نوع مقاله : مقاله پژوهشی Released under CC BY-NC 4.0 license I Open Access I

نویسنده

• داریوش خواجوی

دانشگاه اراک. دکتری

چکیده

مقدمه: با آغاز تحقیقات در مورد ارتباط بین مهارت‌های بینایی با عملکرد ورزشی، ایده تمرینات بینایی برای ارائه مزیت به ورزشکاران در گام بعدی منطقی بود. بنابراین مطالعه حاضر با هدف مقایسه اثر تمرینات بینایی ورزشی و تمرینات چشم ساکن در تصمیم‌گیری، رفتار خیرگی و یادگیری سرویس تنیس‌بازان مبتدی انجام گرفت.

روش پژوهش: این پژوهش نیمه تجربی با طرح ترکیبی (درون گروهی-بین گروهی)(انجام گرفت، 30 تنیس‌باز مرد مبتدی مجموعه خانه اصفهان شهر اصفهان (20 تا 30 سال) به صورت در دسترس انتخاب و در 2 گروه 15 نفری تمرین چشم ساکن و تمرین بینایی ورزشی قرار گرفتند. در پیش آزمون شرکت‌کنندگان 12 سرویس تنیس اجرا کردند و رفتار خیرگی در حین عمل نیز اندازه‌گیری شدو توسط دوربین گوپرو عملکرد سرویس شرکت‌کنندگان ضبط گردید. عملکرد شرکت‌کنندگان نیز توسط محقق ثبت گردید. برای ارزیابی مهارت تصمیم‌گیری بازیکنان تنیس، از ابزار مشاهده نیلسن و مک‌فرسون استفاده شد. سپس گروه‌های‌ تجربی 8 هفته و هر هفته 3 جلسه و هر جلسه 30 دقیقه تمرینات مورد را انجام دادند. پس از 24 جلسه تمرین پس آزمون، و دو هفته بعد از اخرین جلسه یادداری همانند مرحله پیش آزمون اجرا شد. داده‌ها توسط آزمون تحلیل ورایانس مرکب تحلیل شد.‏

یافته ها: نتایج نشان داد که تمرینات چشم ساکن در مقایسه با تمرینات بینایی ورزشی باعث بهبود بهتر اجرا و یادگیری سرویس تنیس، افزایش بیشتر طول دوره چشم ساکن و تصمیم‌گیری بهتری گردید (05/0>P).

نتیجه گیری: نتایج بر اثربخشی تمرینات چشم ساکن در مقایسه با تمرینات بینایی ورزشی در مهارت‌های حرکتی و ادراکی- شناختی تاکید دارد.

کلیدواژه‌ها

• تمرینات خیرگی
• مهارت حرکتی
• مهارت ادراکی-شناختی
• تنیس

موضوعات

• رشد و یادگیری حرکتی

عنوان مقاله [English]

Comparison of the Effect of Sports Vision Training and Quiet Eye Training on Decision Making, Gaze Behavior and Service Performance of Beginner Tennis Players

نویسنده [English]

• Khajavi Daryoush

Motor Behavior Dep, Sport Sciences Faculty, Arak University, Arak, Iran

چکیده [English]

Introduction: With the beginning of research on the relationship between vision skills and sports performance, the idea of vision training to provide an advantage to athletes was a logical next step. Therefore, the present study was conducted with the aim of comparing the effect of sports vision training and quiet eye training on decision making, gaze behavior and service learning of beginner tennis players.

Methods: In this semi-experimental research, which was carried out with a combined design (intragroup-intergroup), 30 beginner male tennis players from Isfahan Khaneh Complex, with an age range of 20 to 30, were available selected and placed in 2 groups of 15 people for quiet eye training and sports vision training. In the pre-test phase, the participants performed 12 tennis serves, and the gaze behavior (quiet eye) of the participants was also measured during the operation. Also, the service performance of the participants was recorded by a GoPro camera. In addition, the performance of the participants was also recorded by the researcher. In this research, Nielsen and McPherson observation tools were used to evaluate the decision-making skills of tennis players. Then, the experimental groups performed the desired exercises for 8 weeks and 3 sessions per week, each session lasting 30 minutes. After the end of the 24 training sessions, the post-test phase was performed, and two weeks after the last session, the retention phase was performed in the same way as the pre-test phase. The obtained data were analyzed by the mix analysis of variance test.

کلیدواژه‌ها [English]

• Gaze training
• Motor skills
• Perceptual-cognitive skills
• Tennis