مهدی رحیم زاده؛ حسن غرایاق زندی؛ علی مقدم زاده؛ فضل الله باقرزاده؛ علیرضا بهرامی
چکیده
مطالعه حاضر با هدف بررسی تأثیر تمرینات چشم آرام بر توجه انتخابی، رفتار خیرگی و عملکرد پرتاب آزاد بسکتبال تحت شرایط استرس‌زا انجام گرفت. جامعه آماری پژوهش حاضر کلیه بسکتبالیست‌های رده جوانان که در مسابقات استان تهران شرکت داشتند، بودند. با توجه به نوع و هدف تحقیق، با توجه به هدف تحقیق نمونه مورد نظر حاضر با دامنه سنی 16 تا 22 سال بودند ...
بیشتر
مطالعه حاضر با هدف بررسی تأثیر تمرینات چشم آرام بر توجه انتخابی، رفتار خیرگی و عملکرد پرتاب آزاد بسکتبال تحت شرایط استرس‌زا انجام گرفت. جامعه آماری پژوهش حاضر کلیه بسکتبالیست‌های رده جوانان که در مسابقات استان تهران شرکت داشتند، بودند. با توجه به نوع و هدف تحقیق، با توجه به هدف تحقیق نمونه مورد نظر حاضر با دامنه سنی 16 تا 22 سال بودند که در مجموع 24 نفر به عنوان نمونه، انتخاب و به طور تصادفی و مساوی در دو گروه 12 نفری (گروه تمرینات چشم آرام و کنترل) تقسیم شدند . مطالعه شامل مراحل پیش‌آزمون- پس‌آزمون- یادداری اول- آزمون فشار و یادداری دوم بود. در مرحله پیش آزمون شرکت-کنندگان به اجرای 10 پرتاب آزاد بسکتبال پرداختند و همزمان رفتار خیرگی و عملکرد آنها ثبت شد. دوره تمرینی شامل 3 جلسه و بر اساس تمرینات چشم آرام ویکرز بود. مرحله پس‌آزمون و یادداری اول مشابه با پیش‌آزمون و با اختلاف 24 ساعت از همدیگر صورت گرفت و آزمون تحت فشار 48 ساعت پس از یادداری اول و مرحله یادداری دوم نیز 48 ساعت پس از آزمون فشار انجام گرفت. برای تجزیه و تحلیل داده‌ها از آزمون تحلیل واریانس مرکب و آزمون پیگردی بنفرونی استفاده شد و از آزمون تی مستقل برای مقایسه گروه-ها مورد استفاده قرار گرفتاستفاده شد. نتایج نشان داد که تمرینات چشم آرام تأثیر معنی‌داری معناداری بر توجه انتخابی، رفتار خیرگی و عملکرد پرتاب آزاد تحت شرایط استرس‌زا دارد.
محبوبه شیخ زاده؛ ربابه رستمی؛ داود فاضلی
چکیده
زمینه: تصویرسازی حرکتی از جمله وجوه شناختی تکلیف است که در بسیاری از تکالیف به‌عنوان عاملی اثرگذار بر عملکرد بررسی می‌شود. همچنین یکی دیگر از ابعاد شناختی تکالیف که محققان عقیده دارند نقش مهمی در کنترل حرکتی و اجرای تکلیف دارد، بازنمایی ذهنی است. هدف از این تحقیق تعیین رابطۀ بین توانایی تصویرسازی حرکتی و ساختار بازنمایی ذهنی در تکلیف ...
بیشتر
زمینه: تصویرسازی حرکتی از جمله وجوه شناختی تکلیف است که در بسیاری از تکالیف به‌عنوان عاملی اثرگذار بر عملکرد بررسی می‌شود. همچنین یکی دیگر از ابعاد شناختی تکالیف که محققان عقیده دارند نقش مهمی در کنترل حرکتی و اجرای تکلیف دارد، بازنمایی ذهنی است. هدف از این تحقیق تعیین رابطۀ بین توانایی تصویرسازی حرکتی و ساختار بازنمایی ذهنی در تکلیف پرتاب آزاد بسکتبال بود.روش پژوهش: روش این پژوهش از نوع همبستگی بود و از روش نمونه‌گیری در دسترس استفاده شد. در این تحقیق از پرسشنامۀ تصویرسازی حرکتی ویرایش‌شده و نرم‌افزار بازنمایی ذهنی به‌عنوان ابزار استفاده شد. توانایی تصویرسازی حرکتی 60 بسکتبالیست زن اندازه‌گیری شد و 10 نفر با بالاترین توانایی تصویرسازی (میانگین سن16/3 و انحراف استاندارد 2/05) و 10 نفر با پایین‌ترین توانایی تصویرسازی (میانگین سنی 3/9±20/4) انتخاب شدند. سپس با استفاده از نرم‌افزار بازنمایی ذهنی، ساختار بازنمایی ذهنی آنها اندازه‌گیری شد. رابطۀ بین توانایی تصویرسازی ذهنی و بازنمایی ذهنی با استفاده از تحلیل همبستگی تحلیل شد.یافته‌ها: نتایج نشان داد که گروه با توانایی تصویرسازی بالا بازنمایی ذهنی ساختاریافته‌تری دارد و این ساختار مشابهت بیشتری با ساختار بازنمایی ذهنی معیار دارد. همچنین نتایج نشان داد که بین نمرات تصویرسازی و ساختار بازنمایی ذهنی در هر دو گروه رابطۀ مثبت و معناداری وجود دارد.نتیجه‌گیری: این یافته‌ها با استفاده از دیدگاه ادراکی شناختی توجیه شدند. همچنین این نتایج به‌عنوان شاهدی برای فرایند بالا به پایین تصویرسازی در نظر گرفته شدند. دستیابی به این نتیجه، حاکی از این است که تمرین مهارت‌های روان‌شناختی همگام با مهارت‌های تکنیکی، سهم بسیار مهمی در موفقیت ورزشی ورزشکاران خواهد داشت.
رویا مهدی پور؛ مهدی نمازی زاده؛ رخساره بادامی؛ حمید میرحسینی
چکیده
مقدمه: هدف از پژوهش حاضر بررسی اثر همزمان یادگیری مشاهده‌ای و tDCSبر یادگیری مهارت پرتاب آزاد بسکتبال بود.روش پژوهش: در این پژوهش نیمه‌تجربی که با طرح پیش‌آزمون- پس‌آزمون و دورۀ پیگیری 7 و 21 روزه انجام گرفت، 30 دانشجوی مبتدی دختر در مهارت پرتاب آزاد بسکتبال به‌صورت مشارکت داوطلبانه انتخاب شدند و در دو گروه برابر تمرینات تحریک الکتریکی ...
بیشتر
مقدمه: هدف از پژوهش حاضر بررسی اثر همزمان یادگیری مشاهده‌ای و tDCSبر یادگیری مهارت پرتاب آزاد بسکتبال بود.روش پژوهش: در این پژوهش نیمه‌تجربی که با طرح پیش‌آزمون- پس‌آزمون و دورۀ پیگیری 7 و 21 روزه انجام گرفت، 30 دانشجوی مبتدی دختر در مهارت پرتاب آزاد بسکتبال به‌صورت مشارکت داوطلبانه انتخاب شدند و در دو گروه برابر تمرینات تحریک الکتریکی فراجمجمه‌ای همراه با مشاهدۀ مدل و تحریک ساختگی همراه با مشاهدۀ مدل قرار گرفتند. در مرحلۀ پیش‌آزمون، شرکت‌کنندگان اقدام به 15 پرتاب آزاد بسکتبال کردند. مرحلۀ تمرینی در 5 روز پشت سرهم انجام گرفت که در هر روز ابتدا تحریک قشر حرکتی (آند C3 و کاتد Fp2) و تحریک ساختگی همراه با مشاهدۀ مدل ماهر انجام می‌گرفت و سپس شرکت‌کنندگان اقدام به 15 پرتاب آزاد بسکتبال می‌کردند. در آخرین جلسۀ تمرینی، مرحلۀ پس‌آزمون؛ و 7 و 21 روز پس از آخرین جلسۀ تمرینی پیگیری کوتاه‌مدت و بلندمدت انجام گرفت. داده‌ها به روش تحلیل واریانس با اندازه‌گیری تکراری تحلیل شد.یافته‌ها: ،نتایج حاکی از این بود که تحریک الکتریکی فراجمجمه‌ای همراه با مشاهدۀ مدل (η2=0/615 ،F= 327/22، sig=0/0001) و تمرین ساختگی همراه با مشاهدۀ مدل (η2=0/179،sig=0/023، F=3/044) موجب بهبود پرتاب آزاد بسکتبال شد. دیگر نتایج نشان داد که تحریک الکتریکی فراجمجمه‌ای همراه با مشاهدۀ مدل در مقایسه با تمرین ساختگی همراه با تمرین مشاهده‌ای موجب بهبود بهتر پرتاب آزاد بسکتبال در مراحل پس‌آزمون (006/0 P=)، یادداری کوتاه‌مدت (002/0 P=) و یادداری بلندمدت (P=0/001 ) شد.نتیجه‌گیری: به‌طور کلی نتایج پژوهش حاضر بر اهمیت تحریک الکتریکی مستقیم فراجمجمه‌ای همراه با مشاهدۀ مدل ماهر در بهبود بهتر مهارت پرتاب آزاد بسکتبال تأکید دارد.
صالح معظم؛ رسول حمایت طلب؛ حسن غرایاق زندی؛ محمد خزائی
چکیده
پژوهش حاضر با هدف مقایسۀ میزان اثربخشی روش‌های آموزش ارتقای عملکرد ورزشی مبتنی بر مایندفولنس و تصویرسازی‌ذهنی بر بهبود مهارت پرتاب آزاد بسکتبال در بسکتبالیست‌های جوان انجام گرفت. تحقیق حاضر از نوع نیمه‌تجربی است و به لحاظ نحوۀ گردآوری اطلاعات از نوع آزمایشی با طرح پیش‌آزمون، پس‌آزمون و پیگیری با گروه لیست انتظار است. جامعۀ آماری ...
بیشتر
پژوهش حاضر با هدف مقایسۀ میزان اثربخشی روش‌های آموزش ارتقای عملکرد ورزشی مبتنی بر مایندفولنس و تصویرسازی‌ذهنی بر بهبود مهارت پرتاب آزاد بسکتبال در بسکتبالیست‌های جوان انجام گرفت. تحقیق حاضر از نوع نیمه‌تجربی است و به لحاظ نحوۀ گردآوری اطلاعات از نوع آزمایشی با طرح پیش‌آزمون، پس‌آزمون و پیگیری با گروه لیست انتظار است. جامعۀ آماری پژوهش را بسکتبالیست‌های جوان شهر تهران تشکیل دادند. تعداد ۶۰ نفر به‌عنوان نمونۀ آماری و به شیوۀ در دسترس، در سه گروه مایندفولنس، تصویرسازی ذهنی و گروه لیست انتظار جایگزین شدند. تحلیل‌های آماری در دو بخش آمار توصیفی شامل مشخصات آزمودنی‌ها، توزیع داده‌ها و مقادیر میانگین و انحراف معیار متغیرهای مورد مطالعه ارائه شده‌اند و از آزمون شاپیرو-ویلک برای تشخیص طبیعی بودن داده‌ها و در ادامه با استفاده از آمار استنباطی از آزمون‌های تی همبسته، آنوا، لون (برابر واریانس‌ها)، جیمز هاول و بنفرونی (تعقیبی) به‌منظور تجزیه‌وتحلیل و آزمون فرضیه‌ها استفاده شده است. همچنین سطح آماری در این پژوهش 05/0 در نظر گرفته شده است. نتایج این پژوهش نشان داد، عملکرد پرتاب شوت آزمودنی‌ها در پیش و پس‌آزمون در گروه مداخلۀ مایندفولنس با اختلاف میانگین (۱۵/۴) و تصویرسازی ذهنی با اختلاف میانگین (۵۵/۲-)، معنادار شد. همچنین یافته‌های نهایی پژوهش نشان داد که آموزش مایندفولنس در مقایسه با آموزش تصویرسازی ذهنی در ارتقای مهارت پرتاب آزاد تأثیر بیشتری داشت (۲/۰=P).
زهرا نقی زاده؛ احمدرضا موحدی؛ مهدی نمازی زاده؛ مطهره میردامادی
چکیده
استفاده از تحریک جریان مستقیم جمجمه‌ای (tDCS) برای بهبود حالات خلقی، یادگیری دروس، بازتوانی همواره سال‌ها مورد توجه بوده و آزمایش کاربرد آن در اجرای مهارت‌های واقعی ورزشی در مرحلۀ ابتدایی است. در این مطالعه تأثیر tDCS آندی بر اجرای مهارت پرتاب منطقه‌ای در بسکتبالیست‌های ماهر بررسی شد. این پژوهش از نوع نیمه‌تجربی است و با طرح تکرار ...
بیشتر
استفاده از تحریک جریان مستقیم جمجمه‌ای (tDCS) برای بهبود حالات خلقی، یادگیری دروس، بازتوانی همواره سال‌ها مورد توجه بوده و آزمایش کاربرد آن در اجرای مهارت‌های واقعی ورزشی در مرحلۀ ابتدایی است. در این مطالعه تأثیر tDCS آندی بر اجرای مهارت پرتاب منطقه‌ای در بسکتبالیست‌های ماهر بررسی شد. این پژوهش از نوع نیمه‌تجربی است و با طرح تکرار سنجش با دو گروه کنترل و شم انجام گرفت. 26 بازیکن بسکتبالیست مرد ماهر به‌طور تصادفی در دو گروه تجربی و شم قرار گرفتند و به مدت 3 جلسه در 3 روز متوالی تحت مداخلۀ tDCS قرار گرفتند. شرکت‌کنندگان الگوی نورانی مهارت پرتاب منطقه‌ای بسکتبال مربوط به دو بازیکن نخبه را مشاهده کردند. بعد از آن، شرکت‌کنندگان گروه تجربی به مدت 20 دقیقه tDCS با شدت یک و نیم میلی‌آمپر در محل قشر پیش‌حرکتی دریافت کردند، درحالی‌که برای گروه شم تحریک ساختگی ایجاد شد. پس از مداخله، شرکت‌کنندگان هر دو گروه به اجرای مهارت پرتاب منطقه‌ای پرداختند. پس‌آزمون و پیگیری به‌ترتیب یک و هفت روز پس از مداخله اخذ شد. از آزمون تحلیل واریانس مختلط دوعاملی، t مستقل و t همبسته برای تحلیل داده‌ها استفاده شد. یافته‌ها نشان داد که tDCS تفاوتی در اجرای مهارت بین دو گروه در مرحلۀ مداخله ایجاد نکرد، ولی در مرحلۀ آزمون موجب بهبود چشمگیر مهارت در گروه تجربی در برابر گروه شم شد. یافته‌ها نشان می‌دهد که tDCS این پتانسیل را دارد که به‌عنوان مداخلۀ مفید برای بهبود اجرای مهارت پرتاب منطقه‌ای در بسکتبال مورد توجه قرار گیرد.
نگین نظری فر؛ شهزاد طهماسبی؛ مهدی شهبازی
چکیده
قید شناختی از جمله قیود فردی است که می‌توان آن را با تصویرسازی ایجاد کرد و در بسیاری از تکالیف به‌عنوان عاملی اثرگذار بر عملکرد بررسی می‌شود. ازاین‌رو هدف از تحقیق حاضر، بررسی تأثیر قید شناختی بر مهارت پاس دقت و سرعت بود. بدین‌منظور 44 نفر از دانشجویان دختر دانشکدۀ تربیت بدنی دانشگاه تهران (با میانگین سنی 3/2±45/22 سال) به‌صورت در ...
بیشتر
قید شناختی از جمله قیود فردی است که می‌توان آن را با تصویرسازی ایجاد کرد و در بسیاری از تکالیف به‌عنوان عاملی اثرگذار بر عملکرد بررسی می‌شود. ازاین‌رو هدف از تحقیق حاضر، بررسی تأثیر قید شناختی بر مهارت پاس دقت و سرعت بود. بدین‌منظور 44 نفر از دانشجویان دختر دانشکدۀ تربیت بدنی دانشگاه تهران (با میانگین سنی 3/2±45/22 سال) به‌صورت در دسترس انتخاب شدند و در این تحقیق شرکت کردند. آزمودنی‌ها پس از اجرای پیش‌آزمون به‌صورت دو بلوک 10 کوششی از پاس دقت و سرعت بسکتبال، به‌صورت همگن در یکی از چهار گروه تصویرسازی پاس دقت، پاس سرعت، گروه کنترل دقت و سرعت قرار گرفتند. دو گروه تصویرسازی فایل صوتی تصویرسازی را سه روز به مدت 8 دقیقه گوش دادند؛ پس از آن پس‌آزمون و آزمون‌های یادداری، انتقال از آزمودنی‌ها گرفته شد. به‌منظور تجزیه‌وتحلیل داده‌ها از آزمون تحلیل واریانس مرکب و در صورت مشاهدۀ معناداری از آزمون تی مستقل برای مقایسۀ بین‌گروهی، همچنین آزمون تحلیل واریانس با اندازه‌های تکراری برای مقایسۀ درون‌گروهی و سنجش میزان پیشرفت آزمودنی‌ها در سطح معناداری (05/0=α) استفاده شد. نتایج تحلیل واریانس تفاوت معناداری را در پیش‌آزمون گروه‌های تصویرسازی و کنترل نشان نداد. اما بین گروه‌های تصویرسازی و گروه کنترل در پس‌آزمون، یادداری و انتقال تفاوت معناداری مشاهده شد (05/0≥p ). همچنین تصویرسازی پتلپ پاس دقت و سرعت، به بهبود اجرای پاس دقت و سرعت آزمودنی‌ها از پیش‌آزمون تا یادداری منجر شد؛ اما این روند در آزمون انتقال دیده نشد (05/0≤p ).
حمید صالحی؛ احمدرضا موحدی؛ جلیل مرادی
چکیده
هدف این پژوهش، یافتن پاسخ این سؤال بود که آیا تمرین در شرایط بینایی ویژه مزیتی برای یادگیری دقت اجرای مهارت پرتاب آزاد بسکتبال ایجاد می کند یا نه؟ شرکت کنندگان 28 پسر نوجوان داوطلب با میانگین سن 75/0± 14/17 سال بودند که در دو گروه : با نور معمولی (گروه کنترل) و شرایط روشنایی ویژة متمرکز روی حلقة بسکتبال (گروه تجربی) به مدت 15 جلسه تمرین کردند. ...
بیشتر
هدف این پژوهش، یافتن پاسخ این سؤال بود که آیا تمرین در شرایط بینایی ویژه مزیتی برای یادگیری دقت اجرای مهارت پرتاب آزاد بسکتبال ایجاد می کند یا نه؟ شرکت کنندگان 28 پسر نوجوان داوطلب با میانگین سن 75/0± 14/17 سال بودند که در دو گروه : با نور معمولی (گروه کنترل) و شرایط روشنایی ویژة متمرکز روی حلقة بسکتبال (گروه تجربی) به مدت 15 جلسه تمرین کردند. ده روز پس از آخرین جلسة تمرین، گروه ها در شرایط بینایی معمولی و ویژه ارزیابی شدند. براساس نتایج، در مرحلة تمرین بهبود دقت پرتاب های هر دو گروه مشابه بود. در آزمون با شرایط بینایی معمولی، دقت پرتاب های آزاد گروه تجربی به مقدار معناداری کمتر از گروه کنترل بود. بنابراین مزیت تمرین در شرایط بینایی ویژه تایید نشد. براساس نتایج، تنها وقتی آزمون در شرایط بینایی ویژه انجام گرفت برتری با گروه تجربی بود. در مجموع نتایج نشان داد که تنها وقتی می توان انتظار داشت یک وضعیت تمرینی خاص موجب یادگیری بهتر مهارت های ورزشی (مانند پرتاب آزاد بسکتبال) شود که شرایط حسی – حرکتی و پردازشی مشابه بر تمرین و آزمون حاکم باشد.
