مریم کاویانی؛ بهروز عبدلی؛ رضا ابراهیمی
چکیده
هدف کلی تحقیق بررسی تأثیر توانمندسازی شناختی بر حافظۀ کاری و یادگیری مشاهده‌ای مهارت پرتاب دارت کودکان بود. 40 دانش‌آموز 11-10 ساله به‌صورت در دسترس انتخاب شدند. در مرحلۀ اول توانمندسازی شناختی و در مرحلۀ دوم یادگیری مشاهده‌ای پرتاب دارت انجام گرفت. در مرحلۀ اول، ابتدا پیش‌آزمون شناختی گرفته شد، براساس سن و نمرات پیش‌آزمون افراد ...
بیشتر
هدف کلی تحقیق بررسی تأثیر توانمندسازی شناختی بر حافظۀ کاری و یادگیری مشاهده‌ای مهارت پرتاب دارت کودکان بود. 40 دانش‌آموز 11-10 ساله به‌صورت در دسترس انتخاب شدند. در مرحلۀ اول توانمندسازی شناختی و در مرحلۀ دوم یادگیری مشاهده‌ای پرتاب دارت انجام گرفت. در مرحلۀ اول، ابتدا پیش‌آزمون شناختی گرفته شد، براساس سن و نمرات پیش‌آزمون افراد به دو گروه 20 نفرۀ همگن تمرین شناختی و بدون تمرین شناختی تقسیم شدند. به گروه شناختی 8 جلسۀ 45 دقیقه‌ای تمرینات توانمندسازی شناختی داده شد. سپس افراد در پس‌آزمون شناختی شرکت کردند. آزمون شناختی با استفاده از نرم‌افزار کرسی بلک (حافظۀ کاری) انجام گرفت. در مرحلۀ دوم، هر کدام از گروههای مرحلۀ اول به دو گروه 10 نفری مشاهده‌ای+بدنی و بدنی تقسیم شدند. پس از شرکت در پیش‌آزمون پرتاب دارت، مرحلۀ تمرین دارت (سه جلسۀ 20 پرتابی) به‌صورت مشاهده‌ای و بدنی بود. گروه مشاهده‌ای+بدنی علاوه‌بر پرتاب ویدئو مدل ماهر پرتاب دارت را مشاهده کردند. پس‌آزمون شناختی در انتها گرفته شد. از آزمون تحلیل واریانس با اندازه‌گیری تکراری2*3 و 2*4 استفاده شد. نتایج نشان داد که حافظۀ کاری گروه شناختی به‌طور معناداری بهتر از گروه غیرشناختی بود. گروه شناختی+ مشاهده‌ای+ بدنی در پس‌آزمون دارت به‌طور معناداری بهتر از سایر گروه‌ها عمل کرد. به‌نظر می‌رسد که توانمندسازی شناختی موجب تسهیل یادگیری از طریق مشاهده می‌شود.
لیلا قندهاری علویجه؛ شهزاد طهماسبی بروجنی؛ مهدی شهبازی
چکیده
به لحاظ نظری، نمایش مهارت، رفتار را از طریق فرایندهایی همچون تقلید و تکرار حرکت تغییر می‌دهد. برای اینکه یادگیری اتفاق بیفتد، به فرایندی به نام آموزش نیاز است و آموزش می‌تواند توسط مربی از طریق دستورالعملهای کلامی یا غیرکلامی برای یادگیرنده به‌وقوع بپیوندد. یکی از انواع آموزش غیرکلامی نمایش الگوست که در این روش فرد از طریق مشاهده ...
بیشتر
به لحاظ نظری، نمایش مهارت، رفتار را از طریق فرایندهایی همچون تقلید و تکرار حرکت تغییر می‌دهد. برای اینکه یادگیری اتفاق بیفتد، به فرایندی به نام آموزش نیاز است و آموزش می‌تواند توسط مربی از طریق دستورالعملهای کلامی یا غیرکلامی برای یادگیرنده به‌وقوع بپیوندد. یکی از انواع آموزش غیرکلامی نمایش الگوست که در این روش فرد از طریق مشاهده یاد می‌گیرد. در این سبک آموزش، هدف استفاده از نمایش الگو به‌عنوان وسیله‌ای برای انتقال اطلاعات است. بنابراین، هدف از پژوهش حاضر بررسی تأثیر سه روش تمرین تقلیدی فوری، دوره‌ای و ترکیبی بر عملکرد فرم جونوکاتا بود. ازاین‌رو 45 دختر 12-9 سالۀ شهر تهران به‌صورت داوطلبانه در پژوهش حاضر شرکت داشتند و برحسب نوع مداخلة موردنظر به سه گروه 15 نفره تقسیم شدند. گروه تمرین تقلیدی فوری، دوره‌ای و ترکیبی هر یک دارای برنامۀ تمرینی تقلیدی ویژه با تکرارهای معینی بودند که به‌منظور کمّی کردن داده‌ها از مقیاس ده‌ارزشی کاتا استفاده شد. با برآورده شدن فرض توزیع داده‌ها و همگنی واریانس‌ها، نتیجة تحلیل واریانس با اندازه‌های تکراری نشان داد هر سه روش تمرین مشاهده‌ای به بهبود عملکرد کمک کرده‌اند و در آزمون یادداری و انتقال نیز این پیشرفت پایدار ماند (05/0P ≤). همچنین نتایج تحلیل واریانس چندمتغیره، برتری گروه تمرین تقلیدی فوری نسبت به دوره‌ای (0005/0P=) و ترکیبی (0005/0P =) را نشان داد. همچنین گروه تقلیدی ترکیبی در مقایسه با گروه تقلیدی دوره‌ای امتیازات بهتری را کسب کردند (0005/0P=) و این تفاوت در آزمون یادداری و انتقال نیز پایدار بود.
نرگس عبدلی؛ نسرین پارسایی؛ حسن رهبان فرد
چکیده
پژوهش حاضر با هدف بررسی تأثیر ترکیب دو شیوۀ تمرینی مشاهده و سایه‌زنی بر یادگیری مهارت پرتاب دارت صورت گرفت. بدین‌منظور 60 دانش‌آموز دختر دبیرستانی داوطلب (19-17 سال)، انتخاب شدند و بعد از اجرای پیش‌آزمون به‌طور تصادفی در پنج گروه مشاهده‌ای، سایه‌زنی، فیزیکی، ترکیبی (مشاهده ـ سایه‌زنی) و کنترل قرار گرفتند. گروههای تمرینی در مرحلۀ ...
بیشتر
پژوهش حاضر با هدف بررسی تأثیر ترکیب دو شیوۀ تمرینی مشاهده و سایه‌زنی بر یادگیری مهارت پرتاب دارت صورت گرفت. بدین‌منظور 60 دانش‌آموز دختر دبیرستانی داوطلب (19-17 سال)، انتخاب شدند و بعد از اجرای پیش‌آزمون به‌طور تصادفی در پنج گروه مشاهده‌ای، سایه‌زنی، فیزیکی، ترکیبی (مشاهده ـ سایه‌زنی) و کنترل قرار گرفتند. گروههای تمرینی در مرحلۀ اکتساب، مهارت پرتاب دارت را براساس دستورالعمل ویژۀ هر گروه 60 مرتبه تمرین کردند. ده دقیقه پس از مرحلۀ اکتساب، آزمون یادداری/انتقال فوری اجرا شد و پس از 24 ساعت بی‌تمرینی آزمون یادداری/ انتقال تأخیری انجام گرفت. آزمون تحلیل واریانس با اندازه‌های تکراری (سطح معناداری 05/0) نشان می‌دهد گروه‌ها به‌طور معناداری عملکرد بهتری در مقایسه با گروه کنترل دارند (05/0>P). همچنین گروه فیزیکی و گروه ترکیبی در مقایسه با گروههای مشاهده و سایه‌زنی به‌طور معناداری عملکرد بهتری دارند (05/0>P). میزان یادگیری گروه ترکیبی برابر با تمرین فیزیکی است (05/0P<). به‌طور کلی، نتایج این پژوهش نشان می‌دهد با ترکیب مشاهده و سایه‌زنی، یادگیری برابر با تمرین فیزیکی رخ می‌دهد. این یافته‌ها پیشنهاد می‌دهد با توجه به اینکه این شیوۀ تمرینی، در هر زمان و هر مکان و با حداقل امکانات قابل اجراست، می‌تواند زمان و هزینه‌های آموزشی را کاهش دهد و حتی در شرایطی خاص جایگزین تمرین فیزیکی شود.
محمد حسین زمانی؛ ایوب هاشمی؛ رسول عابدان زاده
چکیده
هدف از تحقیق حاضر بررسی تأثیر اطلاعات افزودۀ پیشخوراندی به مشاهدۀ الگو بر یادگیری مهارت پرتاب آزاد مینی‌بسکتبال در کودکان بود. برای این منظور 45 کودک ده‌ساله به‌صورت در دسترس به‌عنوان نمونۀ تحقیق انتخاب شدند و در سه گروه (اطلاعات افزودۀ پیشخوراندی+ مشاهده، مشاهده+ بازخورد آگاهی از نتیجه و کنترل (C)) تقسیم شدند. روش تحقیق نیمه‌تجربی ...
بیشتر
هدف از تحقیق حاضر بررسی تأثیر اطلاعات افزودۀ پیشخوراندی به مشاهدۀ الگو بر یادگیری مهارت پرتاب آزاد مینی‌بسکتبال در کودکان بود. برای این منظور 45 کودک ده‌ساله به‌صورت در دسترس به‌عنوان نمونۀ تحقیق انتخاب شدند و در سه گروه (اطلاعات افزودۀ پیشخوراندی+ مشاهده، مشاهده+ بازخورد آگاهی از نتیجه و کنترل (C)) تقسیم شدند. روش تحقیق نیمه‌تجربی و طرح تحقیق به‌صورت پیش‌آزمون-پس‌آزمون و آزمون یادداری بود. تکلیف مورد استفاده در این تحقیق مهارت پرتاب آزاد مینی‌بسکتبال بود. ابتدا شرکت‌کنندگان در مرحلۀ پیش‌آزمون 15 کوشش را انجام دادند. مرحلۀ اکتساب در 6 بلوک 15 کوششی مشاهده و در پی آن تمرین بدنی بود. آزمون یادداری نیز 48 ساعت بعد از آخرین بلوک تمرینی در 15 کوشش اجرا شد. داده‌ها از طریق روشهای آماری تحلیل واریانس مرکب، تحلیل واریانس بینگروهی و آزمون تعقیبی توکی تحلیل شدند. نتایج نشان داد که هم در مرحلۀ اکتساب و هم در مرحلۀ یادداری گروه اطلاعات افزودۀ پیشخوراندی + مشاهده که قبل از مشاهده در مورد کیفیت مدل آگاهی کسب کرده بودند، عملکرد بهتری را نسبت به دو گروه دیگر از خود نشان دادند (05/0P<). در کل نتایج این تحقیق نشان داد که آگاهی از عملکرد مدل قبل از مشاهده نسبت به زمانی‌که بعد از نمایش آگاه می‌شویم، یادگیری یک تکلیف پرتابی را معنادارتر می‌کند. بنابراین پیشنهاد می‌شود که از اطلاعات پیشخوراندی در مورد کیفیت مدل قبل از مشاهده، به‌منظور بهبود بهتر عملکرد آزمودنی‌ها استفاده شود.
مهتاب عربی؛ عبدالله قاسمی؛ سید محمد کاظم واعظ موسوی
چکیده
هدف از تحقیق حاضر مقایسۀ الگوهای مشاهده‌ای در یادگیری تکلیف حرکتی دریافت توپ والیبال و تکلیف شناختی- حرکتی تردستی با سه توپ بود. آزمودنی‌ها 80 نفر از دانشجویان دختر 25-19 ساله بودند. در هر تکلیف 40 آزمودنی شرکت داشت. شرکت‌کننده‌ها به چهار گروه مشاهدۀ الگوی مبتدی، ماهر، ترکیبی و گروه فعالیت بدنی تقسیم شدند. همۀ گروههای مشاهده از ...
بیشتر
هدف از تحقیق حاضر مقایسۀ الگوهای مشاهده‌ای در یادگیری تکلیف حرکتی دریافت توپ والیبال و تکلیف شناختی- حرکتی تردستی با سه توپ بود. آزمودنی‌ها 80 نفر از دانشجویان دختر 25-19 ساله بودند. در هر تکلیف 40 آزمودنی شرکت داشت. شرکت‌کننده‌ها به چهار گروه مشاهدۀ الگوی مبتدی، ماهر، ترکیبی و گروه فعالیت بدنی تقسیم شدند. همۀ گروههای مشاهده از طریق فیلم ویدئویی الگوی مخصوص به خود را تماشا کردند. در این تحقیق در هر دو تکلیف چند مرحلۀ اکتساب و آزمون یادداری و انتقال انجام گرفت. برای تجزیه‌وتحلیل داده‌ها در مرحلۀ اکتساب از تحلیل واریانس با اندازه‌گیری مکرر و در آزمون‌های یادداری و انتقال از آزمون تحلیل واریانس یکطرفه و آزمون‌های تعقیبی مناسب استفاده شد (05/0P<). در تکلیف حرکتی، در مرحلۀ اکتساب مشاهدۀ الگوی ماهر- مبتدی نسبت به دیگر گروه‌ها بهتر بود، اما این برتری معنادار نبود، ولی در آزمون یادداری و انتقال مشاهدۀ الگوی ماهر- مبتدی، برتری معناداری داشت. در تکلیف شناختی- حرکتی، مشاهدۀ الگوی مبتدی در مرحلۀ اکتساب و آزمون یادداری و انتقال نسبت به گروههای دیگر بهتر بود، اما این برتری در آزمون انتقال معنادار نبود. براساس نتایج تحقیق حاضر پیشنهاد می‌شود که در یادگیری تکالیف مختلف، از شیوه‌های الگودهی متفاوتی استفاده شود.
شهاب پروین پور؛ محمود شیخ؛ رسول حمایت طلب؛ فضل الله باقرزاده
چکیده
روش تمرینی دوتایی روشی است که در آن افراد در گروههای دونفری برای یادگیری مهارتهای حرکتی با هم مشارکت میکنند و به‌نظر می‌رسد این روش با افزایش کارایی و اثربخشی شرایط تمرین ویژگیهای یک محیط بهینۀ آموزشی را داشته باشد. هدف تحقیق حاضر بررسی تأثیر تمرین دوتایی بر یادگیری شنای کرال سینه بود. به این منظور 20 کودک پسر 7 تا ...
بیشتر
روش تمرینی دوتایی روشی است که در آن افراد در گروههای دونفری برای یادگیری مهارتهای حرکتی با هم مشارکت میکنند و به‌نظر می‌رسد این روش با افزایش کارایی و اثربخشی شرایط تمرین ویژگیهای یک محیط بهینۀ آموزشی را داشته باشد. هدف تحقیق حاضر بررسی تأثیر تمرین دوتایی بر یادگیری شنای کرال سینه بود. به این منظور 20 کودک پسر 7 تا 9 ساله، دو گروه 10 نفرۀ تمرین دوتایی و انفرادی را تشکیل دادند. نوآموزان گروه دوتایی پس از شنیدن دستورالعملهای آموزشی و مشاهدۀ مدل ماهر، دوبهدو می‌شدند و نیمی از آنها با ورود به آب به اجرای بدنی مهارت مورد نظر از شنای کرال سینه میپرداختند و فرد بیرون از آب در نقش مربی برای یار خود پس از مشاهدۀ دقیق کوشش او بازخورد اجرای وی را میداد. پس از هر چند کوشش نوآموزان نقش خود را با هم عوض می‌کردند. این در حالی بود که کودکان گروه تمرین انفرادی پس از دستورالعملهای آموزشی و مشاهدۀ مدل ماهر، همه وارد آب می‌شدند و همزمان به اجرای بدنی مهارت مورد نظر میپرداختند. در آزمون یادداری از اجرای 10 متر شنای هر کودک فیلمبرداری شد و سپس فیلمها توسط دو مربی فدراسیون با استفاده از چکلیست ارزیابی شنای کرال سینه ارزیابی شد. ضریب پایایی بین آزمونگری 90/0 به‌دستآمد. نتایج آزمون یادداری نشان‌دهندۀ اختلاف معنادار گروه تمرین دوتایی نسبت به گروه تمرین انفرادی بود (05/0>P). براساس نتایج میتوان نتیجهگیری کرد که روش دوتایی، علاوه‌بر مقرونبهصرفه بودن از لحاظ مصرف انرژی و فضای آموزشی، اثربخشی بیشتری نیز نسبت به روشهای سنتی آموزش شنا دارد.
اکبر قوامی؛ فاطمه سادات حسینی؛ حسن محمدزاده؛ بهنام ملکی؛ حسین برهانی
چکیده
هدف این پژوهش، بررسی تأثیر مشاهدة مدل انیمیشنی، تصاویر ثابت و مدل ترکیبی بر یادگیری حرکتی مهارت بالانس دو پایه است. 45 آزمودنی با میانگین سنی7/1±03/8 به طور تصادفی در سه گروه تجربی مشاهدة مدل انیمیشنی، تصاویر ثابت و مدل ترکیبی قرار گرفتند. آزمودنی‌ها مهارت بالانس دو پایه را به مدت سه هفته (هر هفته سه جلسه) تمرین کردند. پیش آزمون، آزمون ...
بیشتر
هدف این پژوهش، بررسی تأثیر مشاهدة مدل انیمیشنی، تصاویر ثابت و مدل ترکیبی بر یادگیری حرکتی مهارت بالانس دو پایه است. 45 آزمودنی با میانگین سنی7/1±03/8 به طور تصادفی در سه گروه تجربی مشاهدة مدل انیمیشنی، تصاویر ثابت و مدل ترکیبی قرار گرفتند. آزمودنی‌ها مهارت بالانس دو پایه را به مدت سه هفته (هر هفته سه جلسه) تمرین کردند. پیش آزمون، آزمون اکتساب و آزمون یادداری از سه گروه به عمل آمد. امتیازات آزمودنی‌ها از طریق محاسبة میانگین امتیازات سه داور براساس هنجار تعیین شدة فدراسیون ژیمناستیک صورت گرفت. نتایج تحلیل واریانس دو طرفه در اندازه های تکراری نشان داد مشاهدة مدل انیمیشنی، تصاویر ثابت و ترکیبی بر یادگیری حرکتی مهارت بالانس دو پایه تاثیر معنیداری دارد (001/0 pv =). همچنین نتایج نشان داد اختلاف معنیداری بین گروه های مدل انیمیشن و مدل ترکیبی وجود ندارد (156/0 pv =). در نهایت هر دو گروه مدل انیمیشن و مدل ترکیبی، عملکرد بهتری نسبت به گروه تصاویر ثابت داشتند (001/0 pv =). در کل نتایج نشان می‌دهد مشاهدة انیمیشن روش الگودهی مناسب برای یادگیری مهارت بالانس دوپایه در سنین کودکی است. همچنین پیشنهاد می‌شود، از تصاویر ثابت به عنوان مکمل همراه با انیمیشن استفاده شود.
