رشد و یادگیری حرکتی
آی سن حبیب لی؛ علی مصطفی لو؛ عابدین خسروی
چکیده
: پژوهش حاضر با هدف بررسی اثر هشت هفته بازی گروهی و خلاقیت محور بر کمرویی، اضطراب و خلاقیت کودکان پیش دبستانی انجام شد.
روش پژوهش: پژوهش حاضر از نوع نیمه تجربی و میدانی با پیش آزمون- پس آزمون است. جامعه آماری پژوهش را کودکان پیش دبستانی با سن شش سال شهر گنبدکاووس در سال تحصیلی 1402- 1401 تشکیل دادند. به همین منظور تعداد 36 نفر از کودکان پیش ...
بیشتر
: پژوهش حاضر با هدف بررسی اثر هشت هفته بازی گروهی و خلاقیت محور بر کمرویی، اضطراب و خلاقیت کودکان پیش دبستانی انجام شد.
روش پژوهش: پژوهش حاضر از نوع نیمه تجربی و میدانی با پیش آزمون- پس آزمون است. جامعه آماری پژوهش را کودکان پیش دبستانی با سن شش سال شهر گنبدکاووس در سال تحصیلی 1402- 1401 تشکیل دادند. به همین منظور تعداد 36 نفر از کودکان پیش دبستانی شش سال به صورت داوطلب و در دسترس انتخاب شده و به صورت تصادفی به سه گروه 12 نفره(گروه بازی گروهی، گروه بازی خلاقیت محور و گروه کنترل) تقسیم شدند. هر دو گروه آزمایشی طی 8 هفته و هر هفته دو جلسه و در هر جلسه به میزان 45 دقیقه به فعالیت پرداختند. به منظور جمع‌آوری داده‌ها قبل از اجرا و بعد از اتمام مداخله از پرسشنامه اضطراب اسپنس (2003)، پرسشنامه کمرویی استنفورد (2008) و پرسشنامه خلاقیت تورنس (1979) استفاده گردید و برای تجزیه و تحلیل داده‌ها از آزمون تحلیل کواریانس چند متغیری (Mancova) استفاده شد.یافته ها: نتایج نشان داد که بین نمرات پس‌آزمون گروه های آزمایشی و گروه کنترل از لحاظ کمرویی، اضطراب و خلاقیت تفاوت معناداری (001/0>P) وجود دارد. و بازی‌های گروهی و بازی‌های خلاقیت‌محور باعث ارتقاء خلاقیت و کاهش کمرویی و اضطراب گروه آزمایش در مقایسه با گروه کنترل شده است.
نتیجه گیری: با توجه به یافته‌های پژوهش پیشنهاد می‌شود که در کنار مداخلات معمول برای دانش‌آموزان، از انواع بازی‌های گروهی و خلاقیت‌محور هم جهت ارتقاء خلاقیت و کاهش کمرویی و اضطراب استفاده شود.
مریم خلجی؛ پروانه شمسی پور دهکردی؛ فهیمه ایادی؛ فائزه خوشدونی فراهانی
چکیده
مقدمه: یکی از پیچیده‌ترین فرایندها در زمینۀ ورزش حرفه‌ای، تصمیم‌گیری است از این حیث هدف از پژوهش حاضر بررسی تأثیر تمرین تصمیمی بر پیش‌بینی و تصمیم‌گیری خلاقانه در تکلیف بدمینتون بود.روش پژوهش: پژوهش حاضر از نوع نیمه‌تجربی با طرح پیش‌آزمون و پس‌آزمون است. جامعۀ آماری پژوهش تمام دانشجویان دختر 20 تا 30 سال بود که از این بین به روش ...
بیشتر
مقدمه: یکی از پیچیده‌ترین فرایندها در زمینۀ ورزش حرفه‌ای، تصمیم‌گیری است از این حیث هدف از پژوهش حاضر بررسی تأثیر تمرین تصمیمی بر پیش‌بینی و تصمیم‌گیری خلاقانه در تکلیف بدمینتون بود.روش پژوهش: پژوهش حاضر از نوع نیمه‌تجربی با طرح پیش‌آزمون و پس‌آزمون است. جامعۀ آماری پژوهش تمام دانشجویان دختر 20 تا 30 سال بود که از این بین به روش نمونه‌گیری در دسترس 40 دانشجوی دختر انتخاب و به‌طور تصادفی به دو گروه تمرین تصمیمی و کنترل تقسیم شدند. پرسشنامۀ تصمیم‌گیری خلاقانه، دوربین فیلم‌برداری، لپ‌تاپ و پروژکتور ابزارهای مورد استفاده در پژوهش بود. در پیش‌آزمون، هنگام مشاهدۀ ضربۀ تاس بدمینتون از طریق فیلم ویدئویی که در لحظۀ برخورد توپ با راکت قطع شده بود، تصمیم‌گیری خلاقانه و پیش‌بینی با 20 کلیپ ویدئویی سنجیده شد. گروه تمرین 400 کوشش تمرین تصمیمی انجام دادند و گروه کنترل فقط به تشخیص جهت ضربه پرداختند. پس از 48 ساعت پس‌آزمون گرفته شد.یافته‌ها: نتایج نشان داد در پس‌آزمون، گروه تمرین خلاقیت بیشتری در تصمیم‌گیری نسبت به گروه کنترل داشتند (2/64=F) و مهارت پیش‌بینی جهت ضربه در گروه تمرین بهتر از گروه کنترل بود (4/17=F).نتیجه‌گیری: طبق نتایج تمرین تصمیمی سبب شد بازیکنان گروه تمرین با خلاقیت بیشتری جهت و محل فرود ضربه را تشخیص دهند و برای هر ضربه راهکارهای متعددی ارائه دهند. به‌نظر می‌رسد تمرین تصمیمی در تسهیل و ارائۀ راه‌حل‌های مختلف تأثیر بسزایی داشته است.
مریم داودی؛ رسول یاعلی؛ فرهاد قدیری؛ عباس بهرام
چکیده
یافتن بهترین شیوۀ آموزشی مسئله‌ای است که امروزه توجه بسیاری از محققان، پژوهشگران علوم رفتاری و ورزش را به خود جلب کرده است. در راستای این بحث هدف این تحقیق بررسی تأثیر بازی‌های ترکیبی، آموزش بازی برای درک و آموزش ورزش بر خلاقیت فردی و تیمی در مقایسه با روش خطی در بازی‌های فوتسال است. جامعۀ آماری تحقیق همۀ کودکان 9-12 سال شهر اهواز بودند ...
بیشتر
یافتن بهترین شیوۀ آموزشی مسئله‌ای است که امروزه توجه بسیاری از محققان، پژوهشگران علوم رفتاری و ورزش را به خود جلب کرده است. در راستای این بحث هدف این تحقیق بررسی تأثیر بازی‌های ترکیبی، آموزش بازی برای درک و آموزش ورزش بر خلاقیت فردی و تیمی در مقایسه با روش خطی در بازی‌های فوتسال است. جامعۀ آماری تحقیق همۀ کودکان 9-12 سال شهر اهواز بودند (میانگین سن 74/10 سال و انحراف استاندارد=42/1). مداخلات برای مهارت‌های فوتسال طراحی شده بود، ازاین‌رو چهار گروه مشارکت‌کنندگان (20 نفر در هر گروه) به روش آموزش بازی برای درک، آموزش ورزش، ترکیبی و خطی تمرین کردند. خلاقیت تیمی و فردی با استفاده از تحلیل فیلم ارزیابی شد. تمرینات به مدت دو ماه طی 16 جلسه و هر جلسه یک‌ونیم ساعت ارائه شد. نتایج نشان داد در خلاقیت فردی در پس‌آزمون اختلاف بین گروه‌ها برای اعمال نامناسب معنادار نیست، ولی برای اعمال مناسب معنادار است. همچنین برای اعمال خلاق و اصیل و همچنین خلاقیت تیمی گروه آموزش بازی برای درک، ترکیبی، آموزش ورزش و خطی به‌ترتیب بیشترین پیشرفت را داشتند. در همۀ متغیرها اختلاف بین آموزش بازی برای درک و خطی (05/0>P) و ترکیبی و خطی (05/0>P) معنادار بود. نتایج این تحقیق مؤثر بودن روش آموزش بازی برای درک و ترکیبی نسبت به روش خطی را نمایان کرده است که می‌تواند در مدارس و مهدکودک‌ها کاربرد داشته باشد.
