ولی اله کاشانی؛ منصوره آذری؛ احمد نیک روان
چکیده
مهارت ویژه مهارتی کاملاً خاص است که در بین مجموعه مهارتهای عمومیتر قرار میگیرد و همان گونه که از تعریف واژۀ ویژه بر میآید، استثنایی در میان قواعد کلی است. هدف از پژوهش حاضر، بررسی حضور مهارت ویژه در رشتۀ تیراندازی با تفنگ بادی در شرایط اضطراب رقابتی در دو سطح ماهر و مبتدی بود. جامعۀ پژوهش شامل کلیۀ تیراندازان زن و مرد شهر سمنان ...
بیشتر
مهارت ویژه مهارتی کاملاً خاص است که در بین مجموعه مهارتهای عمومیتر قرار میگیرد و همان گونه که از تعریف واژۀ ویژه بر میآید، استثنایی در میان قواعد کلی است. هدف از پژوهش حاضر، بررسی حضور مهارت ویژه در رشتۀ تیراندازی با تفنگ بادی در شرایط اضطراب رقابتی در دو سطح ماهر و مبتدی بود. جامعۀ پژوهش شامل کلیۀ تیراندازان زن و مرد شهر سمنان که از این میان نمونهای از 40 تیرانداز انتخاب شدند. در این پژوهش دو گروه زن با میانگین سنی (33/21) و دو گروه مرد با میانگین سنی (44/23) قرار داشتند که هدفگیری با تفنگ بادی را در 5 فاصله (8، 9، 10،11 و 12 متر از سیبل) اجرا کردند. برای تحلیل دادهها از آمار توصیفی (میانگین و انحراف استاندارد و ترسیم جداول و نمودار) و استنباطی (رگرسیون و تحلیل واریانس تک متغیره) استفاده شد. به منظور محاسبۀ نمرات پیشبین و رسم مدل برای نمایش تفاوت بین نمرات پیشبین با نمرات عملکرد واقعی از رگرسیون خطی ساده با سطح معناداری 05/0 درصد استفاده شد. تفاوت معناداری بین نمرات پیشبین و نمرات واقعی در تمامی گروهها در شرایط اضطراب رقابتی یافت شد (05/0p<). به طوری که معناداری تفاوت بین دو نمرۀ پیشبین و اجرای واقعی در گروه مردان تیرانداز ماهر (031/0=p) گروه مردان تیرانداز مبتدی (044/0=p) گروه زنان تیرانداز ماهر (010/0=p) و گروه زنان تیرانداز مبتدی (048/0=p) به دست آمد. نتایج از وقوع مهارت ویژه در رشتۀ تیراندازی با تفنگ بادی در شرایط اضطراب رقابتی در تمامی گروهها حمایت میکند و مبحث مهم اصول ویژگی تمرین در یادگیری حرکتی را مورد تأیید قرار میدهد
محمدعلی بشارت؛ امیرحسین افشاری؛ میثم شاه حسینی
چکیده
هدف از پژوهش حاضر مقایسۀ اضطراب رقابتی و بیشتمرینی ادراکشده در ورزشکاران با و بدون مصرف استروییدهای آنابولیک بود. جامعۀ آماری پژوهش شامل تمامی ورزشکاران رشتههای تیمی و انفرادی شهر تهران در سال 1396 بود که بهصورت نمونهگیری خوشهای چندمرحلهای 251 مرد ورزشکار با و بدون مصرف استروییدهای آنابولیک انتخاب شدند. ورزشکاران دارای ...
بیشتر
هدف از پژوهش حاضر مقایسۀ اضطراب رقابتی و بیشتمرینی ادراکشده در ورزشکاران با و بدون مصرف استروییدهای آنابولیک بود. جامعۀ آماری پژوهش شامل تمامی ورزشکاران رشتههای تیمی و انفرادی شهر تهران در سال 1396 بود که بهصورت نمونهگیری خوشهای چندمرحلهای 251 مرد ورزشکار با و بدون مصرف استروییدهای آنابولیک انتخاب شدند. ورزشکاران دارای میانگین سنی 6 ± 24 سال و سابقۀ ورزشی 1 ± 3 سال بودند. دادهها از طریق پرسشنامههای اضطراب رقابتی و بیشتمرینی ادراکشده جمعآوری شد. یافتههای پژوهش حاضر، بهوسیلۀ تحلیل واریانس چندمتغیره و آزمون تی مستقل، نشان داد که ورزشکاران بدون مصرف استروییدهای آنابولیک از اضطراب شناختی و اضطراب بدنی بالاتری نسبت به ورزشکاران مصرفکنندۀ این مواد برخوردارند، اما در اعتمادبهنفس میان دو گروه تفاوت معناداری وجود ندارد. همچنین در متغیر بیشتمرینی ادراکشده گروه بدون مصرف از بیشتمرینی بالاتری برخوردار بودند. نتایج حاکی از آن است که یکی از دلایلی اصلی مصرف استروییدهای آنابولیک در ورزشکاران، مزایای آن در کاهش حالات منفی و ارتقای عملکرد روانی و جسمانی است که شیوع آن را روزبهروز افزایش میدهد.
امیرحسین مهرصفر؛ محمد خبیری؛ علی مقدم زاده
چکیده
سیاهۀ اضطراب حالتی رقابتی-2، پراستفادهترین ابزار اندازهگیری اضطراب رقابتی در ادبیات مربوط است. هدف از پژوهش حاضر بررسی اعتبار عاملی و پایایی نسخۀ فارسی سیاهۀ اضطراب حالتی رقابتی2 در ابعاد شدت، جهت و فرکانس بود. نسخۀ اصلی سیاهه، دارای 27 سؤال و سه خردهمقیاس اضطراب جسمانی، شناختی و اعتمادبهنفس است. 356 پرسشنامه توسط ورزشکاران ...
بیشتر
سیاهۀ اضطراب حالتی رقابتی-2، پراستفادهترین ابزار اندازهگیری اضطراب رقابتی در ادبیات مربوط است. هدف از پژوهش حاضر بررسی اعتبار عاملی و پایایی نسخۀ فارسی سیاهۀ اضطراب حالتی رقابتی2 در ابعاد شدت، جهت و فرکانس بود. نسخۀ اصلی سیاهه، دارای 27 سؤال و سه خردهمقیاس اضطراب جسمانی، شناختی و اعتمادبهنفس است. 356 پرسشنامه توسط ورزشکاران 16تا 34 سالهای که در رشتههای مختلف ورزشی فعالیت داشتند، تکمیل شد. برای برآورد روایی سازۀ سیاهه از پنج مدل رقابتی و برای برازش مدلهای اندازهگیری از تحلیل عاملی تأییدی (CFA) استفاده شد. پایایی سیاهه با استفاده از روش همسانی درونی محاسبه شد. برای بررسی پایایی زمانی با استفاده از روش آزمون- آزمون مجدد از ضریب همبستگی درونطبقهای استفاده شد. یافتههای پژوهش نشان داد که نسخۀ فارسی سیاهه، از مدل سهعاملی 16 سؤالی در ابعاد شدت، جهت و فرکانس حمایت میکند و روایی و پایایی سیاهۀ تأیید میشود. در نتیجه، نسخۀ فارسی سیاهۀ اضطراب حالتی رقابتی-2 با 16 سؤال برای سنجش اضطراب حالتی رقابتی ورزشکاران، توصیه میشود.
اکبر جمشیدی؛ الهه عرب عامری؛ نرجس علیزاده؛ افشین سلمانیان
چکیده
هدف از پژوهش حاضر، بررسی ارتباط جهت گیری ورزشی و اضطراب رقابتی در ورزشکاران زن و مرد رشته های ورزشی تیمی و انفرادی شرکت کننده در دهمین المپیاد ورزشی دانشگاه های سراسر کشور در سال 1389 است. تحقیق حاضر از نوع توصیفی و روش تحقیق همبستگی است. به این منظور، 688 نفر (351 مرد و 337 زن) با استفاده از نمونه گیری تصادفی ساده از بین دانشجویان شرکت کننده ...
بیشتر
هدف از پژوهش حاضر، بررسی ارتباط جهت گیری ورزشی و اضطراب رقابتی در ورزشکاران زن و مرد رشته های ورزشی تیمی و انفرادی شرکت کننده در دهمین المپیاد ورزشی دانشگاه های سراسر کشور در سال 1389 است. تحقیق حاضر از نوع توصیفی و روش تحقیق همبستگی است. به این منظور، 688 نفر (351 مرد و 337 زن) با استفاده از نمونه گیری تصادفی ساده از بین دانشجویان شرکت کننده در این مسابقات انتخاب شدند. نخست کل آزمودنی های انتخاب شده، در اردوی آمادگی به منظور شرکت در این مسابقات، پرسشنامة جهت گیری ورزشی گیل را تکمیل کردند، سپس چند ساعت قبل از مسابقه به پرسشنامة اضطراب رقابتی مارتنز پاسخ دادند. اطلاعات جمع آوری شده با استفاده از تحلیل رگرسیون چندگانة همزمان، آزمون آماری تحلیلی واریانس چند متغیره (ANOVA) و آزمون آماری تی مستقل (t.test) بررسی شد. نتایج نشان داد که جهت گیری ورزشی، اضطراب رقابتی را پیش بینی می کند. در واقع با افزایش رقابت طلبی و هدف گرایی، اضطراب رقابتی کاهش اما با افزایش تمایل به پیروزی، اضطراب رقابتی نیز افزایش یافت. همچنین مشاهده شد زنان ورزشکار نسبت به مردان ورزشکار مضطرب تر بودند (001/0=P). ضمن اینکه اضطراب رقابتی ورزشکاران رشته های انفرادی نسبت به ورزشکاران رشته های ورزشی تیمی بیشتر بود (004/0=P). در نهایت، نتایج نشان داد که مردان ورزشکار رقابت طلب تر بودند و تمایل به پیروزی بیشتری نسبت به زنان ورزشکار داشتند، درحالی که زنان ورزشکار هدف گراتر از مردان ورزشکار بودند (002/0=P)، اما بین جهت گیری ورزشی ورزشکاران
رشته های تیمی و انفرادی تفاوت معنی داری مشاهده نشد (05/0P>).
محمدعلی بشارت؛ داود حومینیان؛ محمدحسین قهرمانی؛ بهنام نقی پورگیوی
دوره 3، شماره 2 ، آبان 1390، ، صفحه 5-27
چکیده
هدف اصلی این پژوهش، مطالع? تأثیر واسطه ای خودکارامدی ورزشی بر رابط? بین ابعاد کمال گرایی و اضطراب رقابتی در نمونه ای از ورزشکاران ایرانی بود. 233 ورزشکار (145 پسر و 88 دختر) در رشته های مختلف ورزشی به صورت داوطلب در این پژوهش شرکت کردند. از ورزشکاران خواسته شد مقیاس کمال گرایی رقابتی (CPS)، پرسشنام? چندبعدی اضطراب رقابتی (MCAQ) و مقیاس خودکارامدی ...
بیشتر
هدف اصلی این پژوهش، مطالع? تأثیر واسطه ای خودکارامدی ورزشی بر رابط? بین ابعاد کمال گرایی و اضطراب رقابتی در نمونه ای از ورزشکاران ایرانی بود. 233 ورزشکار (145 پسر و 88 دختر) در رشته های مختلف ورزشی به صورت داوطلب در این پژوهش شرکت کردند. از ورزشکاران خواسته شد مقیاس کمال گرایی رقابتی (CPS)، پرسشنام? چندبعدی اضطراب رقابتی (MCAQ) و مقیاس خودکارامدی ورزشی (SSES) را تکمیل کنند. نتایج نشان داد که تلاش برای کامل بودن (کمال گرایی مثبت) با اضطراب شناختی و بدنی ورزشکاران همبستگی منفی و با اعتماد به خود آنها همبستگی مثبت دارد. واکنش منفی به ناکامل بودن (کمال گرایی منفی)، برعکس با اضطراب شناختی و بدنی ورزشکاران همبستگی مثبت و با اعتماد به خود آنها همبستگی منفی داشت. تحلیل این نتایج نشان داد که خودکارامدی ورزشی بر رابط? بین ابعاد مثبت و منفی کمال گرایی با اضطراب رقابتی تأثیر واسطه ای دارد.