نوع مقاله : مقاله پژوهشی Released under CC BY-NC 4.0 license I Open Access I

نویسندگان

1 گروه رفتار حرکتی و مدیریت ورزشی، دانشکده علوم ورزشی، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران

2 دانشیار گروه رفتار حرکتی و مدیریت ورزشی، دانشکده علوم ورزشی، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران

چکیده

مقدمه: هدف از انجام پژوهش حاضر، تعیین اثر پیچیدگی تکلیف بر انتقال دو سویه در افراد سالمند بود.

روش پژوهش: در این پژوهش 30 سالمند سالم مرد و زن با میانگین سنی (40/7±5/68 سال) به شکل در دسترس، شرکت کردند. مشارکت‌کنندگان در مرحله پیش‌آزمون سه نوع تکلیف مهارت انگشتی متفاوت از نظر پیچیدگی شامل تخته‌میخ پردو، چابکی اکانر و تخته‌میخ پردو در آینه را با دست برتر و غیربرتر خود انجام‌دادند. سپس یکی از تکالیف را شش بار با دست برتر تمرین و در نهایت در مرحله پس‌آزمون و یادداری نیز تکلیف را با دست برتر و غیر‌برتر خود انجام دادند. بین پس‌آزمون و یادداری تکلیف اول تا شروع تمرین تکلیف دوم یک هفته‌ فاصله بود. زمان انجام هر تکلیف نسبت به زمان انجام تکلیف در پیش‌آزمون نرمالسازی و درصد پیشرفت نسبت به این وضعیت در تکرارهای مختلف محاسبه‌شد. به منظور تحلیل نتایج از آزمون تحلیل واریانس یک راهه و ضریب همبستگی پیرسون استفاده‌شد( 05/0p ≤ ).

یافته ها: یافته‌های پژوهش نشان‌داد طی مرحله پس‌آزمون و یادداری تفاوت معنادار در میزان پیشرفت دست غیربرتر در اجرای مهارت انگشتی با پیچیدگی مختلف بین آزمون پردو و پردو در آینه و همچنین بین آزمون پردو و اکانر، وجود داشت. همچنین بین کل زمان تمرین و میزان پیشرفت دست غیر‌برتر در تکلیف پردو و بین میزان پیشرفت دست برتر و غیربرتر در آزمون پردو و پردو در آینه همبستگی معنادار وجودداشت.

نتیجه گیری: به نظر می‌رسد در افراد مسن مکانیسم‌های جبرانی مغز باعث ایجاد انتقال دوسویه در تکالیف پیچیده هستند.

کلیدواژه‌ها

موضوعات

عنوان مقاله [English]

The Effect of Task Complexity on Bilateral Transfer in Older Adults

نویسندگان [English]

  • Fereshte Hemmatizad 1
  • Mehdi RafeiBoroujeni 2
  • Hamid Salehi 2

1 MA of Motor Behavior, Department of Motor Behavior and Sport Management, Faculty of Sport Sciences, University of Isfahan, Isfahan, Iran

2 Associate Professor, Department of Motor Behavior and Sport Management, Faculty of Sport Sciences, University of Isfahan, Isfahan, Iran

چکیده [English]

Introduction: The aim of the present research was to determine the effect of task complexity on the bilateral transfer in older adults.

Methods:Thirty healthy elderly men and women with the average age of 68/5±7/40 years were selected by convenience sampling method. Participants perform the Purdue pegboard test, O’Connor dexterity test and the mirror Purdue pegboard test with their dominant and non-dominant hands in pretest. Then, they practiced one of the tasks 6 times by dominant hand and then they participated in posttest and retention test of task. After one week, they started to practice next task and each of the participant attempted a test randomly so that the sequential and learning effect would be eliminated. In posttest and retention test the task was done by both dominant and non-dominant hands. The percentage of progress were calculated by normalization of the time to complete each task during practice compared to the time to complete the task in pretest. The one-way analysis of variance and the Pearson correlation coefficient (P ≤ 0/05)were used for statistical analysis

Results: There were significant differences between progress rate of Purdue pegboard test and mirror Purdue pegboard test and between O’Connor dexterity test and Purdue pegboard test. The amount of time training was a factor associated with bilateral transfer for Purdue pegboard test. Significant correlation was found between the progression rate of Purdue pegboard test and mirror Purdue pegboard test in nondominant hand.

Conclusion:It is likely that compensatory mechanisms have been utilized to maintain performance despite ageing.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Dominant hand
  • Interlimb transfer
  • Nondominant hand. Older adults