محمد جلیلوند؛ مالک احمدی؛ عبداله حمایت طلب
چکیده
مقدمه: هدف این پژوهش بررسی اثربخشی مدل بازی تاکتیکی بر خودکارامدی، لذت بردن از فعالیت بدنی و یادگیری سرویس بدمینتون بود.روش پژوهش: پژوهش حاضر از نوع نیمه‌تجربی است و طرح پژوهش شامل پیش‌آزمون و پس‌آزمون، در دو گروه آزمایش و کنترل انجام گرفت. 30 شرکت‌کننده دانش‌آموز دختر 9 تا 12 ساله، به‌صورت داوطلبانه در تحقیق شرکت کردند و پس از همتاسازی ...
بیشتر
مقدمه: هدف این پژوهش بررسی اثربخشی مدل بازی تاکتیکی بر خودکارامدی، لذت بردن از فعالیت بدنی و یادگیری سرویس بدمینتون بود.روش پژوهش: پژوهش حاضر از نوع نیمه‌تجربی است و طرح پژوهش شامل پیش‌آزمون و پس‌آزمون، در دو گروه آزمایش و کنترل انجام گرفت. 30 شرکت‌کننده دانش‌آموز دختر 9 تا 12 ساله، به‌صورت داوطلبانه در تحقیق شرکت کردند و پس از همتاسازی بر اساس ویژگی‌های پیکرسنجی به شکل تصادفی در دو گروه مدل بازی تاکتیکی (15 نفر) و گروه تمرین سنتی (15 نفر) قرار گرفتند. برنامة تمرینی شامل یک دوره برنامة آموزش بدمینتون بود که طی هشت هفته و هر هفته سه جلسۀ یک‌ساعته به دو روش سنتی و بازی تاکتیکی انجام گرفت. ابزار مورد استفاده شامل پرسشنامۀ مقیاس لذت بردن از فعالیت بدنی، آزمون خودکارامدی عمومی و آزمون سرویس بلند بدمینتون بود.یافته‌ها: نتایج تحلیل کوواریانس و آزمون تی مستقل نشان داد که گروه تمرینی مدل بازی تاکتیکی نسبت به گروه تمرین سنتی افزایش معناداری در خودکارامدی، لذت بردن از فعالیت بدنی و سرویس بلند بدمینتون داشتند.نتیجه‌گیری: در کل، یافته‌ها بیانگر آن است که تمرین با روش مدل بازی تاکتیکی نسبت به روش سنتی مزیت‌های روان‌شناختی دارد و باعث بهبود یادگیری مهارت حرکتی سرویس بلند بدمینتون می‌شود.
مبینا جوادموتاب؛ فاطمه رضایی
چکیده
مقدمه: هدف از پژوهش حاضر بررسی تأثیر استراحت‌های مغزی بر پیشرفت تحصیلی، خودکارامدی و علاقه به فعالیت بدنی دانش‌آموزان ابتدایی بود.روش پژوهش: پژوهش حاضر از نوع نیمه‌تجربی با طرح پیش‌آزمون و پس‌آزمون با گروه کنترل بود. جامعۀ آماری آن شامل دانش‌آموزان دختر پایۀ چهارم، پنجم و ششم ابتدایی بود. با استفاده از روش نمونه‌گیری تصادفی خوشه‌ای، ...
بیشتر
مقدمه: هدف از پژوهش حاضر بررسی تأثیر استراحت‌های مغزی بر پیشرفت تحصیلی، خودکارامدی و علاقه به فعالیت بدنی دانش‌آموزان ابتدایی بود.روش پژوهش: پژوهش حاضر از نوع نیمه‌تجربی با طرح پیش‌آزمون و پس‌آزمون با گروه کنترل بود. جامعۀ آماری آن شامل دانش‌آموزان دختر پایۀ چهارم، پنجم و ششم ابتدایی بود. با استفاده از روش نمونه‌گیری تصادفی خوشه‌ای، 127 نفر از دانش‌آموزان به‌عنوان نمونۀ پژوهش انتخاب و به روش تصادفی ساده در دو گروه مداخله و کنترل تقسیم شدند. برای جمع‌آوری داده‌ها از پرسشنامۀ خودکارامدی کودکان و نوجوانان موریس (2001) و فعالیت بدنی برای کودکان رز و همکاران (2009) و پیشرفت تحصیلی شرکت‌کنندگان استفاده شد. گروه مداخله به مدت چهار ماه، دو بار در روز و سه بار در هفته مجموعه فعالیت‌های بدنی استراحت مغزی را انجام دادند، درحالی‌که گروه کنترل هیچ مداخله‌ای دریافت نکردند. داده‌ها با استفاده از آزمون تی مستقل ارزیابی شدند.یافته‌ها :تجزیه‌وتحلیل داده‌ها نشان داد که پس از مداخله (استراحت مغزی) میانگین گروه آزمایش در سه متغیر پیشرفت تحصیلی(p=0/001, F=3/57 )، خودکارامدی (P=0/001 F=7/65 ) و علاقه به فعالیت بدنی ( P=0.001,F=10.72)نسبت به گروه کنترل تفاوت معناداری دارد.نتیجه‌گیری: این یافته‌ها می‌تواند ضرورت توجه برنامه‌ریزان و مسئولان آموزشی را به اهمیت نقش فعالیت‌های استراحت مغزی در بهبود پیشرفت تحصیلی، خودکارامدی و تأثیر آن بر میزان علاقه به فعالیت بدنی دانش‌آموزان دختر ابتدایی به‌دنبال داشته باشد.
حسین صمدی؛ جلیل مرادی؛ سعید آهار
چکیده
مقدمه: با وجود اهمیت قضاوت‌های داوری و حساسیت نقش داوران در برگزاری رقابت‌های ورزشی و تأثیر تصمیمات داوران بر نتیجۀ بازی، پژوهش‌های اندکی دربارۀ جنبه‌های مختلف حرفه‌ای و شغلی داوران انجام گرفته است. هدف از پژوهش حاضر، تعیین روایی و پایایی نسخة فارسی مقیاس خودکارامدی در داوران بود.روش پژوهش: پژوهش حاضر از نوع توصیفی-همبستگی بود. ...
بیشتر
مقدمه: با وجود اهمیت قضاوت‌های داوری و حساسیت نقش داوران در برگزاری رقابت‌های ورزشی و تأثیر تصمیمات داوران بر نتیجۀ بازی، پژوهش‌های اندکی دربارۀ جنبه‌های مختلف حرفه‌ای و شغلی داوران انجام گرفته است. هدف از پژوهش حاضر، تعیین روایی و پایایی نسخة فارسی مقیاس خودکارامدی در داوران بود.روش پژوهش: پژوهش حاضر از نوع توصیفی-همبستگی بود. بدین‌منظور 228 داور در رشته‌های تیمی و انفرادی نسخة فارسی مقیاس خودکارامدی در داوران را تکمیل کردند. ابتدا با استفاده از روش بازترجمه، صحت ترجمة نسخة فارسی پرسشنامه تأیید شد و در ادامه برای تعیین روایی سازة پرسشنامه از تحلیل عامل تأییدی مبتنی بر مدل‌یابی معادلات ساختاری و برای تعیین همسانی درونی از ضریب آلفای کرونباخ استفاده شد. همچنین برای پایایی زمانی سؤالات، از همبستگی درون‌طبقه‌ای با روش آزمون- آزمون مجدد استفاده شد.یافته‌ها: نتایج نشان داد که شاخص نیکویی برازش و شاخص برازش تطبیقی بالاتر از (0/90) است. پایایی زمانی (0/76) و ضریب آلفای کرونباخ برای خودکارامدی و ابعاد آن بالای 0/7 (مقدار شاخص قابل قبول بودن) به‌دست آمد.نتیجه‌گیری: براساس نتایج، نسخة فارسی مقیاس خودکارامدی در داوران از روایی سازه و پایایی درونی و زمانی مطلوب و قابل قبولی در بین داوران رشته‌های تیمی و انفرادی برخوردار است و می‌توان از آن به‌عنوان ابزاری روا و پایا برای ارزیابی خودکارامدی داوران ایرانی استفاده کرد.
