مقاله پژوهشی Released under CC BY-NC 4.0 license I Open Access I
هانیه قاسمیان مقدم؛ حسن محمدزاده
چکیده
مقدمه: پژوهش حاضر با هدف بررسی اثر یک دوره تمرینات بدنی هدفمدار تکواندو بر کارکردهای شناختی کودکان با اختلال یادگیری اجرا شد.روش پژوهش: در این پژوهش نیمهتجربی که با طرح پیشآزمون ـ پسآزمون با گروه کنترل انجام گرفت، 20 نفر از کودکان پسر با اختلال یادگیری با مراجعه به آموزش و پرورش استثنایی شهر مشهد از مراکز اختلال یادگیری انتخاب ...
بیشتر
مقدمه: پژوهش حاضر با هدف بررسی اثر یک دوره تمرینات بدنی هدفمدار تکواندو بر کارکردهای شناختی کودکان با اختلال یادگیری اجرا شد.روش پژوهش: در این پژوهش نیمهتجربی که با طرح پیشآزمون ـ پسآزمون با گروه کنترل انجام گرفت، 20 نفر از کودکان پسر با اختلال یادگیری با مراجعه به آموزش و پرورش استثنایی شهر مشهد از مراکز اختلال یادگیری انتخاب شدند. در مرحلة پیشآزمون، حافظة کاری و بازداری آزمودنیها بهترتیب توسط آزمونهای ان ـ بک و استروپ سنجیده شدند. پس آن، گروه تمرین در برنامة تمرینی منتخب تکواندو بهصورت سه جلسة 50 دقیقهای در هفته، در بازة زمانی چهار هفته شرکت کردند. در هر جلسه پیش از اجرای پروتکل تمرینی از مجموعه بازیهای شناختی مغز من استفاده شد. 10 دقیقة اول جلسه، اجرای بازیهای شناختی، سپس 10 دقیقه گرم کردن، 30 دقیقه آموزش و تمرین تکنیکهای تکواندو و در آخر 10 دقیقه سرد کردن انجام گرفت. طی این مدت، گروه کنترل فعالیتهای عادی خود را انجام دادند. در انتها، متغیرهای وابسته مجدداً در مرحلة پسآزمون اندازهگیری شدند. بهمنظور تحلیل آماری از آزمون تحلیل واریانس با اندازههای تکراری استفاده شد.یافتهها: تمرینات بدنی هدفمدار تکواندو موجب بهبود کارکردهای شناختی در گروه تمرین شد؛ تمامی این تغییرات در مقایسه با گروه کنترل معنادار بود (0/05>P).نتیجهگیری: تمرینات بدنی هدفمدار تکواندو میتواند بهعنوان یک مداخله بر بهبود کارکردهای شناختی این گروه کودکان تأثیرگذار باشد.
مقاله پژوهشی Released under CC BY-NC 4.0 license I Open Access I
حسین صمدی؛ جلیل مرادی؛ محمد صحبتی ها
چکیده
مقدمه: واکنشپذیری به استرس زمینهساز تفاوتهای فردی در پاسخهای ذهنی، عاطفی و فیزیولوژیکی به موقعیتهای استرسزا بوده و نشانگری معتبر برای پیامدهای نامطلوب سلامت فعلی و آینده است. با وجود اهمیت موضوع واکنشپذیری به استرس و تبعات آن، محاسبۀ فیزیولوژیکی مرسومِ واکنشپذیری زمانبر، پرهزینه و تهاجمی است. هدف پژوهش، تعیین ...
بیشتر
مقدمه: واکنشپذیری به استرس زمینهساز تفاوتهای فردی در پاسخهای ذهنی، عاطفی و فیزیولوژیکی به موقعیتهای استرسزا بوده و نشانگری معتبر برای پیامدهای نامطلوب سلامت فعلی و آینده است. با وجود اهمیت موضوع واکنشپذیری به استرس و تبعات آن، محاسبۀ فیزیولوژیکی مرسومِ واکنشپذیری زمانبر، پرهزینه و تهاجمی است. هدف پژوهش، تعیین روایی و پایایی نسخۀ فارسی مقیاس واکنشپذیری به استرس ادراکشده در ورزشکاران نوجوان بود.
روش پژوهش: پژوهش حاضر از نوع توصیفی-همبستگی بود. نمونۀ آماری 290 نفر از ورزشکاران (130 دختر و 160 پسر) رشتههای ورزشی مختلف با دامنۀ سنی 12 تا 20 سال بودند که با روش نمونهگیری در دسترس در پژوهش حاضر شرکت کردند. ابتدا با استفاده از روش بازترجمه، صحت ترجمۀ نسخۀ فارسی پرسشنامه تأیید و در ادامه برای تعیین روایی ساز پرسشنامه از تحلیل عامل تأییدی مبتنی بر مدلیابی معادلات ساختاری و برای تعیین همسانی درونی از ضریب آلفای کرونباخ استفاده شد.
یافتهها: نتایج نشان داد که شاخص نیکویی برازش و شاخص برازش تطبیقی بالاتر از 0/90 است. ضریب آلفای کرونباخ برای مقیاس واکنشپذیری به استرس ادراکشده در ورزشکاران نوجوان و ابعاد آن بالای0/7 (مقدار شاخص قابل قبول بودن) بهدست آمد.
نتیجهگیری: بر اساس نتایج، مقیاس فارسی واکنشپذیری به استرس ادراکشده در ورزشکاران نوجوان از روایی سازه و پایایی درونی مطلوب و قابل قبولی برخوردار است و میتوان از آن بهعنوان ابزاری روا و پایا استفاده کرد.
مقاله پژوهشی Released under CC BY-NC 4.0 license I Open Access I
پروین محمدی فارسانی؛ حمیدرضا طاهری تربتی؛ مهدی سهرابی؛ علی شعیبی
چکیده
مقدمه: از اهداف تحقیقات ایجاد محیط یادگیری است که بتواند یادگیری را افزایش دهد. هدف تحقیق حاضر بررسی تأثیر تداخل زمینهای بر دقت فضایی و برنامهریزی مجدد حرکتی تکلیف حرکتی متوالی در افراد مبتلا به پارکینسون است.روش پژوهش: پژوهش حاضر از نوع نیمهتجربی است و طرح پژوهش پیشآزمون - پسآزمون است. 64 نفر از افراد مبتلا به پارکینسون ( ...
بیشتر
مقدمه: از اهداف تحقیقات ایجاد محیط یادگیری است که بتواند یادگیری را افزایش دهد. هدف تحقیق حاضر بررسی تأثیر تداخل زمینهای بر دقت فضایی و برنامهریزی مجدد حرکتی تکلیف حرکتی متوالی در افراد مبتلا به پارکینسون است.روش پژوهش: پژوهش حاضر از نوع نیمهتجربی است و طرح پژوهش پیشآزمون - پسآزمون است. 64 نفر از افراد مبتلا به پارکینسون ( میانگین سنی= 3 ± 93/62 سال) بهصورت نمونهگیری در دسترس انتخاب شدند و به طور تصادفی به چهار گروه مساوی (16 نفری) شامل قالبی- تشابه زیاد/ قالبی- تشابه کم/ تصادفی-تشابه بالا/ و تصادفی- تشابه کم تقسیم شدند. شرکتکنندهها180کوشش ( 12 بلوک 15 کوششی) برای سه تکلیف حرکتی متوالی انجام دادند. خطای اجرای الگوهای حرکتی در همه مراحل محاسبه شد. در مرحلة اکتساب از آزمون تحلیل واریانس مرکب دو (تداخل زمینهای) × دو (تشابه توالی) × 11 (بلوکهای اکتساب)، مراحل یادداری از تحلیل واریانس دو (تداخل زمینهای) × دو (تشابه توالی) × سه (مرحله)، آزمون انتقال و برنامه ریزی مجدد از طرح تحلیل واریانس دوطرفه دو (تداخل زمینهای) × دو (تشابه توالی) در سطح 0/05 تحلیل شدند.یافتهها: نتایج نشان داد در مرحلة اکتساب گروه قالبی- تشابه بالا عملکرد بهتری داشتند و اثر تعاملی گروه و تشابه توالی در مراحل یادداری و انتقال معنادار نبود، در مرحلة برنامهریزی مجدد نیز گروه تصادفی - تشابه بالا بهتر بودند.نتیجهگیری: طبق فرضیة بسط تمرین تصادفی قدرت بازنمایی حافظه را افزایش میدهد و پردازش عمیقتری را در حافظه شکل دهد.
مقاله پژوهشی Released under CC BY-NC 4.0 license I Open Access I
پوریا رحمانی؛ محمد کریمی زاده اردکانی؛ سید محمد حسینی
چکیده
مقدمه: وضعیت سر به جلو از رایجترین ناهنجاریهای وضعیتی در بین دانشآموزان است که این اختلال بر کنترل وضعیتی (تعادل) آنها اثرگذار است. اگرچه روند استفاده از اگزرگیم برای بهبود تعادل وجود دارد، با این حال، اثربخشی اگزرگیم که بهطور خاص برای بهبود تعادل دانشآموزان با وضعیت سر به جلو طراحی شده باشد، نامشخص است. بنابراین هدف از پژوهش ...
بیشتر
مقدمه: وضعیت سر به جلو از رایجترین ناهنجاریهای وضعیتی در بین دانشآموزان است که این اختلال بر کنترل وضعیتی (تعادل) آنها اثرگذار است. اگرچه روند استفاده از اگزرگیم برای بهبود تعادل وجود دارد، با این حال، اثربخشی اگزرگیم که بهطور خاص برای بهبود تعادل دانشآموزان با وضعیت سر به جلو طراحی شده باشد، نامشخص است. بنابراین هدف از پژوهش حاضر بررسی تأثیر تمرینات اگزرگیم بر تعادل ایستای کودکان مبتلا به وضعیت سر به جلو بود.روش پژوهش: در این پژوهش نیمهتجربی که با طرح پیشآزمون- پسآزمون با گروه کنترل انجام گرفت، 30 پسر با وضعیت سر به جلو شهر تاکستان با دامنة سنی 7 تا 12 سال بهصورت هدفمند انتخاب شدند و در دو گروه تمرین اگزرگیم و کنترل قرار گرفتند. در مرحلة پیشآزمون، شرکتکنندگان اقدام به اجرای سه کوشش آزمون لکلک (تعادل ایستا) کردند. مرحلة مداخله در هشت هفته و هر هفته دو جلسه و هر جلسه 30 دقیقه انجام گرفت که شرکتکنندگان به اجرای تمرینات مربوط پرداختند. پس از اتمام مرحلة تمرینی، مرحلة پسآزمون انجام گرفت که شرکتکنندگان همانند مرحلة پیشآزمون به اجرای آزمون تعادل ایستا پرداختند. دادهها به روش تحلیل کوواریانس تکمتغیری تحلیل شد.یافتهها: نتایج نشان داد که تمرینات اگزرگیم موجب بهبود معنادار تعادل ایستای کودکان مبتلا به وضعیت سر به جلو شد (0/001=P ،22/99=F).نتیجهگیری: بهطور کلی نتایج پژوهش حاضر بر اهمیت تمرینات اگزرگیم بر تعادل ایستای کودکان مبتلا به وضعیت سر به جلو تأکید دارد و پیشنهاد میشود از مزایای این تمرینات در بهبود تعادل ایستا استفاده شود.
مقاله پژوهشی Released under CC BY-NC 4.0 license I Open Access I
سید فردین قیصری؛ محمود شیخ
چکیده
مقدمه: با توجه به شیوع اختلالات بینایی-حرکتی در بین کودکان نارس و اهمیت مهارتهای بینایی-حرکتی در انجام تکالیف روزمره، نیاز به ابزاری پایا و روا برای اندازهگیری این مهارتها در این افراد، احساس میشود. هدف از تحقیق حاضر، بررسی ویژگیهای روانسنجی نسخة فارسی آزمون بینایی-حرکتی ویرایش سوم (3-TVMS) در کودکان نارس بود.روش پژوهش: بدینمنظور ...
بیشتر
مقدمه: با توجه به شیوع اختلالات بینایی-حرکتی در بین کودکان نارس و اهمیت مهارتهای بینایی-حرکتی در انجام تکالیف روزمره، نیاز به ابزاری پایا و روا برای اندازهگیری این مهارتها در این افراد، احساس میشود. هدف از تحقیق حاضر، بررسی ویژگیهای روانسنجی نسخة فارسی آزمون بینایی-حرکتی ویرایش سوم (3-TVMS) در کودکان نارس بود.روش پژوهش: بدینمنظور از بین دانشآموزان 7 تا 12 ساله سراسر کشور به روش نمونهگیری تصادفی خوشهای چندمرحلهای، 2100 نفر انتخاب شدند. از این میان 376 کودک نارس که هنگام تولد کمتر از هشت ماه یا با وزن بسیار کم (1500 گرم) بودند، وارد تحقیق شدند. ابزار اندازهگیری نسخة فارسی3-TVMS بود که در دو مرحله، به فاصلة سه هفته روی نمونههای تحقیق اجرا شد. همچنین آزمون بندر گشتالت در مرحلة اول روی آزمودنیها اجرا شد. از روش آلفای کرونباخ بهمنظور تعیین همسانی درونی یا پایایی درونی و از روش ضریب همبستگی درونطبقهای برای تعیین پایایی زمانی و از تحلیل واریانس یکراهه برای تعیین روایی سازه و تفاوت بین گروهها استفاده شد. همچنین برای بررسی روایی همگرا از ضریب همبستگی پیرسون استفاده شد.یافتهها: نتایج این تحقیق حاکی از روایی مناسب3-TVMS برای تمامی گروههای سنی 7 تا 12 سال در کودکان نارس است. همچنین نتایج حاکی از همسانی درونی مطلوب و قابل قبول و پایایی زمانی یا تکرارپذیری این آزمون است.نتیجهگیری: 3-TVMS دارای روایی و پایایی مناسب بهمنظور غربالگری و شناسایی کودکان نارس مبتلا به اختلال مهارتهای بینایی-حرکتی است.
مقاله پژوهشی Released under CC BY-NC 4.0 license I Open Access I
محبوبه عالیوندی دارانی؛ حسن کردی؛ کیوان ملانوروزی
چکیده
مقدمه: حرکت، یک راه برقراری ارتباط اجتماعی کودک با سایر افراد در زندگیاش است. کودک با حرکت کردن در محیط تجربههای مختلفی را کسب میکند، هرچند مهارتهای او هنوز تکامل نیافته است. این پژوهش با هدف بررسی تأثیر تمرینهای حرکتی در آب بر رشد مهارتهای عاطفی- اجتماعی و مهارتهای حرکتی درشت کودکان 3 تا 6 سال انجام گرفت.روش پژوهش: پژوهش ...
بیشتر
مقدمه: حرکت، یک راه برقراری ارتباط اجتماعی کودک با سایر افراد در زندگیاش است. کودک با حرکت کردن در محیط تجربههای مختلفی را کسب میکند، هرچند مهارتهای او هنوز تکامل نیافته است. این پژوهش با هدف بررسی تأثیر تمرینهای حرکتی در آب بر رشد مهارتهای عاطفی- اجتماعی و مهارتهای حرکتی درشت کودکان 3 تا 6 سال انجام گرفت.روش پژوهش: پژوهش از نوع نیمهتجربی با طرح پیشآزمون-پسآزمون و گروه کنترل بود. جامعة آماری کودکان دختر در مهدکودکهای شهر فریدن استان اصفهان بودند. 23 نفر به شکل در دسترس انتخاب شدند و بهصورت تصادفی در دو گروه تجربی (12نفر) و کنترل (11نفر) قرار گرفتند. گروه تجربی، 16جلسة 50دقیقهای تمرینهای حرکتی در آب را به مدت هشت هفته انجام دادند و گروه کنترل، فعالیتهای روزمرة خود را طبق برنامههای معمول انجام دادند. هر دو گروه، نسخة سوم آزمون رشد مهارتهای حرکتی درشت اولریخ و پرسشنامة مهارتهای عاطفی اجتماعی گرشام و الیوت (1990) را در شرایط کاملاً مشابه در پیشآزمون و پسآزمون اجرا کردند. تجزیهوتحلیل دادهها با آزمون تحلیل کوواریانس چندمتغیره در سطح معناداری 0/05 و در نرمافزار اس پی اس اس نسخة 26 انجام شد.یافتهها: نتایج نشان داد بازیهای حرکتی در آب به شکل معناداری موجب رشد مهارتهای درشت (جابهجایی و کنترل شیء) و مهارتهای عاطفی- اجتماعی (همکاری، جرأتورزی، خودکنترلی و مسئولیتپذیری) بیشتری نسبت به گروه کنترل شد ( P ≤0/05 ).نتیجهگیری: با ارائة برنامة آموزشی بازی در آب میتوان فرصتی برای رشد مهارتهای عاطفی- اجتماعی و مهارتهای حرکتی درشت کودکان پیشدبستانی دختر فراهم کرد.