سحر پیرجمادی؛ رضا امین زاده؛ احمد محمودی؛ زهرا همت یار
چکیده
مقدمه: پژوهش حاضر با هدف شناسایی راهکارها و پیامدهای جلوگیری از تنفر و ترک ورزش دانش آموزان انجام گرفت. روش پژوهش: هدف پژوهش کاربردی و روش پژوهش کیفی بود. بدین‌منظور با 21 نفر از صاحب‌نظران بهصورت قضاوتی هدفمند و با استفاده از مصاحبه‌های عمیق و نیمه‌ساختارمند اشباع نظری حاصل شد. دادهها با استفاده از رویکرد اکتشافی از طریق فرایند ...
بیشتر
مقدمه: پژوهش حاضر با هدف شناسایی راهکارها و پیامدهای جلوگیری از تنفر و ترک ورزش دانش آموزان انجام گرفت. روش پژوهش: هدف پژوهش کاربردی و روش پژوهش کیفی بود. بدین‌منظور با 21 نفر از صاحب‌نظران بهصورت قضاوتی هدفمند و با استفاده از مصاحبه‌های عمیق و نیمه‌ساختارمند اشباع نظری حاصل شد. دادهها با استفاده از رویکرد اکتشافی از طریق فرایند شناسه‌گذاری و تحلیل آن با استفاده از نرمافزار کیفی مکس کیودی‌ای انجام شد. همچنین از پایایی بازآزمون استفاده شد.یافتهها: در پژوهش حاضر 104 شاخص در قالب 14 مفهوم (استفاده از دانش و علم تمرین، توجه به ویژگیهای شخصیتی-روانی، توسعۀ ورزش همگانی، حذف عادات نامناسب در محیط‌های ورزشی، تبلیغ و ترویج، اقتصادی، تسهیل دسترسی، نقش دولت و مسئولان، افزایش مشارکت، افزایش آگاهی، بهبود وضعیت جسمی-روانی جامعه، تغییر باورها، توسعۀ حرفه‌ای و توسعۀ آموزشی) شناسایی شد.نتیجه‌گیری: پژوهش حاضر بر توجه به عوامل راهبردهای انگیزشی، فرهنگ‌سازی، راهبردهای ساختاری، فرهنگ‌پذیری ورزش در جامعه، افزایش سلامت عمومی و توسعۀ زیرساخت‌های ورزشی در جلوگیری از تنفر و تمرین‌زدگی دانش‌آموزان از ورزش تأکید دارد. در این زمینه توجه به عواملی نظیر ساخت و مکان‌یابی اماکن ورزشی در محیط مدرسه، افزایش ساعت تربیت بدنی در مدارس، تهیة برنامه‌های ورزشی در رادیو و تلویزیون، برگزاری برنامه‌های صبحگاهی ورزشی، دعوت از چهره‌های مشهور ورزشی و ارائة تخفیف به کودکان و نوجوانان بهمنظور جلوگیری از تنفر و تمرین‌زدگی دانش‌آموزان از ورزش پیشنهاد می‌شود.
برهان الدین قاری؛ حسن محمدزاده؛ جلال دهقانی زاده
چکیده
مطالعۀ حاضر با هدف بررسی تأثیر دو رویکرد آموزشی مبتنی بر بازی و رویکرد آموزشی سنتی بر میزان فعالیت بدنی، انگیزش خود-تعیین و لذت از فعالیت بدنی دانشجویان شرکت‌کننده در کلاس‌های تربیت بدنی انجام گرفت. پژوهش حاضر از نوع نیمه‌تجربی بود. شرکتکنندگان شامل 30 دانشجوی مرد (میانگین سنی72/1 ± 67/20 سال) بودند که بهصورت در دسترس انتخاب و به‌طور ...
بیشتر
مطالعۀ حاضر با هدف بررسی تأثیر دو رویکرد آموزشی مبتنی بر بازی و رویکرد آموزشی سنتی بر میزان فعالیت بدنی، انگیزش خود-تعیین و لذت از فعالیت بدنی دانشجویان شرکت‌کننده در کلاس‌های تربیت بدنی انجام گرفت. پژوهش حاضر از نوع نیمه‌تجربی بود. شرکتکنندگان شامل 30 دانشجوی مرد (میانگین سنی72/1 ± 67/20 سال) بودند که بهصورت در دسترس انتخاب و به‌طور تصادفی به دو گروه آموزش مبتنی بر بازی و آموزشی سنتی تقسیم شدند و 18 جلسه به مدت 6 هفته و هر هفته 3 جلسه به تمرین بازی بسکتبال پرداختند. ابزار گردآوری دادهها شامل سیستم مشاهده‌ای زمان آموزش آمادگی، دستگاه گام‌شمار بیورر، پرسشنامۀ انگیزش درونی و پرسشنامۀ خود-تعیینی بود. برای تحلیل دادهها از آمار توصیفی، آزمون تی مستقل، تحلیل کوواریانس و تحلیل کوواریانس رتبه استفاده شد. نتایج نشان داد که دو گروه آموزش مبتنی بر بازی و سنتی در فاکتورهای مدت زمان فعالیت بدنی متوسط تا شدید و تعداد گام تفاوت معنادار دارند (001/0≥P). از طرفی دو گروه آموزش مبتنی بر بازی و سنتی در لذت بردن از فعالیت بدنی و احساس شایستگی تفاوت معناداری نداشتند؛ اما از نظر خودمختاری (001/0≥P) و احساس تعلق (013/0≥P) تفاوت معنادار بود. نتایج نشان داد که رویکرد آموزشی مبتنی بر بازی می‌تواند موجب ارتقای میزان فعالیت بدنی و کیفیت انگیزشی دانشجویان در کلاس‌های تربیت بدنی شود.
صادق رنجبر؛ حسن غرایاق زندی؛ سید محسن فاطمی؛ علی فداکار
چکیده
امروزه مطالعات بسیاری نشان داده که عملکرد مطلوب ورزشی به عوامل روانشناختی بسیاری مرتبط است. هدف این پژوهش مقایسۀ انگیزش و کمالگرایی کاراتهکاهای موفق و ناموفق سوپر لیگ کاراتۀ مردان ایران بود. مطالعۀ حاضر از نوع علی- مقایسهای است و جامعۀ آماری را کاراتهکاهای سوپر لیگ کاراتۀ مردان ایران در سال 1394 در بخش کومیته تشکیل دادند. ...
بیشتر
امروزه مطالعات بسیاری نشان داده که عملکرد مطلوب ورزشی به عوامل روانشناختی بسیاری مرتبط است. هدف این پژوهش مقایسۀ انگیزش و کمالگرایی کاراتهکاهای موفق و ناموفق سوپر لیگ کاراتۀ مردان ایران بود. مطالعۀ حاضر از نوع علی- مقایسهای است و جامعۀ آماری را کاراتهکاهای سوپر لیگ کاراتۀ مردان ایران در سال 1394 در بخش کومیته تشکیل دادند. دادههای اولیه به روش در دسترس از 70 نفر از ورزشکارانِ تمام تیمهای شرکت‌کننده_ به‌ویژه دو تیم بالا و سه تیم پایین جدول_ در سوپر لیگ کاراته جمع‌آوری شد. پس از به‌دست آوردن اطلاعات مربوط به تعداد مبارزات و نتایج آن برای هر ورزشکار، عملکرد بهینۀ کاراتهکاها از طریق فرمول محاسبه و دو گروه کاراتهکای موفق و ناموفق تعیین شد (هر گروه 30 نفر). ابزار استفاده‌شده شامل پرسشنامۀ دموگرافیک، پرسشنامۀ انگیزش ورزشی و پرسشنامۀ کمالگرایی ورزشی بود. پس از بررسی نرمال بودن توزیع دادهها در دو گروه با استفاده از آزمون K-S و شاپیرو ویلک، نتایج آمار پارامتریک تی دو گروه مستقل نشان داد که تفاوت کمالگرایی سازگار (مثبت) بین کاراتهکاهای موفق و ناموفق از لحاظ آماری معنادار بود، اما تفاوت کمالگرایی ناسازگار (منفی) بین دو گروه معنادار نبود. همچنین نتایج آزمون ناپارامتریک یو مان- ویتنی نشان داد که تفاوت هیچ‌کدام از خرده‌مقیاسهای انگیزش در دو گروه کاراتهکای موفق و ناموفق معنادار نبود. در مجموع میتوان گفت که بخشی از یافتهها بر نقش ویژگیهای روانشناختی در عملکرد و موفقیت ورزشی بین دو گروه کاراتهکای نخبه که در بالاترین سطح از کاراتۀ جهان و آسیا قرار دارند، تأکید میکند.
ایرج آرمندپور؛ جواد عظیمی راد؛ حمیدرضا نگارستانی
چکیده
هدف تحقیق حاضر، بررسی اولویتهای انگیزشی شرکت در رشتة ورزشی کشتی در میان کشتیگیران شهر کرمانشاه بود. جامعة آماری تحقیق حاضر شامل 4612 کشتیگیر بیمه شدة شهر کرمانشاه ( در دو رشتة آزاد و فرنگی)بود و نمونة آماری در سه ردة سنی نوجوانان (99 نفر)، جوانان ( 56 نفر) و بزرگسالان (87نفر) بهصورت نمونهگیری تصادفی انتخاب شدند. بهمنظور گردآوری ...
بیشتر
هدف تحقیق حاضر، بررسی اولویتهای انگیزشی شرکت در رشتة ورزشی کشتی در میان کشتیگیران شهر کرمانشاه بود. جامعة آماری تحقیق حاضر شامل 4612 کشتیگیر بیمه شدة شهر کرمانشاه ( در دو رشتة آزاد و فرنگی)بود و نمونة آماری در سه ردة سنی نوجوانان (99 نفر)، جوانان ( 56 نفر) و بزرگسالان (87نفر) بهصورت نمونهگیری تصادفی انتخاب شدند. بهمنظور گردآوری اطلاعات از دو پرسشنامة مشخصات فردی و پرسشنامة انگیزة مشارکت گیل استفاده شد. در پایان جلسة تمرینی، پرسشنامه توسط شرکتکنندگان تکمیل شد. برای تجزیهوتحلیل دادهها از روش آماری فریدمن و تحلیل واریانس یکطرفه و نسخة 13 نرمافزار SPSS در سطح معنی داری 05/0 استفاده شد. کسب موفقیت و پیروزی با رتبهبندی44/7، تخلیة انرژی با رتبه بندی 15/6 و بودن با دوستان با رتبهبندی 57/4 اولویتهای انگیزشی برتر در شرکتکنندگان بودند. مقایسة انگیزة شرکتکنندگان براساس ردة سنی تفاوت معناداری را بین گروههای سنی مختلف نشان نداد(05/0p>). نتایج تحقیق حاضر نشان داد که عامل اصلی گرایش شرکتکنندگان در تمرینات کشتی در شهر کرمانشاه، کسب موفقیت و پیروزی است و تفاوت معناداری بین گروههای سنی مختلف در زمینة عوامل انگیزشی مشاهده نشد، و نیز گروههای با سوابق مشارکت مختلف در رشتة کشتی در زمینه عوامل انگیزشی تفاوت معناداری را نشان ندادند.
نسرین پارسایی؛ بهروز عبدلی؛ سیدمحمد کاظم واعظ موسوی؛ محمدعلی اصلانخانی
چکیده
هدف از این پژوهش پیش بینی عملکرد کمانداران ماهر براساس عوامل روانشناختی انگیختگی، فعال سازی، اضطراب، انگیزش و ویژگی های شخصیتی بر مبنای بُعد شخصیتی برونگرایی / درونگرایی است. طی یک مطالعه همبستگی از نوع پیش بینی، از بین جامعة آماری کمانداران عضو تیم ملی و افراد دعوت شده به این تیم، 34 نفر به صورت تصادفی انتخاب شدند. مقدار انگیختگی ...
بیشتر
هدف از این پژوهش پیش بینی عملکرد کمانداران ماهر براساس عوامل روانشناختی انگیختگی، فعال سازی، اضطراب، انگیزش و ویژگی های شخصیتی بر مبنای بُعد شخصیتی برونگرایی / درونگرایی است. طی یک مطالعه همبستگی از نوع پیش بینی، از بین جامعة آماری کمانداران عضو تیم ملی و افراد دعوت شده به این تیم، 34 نفر به صورت تصادفی انتخاب شدند. مقدار انگیختگی با اندازه گیری سطح هدایت الکتریکی پوست تعیین شد و برای سنجش اضطراب صفتی از آزمون اضطراب رقابتی ورزشی ، برای سنجش اضطراب حالتی از سیاهه اضطراب حالتی رقابتی (نسخه دوم) ، برای اندازه گیری انگیزش از مقیاس انگیزش ورزشی و برای سنجش بُعد شخصیتی برونگرایی/ درونگرایی، پرسشنامه شخصیتی آیزنک مورد استفاده قرار گرفت. آزمون همبستگی پیرسون برای تعیین میزان همبستگی و مدل رگرسیون خطی چندگانه برای پیش بینی عملکرد آزمودنی ها استفاده شد. نتایج نشان داد که بین عملکرد کمانداران و انگیختگی، فعال سازی، انگیزش (درونی و بیرونی) و بُعد شخصیتی برونگرایی / درونگرایی ضریب همبستگی مثبت معنی داری وجود دارد. اما هیچ یک از متغیرهای اضطراب (صفتی، شناختی و بدنی) با عملکرد، ضریب همبستگی معنی داری نداشتند و در نتیجه، پیش بینی کنندة عملکرد این ورزشکاران نبودند. متغیرهای انگیختگی و فعال سازی با هم (05/0 P< و 418/79 =(31و2)F و 837/0 =R2 ، انگیزش درونی (05/0 P< و 826/1031 = (30و1)F و 972/0 = R2) و برونگرایی / درونگرایی (05/0 P< و 199/330=(33و1)F و 909/0 = R2) به طور معنی داری، توانایی پیش بینی عملکرد کمانداران را داشتند. اما انگیزش بیرونی، پیش بینی کنندة عملکرد این ورزشکاران نبود. توصیه می شود مربیان در استعدادیابی، آموزش، انتخاب و شرکت دادن کمانداران در مسابقات، به متغیرهای مذکور توجه کافی داشته باشند.
