مریم شجاع؛ سید محمد کاظم واعظ موسوی؛ عبدالله قاسمی
چکیده
چکیده:هدف از پژوهش حاضر بررسی تأثیر تمرینات بازی محور بر رشد حرکتی کودکان دارای اضافه وزن با اختلال هماهنگی رشدی بود. روش پژوهش حاضر نیمه‌تجربی و از نوع پیش‌آزمون- پس‌آزمون است. 50 کودک 10-8 سال، دارای اضافه وزن و با اختلال هماهنگی رشدی انتخاب شدند و پس از انجام پیش‌آزمون به‌طور تصادفی در دو گروه آزمایش (n=30) و گروه کنترل (n=20) قرار گرفتند. ...
بیشتر
چکیده:هدف از پژوهش حاضر بررسی تأثیر تمرینات بازی محور بر رشد حرکتی کودکان دارای اضافه وزن با اختلال هماهنگی رشدی بود. روش پژوهش حاضر نیمه‌تجربی و از نوع پیش‌آزمون- پس‌آزمون است. 50 کودک 10-8 سال، دارای اضافه وزن و با اختلال هماهنگی رشدی انتخاب شدند و پس از انجام پیش‌آزمون به‌طور تصادفی در دو گروه آزمایش (n=30) و گروه کنترل (n=20) قرار گرفتند. گروه آزمایش هر هفته 3 جلسه و به مدت 3 ماه در پروتکل تعیینشده شرکت کردند. ابزار اندازه‌گیری آزمون MABC-2 بود و برای تحلیل داده‌ها از نرمافزار SPSS نسخۀ 21 استفاده شد. نتایج آزمون MANCOVA نشان داد که بین گروه تجربی و کنترل حداقل در یکی از متغیرهای تحقیق تفاوت وجود دارد. براساس نتایج تحلیل کوواریانس یکطرفه با سطح معناداری 05/0 مشخص شد که بین گروه کنترل و گروه تحت مداخله در مؤلفه‌های رشد حرکتی و خردهمقیاسهای آن (چالاکی دست، هدف‌گیری و تعادل) تفاوت معناداری وجود دارد و گروه آزمایش نمرههای بهتری کسب کردند. بنابراین توصیه می‌شود با طراحی تمرینات مختلف و مداخلۀ زودهنگام از پیشرفت این اختلال در افراد دارای اضافه وزن جلوگیری کنیم و ثأثیر مثبتی بر رشد حرکتی این افراد داشته باشیم.
ابراهیم متشرعی؛ بهروز عبدلی؛ سید محمد کاظم واعظ موسوی؛ علیرضا فارسی
چکیده
هدف از این مطالعه، بررسی تأثیر تمرینات پی.اس.تی بر عملکرد، یادداری و انتقال تحت فشار بازیکنان نوآموز بدمینتون بود.40 نوآموز بدمینتون به روش جایگزینی تصادفی در دو گروه آزمایش (20 نفر) و کنترل مداخله‌نما (20 نفر) قرار گرفتند. در آزمون‌های اکتساب و یادداری از آزمون‌های استاندارد سرویس کوتاه و بلند، تاس کلیر و دراپ و در آزمون انتقال تحت فشار، ...
بیشتر
هدف از این مطالعه، بررسی تأثیر تمرینات پی.اس.تی بر عملکرد، یادداری و انتقال تحت فشار بازیکنان نوآموز بدمینتون بود.40 نوآموز بدمینتون به روش جایگزینی تصادفی در دو گروه آزمایش (20 نفر) و کنترل مداخله‌نما (20 نفر) قرار گرفتند. در آزمون‌های اکتساب و یادداری از آزمون‌های استاندارد سرویس کوتاه و بلند، تاس کلیر و دراپ و در آزمون انتقال تحت فشار، از روش تجزیه‌وتحلیل یادداشتبرداری استفاده شد. تمامی شرکت‌کنندگان مهارتهای اختصاصی بدمینتون را در مدت زمان 24 جلسه در طول سه ماه فراگرفتند. گروه آزمایش علاوهبر مهارتهای اختصاصی بدمینتون، 24 جلسة 20 دقیقهای بستة اختصاصی پی.اس.تی و گروه کنترل مداخله‌نما نیز همین تعداد جلسات آموزشهایی در مورد اطلاعات عمومی در بدمینتون دریافت کردند. نتایج تحلیل واریانس مرکب نشان داد که در تمامی آزمونها نمرههای گروه آزمایش نسبت به گروه کنترل مداخله‌نما به‌طور معناداری بالاتر بود که بیانگر اثربخشی برنامة پی.اس.تی بر عملکرد و یادگیری نوآموزان مرد بدمینتون بود. نتایج مطالعۀ حاضر، دامنۀ اثربخشی این تمرینات را به یادگیری مهارتهای جدید حرکتی نیز تعمیم داد.
شیما عبدالرحمن چاپاری؛ سید محمد کاظم واعظ موسوی؛ علی کاشی
چکیده
هدف پژوهش حاضر، مقایسۀ مداخله‌های مربیمحور و والدینمحور بر رشد مهارتهای حرکتی کودکان هفت تا 10 سال با اختلال هماهنگی رشدی بود. تعداد 84 کودک دختر و پسر از هشت مدرسه ابتدایی مناطق چهار، هشت و 13 تهران که توسط پرسشنامۀ اختلال هماهنگی رشدی دارای اختلال تشخیص داده شده بودند، به صورت تصادفی در سه گروه مداخلۀ مربیمحور، مداخلۀ والدینمحور ...
بیشتر
هدف پژوهش حاضر، مقایسۀ مداخله‌های مربیمحور و والدینمحور بر رشد مهارتهای حرکتی کودکان هفت تا 10 سال با اختلال هماهنگی رشدی بود. تعداد 84 کودک دختر و پسر از هشت مدرسه ابتدایی مناطق چهار، هشت و 13 تهران که توسط پرسشنامۀ اختلال هماهنگی رشدی دارای اختلال تشخیص داده شده بودند، به صورت تصادفی در سه گروه مداخلۀ مربیمحور، مداخلۀ والدینمحور و کنترل قرار گرفته و دو گروه تجربی به مدت 12 هفته، 36 جلسه، هر جلسه 45 دقیقه، مهارتهای مربوطه را تمرین کردند. تمامی شرکت‌کنندگان قبل و بعد از مداخله توسط مجموعه ارزیابی حرکتی کودکان- نسخۀ دوم مورد آزمون قرار گرفتند. تحلیل نتایج با آزمون‌های مانکوا و آنکوا مشخص ساخت هر دو گروه تجربی به شکل معناداری در نمرۀ کل رشد حرکتی (05/0p≤) و مؤلفه‌های آن (چالاکی دستان، تعادل، هدف‌گیری و دریافت) نسبت به گروه کنترل نمرۀ بهتری داشتند (017/0p≤) و البته گروه مربیمحور در مؤلفۀ هدف‌گیری و دریافت نسبت به گروه والدینمحور عملکرد بهتری داشت (05/0p≤) که به تأثیر مثبت محیط گروهی اشاره می‌کند. به طور خلاصه، هرچند هر دو مداخله به بهبود رشد حرکتی کودکان با اختلال هماهنگی رشدی کمک می-کنند، اما مداخلۀ مربیمحور در برخی عوامل رشد مهارتهای حرکتی فواید بیشتری دارد.
مهتاب عربی؛ عبدالله قاسمی؛ سید محمد کاظم واعظ موسوی
چکیده
هدف از تحقیق حاضر مقایسۀ الگوهای مشاهده‌ای در یادگیری تکلیف حرکتی دریافت توپ والیبال و تکلیف شناختی- حرکتی تردستی با سه توپ بود. آزمودنی‌ها 80 نفر از دانشجویان دختر 25-19 ساله بودند. در هر تکلیف 40 آزمودنی شرکت داشت. شرکت‌کننده‌ها به چهار گروه مشاهدۀ الگوی مبتدی، ماهر، ترکیبی و گروه فعالیت بدنی تقسیم شدند. همۀ گروه‌های مشاهده از ...
بیشتر
هدف از تحقیق حاضر مقایسۀ الگوهای مشاهده‌ای در یادگیری تکلیف حرکتی دریافت توپ والیبال و تکلیف شناختی- حرکتی تردستی با سه توپ بود. آزمودنی‌ها 80 نفر از دانشجویان دختر 25-19 ساله بودند. در هر تکلیف 40 آزمودنی شرکت داشت. شرکت‌کننده‌ها به چهار گروه مشاهدۀ الگوی مبتدی، ماهر، ترکیبی و گروه فعالیت بدنی تقسیم شدند. همۀ گروه‌های مشاهده از طریق فیلم ویدئویی الگوی مخصوص به خود را تماشا کردند. در این تحقیق در هر دو تکلیف چند مرحلۀ اکتساب و آزمون یادداری و انتقال انجام گرفت. برای تجزیه‌وتحلیل داده‌ها در مرحلۀ اکتساب از تحلیل واریانس با اندازه‌گیری مکرر و در آزمون‌های یادداری و انتقال از آزمون تحلیل واریانس یکطرفه و آزمون‌های تعقیبی مناسب استفاده شد (05/0P<). در تکلیف حرکتی، در مرحلۀ اکتساب مشاهدۀ الگوی ماهر- مبتدی نسبت به دیگر گروه‌ها بهتر بود، اما این برتری معنادار نبود، ولی در آزمون یادداری و انتقال مشاهدۀ الگوی ماهر- مبتدی، برتری معناداری داشت. در تکلیف شناختی- حرکتی، مشاهدۀ الگوی مبتدی در مرحلۀ اکتساب و آزمون یادداری و انتقال نسبت به گروه‌های دیگر بهتر بود، اما این برتری در آزمون انتقال معنادار نبود. براساس نتایج تحقیق حاضر پیشنهاد می‌شود که در یادگیری تکالیف مختلف، از شیوه‌های الگودهی متفاوتی استفاده شود.
