute effect of high-intensity interval or continuous moderate exercise on cognition in individuals with Parkinson’s disease. Journal of Physical Activity and Health16(2), 157-164. http:// doi.org/ 10.1123/jpah.2018-0189