نوع مقاله : مقاله پژوهشی Released under CC BY-NC 4.0 license I Open Access I

نویسندگان

1 دانشیار، گروه تربیت بدنی، واحد تبریز، دانشگاه آزاد اسلامی، تبریز، ایران

2 گروه تربیت بدنی، واحد سلماس، دانشگاه آزاد اسلامی، سلماس، ایران.

چکیده

مقدمه: هدف تحقیق حاضر بررسی اثر زمان‌بندی استفاده از خودگویی راهبردی بر عملکرد و یادگیری افراد نوآموز بود. روش پژوهش: 36 دانشجوی نوآموز در مهارت‌های بسکتبال انتخاب و به‌صورت تصادفی به سه گروه خودگویی راهبردی قبل از ارائة بازخورد، بعد از ارائة بازخورد و کنترل تقسیم شدند. در هر جلسه، 60 کوشش تمرینی از چهار نقطه از قوس بسکتبال داده شد. مربی پس از هر سه کوشش یک بازخورد دربارة شیوة اجرای مهارت به نوآموزان می‌داد. در گروه تجربی اول، به نوآموزان آموزش داده شد تا از خودگویی راهبردی پس از اتمام سه کوشش تمرینی و پیش از ارائة بازخورد برای شناسایی خطا استفاده کنند؛ به گروه تجربی دوم، از نوآموزان خواسته شد که از خودگویی راهبردی پس از ارائة بازخورد برای اصلاح خطاها استفاده کنند و در گروه کنترل، تمرینات و بازخورد داده شد، اما خودگویی ارائه نشد. در نهایت، دو هفته پس از پایان مداخله آزمون یادداری برگزار شد.
یافته‌ها: نتایج تحلیل واریانس دوعاملی در مرحلة اکتساب نشان داد که اثر اصلی جلسات (0/000=P) و گروه (0/024=P) بر عملکرد شوت بسکتبال معنی‌دار بود. همچنین، اثر تعاملی جلسات و گروه بر عملکرد شوت بسکتبال معنا‌دار بود (0/001=P). در نهایت، خودگویی پیش از ارائة بازخورد نسبت به بعد از بازخورد به بهبود یادگیری مهارت شوت بسکتبال منجر شد (0/007=P).
 نتیجه‌گیری: به‌نظر می‌رسد خودگویی راهبردی در قبل از ارائة بازخورد به‌دلیل توجه بر شناسایی خطا و استفاده از بازخورد مربی دربارة نحوة اصلاح خطاها برای یادگیری پرتاب بسکتبال مفید است.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

The Effect of Timing the Use of Strategic Self-Talk on Performance and Learning of Basketball Shots in Novices

نویسندگان [English]

  • Amir Dana 1
  • Mansour Khalilzadeh Kouchameshki 2

1 Associate Professor, Department of Physical Education, Tabriz Branch, Islamic Azad University, Tabriz, Iran

2 Department of Physical Education and Sport Science, Salmas Branch, Islamic Azad University, Salmas, Iran.

چکیده [English]

Introduction: The purpose of this research was to study the effect of timing the use of strategic self-talk on the performance and learning of novices.
Methods: 36 new students in basketball skills were selected and randomly assigned into three pre-feedback strategic self-talk, post-feedback strategic self-talk, and control groups. In each session, 60 practice trials were given from four points of the basketball arc. After every three trials, the coach gave feedback to the trainees about how to perform the skill. In the first experimental group, the novices were taught to use strategic self-talk after completing three practice trials and before providing feedback to identify errors; In the second experimental group, the novices were asked to use strategic self-talk after providing feedback to correct errors, and in the control group, both training and feedback were given, but no self-talk was provided. Finally, two weeks after the end of the intervention, a retention test was held.
Results: The two-factor analysis of variance results in the acquisition phase showed that the main effects of sessions (P=0.000), and group (P=0.024) on basketball shooting performance were significant. Also, the interactive effect of sessions and groups on basketball shooting performance was significant (P=0.001). Finally, strategic self-talk before providing feedback improved basketball shooting skill learning compared to strategic self-talk after providing feedback (P=0.007).
Conclusion: It seems that strategic self-talk before providing feedback is beneficial for learning basketball shots due to the attention to error identification and the use of the coach's feedback for error correction.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Basketball Shot
  • Educational Self-Talk
  • Learning
  • Performance
  • Strategic Self-Talk