مقاله پژوهشی Released under CC BY-NC 4.0 license I Open Access I
حدیث کاویانی پور؛ علیرضا فارسی؛ علیرضا بهرامی
چکیده
مقدمه: هدف پژوهش حاضر تدوین مدل ارتباطی اضطراب صفتی با مؤلفه های سبک توجه در دانشجویان ورزشکاربود.روش پژوهش: راهبرد پژوهش حاضر توصیفی و از نوع همبستگی و با رویکرد تدوین مدل ارتباطی بود. پرسشنامۀسبکهای توجه طی سه مرحله به زبان فارسی ترجمه و روانسنجی شد. فرایند آن شامل ترجمۀ نسخۀ فرانسوی به فارسی، بازترجمه به فرانسوی و ترجمۀ نهایی بود. ...
بیشتر
مقدمه: هدف پژوهش حاضر تدوین مدل ارتباطی اضطراب صفتی با مؤلفه های سبک توجه در دانشجویان ورزشکاربود.روش پژوهش: راهبرد پژوهش حاضر توصیفی و از نوع همبستگی و با رویکرد تدوین مدل ارتباطی بود. پرسشنامۀسبکهای توجه طی سه مرحله به زبان فارسی ترجمه و روانسنجی شد. فرایند آن شامل ترجمۀ نسخۀ فرانسوی به فارسی، بازترجمه به فرانسوی و ترجمۀ نهایی بود. در این تحقیق، از جامعۀ دانشجویان دانشگاه شهید بهشتی 245 ورزشکار به شیوة در دسترس انتخاب شدند. شرکت کنندگان پرسشنامه های سبکهای توجه و اضطراب صفتی را تکمیل کردند. داده ها با استفاده از تحلیل عاملی تأییدی و ضریب آلفای کرونباخ و معادلات ساختاری تجزیه وتحلیل شد.یافته ها: ضریب آلفای کرونباخ برای دو عامل توجه بالا به پایین و پایین به بالابه ترتیب70/ 0 و 0/72 بود .نتایج تحلیل عاملی تأییدی نشان داد بارهای عاملی تعداد پنج گویه (گویه های 2 و 4 عامل توجه بالا به پایین و گویه های 3و 8 و 9 عامل توجه پایین به بالا) کمتر از 0/4 بود،بنابراین حذف شدند. نتایج معادلات ساختاری نشان داد که اضطراب صفتی با توجه بالا به پایین ارتباط معکوس و معنادار و با توجه پایین به بالا ارتباط مستقیم و معنادار دارد. نتیجه گیری: یافته های پژوهش حاضر اهمیت و ضرورت توجه به ارتباط اضطراب صفتی با مؤلفه های سبکهای توجه در ورزشکاران را مطرح کرد. بنابراین در طرحریزی برنامه های تمرینی و بهبود عملکرد ورزشی، با در نظر گرفتن این ارتباط می توان گامی مؤثر در پیشگیری از پیامدهای نامطلوب در رقابتهای ورزشی داشت.
مقاله پژوهشی Released under CC BY-NC 4.0 license I Open Access I
سمانه نصراصفهانی؛ داود حومنیان شریف ابادی؛ سمانه حاجی حسینی
چکیده
مقدمه: توسعه سواد جسمانی متضمن رشد متناسب مهارت‌های حرکتی به همراه دانش و انگیزه لازم برای کسب سبک زندگی فعالانه است. هدف از پژوهش حاضر تعیین روایی و پایایی نسخه فارسی پرسشنامه‌های دانش و انگیزه سواد جسمانی کانادایی در کودکان 8 تا 10 ساله شهر اصفهان است.روش پژوهش: با استفاده از روش ترجمه-باز-ترجمه پرسشنامه‌های دانش و انگیزه نسخه دوم ...
بیشتر
مقدمه: توسعه سواد جسمانی متضمن رشد متناسب مهارت‌های حرکتی به همراه دانش و انگیزه لازم برای کسب سبک زندگی فعالانه است. هدف از پژوهش حاضر تعیین روایی و پایایی نسخه فارسی پرسشنامه‌های دانش و انگیزه سواد جسمانی کانادایی در کودکان 8 تا 10 ساله شهر اصفهان است.روش پژوهش: با استفاده از روش ترجمه-باز-ترجمه پرسشنامه‌های دانش و انگیزه نسخه دوم سواد جسمانی کانادایی به فارسی ترجمه و با فرهنگ ایرانی تطبیق داده شد. ویژگی‌های روانسنجی نسخه فارسی این پرسشنامه‌ها بین 384 دانش‌آموز 8 تا 10 ساله شهر اصفهان (ایران) بررسی شد. برای تعیین روایی سازة پرسشنامه از تحلیل عاملی اکتشافی و تأییدی مبتنی بر مدل یابی معادلات ساختاری و برای بررسی همسانی درونی از ضریب آلفای کرونباخ استفاده شد. همچنین برای پایایی زمانی سؤالات، از همبستگی درون طبقه‌ای با روش آزمون-آزمون مجدد استفاده شد.یافته ها: روایی محتوی توسط 5 نفر از متخصصان حوزه رفتار حرکتی تأیید شد. روایی سازه بر اساس شاخص نیکویی برازش با توجه به آستانه‌های به‌دست‌آمده مناسب بود. ضریب آلفای کرونباخ برای پرسشنامه‌های دانش و انگیزه و ابعاد آن بالای 0/85 به دست آمد. ضریب همبستگی درون‌گروهی پرسشنامه مذکور حاصل از آزمون مجدد با 2 هفته زمان نشان می‌دهند برای هر 5 مؤلفه مقدار گزارش‌شده برای دختران و هم برای پسران قابل‌قبول بود.نتیجه گیری: بر اساس نتایج حاصل نسخه فارسی پرسشنامه‌های دانش و انگیزه سواد جسمانی کانادایی برای کودکان 8 تا 10 ساله دارای روایی و پایایی مناسبی بود. لذا استفاده از آنها برای سنجش سواد جسمانی کودکان شهر اصفهان مناسب است.
مقاله پژوهشی Released under CC BY-NC 4.0 license I Open Access I
مرتضی پورآذر؛ مرتضی همایون نیا فیروزجاه
چکیده
مقدمه: ورزش بخش مهمی از زندگی دانشجویان محسوب می‌شود. تأثیر جنسیت و نوع ورزش دانشجویان بر رشد اجتماعی آنها می‌تواند متفاوت باشد. هدف پژوهش حاضر مقایسۀ رشد اجتماعی در دانشجویان ورزشکار (رشته‌های تیمی و انفرادی) و غیرورزشکار دانشگاه فرهنگیان بود.روش پژوهش: پژوهش حاضر توصیفی و از نوع پیمایشی مقطعی بود. جامعۀ آماری شامل 2000 دانشجوی پسر ...
بیشتر
مقدمه: ورزش بخش مهمی از زندگی دانشجویان محسوب می‌شود. تأثیر جنسیت و نوع ورزش دانشجویان بر رشد اجتماعی آنها می‌تواند متفاوت باشد. هدف پژوهش حاضر مقایسۀ رشد اجتماعی در دانشجویان ورزشکار (رشته‌های تیمی و انفرادی) و غیرورزشکار دانشگاه فرهنگیان بود.روش پژوهش: پژوهش حاضر توصیفی و از نوع پیمایشی مقطعی بود. جامعۀ آماری شامل 2000 دانشجوی پسر و دختر در حال تحصیل در دانشگاه فرهنگیان استان مازندران بودند. 300 نفر از دانشجو معلمان با استفاده از روش نمونه‌گیری تصادفی خوشه‌ای انتخاب شدند. ابزار پژوهش پرسشنامۀ رشد اجتماعی وایتزمن (1990) بود. به‌منظور تجزیه‌وتحلیل داده‌ها از آزمون تحلیل واریانس دوطرفه و آزمون تعقیبی توکی استفاده شد.یافته‌ها: بر اساس نتایج آزمون تحلیل واریانس دوطرفه، اثر اصلی جنسیت و اثر اصلی گروه معنادار است. با وجود این، اثر تعاملی گروه و جنسیت معنادار نشد. میزان رشد اجتماعی دانشجویان دختر در مقایسه با دانشجویان پسر بالاتر بود. بر اساس نتایج آزمون تعقیبی توکی، گروه ورزشکاران نسبت به غیرورزشکاران به‌طور معناداری بهتر بودند. با وجود این، هرچند ورزشکاران رشته‌های انفرادی نسبت به ورزشکاران تیمی از میانگین رشد اجتماعی بیشتری برخوردار بودند، اما اختلاف آنها معنادار نبود.نتیجه‌گیری: با توجه به رشد اجتماعی بالاتر ورزشکاران نسبت به غیرورزشکاران و همچنین نمرات رشد اجتماعی تقریباً یکسان در هر دو گروه ورزشکاران (رشته‌های تیمی و انفرادی)، پیشنهاد می‌شود مربیان از طریق تأکید بر اهمیت یکسان هر یک از ورزشکاران سبب ایجاد جو حمایتی شوند و زمینه‌ساز رشد اجتماعی در بین تمامی افراد را فراهم آورند.
مقاله پژوهشی Released under CC BY-NC 4.0 license I Open Access I
استیره حسنی؛ علی حیرانی؛ ایوب صباغی
چکیده
مقدمه: تغییر سبک زندگی و روند روزافزون اختلالات رشدی کودکان به‌ویژه در حیطۀ تعاملات اجتماعی، نیاز به انجام پژوهش در این حوزه را ضروری ساخته است. ازاین‌رو هدف پژوهش حاضر بررسی ادراک ویژة عمل در شرایط متفاوت کانون توجه در کودکان مبتلا به اوتیسم بود.روش پژوهش: بدین‌منظور 45 فرد مبتلا به اختلالات طیف اوتیسم با عملکرد بالا به‌صورت تصادفی ...
بیشتر
مقدمه: تغییر سبک زندگی و روند روزافزون اختلالات رشدی کودکان به‌ویژه در حیطۀ تعاملات اجتماعی، نیاز به انجام پژوهش در این حوزه را ضروری ساخته است. ازاین‌رو هدف پژوهش حاضر بررسی ادراک ویژة عمل در شرایط متفاوت کانون توجه در کودکان مبتلا به اوتیسم بود.روش پژوهش: بدین‌منظور 45 فرد مبتلا به اختلالات طیف اوتیسم با عملکرد بالا به‌صورت تصادفی در سه گروه 15 نفرة توجه درونی، بیرونی و کنترل تقسیم شدند. تکلیف آزمودنی‌ها پرتاب دارت و تخمین اندازۀ هدف بود. پس از اجرای پیش‌آزمون، گروه‌ها در پنج بلوک ده‌کوششی تکلیف پرتاب دارت را انجام دادند. دستورالعمل‌های تمرکز توجه، پیش از هر کوشش مختص گروه‌های تجربی ارائه شده و از آزمودنی‌ها درخواست می‌شد پیش از اجرای تکالیف در هر بلوک، اندازة هدف را تخمین بزنند. برای این منظور، شرکت‌کنندگان برای کشیدن دایره‌ای هم‌اندازۀ هدف دارت، از شکل دوایر موجود در مایکروسافت پاورپوینت استفاده کردند. روز بعد آزمون‌های یادداری و انتقال اجرا شد.یافته‌ها: نتایج نشان داد که گروه توجه درونی در هر دوی مراحل اکتساب و یادداری و انتقال عملکرد پرتاب دارت و ادراکِ ویژة عمل بهتری نسبت به گروه توجه بیرونی و کنترل داشت (0/50≥P).نتیجه‌گیری: به‌طور کلی یافته‌ها نشان داد در کودکان مبتلا به اختلال طیف اوتیسم، توجه درونی به عملکرد و یادگیری بهتری نسبت به توجه بیرونی منجر می‌شود. بنابراین مربیان و معلمان تربیت بدنی که با این افراد کار می‌کنند، هنگام طراحی جلسات تمرین باید بر منافع توجه درونی تأکید کنند.
مقاله پژوهشی Released under CC BY-NC 4.0 license I Open Access I
محبوبه شیخ زاده؛ ربابه رستمی؛ داود فاضلی
چکیده
زمینه: تصویرسازی حرکتی از جمله وجوه شناختی تکلیف است که در بسیاری از تکالیف به‌عنوان عاملی اثرگذار بر عملکرد بررسی می‌شود. همچنین یکی دیگر از ابعاد شناختی تکالیف که محققان عقیده دارند نقش مهمی در کنترل حرکتی و اجرای تکلیف دارد، بازنمایی ذهنی است. هدف از این تحقیق تعیین رابطۀ بین توانایی تصویرسازی حرکتی و ساختار بازنمایی ذهنی در تکلیف ...
بیشتر
زمینه: تصویرسازی حرکتی از جمله وجوه شناختی تکلیف است که در بسیاری از تکالیف به‌عنوان عاملی اثرگذار بر عملکرد بررسی می‌شود. همچنین یکی دیگر از ابعاد شناختی تکالیف که محققان عقیده دارند نقش مهمی در کنترل حرکتی و اجرای تکلیف دارد، بازنمایی ذهنی است. هدف از این تحقیق تعیین رابطۀ بین توانایی تصویرسازی حرکتی و ساختار بازنمایی ذهنی در تکلیف پرتاب آزاد بسکتبال بود.روش پژوهش: روش این پژوهش از نوع همبستگی بود و از روش نمونه‌گیری در دسترس استفاده شد. در این تحقیق از پرسشنامۀ تصویرسازی حرکتی ویرایش‌شده و نرم‌افزار بازنمایی ذهنی به‌عنوان ابزار استفاده شد. توانایی تصویرسازی حرکتی 60 بسکتبالیست زن اندازه‌گیری شد و 10 نفر با بالاترین توانایی تصویرسازی (میانگین سن16/3 و انحراف استاندارد 2/05) و 10 نفر با پایین‌ترین توانایی تصویرسازی (میانگین سنی 3/9±20/4) انتخاب شدند. سپس با استفاده از نرم‌افزار بازنمایی ذهنی، ساختار بازنمایی ذهنی آنها اندازه‌گیری شد. رابطۀ بین توانایی تصویرسازی ذهنی و بازنمایی ذهنی با استفاده از تحلیل همبستگی تحلیل شد.یافته‌ها: نتایج نشان داد که گروه با توانایی تصویرسازی بالا بازنمایی ذهنی ساختاریافته‌تری دارد و این ساختار مشابهت بیشتری با ساختار بازنمایی ذهنی معیار دارد. همچنین نتایج نشان داد که بین نمرات تصویرسازی و ساختار بازنمایی ذهنی در هر دو گروه رابطۀ مثبت و معناداری وجود دارد.نتیجه‌گیری: این یافته‌ها با استفاده از دیدگاه ادراکی شناختی توجیه شدند. همچنین این نتایج به‌عنوان شاهدی برای فرایند بالا به پایین تصویرسازی در نظر گرفته شدند. دستیابی به این نتیجه، حاکی از این است که تمرین مهارت‌های روان‌شناختی همگام با مهارت‌های تکنیکی، سهم بسیار مهمی در موفقیت ورزشی ورزشکاران خواهد داشت.
مقاله پژوهشی Released under CC BY-NC 4.0 license I Open Access I
امیرحسین مهرصفر؛ سجاد محمدیاری؛ عباس شکیبی راد
چکیده
هدف: هدف از این مطالعه تعیین تاثیر تحریک الکتریکی فراجمجمه ای (tDCS) بر انسداد روانی، ترس از شکست و عملکرد تیر اندازی در شرایط تحت فشار در دانشجویان دانشگاه افسری امام علی (ع) بود.روش پژوهش: این مطالعه نیمه تجربی با طرح پیش آزمون-پس آزمون با یک گروه کنترل و یک گروه تجربی انجام شد. 40 چهل دانشجوی دانشگاه افسری امام علی (ع) در این مطالعه شرکت ...
بیشتر
هدف: هدف از این مطالعه تعیین تاثیر تحریک الکتریکی فراجمجمه ای (tDCS) بر انسداد روانی، ترس از شکست و عملکرد تیر اندازی در شرایط تحت فشار در دانشجویان دانشگاه افسری امام علی (ع) بود.روش پژوهش: این مطالعه نیمه تجربی با طرح پیش آزمون-پس آزمون با یک گروه کنترل و یک گروه تجربی انجام شد. 40 چهل دانشجوی دانشگاه افسری امام علی (ع) در این مطالعه شرکت کردند. در پیش آزمون و پس آزمون، از پرسشنامه ترس از شکست و انسداد روانی و نیز آزمون عملکرد تیر اندازی استفاده شد. تحریک الکتریکی مستقیم فراجمجمه ای به مدت 20 دقیقه با شدت 2 میلی آمپر در ناحیه قشر خلفی جانبی پیش پیشانی (DLPFC) به مدت 10 جلسه اعمال شد. داده ها با استفاده از آزمون تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر تک متغیره تحلیل شدند.یافته ها: نتایج نشان داد که tDCS بر روی قشر DLPFC می‌تواند در شرایط تحت فشار انسداد روانی را کاهش دهد اما قادر به تغییر میزان ترس از شکست نبود. همچنین نتایج نشان داد که tDCS می‌تواند عملکرد تیراندازی را در شرایط تحت فشار افزایش دهد.نتیجه گیری: به طور کلی میتوان نتیجه گرفت که tDCS احتمالا می‌تواند باعث افزایش شاخص های مرتبط با عملکرد در محیط های پر فشار نظامی شود. اگر چه برای پیدا کردن سازوکارهای زیربنایی به مطالعات بیشتری نیاز است.
