مهدی تختائی؛ داود حومنیان؛ محمود شیخ
چکیده
پژوهش حاضر با هدف مقایسة مهارتهای حرکتی و شاخص تودة بدنی دانش‌آموزان پسر 7 تا 10 سال با و بدون اعتیاد به اینترنت انجام گرفت. شرکت‌کنندگان در پژوهش 150 دانش‌آموز دارای اعتیاد و 150 دانش‌آموز بدون اعتیاد به اینترنت بودند. بعد از گرفتن رضایت‌نامه از والدین و ثبت اطلاعات شخصی دانش‌آموزان در ابتدا با استفاده از پرسشنامۀ اعتیاد به اینترنت ...
بیشتر
پژوهش حاضر با هدف مقایسة مهارتهای حرکتی و شاخص تودة بدنی دانش‌آموزان پسر 7 تا 10 سال با و بدون اعتیاد به اینترنت انجام گرفت. شرکت‌کنندگان در پژوهش 150 دانش‌آموز دارای اعتیاد و 150 دانش‌آموز بدون اعتیاد به اینترنت بودند. بعد از گرفتن رضایت‌نامه از والدین و ثبت اطلاعات شخصی دانش‌آموزان در ابتدا با استفاده از پرسشنامۀ اعتیاد به اینترنت کمبیرلی یانگ گروهها مشخص شدند. با استفاده از قدسنج و ترازو، شاخص تودة بدنی شرکت‌کنندگان ثبت شد و سپس با استفاده از آزمون برونینکز- ازورتسکی مهارتهای حرکتی شرکت‌کنندگان ارزیابی شد. برای دسته‌بندی اطلاعات از شاخص‌های مرکزی و پراکندگی در بخش آمار توصیفی و برای تجزیه‌وتحلیل دادهها از آزمون کولموگروف اسمیرنوف و t مستقل در بخش آمار استنباطی استفاده شد. تمام تحلیل‌های پژوهش در سطح معناداری 05/0 P< بررسی شد. نتایج نشان داد که بین مهارتهای درشت و ظریف، تبحر حرکتی و همچنین شاخص تودة بدنی دانش‌آموزان با و بدون اعتیاد به اینترنت تفاوت معناداری وجود دارد، به این معنا که کودکان دارای اعتیاد به اینترنت در مهارتهای حرکتی درشت، ظریف و تبحر حرکتی عملکرد ضعیف‌تری را از خود نشان دادند. همچنین از شاخص تودة بدنی بیشتری برخوردار بودند. اعتیاد به اینترنت ممکن است با چاقی و عملکرد ضعیف در مهارتهای حرکتی درشت همراه باشد، بنابراین توصیه میشود برای پیشگیری، اقدامات لازم در این زمینه انجام گیرد.
یاسین کاظمی؛ علی حیرانی؛ قباد محرابیان
چکیده
هدف از پژوهش حاضر بررسی تأثیر بازیهای بومی بر رشد حرکتی و رفتار پرخاشگرانۀ کودکان پیش‌دبستانی بود. در یک پژوهش نیمه‌تجربی 40 کودک شش‌سالۀ پیش-دبستانی از بین مراکز پیش‌دبستانی شهر اهواز بهصورت تصادفی انتخاب شدند. پیشآزمون با استفاده از آزمون مهارتهای حرکتی اولریخ و مقیاس اندازهگیری پرخاشگری به‌عمل آمد. آزمودنی‌ها ...
بیشتر
هدف از پژوهش حاضر بررسی تأثیر بازیهای بومی بر رشد حرکتی و رفتار پرخاشگرانۀ کودکان پیش‌دبستانی بود. در یک پژوهش نیمه‌تجربی 40 کودک شش‌سالۀ پیش-دبستانی از بین مراکز پیش‌دبستانی شهر اهواز بهصورت تصادفی انتخاب شدند. پیشآزمون با استفاده از آزمون مهارتهای حرکتی اولریخ و مقیاس اندازهگیری پرخاشگری به‌عمل آمد. آزمودنی‌ها براساس نمره‌های پیشآزمون در قالب دو گروه یکسان بازیهای بومی و فعالیتهای رایج مراکز پیش‌دبستانی قرار گرفتند. گروه بازیهای بومی فعالیتهای خود را به مدت 8 هفته، هر هفته 3 جلسۀ یک‌ساعته انجام دادند و گروه دوم در این مدت به فعالیتهای رایج مراکز پیش‌دبستانی مشغول بودند. سپس از هر دو گروه پسآزمون گرفته شد. پس از اطمینان از توزیع طبیعی دادهها با استفاده از آزمون کولموگروف-اسمیرنوف، از آزمون tهمبسته و مستقل برای مقایسه‌های بین‌گروهی و درون‌گروهی استفاده شد. نتایج t همبسته حاکی از اثر معنادار هر دو برنامه بر رشد حرکتی و کاهش پرخاشگری کودکان پیش‌دبستانی بود. اما مقایسة بین‌گروهی حاکی از برتری گروه بازی بومی نسبت به فعالیتهای رایج در مهدکودک بر مؤلفههای مذکور بود (001/0P=). با توجه نتایج پیشنهاد میشود مراکز پیش‌دبستانی از بازیهای بومی به‌منظور بهبود رشد حرکتی و کاهش پرخاشگری کودکان استفاده کنند.
سمیه طباطبایی؛ مهدی شهبازی؛ فضل اله باقرزاده
چکیده
اصطلاح درخودمانده در مورد افرادی به‌کار می‌رود که دارای مجموعه‌ای از اختلالات رشدی وابسته به سیستم اعصاب مرکزی باشند. این کودکان با نقص در تعامل اجتماعی، زبان و ارتباطات شناخته می‌شوند. هدف از این پژوهش بررسی ارتباط بین رشد حرکتی و رشد اجتماعی کودکان درخودماندۀ10-6 سال شهر مشهد بود. نمونۀ آماری تحقیق 41 دانش‌آموز (31 پسر و 10 دختر) مبتلا ...
بیشتر
اصطلاح درخودمانده در مورد افرادی به‌کار می‌رود که دارای مجموعه‌ای از اختلالات رشدی وابسته به سیستم اعصاب مرکزی باشند. این کودکان با نقص در تعامل اجتماعی، زبان و ارتباطات شناخته می‌شوند. هدف از این پژوهش بررسی ارتباط بین رشد حرکتی و رشد اجتماعی کودکان درخودماندۀ10-6 سال شهر مشهد بود. نمونۀ آماری تحقیق 41 دانش‌آموز (31 پسر و 10 دختر) مبتلا به اختلال درخودماندگی با عملکرد بالا بود. محقق نخست با استفاده از پرسشنامۀ ارتباطات اجتماعی(SCQ)، نمرۀ رشد اجتماعی کودکان را به‌دست آورد. سپس برای تعیین سطح رشد حرکتی، از مقیاس رشد حرکتی لینکلن– ازرتسکی بهره برد. در بررسی آماری دادهها، در بخش توصیفی از میانگین و انحراف معیار و در بخش استنباطی از آزمون ضریب همبستگی پیرسون در سطح اطمینان 95 درصد استفاده شد. نتایج نشان داد که بین رشد حرکتی با رشد اجتماعی پسران و دختران درخودمانده ارتباط معناداری وجود دارد (05/0P<). همچنین در بخش پسران این ارتباط بین مهارتهای حرکتی درشت، مهارتهای حرکتی ظریف و هماهنگی چشم و دست با رشد اجتماعی معنادار بود (05/0P<). در بخش دختران ارتباط بین مهارتهای حرکتی ظریف و هماهنگی چشم و دست با رشد اجتماعی معنادار بود (05/0P<)، اما ارتباط معناداری بین چابکی انگشتان با رشد اجتماعی در هیچ‌یک از دو گروه پسران و دختران مشاهده نشد (05/0<P). نتایج در زمینۀ ارتباط بین رشد حرکتی و رشد اجتماعی نشان می‌دهد که اعمال مهارتهای حرکتی ممکن است در بهبود دانش‌آموزان اوتیسمی مؤثر باشد.
یونس الفتیان؛ محمود شیخ؛ عباس مینویی
چکیده
از جمله مهارتهای حرکتی بنیادی در دورۀ کودکی، مهارتهای دستکاری است. دستکاری حرکتی درشت و شامل ارتباط فرد با اشیاست و اعمال نیرو به یک جسم یا جذب نیروی آن از ویژگی‌های آن است. هدف از این پژوهش، مطالعۀ تأثیر برنامۀ حرکتی منتخب شامل بازیهای بومی محلی بر رشد مهارتهای دستکاری پسران شش تا هشت‌سالۀ مناطق محروم بود. در این مطالعۀ نیمه‌تجربی، ...
بیشتر
از جمله مهارتهای حرکتی بنیادی در دورۀ کودکی، مهارتهای دستکاری است. دستکاری حرکتی درشت و شامل ارتباط فرد با اشیاست و اعمال نیرو به یک جسم یا جذب نیروی آن از ویژگی‌های آن است. هدف از این پژوهش، مطالعۀ تأثیر برنامۀ حرکتی منتخب شامل بازیهای بومی محلی بر رشد مهارتهای دستکاری پسران شش تا هشت‌سالۀ مناطق محروم بود. در این مطالعۀ نیمه‌تجربی، 20 کودک از بین کودکان پسر مناطق محروم شهرستان اندیمشک، بهصورت هدفمند و در دسترس انتخاب شدند. ابتدا از طریق آزمون رشد حرکتی عمدۀ الریخ از آنها پیشآزمون گرفته شد. آزمودنی‌ها به شیوۀ تصادفی به دو گروه 10 نفرۀ آزمایش و کنترل همتاسازی شدند، سپس به مدت 24 جلسه و هر جلسه 45 دقیقه طی هشت هفته برنامۀ حرکتی منتخب اجرا شد. در مدت اجرای برنامه گروه کنترل فعالیتهای معمول خود را انجام می‌دادند. با پایان برنامه از هر دو گروه پسآزمون به‌عمل آمد. پس از بررسی نرمال بودن دادهها و برابری واریانسها، دادهها به روش تحلیل واریانس چندمتغیری و تحلیل واریانس یکراهه در متن مانوا تحلیل شد. نتایج نشان داد بازیهای بومی-محلی بر رشد مهارتهای دستکاری تأثیر مثبت داشته است (979/0= η2،003/0=sig، 75/30=4،6F). بنابراین با تشویق کودکان به بازیهای مناسب بومی-محلی می‌توان فرصتی برای تمرین و افزایش رشد مهارتهای دستکاری آنها فراهم کرد.
حمید صااحی؛ مهشید زارع زاده
چکیده
مهارتهای حرکتی پایه، الگوهای قابل مشاهده‌ای از رفتارهای حرکتی شامل فعالیتهای جابهجایی، دستکاری و پایداری هستند. هدف این تحقیق ارزیابی رشد حرکتی درشت و سطح تبحر اجرای مهارتهای حرکتی کودکان دبستانی در شهر تهران بود. از نسخۀ دوم آزمون رشد حرکتی درشت (اولریخ، 2000) برای ارزیابی 712 کودک 11-7 ساله استفاده شد. اجرای هر یک از دوازده ...
بیشتر
مهارتهای حرکتی پایه، الگوهای قابل مشاهده‌ای از رفتارهای حرکتی شامل فعالیتهای جابهجایی، دستکاری و پایداری هستند. هدف این تحقیق ارزیابی رشد حرکتی درشت و سطح تبحر اجرای مهارتهای حرکتی کودکان دبستانی در شهر تهران بود. از نسخۀ دوم آزمون رشد حرکتی درشت (اولریخ، 2000) برای ارزیابی 712 کودک 11-7 ساله استفاده شد. اجرای هر یک از دوازده مهارت حرکتی درشت این آزمون بهصورت کیفی ارزیابی شد. درصد کودکان با اجرای در سطح ضعیف/ ماهر و نزدیک ماهر (پیشرفته) بر حسب جنس و گروه سنی گزارش شد. ارزیابی‌ها مشخص کرد بالاترین درصدهای اجرا در سطح پیشرفته برای هر دو جنس به سُرخوردن و دویدن مربوط بوده‌اند، اما این نسبت‌ها در دیگر مهارتهای ارزیابی‌شده درکل پایین بود. در یک مهارت جابهجایی (جهیدن) و دو مهارت کنترل شیء (ضربه با پا، و ضربه با دست) درصد پسرهایی که در سطح پیشرفته ارزیابی شدند، از نظر آماری بیشتر از درصد دخترها بود. در سه مهارت کنترل شیء (دریبل، ضربه با پا، و پرتاب از بالای شانه) درصد کودکان با سن بالاتر که در سطح پیشرفته ارزیابی شده بودند، از نظر آماری بیشتر از کودکان کم‌سن‌و‌سال‌تر بود. ازاین‌رو پیشنهاد میشود در برنامههای دبستان‌ها به بهبود سطح تبحر مهارتهای حرکتی توجه بیشتر شود.
رخساره بادامی؛ مریم نزاکت الحسینی؛ فهیمه رجبی؛ منصوره جعفری
چکیده
هدف از مطالعۀ حاضر، تعیین تأثیر سطوح مختلف شاخص تودۀ بدن (BMI) بر اجرای مهارتهای بنیادی کودکان شش‌سالۀ شهر اصفهان بود. بدین منظور، مهارتهای بنیادی کودکان بسیار لاغر (19 نفر)، دارای وزن نرمال (19 نفر)، و دچار اضافه وزن (19 نفر) که از نظر جنس و وضعیت اجتماعی – اقتصادی همتاسازی شده بودند، با استفاده از مجموعه آزمون‌های ارزیابی حرکت کودکان ...
بیشتر
هدف از مطالعۀ حاضر، تعیین تأثیر سطوح مختلف شاخص تودۀ بدن (BMI) بر اجرای مهارتهای بنیادی کودکان شش‌سالۀ شهر اصفهان بود. بدین منظور، مهارتهای بنیادی کودکان بسیار لاغر (19 نفر)، دارای وزن نرمال (19 نفر)، و دچار اضافه وزن (19 نفر) که از نظر جنس و وضعیت اجتماعی – اقتصادی همتاسازی شده بودند، با استفاده از مجموعه آزمون‌های ارزیابی حرکت کودکان (M-ABC) سنجیده شد. از هشت آیتم آزمونM-ABC، دو گروه وزن نرمال و اضافه وزن، تنها در آیتم حفظ تعادل روی پای ترجیحی، و دو گروه وزن نرمال و بسیار لاغر، تنها در آیتم راه رفتن پاشنه بلند با یکدیگر تفاوت داشتند. اما، مهم این بود که میزان اختلال هماهنگی حرکتی کل که از مجموع نمره‌های استاندارد آیتمها به‌دست میآید، در کودکان بسیار لاغر و دارای اضافه وزن، بیشتر از کودکان وزن نرمال بود.
حکیمه اکبری
چکیده
مهارتهای حرکتی بنیادی، پایه و اساس مهارتهای تخصصی هستند. علاوهبر بالیدگی غنیسازی محیط نیز میتواند بر توسعة این مهارتها اثرگذار باشد. هدف از این تحقیق، بررسی و مقایسة تأثیر برنامة آموزشی ژیمناستیک متناسب با رشد و برنامة حرکتی اسپارک بهعنوان تجربههای حرکتی بر رشد مهارتهای حرکتی بنیادی کودکان 6 تا 8 ساله بود. ...
بیشتر
مهارتهای حرکتی بنیادی، پایه و اساس مهارتهای تخصصی هستند. علاوهبر بالیدگی غنیسازی محیط نیز میتواند بر توسعة این مهارتها اثرگذار باشد. هدف از این تحقیق، بررسی و مقایسة تأثیر برنامة آموزشی ژیمناستیک متناسب با رشد و برنامة حرکتی اسپارک بهعنوان تجربههای حرکتی بر رشد مهارتهای حرکتی بنیادی کودکان 6 تا 8 ساله بود. به این منظور 120 کودک 6 تا 8 ساله از بین مدارس ابتدایی شهر تهران بهصورت تصادفی خوشهای انتخاب شدند. آنها در سه گروه برنامة اجرای حرکتی اسپارک، برنامة آموزشی ژیمناستیک متناسب با رشد و گروه کنترل بعد از اجرای پیشآزمون (آزمون مهارتهای حرکتی درشت – ویرایش دوم اولریخ) و به شیوة همتاسازی قرار گرفتند. برنامهها بهصورت یکساله در گروهها (36 هفته و هر هفته یک جلسه و هر جلسه 30 دقیقه) انجام گرفت. در هفتة سیوهفتم پسآزمون اجرا شد. در این آزمون برای آزمون فرضیه از روش استیودنت وابسته و آنالیز واریانس یکطرفه استفاده شد. نتایج نشان داد که دو گروه برنامة آموزشی ژیمناستیک متناسب با رشد و برنامة حرکتی اسپارک در مهارتهای بنیادی و جابهجایی نسبت به گروه کنترل با (05/0 P<) عملکرد بهتری داشتند و تفاوت بین دو گروه‌آزمایشی با یکدیگر معنادار نبود. در مهارتهای دستکاری برنامة حرکتی اسپارک نسبت به دو گروه برنامة آموزشی ژیمناستیک متناسب با رشد و کنترل تأثیر بیشتری بر رشد این مهارتها داشت. برنامة آموزشی ژیمناستیک متناسب با رشد نسبت به گروه کنترل تأثیر بیشتری بر رشد مهارتهای دستکاری داشت (05/0 P<). باتوجه به نتایج بهدستآمده، برنامههای آموزشی مورد استفاده میتوانند تجربة حرکتی مناسبی برای کودکان باشند. این برنامهها با ایجاد فرصت مناسب برای تمرین و ارائة تکالیف متناسب با رشد حرکتی میتوانند در مدرسه برای رشد مهارتهای حرکتی استفاده شوند.
کیوان ملانوروزی؛ حسن خلجی؛ محمود شیخ؛ حکیمه اکبری
دوره 3، شماره 1 ، خرداد 1390، ، صفحه 5-21
چکیده
هدف از این پژوهش، مطالعة تأثیر یک برنامة منتخب حرکتی به عنوان تجارب حرکتی بر رشد مهارت های دستکاری کودکان 4 تا 6 ساله پسر بود. به این منظور 40 نفر به صورت تصادفی از بین نمونه های همگن شده با پرسشنامة ویژگی های فردی انتخاب شدند. پس از پیش آزمون با استفاده از آزمون رشد حرکتی درشت اولریخ 2000 (بهرة حرکتی درشت یا مهارت های حرکتی بنیادی، مهارت ...
بیشتر
هدف از این پژوهش، مطالعة تأثیر یک برنامة منتخب حرکتی به عنوان تجارب حرکتی بر رشد مهارت های دستکاری کودکان 4 تا 6 ساله پسر بود. به این منظور 40 نفر به صورت تصادفی از بین نمونه های همگن شده با پرسشنامة ویژگی های فردی انتخاب شدند. پس از پیش آزمون با استفاده از آزمون رشد حرکتی درشت اولریخ 2000 (بهرة حرکتی درشت یا مهارت های حرکتی بنیادی، مهارت های جابجایی و دستکاری یا کنترل شیء) آزمودنی ها به شیوة تصادفی به دو گروه برنامة حرکتی منتخب (سن 9/58 = X ماه و 57/8 = SD) همتاسازی شدند. سپس، به مدت 24 جلسه هر جلسه 30 دقیقه برنامة حرکتی منتخب اجرا شد. در این مدت گروه کنترل فعالیت های عادی روزمرة خود را انجام می دادند. در انتهای هفتة هشتم، پس آزمون به عمل آمد. در این تحقیق برای آزمون فرضیه از روش های کلموگروف اسمیرنوف و تی استیودنت مستقل و وابسته استفاده شد. نتایج نشان داد، گروه حرکتی منتخب نسبت به گروه کنترل با 05/0P< تاثیر بیشتری بر رشد مهارت های دستکاری داشته است. بنابراین با طراحی برنامة آموزشی مناسب و غنی سازی محیط می توان فرصت تمرین را برای رشد مهارت های دستکاری که پایه و اساس مهارت های تخصصی و ورزشی کودکان است، فراهم ساخت.
