محسن ترابی؛ محمود شیخ؛ فضل الله باقرزاده؛ ناصر نقدی
چکیده
هدف از اجرای این تحقیق تأثیر یک دوره برنامۀ تمرینی منتخب و آموزش نوروفیدبک و روش ترکیبی بر توجه و تکانشگری کودکان مبتلا به اختلال نقص توجه/ بیش فعالی بود. تعداد 48 کودک با دامنه سنی 7-11 سال مبتلا به ADHD از کلینیک روان شناسی آتیه تهران انتخاب و به طور تصادفی در چهار گروه (یک گروه کنترل و سه گروه تجربی) قرار گرفتند. علائم نارسایی توجه/بیش فعالی ...
بیشتر
هدف از اجرای این تحقیق تأثیر یک دوره برنامۀ تمرینی منتخب و آموزش نوروفیدبک و روش ترکیبی بر توجه و تکانشگری کودکان مبتلا به اختلال نقص توجه/ بیش فعالی بود. تعداد 48 کودک با دامنه سنی 7-11 سال مبتلا به ADHD از کلینیک روان شناسی آتیه تهران انتخاب و به طور تصادفی در چهار گروه (یک گروه کنترل و سه گروه تجربی) قرار گرفتند. علائم نارسایی توجه/بیش فعالی آنها در طی یک ماه گذشته بر اساس ملاک‌هایDSM-IV توسط روان‌پزشک تشخیص داده شده بود. سه گروه تجربی به ترتیب آموزش نوروفیدبک، تمرینات منتخب و تمرینات ترکیبی (آموزش نوروفیدبک و تمرینات منتخب) را به مدت 24 جلسه(سه جلسه در هفته) و هر جلسه 60 دقیقه اجرا نمودند، اما گروه کنترل هیچگونه مداخله‌ای را دریافت نکرد. برای ارزیابی بیش فعالی/نقص توجه کودکان از پرسشنامه کانرز فرم والدین و برای تحلیل داده ها از تحلیل کوواریانس استفاده شد. نتایج آزمون بنفرونی نشان داد بین میانگین تعدیل شده توجه وتکانشگری کودکان گروه‌های آموزش نوروفیدبک و کنترل (۰۰۱/0=p) (به نفع نوروفیدبک)، گروه‌های ترکیبی و کنترل (۰۰۱/0=p) (به نفع ترکیبی)، گروه‌های آموزش نوروفیدبک و برنامه تمرینی (۰۰۱/0=p) (به نفع نوروفیدبک)، گروه‌های آموزش نوروفیدبک و ترکیبی (۰۰۱/0=p)، (به نفع ترکیبی)، و گروه‌های برنامه تمرینی و ترکیبی (۰۰۱/0=p) (به نفع ترکیبی)، تفاوت معنی‌داری در بهبود توجه و تکانشگری وجود دارد. اما بین گروه‌های برنامه تمرینی و کنترل در کاهش کم توجهی با (۲۲۴/0=p) وبین گروه‌های برنامه تمرینی و کنترل در کاهش تکانشگری با (۲32/0=p) تفاوت معنی داری وجود نداشت.
فرزانه حاتمی؛ فرشید طهماسبی؛ هدیه پاسبانی
چکیده
مقدمه: هدف از اجرای این تحقیق بررسی اثر تمرینات نوروفیدبک مبتنی بر الگوی الکتروانسفالوگرافی افراد ماهر بر یادگیری مهارت تیراندازی با تفنگ بادی در افراد مبتدی است.روش پژوهش: پژوهش کاربردی و از نوع نیمه‌تجربی با طرح پیش‌آزمون – پس‌آزمون با گروه کنترل بود. 30 ورزشکار مبتدی (میانگین سنی: 1/509 ±20 سال) به طور داوطلبانه در این ...
بیشتر
مقدمه: هدف از اجرای این تحقیق بررسی اثر تمرینات نوروفیدبک مبتنی بر الگوی الکتروانسفالوگرافی افراد ماهر بر یادگیری مهارت تیراندازی با تفنگ بادی در افراد مبتدی است.روش پژوهش: پژوهش کاربردی و از نوع نیمه‌تجربی با طرح پیش‌آزمون – پس‌آزمون با گروه کنترل بود. 30 ورزشکار مبتدی (میانگین سنی: 1/509 ±20 سال) به طور داوطلبانه در این تحقیق شرکت کرده و به سه گروه همگن نوروفیدبک بتا/ تتا، نوروفیدبک مبتنی بر الگوی مغزی تیراندازان ماهر (کاهش تتا در نقاط F4 و FZ و افزایش آلفای پایین و بالا در نقاط P3 و P7) و گروه کنترل تقسیم شدند. مرحله اکتساب شامل 6 جلسه بود. گروه کنترل در طول جلسات فقط به تمرین بدنی پرداختند. 48 ساعت پس از جلسات اکتساب، آزمون یادداری و پس از آن یک آزمون انتقال با تعویض دست برای گرفتن سلاح انجام شد.یافته ها: نتایج نشان داد که گروه نوروفیدبک مبتنی بر الگوی مغزی تیراندازان ماهر در تمام جلسات بهطور معناداری عملکرد بهتری نسبت به دو گروه دیگر داشت. گروه نوروفیدبک مبتنی بر الگوی مغزی تیراندازان ماهر در آزمون یادداری بهطور معناداری عملکرد بهتری نسبت به دو گروه دیگر و همچنین گروه نوروفیدبک بتا/تتا عملکرد بهتری نسبت به گروه کنترل داشت و دو گروه نوروفیدبک در آزمون انتقال نسبت به گروه کنترل از عملکرد بهتری برخوردار بودند، اما تفاوت معناداری بین دو گروه نوروفیدبک وجود نداشت.نتیجه گیری: مطالعات آینده میتواند با تصحیح پروتکلهای نوروفیدبک بر اساس ارتباط مغز و نخبگی، روند پیشرفت و رسیدن به اوج اجرا در تیراندازی را برای افراد مبتدی تسریع کند.
حسن غرایاق زندی؛ سید محمد زادخوش
چکیده
تمرکز یا توانایی تمرکز بر روی تکلیف در دست درحالی‌که حواس‌پرتی‌ها نادیده گرفته شوند، عامل حیاتی برای عملکرد موفق در ورزش است. هدف اصلی این تحقیق، مطالعۀ اثر تمرینات نوروفیدبک و ذهن‌آگاهی بر عملکرد پیوستۀ دیداری ورزشکاران جوان بود. بدین‌منظور، تعداد 45 ورزشکار رشتۀ فوتبال 16 تا 20 سالۀ حاضر در لیگ‌های کشوری در سال 1396 در سه گروه مداخلۀ ...
بیشتر
تمرکز یا توانایی تمرکز بر روی تکلیف در دست درحالی‌که حواس‌پرتی‌ها نادیده گرفته شوند، عامل حیاتی برای عملکرد موفق در ورزش است. هدف اصلی این تحقیق، مطالعۀ اثر تمرینات نوروفیدبک و ذهن‌آگاهی بر عملکرد پیوستۀ دیداری ورزشکاران جوان بود. بدین‌منظور، تعداد 45 ورزشکار رشتۀ فوتبال 16 تا 20 سالۀ حاضر در لیگ‌های کشوری در سال 1396 در سه گروه مداخلۀ تمرینات نوروفیدبک پروتکل آلفا/تتا، مداخلۀ تمرینات ذهن‌آگاهی و کنترل قرار گرفتند. ورزشکاران گروه نوروفیدبک، 12 جلسۀ (6 هفته 2 جلسه‌ای) 30 دقیقه‌ای تمرین نوروفیدبک با پروتکل کاهش موج آلفا و افزایش موج تتا و گروه ذهن‌آگاهی، 12 جلسۀ (6 هفتۀ 2 جلسه‌ای) 30 دقیقه‌ای تمرینات ذهن‌آگاهی برای ورزشکاران را دریافت کردند. قبل و بعد از مداخلۀ آزمون از عملکرد پیوستۀ دیداری استفاده شد. در گروه کنترل هیچ مداخله‌ای انجام نگرفت. نتایج حاصل از تحلیل واریانس مختلط و تحلیل واریانس با اندازه‌گیری مکرر که در سطح معناداری 05/0 انجام گرفت، بیانگر بهبودی معنادار در همۀ ابعاد آزمون عملکرد پیوستۀ دیداری (خطای حذف، خطای ارائه و زمان واکنش) در گروه نوروفیدبک و ذهن‌آگاهی نسبت به گروه کنترل بود. همچنین نتایج بیانگر آن است که تفاوت معناداری بین دو گروه نوروفیدبک و ذهن‌آگاهی در ابعاد آزمون عملکرد پیوستۀ دیداری وجود ندارد. نتایج این تحقیق حاکی از کارایی تمرینات نوروفیدبک آلفا/تتا و تمرینات ذهن‌آگاهی به‌عنوان تمرینات بهبود عملکرد پیوستۀ دیداری در مقایسه با گروه کنترل در ورزشکاران جوان است.
ابراهیم نوروزی سیدحسنی؛ فاطمه سادات حسینی؛ محمد کاظم واعظ موسوی
چکیده
به‌کارگیری نوروفیدبک در ارتقای عملکرد ورزشی به‌سرعت رو به رشد است. هدف پژوهش حاضر اثر تمرین نوروفیدبک بر عملکرد حرکتی و فرایند حرکتی هشیار بازیکنان ماهر دارت بود. آزمودنی‌ها 20 بازیکن مرد ماهر دارت بودند. اجرای این پژوهش شامل پنج مرحلة پیش‌آزمون، تمرینات نوروفیدبک و پس‌آزمون اول، آزمون تحت فشار و پس‌آزمون دوم بود. دورة تمرینات ...
بیشتر
به‌کارگیری نوروفیدبک در ارتقای عملکرد ورزشی به‌سرعت رو به رشد است. هدف پژوهش حاضر اثر تمرین نوروفیدبک بر عملکرد حرکتی و فرایند حرکتی هشیار بازیکنان ماهر دارت بود. آزمودنی‌ها 20 بازیکن مرد ماهر دارت بودند. اجرای این پژوهش شامل پنج مرحلة پیش‌آزمون، تمرینات نوروفیدبک و پس‌آزمون اول، آزمون تحت فشار و پس‌آزمون دوم بود. دورة تمرینات نوروفیدبک شامل تمرین بازداری باند فرکانسی آلفا (8 تا 12 هرتز) در جایگاه اف چهار بود. برای تحلیل دادهها از آمار توصیفی و روش آماری آزمون تحلیل واریانس مرکب استفاده شد. نتایج نشان داد مقادیر فرایند حرکتی هشیار برای گروه تمرین نوروفیدبک در مرحلة پس‌آزمون اول (001/0=P) و آزمون تحت فشار (001/0=P)کاهش یافته است، اما در گروه کنترل این کاهش مشاهده نشد (83/0=(P. امتیازهای پرتاب دارت برای گروه نوروفیدبک و کنترل در مرحلة پس‌آزمون اول به نسبت پیش‌آزمون افزایش یافته بود (001/0=P)، اما تنها گروه نوروفیدبک (001/0=(P توانست این افزایش را در آزمون تحت فشار حفظ کند. یافته‌ها نشان می‌دهد تأثیری بین تمرینات نوروفیدبک، فرایند حرکتی هشیار و عملکرد ورزشی وجود دارد. به‌عبارت دیگر، تمرینات نوروفیدبک از طریق کاهش فرایند حرکتی هشیار به عملکرد حرکتی مطلوب منجر می‌شود و حس خودکاری را در ورزشکار ایجاد می‌کند..
مرتضی طاهری؛ فهیمه نوریان
چکیده
هدف از این تحقیق بررسی تأثیر یک دوره تمرینات نوروفیدبک بر کیفیت خواب و مهارتهای روانشناختی ورزشکاران با رویکرد روانی-فیزیولوژیک بود. روش تحقیق نیمه‌تجربی و از نوع کاربردی، به‌صورت طرح تحقیق پیش‌آزمون و پس‌آزمون با گروه کنترل است. آزمودنیهای تحقیق 31 نفر از ورزشکارانی بودند که سابقۀ عضویت در یک تیم ورزشی را داشتند و معیارهای ...
بیشتر
هدف از این تحقیق بررسی تأثیر یک دوره تمرینات نوروفیدبک بر کیفیت خواب و مهارتهای روانشناختی ورزشکاران با رویکرد روانی-فیزیولوژیک بود. روش تحقیق نیمه‌تجربی و از نوع کاربردی، به‌صورت طرح تحقیق پیش‌آزمون و پس‌آزمون با گروه کنترل است. آزمودنیهای تحقیق 31 نفر از ورزشکارانی بودند که سابقۀ عضویت در یک تیم ورزشی را داشتند و معیارهای ورود به تحقیق را احراز کرده بودند. این آزمودنی‌ها بهطور تصادفی در دو گروه تجربی و کنترل جایگذاری شده و گروه آزمایش تحت درمان نوروفیدبک قرار گرفت. دورۀ زمانی اجرای تمرینات نوروفیدبک شامل 3 جلسه در هفته، هر جلسه به مدت 45 دقیقه به مدت 2 ماه بود. این پروتکل به‌صورت دوقطبی در نقاط C4-CZ اجرا شد. مقیاس کیفیت خواب پیتزبورگ برای استخراج نیمرخ وضعیت خواب آزمودنی‌ها، و پرسشنامۀ OMSAT-3 و روش ELISA بهمنظور ارزیابی میزان استرس روانی-فیزیولوژیک استفاده شد. از روش آماری تحلیل کوواریانس و تی وابسته برای تحلیل دادهها استفاده شد. نتایج نشان داد تمرینات نوروفیدبک میتواند در جهت تعدیل میزان استرس و بهبود خواب ورزشکاران منشأ اثر باشد که این عامل تأثیر بسزایی در عملکرد ورزشکاران خواهد داشت.
حسن محمد زاده؛ مریم صالحی؛ حجت‌الله امینی
چکیده
هدف پژوهش حاضر بررسی مقایسۀ تمرینات نوروفیدبک و تمرین بدنی بر عملکرد و یادداری مهارت پرتاب دارت بود. از میان دانشجویان دختر رشتۀ تربیت بدنی دانشگاه ارومیه که همگی راست‌دست بودند و هیچگونه سابقۀ آموزش نوروفیدبک و پرتاب دارت نداشتند، 24 نفر به‌صورت نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شدند و به‌صورت تصادفی در سه گروه 8 نفری تمرین بدنی، ...
بیشتر
هدف پژوهش حاضر بررسی مقایسۀ تمرینات نوروفیدبک و تمرین بدنی بر عملکرد و یادداری مهارت پرتاب دارت بود. از میان دانشجویان دختر رشتۀ تربیت بدنی دانشگاه ارومیه که همگی راست‌دست بودند و هیچگونه سابقۀ آموزش نوروفیدبک و پرتاب دارت نداشتند، 24 نفر به‌صورت نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شدند و به‌صورت تصادفی در سه گروه 8 نفری تمرین بدنی، نوروفیدبک و کنترل قرار گرفتند. پروتکل تمرینی، 3 جلسه در هفته به مدت 5 هفته انجام گرفت. سپس پس‌آزمون به‌عمل آمد. آزمون یادداری پنج روز پس از آخرین جلسۀ تمرینی گرفته شد. دادهها به روش آماری تحلیل واریانس دوراهه با اندازه‌گیری مکرر عامل آزمون، تحلیل واریانس یکراهه و آزمون‌های تعقیبی تکرارشونده براساس تخمین میانگین‌های حاشیه‌ای تحلیل شد. نتایج آزمون تحلیل واریانس دوراهه با اندازه‌گیری مکرر نشان داد که اگرچه عملکرد آزمودنی‌ها در مرحلۀ عملکرد هر دو گروه تمرین بدنی و نوروفیدبک پیشرفت داشتند، تفاوت معناداری بین گروه‌های آزمایشی در این مرحله مشاهده نشد. از سوی دیگر، اثر اصلی مراحل آزمون در این پژوهش معنادار بود، اما اثر اصلی گروه و همچنین تعامل مراحل آزمون و گروه به لحاظ آماری معنادار نبود. به‌عبارت دیگر تفاوت تأثیرات تمرین بدنی و تمرین نوروفیدبک بر عملکرد و یادداری مهارت دارت معنادار نبود. با توجه به یافته‌های این پژوهش، نقش تمرین بدنی و نوروفیدبک بیش از پیش مورد توجه قرار گرفت و تأکید بر استفاده از آنها در کنار یکدیگر توصیه می‌شود.
