محبوبه عالیوندی دارانی؛ حسن کردی؛ کیوان ملانوروزی
چکیده
مقدمه: حرکت، یک راه برقراری ارتباط اجتماعی کودک با سایر افراد در زندگی‌اش است. کودک با حرکت کردن در محیط تجربه‌های مختلفی را کسب می‌کند، هرچند مهارت‌های او هنوز تکامل نیافته است. این پژوهش با هدف بررسی تأثیر تمرین‌های حرکتی در آب بر رشد مهارت‌های عاطفی- اجتماعی و مهارت‌های حرکتی درشت کودکان 3 تا 6 سال انجام گرفت.روش پژوهش: پژوهش ...
بیشتر
مقدمه: حرکت، یک راه برقراری ارتباط اجتماعی کودک با سایر افراد در زندگی‌اش است. کودک با حرکت کردن در محیط تجربه‌های مختلفی را کسب می‌کند، هرچند مهارت‌های او هنوز تکامل نیافته است. این پژوهش با هدف بررسی تأثیر تمرین‌های حرکتی در آب بر رشد مهارت‌های عاطفی- اجتماعی و مهارت‌های حرکتی درشت کودکان 3 تا 6 سال انجام گرفت.روش پژوهش: پژوهش از نوع نیمه‌تجربی با طرح پیش‌آزمون-پس‌آزمون و گروه کنترل بود. جامعة آماری کودکان دختر در مهدکودک‌های شهر فریدن استان اصفهان بودند. 23 نفر به شکل در دسترس انتخاب شدند و به‌صورت تصادفی در دو گروه تجربی (12نفر) و کنترل (11نفر) قرار گرفتند. گروه تجربی، 16جلسة 50دقیقه‌ای تمرین‌های حرکتی در آب را به مدت هشت هفته انجام دادند و گروه کنترل، فعالیت‌های روزمرة خود را طبق برنامه‌های معمول انجام دادند. هر دو گروه، نسخة سوم آزمون رشد مهارت‌های حرکتی درشت اولریخ و پرسشنامة مهارت‌های عاطفی اجتماعی گرشام و الیوت (1990) را در شرایط کاملاً مشابه در پیش‌آزمون و پس‌آزمون اجرا کردند. تجزیه‌وتحلیل داده‌ها با آزمون تحلیل کوواریانس چندمتغیره در سطح معنا‌داری 0/05 و در نرم‌افزار اس پی اس اس نسخة 26 انجام شد.یافته‌ها: نتایج نشان داد بازی‌های حرکتی در آب به شکل معنا‌داری موجب رشد مهارت‌های درشت (جابه‌جایی و کنترل شیء) و مهارت‌های عاطفی- اجتماعی (همکاری، جرأت‌ورزی، خودکنترلی و مسئولیت‌پذیری) بیشتری نسبت به گروه کنترل شد ( P ≤0/05 ).نتیجه‌گیری: با ارائة برنامة آموزشی بازی در آب می‌توان فرصتی برای رشد مهارت‌های عاطفی- اجتماعی و مهارت‌های حرکتی درشت کودکان پیش‌دبستانی دختر فراهم کرد.
سوگند قاسم زاده؛ نیره نقدی؛ غلامعلی افروز
چکیده
پژوهش حاضر با هدف بررسی تأثیر بازی‌ها و فعالیت‌های مبتنی بر پروژه شِر بر مهارت‌های حرکتی درشت و ظریف کودکان آهسته‌گام انجام گرفت. جامعۀ آماری پژوهش عبارت بود از کلیۀ دانش‌آموزان آهسته‌گام 6 تا 8 ساله در شهر اصفهان که در سال تحصیلی 96-1395 مشغول به تحصیل بودند. نمونۀ پژوهش، شامل 30 دانش‌آموز آهسته‌گام پسر بود که به‌صورت در دسترس ...
بیشتر
پژوهش حاضر با هدف بررسی تأثیر بازی‌ها و فعالیت‌های مبتنی بر پروژه شِر بر مهارت‌های حرکتی درشت و ظریف کودکان آهسته‌گام انجام گرفت. جامعۀ آماری پژوهش عبارت بود از کلیۀ دانش‌آموزان آهسته‌گام 6 تا 8 ساله در شهر اصفهان که در سال تحصیلی 96-1395 مشغول به تحصیل بودند. نمونۀ پژوهش، شامل 30 دانش‌آموز آهسته‌گام پسر بود که به‌صورت در دسترس انتخاب شدند و به‌صورت تصادفی به دو گروه آزمایش (15 نفر) و گروه کنترل (15 نفر) تقسیم شدند. به‌منظور ارزیابی مهارت‌های حرکتی درشت و ظریف در کودکان، از فرم بلند آزمون رشد حرکتی برونینکس- اوزرتسکی (BOTMP) استفاده شد. به گروه آزمایش در 24 جلسه یک‌ساعته، بازی‌ها و فعالیت‌های مبتنی بر پروژۀ شِر آموزش داده شد و گروه کنترل تحت هیچ‌گونه آموزشی قرار نگرفت. برای تحلیل داده‌های پژوهش از نرم‌افزار SPSS نسخۀ 21 و آزمون تحلیل کوواریانس چندمتغیره استفاده شد. نتایج نشان داد که بازی‌ها و فعالیت‌های مبتنی بر پروژۀ شِر بر مهارت‌های حرکتی درشت (001/0=P) و ظریف (001/0=P) در کودکان آهسته‌گام تأثیر دارد. با توجه به این نتایج، می‌توان گفت که بازی‌ها و فعالیت‌های مبتنی بر پروژۀ شِر روش مناسبی برای بهبود مهارت‌های حرکتی درشت و ظریف در کودکان آهسته‌گام است و می‌توان از آن در مراکز آموزشی و توانبخشی بهره برد.
حسن باغنده؛ الهه عرب عامری؛ فواد نیک نسب
چکیده
هدف از تحقیق حاضر بررسی تأثیر بازی‌های بومی- محلی بر رشد مهارت‌های حرکتی درشت کودکان کم‌توان ذهنی تربیت‌پذیر بود. به همین منظور 30 کودک کم‌توان ذهنی تربیت‌پذیر از مرکز سازمان بهزیستی شهرستان مریوان با میانگین سنی 12/1±8/12سال و ضریب هوشی 81/7±61/33 با روش نمونه‌گیری هدفمند مطالعه شدند. از همۀ کودکان پیش‌آزمون گرفته شد، سپس ...
بیشتر
هدف از تحقیق حاضر بررسی تأثیر بازی‌های بومی- محلی بر رشد مهارت‌های حرکتی درشت کودکان کم‌توان ذهنی تربیت‌پذیر بود. به همین منظور 30 کودک کم‌توان ذهنی تربیت‌پذیر از مرکز سازمان بهزیستی شهرستان مریوان با میانگین سنی 12/1±8/12سال و ضریب هوشی 81/7±61/33 با روش نمونه‌گیری هدفمند مطالعه شدند. از همۀ کودکان پیش‌آزمون گرفته شد، سپس نمونهها به‌صورت تصادفی به دو گروه تقسیم و بهعنوان گروه مداخله و کنترل در نظر گرفته شدند. در این پژوهش در بخشهای مربوط به مهارت‌های حرکتی درشت از آزمون تبحر حرکتی برونینکس- اوزرتسکی استفاده شد. بازی‌های بومی- محلی توسط گروه آزمایش طی 32 جلسه تمرین، هر جلسه 50 تا 60 دقیقه و 4 روز در هفته تمرین شد. پس از 32 جلسه تمرین از هر دو گروه پس‌آزمون بهعمل آمد. برای بررسی فرضیههای پژوهش از آزمونهای ناپارامتریک ویلکاکسون و یومن ویتنی (SPSS16) بهره گرفته شد. نتایج آزمونهای آماری تفاوت معنا‌داری را در نمرههای پس‌آزمون مابین گروههای آزمایش و کنترل نشان داد (05/0P˂) . گروه مداخله نمرههای بیشتری کسب کرد. از نتایج بهدستآمده چنین برداشت میشود که برنامۀ تمرینی بهکاررفته در تحقیق حاضر برای بهبود مهارت‌های حرکتی درشت در کودکان کم‌توان ذهنی تربیت‌پذیر مناسب است.
