امیر دانا؛ منصور خلیل زاده کوچمشکی
چکیده
مقدمه: هدف تحقیق حاضر بررسی تأثیر خودگویی انگیزشی بر عملکرد استقامتی با تأکید بر نقش خودتعیینگری بود. روش پژوهش: شرکتکنندگان شامل 18 دانشجوی رشتۀ تربیت بدنی با سابقۀ انجام تمرین منظم با میانگین سنی 2/5±21/08 سال بودند که بهصورت داوطلبانه پس از آشنایی با اهداف تحقیق و کاربرد نتایج آن در تحقیق حاضر شرکت کردند. طرح تحقیق بهصورت ...
بیشتر
مقدمه: هدف تحقیق حاضر بررسی تأثیر خودگویی انگیزشی بر عملکرد استقامتی با تأکید بر نقش خودتعیینگری بود. روش پژوهش: شرکتکنندگان شامل 18 دانشجوی رشتۀ تربیت بدنی با سابقۀ انجام تمرین منظم با میانگین سنی 2/5±21/08 سال بودند که بهصورت داوطلبانه پس از آشنایی با اهداف تحقیق و کاربرد نتایج آن در تحقیق حاضر شرکت کردند. طرح تحقیق بهصورت درونگروهی اجرا شد و برای کنترل اثر تازگی و ترتیب ارائۀ سطوح مختلف متغیر مستقل از همترازسازی متقابل استفاده شد. در سه شرایط پایه، خودگویی انگیزشی خودمختار (خودتعیینکننده)، خودگویی انگیزشی کنترلشده (مربی تعیینکننده) بهصورت درونگروهی عملکرد استقامتی آنها در آزمون بروس بر اساس زمان رسیدن به واماندهسازی و ادراک از فشار با آزمون بورگ سنجیده شد.یافتهها: نتایج تحلیل واریانس اندازهگیری مکرر نشان داد که خودگویی در شرایط خودتعیینکننده نسبت به مربی تعیینکننده به کاهش ادراک از فشار و بهبود عملکرد استقامتی منجر شد. نتایج آزمون تعقیبی بنفرونی نشان داد که خودگویی در شرایط مربی تعیینکننده و خودتعیینکننده نسبت به شرایط بدون خودگویی به بهبود عملکرد استقامتی منجر شد.نتیجهگیری: بهنظر میرسد جوّ انگیزشی خودمختار در شرایطی که ورزشکار در انتخاب و استفاده از نوع عبارتهای خودگویی نقش اصلی را ایفا میکرد، با برآورده کردن نیازهای روانشناختی خودمختاری، ارتباط و شایستگی زمینۀ بهبود عملکرد استقامتی و کاهش ادراک از فشار ورزشکاران را فراهم کرد.
ابراهیم متشرعی؛ مهین عقدایی؛ ظیما عبدالهی
چکیده
مقدمه: هدف پژوهش بررسی تأثیر ذهنآگاهی مبتنی بر ارتقای عملکرد ورزشی بر استحکام ذهنی، اجرای روان و عملکرد بازیکنان جوان والیبال بود.روششناسی پژوهش: تحقیق از نوع نیمهتجربی با استفاده از طرح پیشآزمون – پسآزمون با گروه کنترل بود. 24 والیبالیست جوان به شکل تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند. در گروه آزمایش آزمودنیها ...
بیشتر
مقدمه: هدف پژوهش بررسی تأثیر ذهنآگاهی مبتنی بر ارتقای عملکرد ورزشی بر استحکام ذهنی، اجرای روان و عملکرد بازیکنان جوان والیبال بود.روششناسی پژوهش: تحقیق از نوع نیمهتجربی با استفاده از طرح پیشآزمون – پسآزمون با گروه کنترل بود. 24 والیبالیست جوان به شکل تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند. در گروه آزمایش آزمودنیها به مدت شش هفته و هر هفته یک جلسة یکساعته برنامة ذهنآگاهی مبتنی بر ارتقای عملکرد ورزشی را دریافت کردند. برای گروه کنترل نیز در شرایط کاملاً مشابه با گروه آزمایش، برنامة گپ و گفت شامل مروری بر تاریخچه، قوانین و برخی تجزیهوتحلیلهای والیبال انجام شد. در پیشآزمون و پسآزمون اندازهگیریها بهوسیلة پرسشنامة اجرای روان و استحکام ذهنی و نیز آزمون عملکرد ورزشی در والیبال انجام شد. برای تجزیهوتحلیل دادهها از آزمون تحلیل واریانس مختلط استفاده شد.یافتهها: نتایج تحلیل واریانس مختلط در متغیرهای استحکام ذهنی، اجرای روان و عملکرد نشان داد که اثر اصلی آزمون و همچنین اثر تعامل گروه با آزمون معنادار شده است (05/0P<). بین گروه آزمایش و کنترل در استحکام ذهنی، اجرای روان و عملکرد در پیشآزمون تفاوتی مشاهده نشد (05/0P>). اما در مرحلة پسآزمون بین دو گروه تفاوت معناداری در متغیرهای تحقیق مشاهده شد (05/0P<).نتیجهگیری: بر اساس این یافتهها پیشنهاد میشود که از مداخلة ذهنآگاهی بهعنوان راهکاری ساده، ارزان، در دسترس، قابلیت اجرایی بالا در جهت بهبود عملکرد ورزشی، استحکام ذهنی و اجرای روان والیبالیستهای جوان استفاده شود.
امیر دانا؛ منصور خلیل زاده کوچمشکی
چکیده
مقدمه: هدف تحقیق حاضر بررسی اثر زمانبندی استفاده از خودگویی راهبردی بر عملکرد و یادگیری افراد نوآموز بود. روش پژوهش: 36 دانشجوی نوآموز در مهارتهای بسکتبال انتخاب و بهصورت تصادفی به سه گروه خودگویی راهبردی قبل از ارائة بازخورد، بعد از ارائة بازخورد و کنترل تقسیم شدند. در هر جلسه، 60 کوشش تمرینی از چهار نقطه از قوس بسکتبال داده شد. ...
بیشتر
مقدمه: هدف تحقیق حاضر بررسی اثر زمانبندی استفاده از خودگویی راهبردی بر عملکرد و یادگیری افراد نوآموز بود. روش پژوهش: 36 دانشجوی نوآموز در مهارتهای بسکتبال انتخاب و بهصورت تصادفی به سه گروه خودگویی راهبردی قبل از ارائة بازخورد، بعد از ارائة بازخورد و کنترل تقسیم شدند. در هر جلسه، 60 کوشش تمرینی از چهار نقطه از قوس بسکتبال داده شد. مربی پس از هر سه کوشش یک بازخورد دربارة شیوة اجرای مهارت به نوآموزان میداد. در گروه تجربی اول، به نوآموزان آموزش داده شد تا از خودگویی راهبردی پس از اتمام سه کوشش تمرینی و پیش از ارائة بازخورد برای شناسایی خطا استفاده کنند؛ به گروه تجربی دوم، از نوآموزان خواسته شد که از خودگویی راهبردی پس از ارائة بازخورد برای اصلاح خطاها استفاده کنند و در گروه کنترل، تمرینات و بازخورد داده شد، اما خودگویی ارائه نشد. در نهایت، دو هفته پس از پایان مداخله آزمون یادداری برگزار شد.یافتهها: نتایج تحلیل واریانس دوعاملی در مرحلة اکتساب نشان داد که اثر اصلی جلسات (0/000=P) و گروه (0/024=P) بر عملکرد شوت بسکتبال معنیدار بود. همچنین، اثر تعاملی جلسات و گروه بر عملکرد شوت بسکتبال معنادار بود (0/001=P). در نهایت، خودگویی پیش از ارائة بازخورد نسبت به بعد از بازخورد به بهبود یادگیری مهارت شوت بسکتبال منجر شد (0/007=P). نتیجهگیری: بهنظر میرسد خودگویی راهبردی در قبل از ارائة بازخورد بهدلیل توجه بر شناسایی خطا و استفاده از بازخورد مربی دربارة نحوة اصلاح خطاها برای یادگیری پرتاب بسکتبال مفید است.
لیلا قندهاری علویجه؛ شهزاد طهماسبی بروجنی؛ مهدی شهبازی
چکیده
به لحاظ نظری، نمایش مهارت، رفتار را از طریق فرایندهایی همچون تقلید و تکرار حرکت تغییر میدهد. برای اینکه یادگیری اتفاق بیفتد، به فرایندی به نام آموزش نیاز است و آموزش میتواند توسط مربی از طریق دستورالعملهای کلامی یا غیرکلامی برای یادگیرنده بهوقوع بپیوندد. یکی از انواع آموزش غیرکلامی نمایش الگوست که در این روش فرد از طریق مشاهده ...
بیشتر
به لحاظ نظری، نمایش مهارت، رفتار را از طریق فرایندهایی همچون تقلید و تکرار حرکت تغییر میدهد. برای اینکه یادگیری اتفاق بیفتد، به فرایندی به نام آموزش نیاز است و آموزش میتواند توسط مربی از طریق دستورالعملهای کلامی یا غیرکلامی برای یادگیرنده بهوقوع بپیوندد. یکی از انواع آموزش غیرکلامی نمایش الگوست که در این روش فرد از طریق مشاهده یاد میگیرد. در این سبک آموزش، هدف استفاده از نمایش الگو بهعنوان وسیلهای برای انتقال اطلاعات است. بنابراین، هدف از پژوهش حاضر بررسی تأثیر سه روش تمرین تقلیدی فوری، دورهای و ترکیبی بر عملکرد فرم جونوکاتا بود. ازاینرو 45 دختر 12-9 سالۀ شهر تهران بهصورت داوطلبانه در پژوهش حاضر شرکت داشتند و برحسب نوع مداخلة موردنظر به سه گروه 15 نفره تقسیم شدند. گروه تمرین تقلیدی فوری، دورهای و ترکیبی هر یک دارای برنامۀ تمرینی تقلیدی ویژه با تکرارهای معینی بودند که بهمنظور کمّی کردن دادهها از مقیاس دهارزشی کاتا استفاده شد. با برآورده شدن فرض توزیع دادهها و همگنی واریانسها، نتیجة تحلیل واریانس با اندازههای تکراری نشان داد هر سه روش تمرین مشاهدهای به بهبود عملکرد کمک کردهاند و در آزمون یادداری و انتقال نیز این پیشرفت پایدار ماند (05/0P ≤). همچنین نتایج تحلیل واریانس چندمتغیره، برتری گروه تمرین تقلیدی فوری نسبت به دورهای (0005/0P=) و ترکیبی (0005/0P =) را نشان داد. همچنین گروه تقلیدی ترکیبی در مقایسه با گروه تقلیدی دورهای امتیازات بهتری را کسب کردند (0005/0P=) و این تفاوت در آزمون یادداری و انتقال نیز پایدار بود.
حسن محمدزاده جهتلو؛ ماندانا حیدری
چکیده
هدف این پژوهش، تعیین ارتباط احتمالی شکست و موفقیت و انتظارات خودکارامدی در یادگیری مهارت تیراندازی بود. آزمودنی ها 63 دانشجوی تربیت بدنی دانشگاه ارومیه بودند که در دو گروه تجربی و یک گروه کنترل سازماندهی شدند. آزمودنی ها در برنامة آموزش تیراندازی با تفنگ بادی به مدت یک روز و سپس به مدت سه روز در تمرینات شرکت کردند. در پایان هریک از جلسات ...
بیشتر
هدف این پژوهش، تعیین ارتباط احتمالی شکست و موفقیت و انتظارات خودکارامدی در یادگیری مهارت تیراندازی بود. آزمودنی ها 63 دانشجوی تربیت بدنی دانشگاه ارومیه بودند که در دو گروه تجربی و یک گروه کنترل سازماندهی شدند. آزمودنی ها در برنامة آموزش تیراندازی با تفنگ بادی به مدت یک روز و سپس به مدت سه روز در تمرینات شرکت کردند. در پایان هریک از جلسات تمرین، گروه تجربی اول بازخورد کلامی حاکی از عملکرد موفقیت آمیز (امتیاز بالا، خطای کم) دریافت کردند. گروه دوم بازخورد کلامی مبنی بر عملکرد ضعیف (امتیاز کم، خطای زیاد) دریافت کردند. گروه کنترل بازخوردی دریافت نکرد. در پایان دورة تمرین و نیز پس از 48 ساعت بی تمرینی کلیة آزمودنی ها تکلیف معیار شامل یک نیم فرم تیراندازی را به عنوان آزمون عملکرد و یادداری اجرا کردند. قبل از انجام تکلیف معیار در مرحلة یادداری آزمودنی ها پرسشنامة خودکارامدی باندورا و آدامز را شامل یک سؤال پاسخ آزاد دربارة علت اصلی عملکرد و نیز پنج سؤال دیگر در مورد پیش بینی سطح اجرای آتی خود در آزمون یادداری پاسخ دادند. داده های آزمون یادداری به منظور بررسی تفاوت های احتمالی ناشی از متغیرهای تحقیق با استفاده از آزمون واریانس یک متغیره و آزمون ضریب همبستگی پیرسون برای تعیین ارتباط معنادار بین اجرای تخمینی و واقعی (در سطح آلفای 05/0) تحلیل شد. نتایج نشان داد گروه شکست و گروه کنترل عملکرد ضعیف تری نسبت به گروه موفقیت داشتند. همچنین عوامل سطح و قدرت خودکارامدی ادراک شده در پرسشنامة خودکارامدی اعضای گروه موفقیت بالاتر از گروه کنترل و شکست و از نظر آماری معنادار بود. در نهایت ارتباط اجرای پیش بینی شده و اجرای واقعی فقط در گروه موفقیت معنادار بود. یافته ها از نظریة باندورا در زمینة آثار تجارب موفقیت آمیز بر ارتقای خودکارامدی حمایت میکند.
مهدی راسخی؛ بهرام یوسفی؛ محمد اقدسی
دوره 1، شماره 1 ، تیر 1388، ، صفحه 79-92
چکیده
امروزه ، بهبود مهارت های حرکتی از طریق تمرین، مورد توجه محققان و مربیان تربیت بدنی است، با این حال روشن شده که تغییرپذیری شیوه های تمرینی برای اجرا و یادداری مهارت حرکتی نیز مفید و مؤثر است. هدف کلی این تحقیق، بررسی تعیین تاثیر تمرین به روش مسدود و تصادفی بر عملکرد و یادداری مهارت های پاس فوتبال در نوآموزان 12 سالة مدرسة فوتبال باشگاه ...
بیشتر
امروزه ، بهبود مهارت های حرکتی از طریق تمرین، مورد توجه محققان و مربیان تربیت بدنی است، با این حال روشن شده که تغییرپذیری شیوه های تمرینی برای اجرا و یادداری مهارت حرکتی نیز مفید و مؤثر است. هدف کلی این تحقیق، بررسی تعیین تاثیر تمرین به روش مسدود و تصادفی بر عملکرد و یادداری مهارت های پاس فوتبال در نوآموزان 12 سالة مدرسة فوتبال باشگاه فرهنگی _ ورزشی دانش استان آذربایجان شرقی است. به این منظور و به عنوان نمونه، 24 نوآموز پسر 12 ساله به صورت تصادفی انتخاب و بعد از برابرسازی میانگین ها در گروه 12 نفری گروه بندی و سپس آموزش و تمرینات لازم ارائه شد و در نهایت آزمون های لازم محقق ساخته با روایی و اعتبار مناسب (پاس بغل پا = 86/0، پاس کات داخل پا= 81/0 و پاس کات بیرون پا = 79/0 ) از آنها به عمل آمد. متغیرهای تحقیق، روش های تمرینی مسدود و تصادفی (مستقل) و عملکرد و یادداری (وابسته) بود. از آمار توصیفی برای طبقه بندی داده ها و در آمار استنباطی از روش های آماری تی تست و یو من ویتنی برای تجزیه و تحلیل داده ها استفاده شد. نتایج حاصل نشان داد که اختلاف معنی داری بین عملکرد و یادداری مهارت های پاس فوتبال در تمرینات مسدود و تصادفی در سطح کمتر از 05/0 وجود دارد، به این معنی که تمرین به روش مسدود، عملکرد نوآموزان و تمرین به روش تصادفی، یادداری مهارت های پاس فوتبال نوآموزان را تحت تاثیر قرار می دهد و بهبود می بخشد.
