الهه سیاوشی؛ علی حیرانی؛ احسان زارعیان
چکیده
پژوهش حاضر با هدف بررسی تأثیر همتاسازی سطح مهارت در تمرین تعاملی دوتایی مشارکتی بر یادگیری مهارت فورهند تنیس روی میز دختران نوجوان بود. در یک روش نیمه‌تجربی 24 دختر (14-16 سال)، به‌صورت نمونۀ در دسترس از دبیرستان‌های دخترانۀ شهر نهاوند انتخاب و به دو گروه مبتدی- مبتدی و مبتدی- ماهر تقسیم شدند. هر دو گروه به مدت 5 جلسه تمرینات دونفره را ...
بیشتر
پژوهش حاضر با هدف بررسی تأثیر همتاسازی سطح مهارت در تمرین تعاملی دوتایی مشارکتی بر یادگیری مهارت فورهند تنیس روی میز دختران نوجوان بود. در یک روش نیمه‌تجربی 24 دختر (14-16 سال)، به‌صورت نمونۀ در دسترس از دبیرستان‌های دخترانۀ شهر نهاوند انتخاب و به دو گروه مبتدی- مبتدی و مبتدی- ماهر تقسیم شدند. هر دو گروه به مدت 5 جلسه تمرینات دونفره را با آرایش مهارتی مربوط به خود (مبتدی- مبتدی، مبتدی- ماهر) انجام دادند، که هر جلسه شامل 20 ست 3 دقیقه‌ای با زمان استراحت 1 دقیقه‌ای بین ست‌ها بود. با استفاده از آزمون دقت ضربۀ فورهند تنیس روی میز، اجرا در مراحل پیش‌آزمون، پس‌آزمون، یادداری و انتقال سنجیده شد. برای بررسی توزیع طبیعی داده‌ها از آزمون شاپیرو-ویلک استفاده شد. سپس آزمون آنالیز واریانس مرکب و آزمون تعقیبی مناسببرای تحلیل داده‌ها به‌کار رفت. نتایج نشان داد هر دو گروه مبتدی- مبتدی و مبتدی- ماهر پیشرفت معناداری در یادگیری مهارت فورهند تنیس روی میز نشان دادند (5/0 < p) . همچنین گروه مبتدی- ماهر در مراحل اکتساب، یادداری و انتقال نسبت به گروه مبتدی- مبتدی عملکرد بهتری داشت (5/0 < p). یافته‌های فعلی نشان می‌دهد که ترتیب مبتدی-ماهر برای یادگیری مهارت تنیس روی میز در حین آموزش دونفره بهتر بود، زیرا آنها از مشاهدۀ مدل بهینه و سایر چالش‌ها و راهبرد‌های مرتبط در طول تمرین سود می‌برند.
پروین قدرت نالوس؛ احسان زارعیان؛ محمدرضا قاسمیان مقدم
چکیده
با توجه به تأثیری که تمرینات هوازی می‌تواند بر عملکرد شناختی و حافظه داشته باشد، چالشی که همچنان در تحقیقات وجود دارد این است که زمان‌بندی اجرای تمرینات هوازی نسبت به جلسۀ آموزشی تکلیفی که می‌بایست به خاطر سپرده شود، چگونه باشد. پژوهش حاضر در پی پاسخگویی به این پرسش است که تمرینات هوازی در زمان‌های قبل، حین و بعد از اکتساب، چه تأثیری ...
بیشتر
با توجه به تأثیری که تمرینات هوازی می‌تواند بر عملکرد شناختی و حافظه داشته باشد، چالشی که همچنان در تحقیقات وجود دارد این است که زمان‌بندی اجرای تمرینات هوازی نسبت به جلسۀ آموزشی تکلیفی که می‌بایست به خاطر سپرده شود، چگونه باشد. پژوهش حاضر در پی پاسخگویی به این پرسش است که تمرینات هوازی در زمان‌های قبل، حین و بعد از اکتساب، چه تأثیری بر فرایند تحکیم حافظۀ کلامی دارد. در این تحقیق نیمه‌تجربی 48 دختر غیرورزشکار 20 تا 30 سال در چهار گروه کنترل، تمرین قبل، بعد و حین اکتساب با زمان‌بندی متفاوت، ترکیبی از تکلیف یادگیری کلامی شنوایی ری و 15 دقیقه فعالیت هوازی با شدت متوسط را انجام دادند. سپس تمامی گروه‌ها یک و 24 ساعت بعد در آزمون یادداری تکلیف حافظه شرکت کردند. یافته‌ها نشان داد که بین گروه‌ها در روند تغییرات در مرحلۀ اکتساب تفاوت معناداری وجود نداشت. علاوه‌بر این گروه‌ها در آزمون‌های یادداری عملکرد یکسانی داشتند. تنها تفاوت مشاهده‌شده در میزان افت عملکرد در آزمون یادداری اول نسبت به جلسۀ انتهای اکتساب بود که براساس آن به‌غیر از گروه بعد و حین تمرین سایر گروه‌ها افت عملکرد معناداری داشتند. بر این اساس به‌نظر می‌رسد تمرینات هوازی در حین اکتساب و همچنین بعد از آن می‌تواند دارای تأثیرات مثبت کوتاه‌مدتی بر حافظۀ کلامی باشد، هرچند این اثر در زمان‌بندی قبل از اکتساب مشاهده نشد.
