نرگس عبدلی؛ علیرضا صابری کاخکی؛ حمیدرضا طاهری تربتی؛ مجید قشونی
چکیده
مقدمه: در خصوص تغییرات امواج مغز طی فرایند یادگیری، در پژوهشهای پیشین تناقض وجود دارد، از آنجا که سازوکارهای زیربنایی شناختی حرکتی و عصبی حرکتی اجرای اعمال نیازمند بررسی بیشتر هستند، بنابراین هدف از پژوهش حاضر مقایسۀ توان ریتم میو گلفبازان ماهر و مبتدی بود.روش پژوهش: در پژوهش حاضر 15 دانشجوی مبتدی بدون تجربه در مهارت گلف، بهعنوان ...
بیشتر
مقدمه: در خصوص تغییرات امواج مغز طی فرایند یادگیری، در پژوهشهای پیشین تناقض وجود دارد، از آنجا که سازوکارهای زیربنایی شناختی حرکتی و عصبی حرکتی اجرای اعمال نیازمند بررسی بیشتر هستند، بنابراین هدف از پژوهش حاضر مقایسۀ توان ریتم میو گلفبازان ماهر و مبتدی بود.روش پژوهش: در پژوهش حاضر 15 دانشجوی مبتدی بدون تجربه در مهارت گلف، بهعنوان گروه مبتدی و 15 بازیکن باتجربه در مهارت گلف بهعنوان گروه ماهر شرکت کردند. امواج مغزی شرکتکنندگان طی 20 کوشش تمرینی مهارت پات گلف ثبت شد. دادهها با استفاده از روش ICA پردازش شدند. برای تحلیل دادهها، از روش تحلیل واریانس چندمتغیرۀ یکطرفه با طرح 2 × 3 (گروه × ناحیه) استفاده شد.یافتهها: نتایج تحلیل واریانس چندمتغیره نشان داد که توان ریتم میو (8 - 13 هرتز) در سه ناحیۀ مرکزیِ (C3, Cz, C4) مغزِ بازیکنان گلف مبتدی و ماهر تفاوت معنادار دارد (0/05 ≥P )، بهطوریکه میانگین توان ریتم میو گروه ماهر بیشتر از گروه مبتدی بود.نتیجهگیری: یافتهها نشان میدهد کارکرد مغز گلفبازان ماهر و مبتدی در نواحی قشر حسی و حرکتی مغز متفاوت است. بهنظر میرسد طی فرایند یادگیری مهارت پات گلف، مغز دستخوش تغییرات کارکردی میشود که این تغییرات در سیستم عصبی، احتمالاً یکی از دلایل کنترل و اجرای بهتر مهارت در افراد ماهر است. یافتهها ضرورت توجه به فرایند یادگیری در بهبود کنترل و اجرای بهتر اعمال روزانه و مهارتهای تخصصی را مطرح میکند. تحقیق حاضر به درک سازوکارهای زیربنایی عصبشناختی و عصبی حرکتی اجرای مهارتها به متخصصان آموزش و بازتوانی اعمال و مهارتهای حرکتی کمک میکند.
فاطمه کشوری؛ علیرضا فارسی؛ بهروز عبدلی
چکیده
مقدمه: هدف از تحقیق حاضر، بررسی توان آلفا در پرتابهای آزاد موفق و ناموفق بسکتبالیستهای نخبه و نوآموز بود.روش پژوهش: پژوهش حاضر نیمهتجربی بود و در قالب طرح سریهای زمانی اجرا شد. دو گروه نخبه (10 آزمودنی با میانگین سنی 1/34 ± 22/25 سال) و نوآموز (10 آزمودنی با میانگین سنی 1/80 ± 22/55 سال) بهصورت داوطلبانه مشارکت داشتند. دادهها با استفاده ...
بیشتر
مقدمه: هدف از تحقیق حاضر، بررسی توان آلفا در پرتابهای آزاد موفق و ناموفق بسکتبالیستهای نخبه و نوآموز بود.روش پژوهش: پژوهش حاضر نیمهتجربی بود و در قالب طرح سریهای زمانی اجرا شد. دو گروه نخبه (10 آزمودنی با میانگین سنی 1/34 ± 22/25 سال) و نوآموز (10 آزمودنی با میانگین سنی 1/80 ± 22/55 سال) بهصورت داوطلبانه مشارکت داشتند. دادهها با استفاده از 28 الکترود از یک دستگاه 32 کانالة بیسیم اندازهگیری و با استفاده از آزمون تحلیل واریانس با اندازهگیری مکرر تحلیل شد (0/05 ≥P).یافتهها: توان آلفای گروه نخبه بالاتر از گروه نوآموز بود (0/001=P). پرتابهای موفق نسبت به پرتابهای ناموفق توان آلفای کمتری را نشان داد (0/006=P). در مقایسۀ دو گروه، توان آلفا در پرتابهای ناموفق گروه نخبه نسبت به پرتابهای موفق آنها بیشتر بود (0/001=P)، اما بین توان آلفای پرتابهای موفق و ناموفق گروه نوآموز تفاوتی مشاهده نشد (0/584=P). توان آلفا در زمان اجرای تکلیف پرتاب آزاد بالاتر از زمانهای قبل بود (0/005>P)، اما بین زمان اول و دوم تفاوتی نبود (0/001=P). نتایج نشان داد که گروه نخبه فعالیت قشری بالاتری نسبت به گروه نوآموز در همۀ الکترودها داشتند (0/001>P).نتیجهگیری: یافتهها نشان میدهد که گروه نخبه با مهار اطلاعات نامربوط تکلیف را با پیچیدگی قشری کمتری اجرا کردند. همچنین کاهش توان آلفا در پرتابهای موفق نشاندهندة افزایش فعالسازی قشر مغز و افزایش تمرکز است تا در نهایت تکلیف با منابع عصبی کمتری اجرا شود.
فرزانه حاتمی؛ فرشید طهماسبی؛ هدیه پاسبانی
چکیده
مقدمه: هدف از اجرای این تحقیق بررسی اثر تمرینات نوروفیدبک مبتنی بر الگوی الکتروانسفالوگرافی افراد ماهر بر یادگیری مهارت تیراندازی با تفنگ بادی در افراد مبتدی است.روش پژوهش: پژوهش کاربردی و از نوع نیمهتجربی با طرح پیشآزمون – پسآزمون با گروه کنترل بود. 30 ورزشکار مبتدی (میانگین سنی: 1/509 ±20 سال) به طور داوطلبانه در این ...
بیشتر
مقدمه: هدف از اجرای این تحقیق بررسی اثر تمرینات نوروفیدبک مبتنی بر الگوی الکتروانسفالوگرافی افراد ماهر بر یادگیری مهارت تیراندازی با تفنگ بادی در افراد مبتدی است.روش پژوهش: پژوهش کاربردی و از نوع نیمهتجربی با طرح پیشآزمون – پسآزمون با گروه کنترل بود. 30 ورزشکار مبتدی (میانگین سنی: 1/509 ±20 سال) به طور داوطلبانه در این تحقیق شرکت کرده و به سه گروه همگن نوروفیدبک بتا/ تتا، نوروفیدبک مبتنی بر الگوی مغزی تیراندازان ماهر (کاهش تتا در نقاط F4 و FZ و افزایش آلفای پایین و بالا در نقاط P3 و P7) و گروه کنترل تقسیم شدند. مرحله اکتساب شامل 6 جلسه بود. گروه کنترل در طول جلسات فقط به تمرین بدنی پرداختند. 48 ساعت پس از جلسات اکتساب، آزمون یادداری و پس از آن یک آزمون انتقال با تعویض دست برای گرفتن سلاح انجام شد.یافته ها: نتایج نشان داد که گروه نوروفیدبک مبتنی بر الگوی مغزی تیراندازان ماهر در تمام جلسات بهطور معناداری عملکرد بهتری نسبت به دو گروه دیگر داشت. گروه نوروفیدبک مبتنی بر الگوی مغزی تیراندازان ماهر در آزمون یادداری بهطور معناداری عملکرد بهتری نسبت به دو گروه دیگر و همچنین گروه نوروفیدبک بتا/تتا عملکرد بهتری نسبت به گروه کنترل داشت و دو گروه نوروفیدبک در آزمون انتقال نسبت به گروه کنترل از عملکرد بهتری برخوردار بودند، اما تفاوت معناداری بین دو گروه نوروفیدبک وجود نداشت.نتیجه گیری: مطالعات آینده میتواند با تصحیح پروتکلهای نوروفیدبک بر اساس ارتباط مغز و نخبگی، روند پیشرفت و رسیدن به اوج اجرا در تیراندازی را برای افراد مبتدی تسریع کند.